ประวัติและความเป็นมาบ้านสำโรงพลัน
เหตุที่ได้ชื่อว่า “สำโรงพลัน” เพราะมีหนองน้ำชาวบ้านเรียกหนองน้ำแห่งนี้ว่าเป็นภาษาเขมรว่า เตปียงคลัน(ภาษาไทย หนองคลัน) และที่หนองคลันนั้นมีต้นไม้ ขนาดใหญ่ขึ้นอยู่ ชาวบ้านเรียกต้นไม้นี้ว่า “เดอมสำรอง” (ภาษาไทย ต้นสำโรง) และได้ให้ความเคารพนับถือเวลาบ้านเกิดโรคภัยหรือไม่สบายก็ไปบนบานที่หนองดังกล่าว และหายอย่างน่าอัศจรรย์จนชาวบ้านเอามาตั้งเป็นชื่อหมู่บ้านว่า สำรองคลัน และเรียกกันมาจนติดปากทุกวันนี้ โดยเรียกเป็นภาษาไทยว่า ปัจจุบันหมู่บ้านอยู่ในเขตเทศบาลหนองสำโรงพลัน ได้รับการบูรณะให้คงอยู่ทุกวันนี้