The sustainable use of the tropical

The sustainable use of the tropical deciduous forest (TDF) during co-grazing of sheep and goats is a complex paradigm. To unveil the latter, an important step is to identify which plants of the TDF are consumed by different ruminant species. Such information must consider the rainy and dry seasons because of the deciduous nature of the TDF, which imply great changes in biomass availability and species dominance. This study aimed at (a) describing the feeding behavior of sheep and goats in the TDF during the dry season, and (b) calculating the quantity of macronutrients harvested in the vegetation by sheep and goats. An observational study was implemented during dry season in the TDF of Yucatan, Mexico. The direct observation method was applied on 3 sheep and 3 goats (adult, non-pregnant females) to record the species of plants consumed, bite categories (BC) and the nutritional quality of different BC. Grazing circuits lasted 4 h daily. Twelve days of observations were performed for each ruminant species according to a Latin-square design implemented to equally distribute variability due to routes of grazing, environmental conditions and shepherds between days. Feeding behavior of sheep and goats was similar in terms of plant species consumed (29 of 33 species). However, sheep obtained most of their DM from Acacia pennatula pods, whereas goats consumed mainly foliage from shrubs. Sheep performed fewer bites per day than goats (median of 2854 vs. 3634; P < 0.05) and bites were smaller and lighter (P

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ป่าผลัดใบเขตร้อน (TDF) ใช้อย่างยั่งยืนระหว่างร่วม grazing แกะและแพะเป็นกระบวนทัศน์ที่ซับซ้อน เปิดเผยหลัง ขั้นตอนสำคัญคือการ ระบุพืชใดของ TDF ถูกใช้ โดย ruminant พันธุ์แตกต่างกัน ข้อมูลดังกล่าวต้องพิจารณาฤดูฝน และแห้งเนื่องจากธรรมชาติของ TDF ซึ่งเป็นสิทธิ์แบบเปลี่ยนแปลงที่ดีพร้อมใช้งานชีวมวลและครอบงำชนิด ผลัดใบ การศึกษานี้มุ่งเน้นที่ (ก) ลักษณะการทำงานให้อาหารแกะและแพะใน TDF อธิบายในฤดูแล้ง และ (ข) คำนวณจำนวนรับเก็บเกี่ยวพืชพรรณไม้แกะและแพะ การศึกษาเชิงสังเกตการณ์ถูกนำมาใช้ในช่วงแล้งใน TDF ของสเปน เม็กซิโก ใช้วิธีการสังเกตโดยตรง 3 แกะและแพะ 3 (หญิงผู้ใหญ่ ไม่ตั้งครรภ์) การบันทึกชนิดของพืชที่ใช้ กัดประเภท (BC) และคุณภาพทางโภชนาการของ BC ที่แตกต่างกัน Grazing วงจรกินเวลา 4 h ทุกวัน สิบสองวันสังเกตดำเนินในแต่ละสปีชีส์ ruminant ตามแบบจัตุรัสละตินที่นำไปใช้เพื่อการแจกจ่ายสำหรับความผันผวนเนื่องจากเส้นทางของ grazing สภาพแวดล้อม และเชพเฟิร์ดส์ระหว่างวันเท่า นั้น อาหารพฤติกรรมของแกะและแพะคล้ายกันในแง่ของชนิดพืชใช้พรม (29 33 พันธุ์) อย่างไรก็ตาม แกะรับส่วนใหญ่ของ DM จากเซีย pennatula ฝัก ขณะแพะใช้ใบจากพุ่มส่วนใหญ่ แกะทำกัดน้อยลงวันละกว่าแพะ (มัธยฐานของ 2854 เทียบกับ 3634 P < 0.05) และกัดขนาดเล็ก และน้ำหนักเบา (P < 0.05) ดังนั้น แกะเก็บเกี่ยววัน DM น้อยกว่าแพะ (มัธยฐานของ 358.5 เทียบกับ 514.7 g ตามลำดับ P < 0.05) นอกจากนี้ แพะทำหลาย BC ที่รวมลักษณะการทำงาน โดยไม่คำนึงถึงความแตกต่างระหว่างพันธุ์ ruminant ทั้งครอบคลุมประมาณ 50% ของ DM และความต้องการบำรุงรักษาพลังงาน metabolizable หลัง 4 h ของเรียกดู ในขณะเดียวกัน โปรตีนหยาบบำรุงรักษาต้องถูกครอบคลุมโดย 76% 141% ในแกะและแพะตามลำดับ ดัง TDF ได้แหล่งอาหารที่อุดมไปด้วยโปรตีนสำคัญในช่วงแล้ง ในขณะที่พลังงานอาหารเป็นปัจจัยจำกัดสำหรับเคี้ยวเอื้องขนาดเล็กประสิทธิภาพ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การใช้งานที่ยั่งยืนของป่าเขตร้อน (TDF) ในระหว่างการร่วมเลี้ยงแกะและแพะเป็นกระบวนทัศน์ที่ซับซ้อน ที่จะเปิดเผยหลังเป็นขั้นตอนสำคัญคือการระบุที่พืชของ TDF ที่มีการบริโภคโดยสายพันธุ์ที่แตกต่างกันสัตว์เคี้ยวเอื้อง ข้อมูลดังกล่าวจะต้องพิจารณาฤดูฝนและแห้งเพราะธรรมชาติของ TDF ผลัดใบซึ่งบ่งบอกถึงการเปลี่ยนแปลงที่ดีในความพร้อมและการปกครองชีวมวลชนิด การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (ก) การอธิบายพฤติกรรมการกินอาหารของแกะและแพะใน TDF ในช่วงฤดู​​แล้งและ (ข) การคำนวณปริมาณของธาตุอาหารหลักในการเก็บเกี่ยวพืชโดยการแกะและแพะ การศึกษาเชิงถูกนำมาใช้ในช่วงฤดู​​แล้งใน TDF ยูคาทานเม็กซิโก วิธีการสังเกตโดยตรงถูกนำมาใช้ในวันที่ 3 แกะและแพะ 3 (ผู้ใหญ่เพศหญิงไม่ท้อง) เพื่อบัน​​ทึกชนิดของพืชที่บริโภคกัดประเภท (BC) และคุณภาพทางโภชนาการของคริสตศักราชที่แตกต่างกัน วงจรแทะเล็มกินเวลานาน 4 ชั่วโมงทุกวัน สิบสองวันของการสังเกตได้ดำเนินการในแต่ละสายพันธุ์สัตว์เคี้ยวเอื้องตามการออกแบบละตินตารางดำเนินการเพื่อกระจายอย่างเท่าเทียมกันอันเนื่องมาจากความแปรปรวนของเส้นทางปศุสัตว์สภาพแวดล้อมและคนเลี้ยงแกะระหว่างวัน พฤติกรรมการกินอาหารของแกะและแพะเป็นที่คล้ายกันในแง่ของพันธุ์พืชบริโภค (29 จาก 33 ชนิด) แต่แกะที่ได้รับส่วนใหญ่ของพวกเขาจาก DM กระถินฝัก pennatula ขณะที่แพะบริโภคส่วนใหญ่ใบจากพุ่มไม้ แกะดำเนินการกัดต่อวันน้อยกว่าแพะ (ค่ามัธยฐานของ 2854 เทียบกับ 3634; P <0.05) และกัดมีขนาดเล็กและเบา (P <0.05) ดังนั้นแกะเก็บเกี่ยวน้อย DM / วันกว่าแพะ (เฉลี่ย 358.5 เทียบกับ 514.7 กรัมตามลำดับ; P <0.05) นอกจากนี้แพะดำเนินการหลายปีก่อนคริสตกาลที่มีความพิเศษของพฤติกรรมของพวกเขา โดยไม่คำนึงถึงความแตกต่างระหว่างสายพันธุ์สัตว์เคี้ยวเอื้องทั้งครอบคลุมประมาณ 50% ของ DM และต้องการการบำรุงรักษาพลังงานที่หลังจาก 4 ชั่วโมงของการท่อง ในขณะที่ต้องการการบำรุงรักษาโปรตีนที่ถูกปกคลุมไปด้วย 76% และ 141% ในการแกะและแพะตามลำดับ ดังนั้น TDF เป็นแหล่งสำคัญของโปรตีนที่อุดมไปด้วยอาหารสัตว์ในช่วงฤดู​​แล้งในขณะที่พลังงานอาหารที่เป็นปัจจัยในการดำเนินงานของสัตว์เคี้ยวเอื้องขนาดเล็ก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การใช้ประโยชน์อย่างยั่งยืนของป่าไม้ผลัดใบเขตร้อน ( TDF ) ระหว่างโคแทะเล็มแกะและแพะในกระบวนทัศน์ที่ซับซ้อน เปิดเผยหลัง เป็นขั้นตอนสำคัญคือการระบุพืชของ TDF มีการบริโภคโดยชนิดของสัตว์ที่แตกต่างกัน ข้อมูลดังกล่าวจะต้องพิจารณาในฤดูฝนและแห้ง เพราะธรรมชาติของ TDF เต็ง ,ซึ่งหมายถึงการเปลี่ยนแปลงอย่างมากในชีวมวลชนิดว่างและการปกครอง การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา ( 1 ) การอธิบายพฤติกรรมการกินอาหารของแกะและแพะใน TDF ในช่วงฤดูแล้ง และ ( ข ) คำนวณปริมาณของธาตุอาหารพืช โดยปลูกในแกะและแพะ การศึกษาเชิงวิเคราะห์ในฤดูแล้งใน TDF ยูคาทานเม็กซิโกการสังเกตโดยตรงเป็นวิธีที่ใช้กับแกะและแพะ 3 3 ( ผู้ใหญ่ไม่ตั้งครรภ์หญิง ) บันทึกชนิดกินพืช ประเภทกัด ( BC ) และคุณค่าทางโภชนาการที่แตกต่างกันของ BC ทุ่งเลี้ยงสัตว์วงจรกินเวลา 4 ชั่วโมงทุกวันสิบสองวันของการสังเกตการเคี้ยวเอื้องแต่ละชนิดตามแบบจัตุรัสละตินออกแบบเพื่อใช้อย่างเท่าเทียมกันกระจายแปรปรวนเนื่องจากเส้นทางของการแทะเล็ม , สภาพสิ่งแวดล้อม และแกะ ระหว่างวัน พฤติกรรมการให้อาหารแกะและแพะที่คล้ายคลึงกันในแง่ของพืชที่บริโภค ( 29 33 ชนิด ) อย่างไรก็ตามแกะที่ได้รับส่วนใหญ่ของ DM จากฝักกระถิน pennatula ในขณะที่บริโภคแพะส่วนใหญ่ใบไม้จากพุ่มไม้ แกะน้อยต่อวันมากกว่าการกัดแพะ ( ค่ามัธยฐานของแฟลชกับ 3634 ; p < 0.05 ) และกัด มีขนาดเล็กและเบา ( P < 0.05 ) จากนั้น แกะเกี่ยวน้อย DM / วันกว่าแพะ ( ค่ามัธยฐานของ 358.5 vs 514.7 กรัม ; P < 0.05 ) นอกจากนี้แพะแสดงหลาย BC ที่พิเศษของพฤติกรรมของพวกเขา โดยไม่คำนึงถึงความแตกต่างระหว่างสัตว์เคี้ยวเอื้องชนิด ทั้งครอบคลุมประมาณ 50% ของผู้ป่วยเบาหวาน และค่าพลังงานใช้ประโยชน์ได้ การบำรุงรักษาความต้องการหลังจาก 4 ชั่วโมงของการเรียกดู ในขณะที่โปรตีนรักษาความต้องการที่ถูกครอบคลุม โดย 76% และ 141 ในแกะและแพะ ตามลำดับ ดังนั้นส่วน TDF ที่สำคัญคือแหล่งโปรตีนรวยอาหารในฤดูแล้ง ในขณะที่การบริโภคพลังงานเป็นปัจจัยจำกัดประสิทธิภาพการผลิตสัตว์เคี้ยวเอื้องขนาดเล็ก .