Formal water law is part of a count

Formal water law is part of a country’s natural resources and environmental legislation. Surface andgroundwater are dealt with in a single water law or in two or more pieces of legislation, includinglaws and regulations, sometimes in a piecemeal fashion. Recently a trend has developed to addressboth resources in one water law complemented by subsidiary legislation (orders, decrees,regulations and the like), whereas historically surface and groundwater have often been addressedby different laws and regulations, compromising an integrated approach and posing greaterchallenges with respect to coherence and consistency. In federal states the management of waterresources may be fully or partly attributed to individual states resulting in a legal framework that isnot uniform nationwide. This is the case for instance in Germany, India and the US. In India thefederal government has tried to influence state legislation by circulating a model groundwater bill(“Model Bill to Regulate and Control the Development of Groundwater”, 1970, revised and recirculatedin 1992, 1996 and 2005) and over the last fifteen years a number of states have enactedlegislation based on the model.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กฎหมายน้ำอย่างเป็นทางการเป็นส่วนหนึ่งของทรัพยากรธรรมชาติของประเทศและกฎหมายด้านสิ่งแวดล้อม พื้นผิวและ
น้ำใต้ดินจะจัดการกับในกฎหมายน้ำเดียวหรือสองคนหรือมากกว่าชิ้นของกฎหมายรวมทั้ง
กฎหมายและกฎระเบียบบางครั้งในแฟชั่นทีละน้อย เมื่อเร็ว ๆ นี้มีแนวโน้มได้มีการพัฒนาเพื่อแก้ไข
ทรัพยากรทั้งในกฎหมายน้ำหนึ่งครบครันด้วยกฎหมาย บริษัท ย่อย (คำสั่งซื้อในนาม,
กฎระเบียบและชอบ) ในขณะที่ในอดีตผิวดินและน้ำใต้ดินได้รับมักจะจ่าหน้า
ตามกฎหมายและกฎระเบียบที่แตกต่างกันประนีประนอมวิธีการแบบบูรณาการและการวางตัวมากขึ้น
ความท้าทายที่เกี่ยวกับการเชื่อมโยงกันและความสม่ำเสมอ ในรัฐของรัฐบาลกลางการบริหารจัดการน้ำ
ทรัพยากรอาจจะทั้งหมดหรือบางส่วนมาประกอบกับแต่ละรัฐส่งผลให้ในกรอบของกฎหมายที่มี
ไม่เหมือนกันทั่วประเทศ เป็นกรณีนี้เช่นในเยอรมนีอินเดียและสหรัฐอเมริกา ในประเทศอินเดีย
รัฐบาลได้พยายามที่จะมีอิทธิพลต่อการออกกฎหมายของรัฐโดยการไหลเวียนของการเรียกเก็บเงินรุ่นน้ำใต้ดิน
(“รุ่นบิลเพื่อควบคุมและการควบคุมการพัฒนาน้ำบาดาล” ปี 1970 ฉบับปรับปรุงและการหมุนเวียนกลับมา
ในปี 1992 ปี 1996 และ 2005) และในช่วงสิบห้าปีที่ผ่านมา จำนวนของรัฐได้ตรา
กฎหมายขึ้นอยู่กับรูปแบบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กฎหมายน้ำเป็นส่วนหนึ่งของทรัพยากรธรรมชาติและกฎหมายสิ่งแวดล้อมของประเทศ พื้นผิวและ
น้ำใต้ดินจะได้รับการจัดการกับในกฎหมายการประปาเดียวหรือในสองชิ้นหรือมากกว่าของกฎหมายรวมทั้ง
กฎหมายและกฎระเบียบบางครั้งในแฟชั่น เมื่อเร็วๆนี้แนวโน้มได้รับการพัฒนาไปยังที่อยู่
ทั้งสองทรัพยากรในกฎหมายน้ำหนึ่งครบกำหนดโดยกฎหมายของบริษัทย่อย (คำสั่งซื้อ
และความชอบ) ในขณะที่พื้นผิวและน้ำใต้ดินในอดีตมักได้รับการแก้ไข
ตามกฎหมายและระเบียบข้อบังคับที่แตกต่างกันซึ่งจะลดการใช้วิธีการแบบบูรณาการและการวางตัว
ความท้าทายที่เกี่ยวข้องกับเชื่อมโยงกันและสอดคล้องกัน ในรัฐสหพันธรัฐการจัดการน้ำ
ทรัพยากรอาจมีการระบุไว้อย่างเต็มที่หรือบางส่วนที่เกิดจากแต่ละรัฐที่ส่งผลให้มีกรอบกฎหมายที่
ไม่เหมือนกันทั่วประเทศ นี้เป็นกรณีเช่นในเยอรมนี, อินเดียและสหรัฐอเมริกา. ในประเทศอินเดีย
รัฐบาลกลางได้พยายามที่จะมีอิทธิพลต่อกฎหมายของรัฐโดยการหมุนเวียนของรูปแบบการเรียกเก็บเงินน้ำบาดาล
("แบบใบเรียกเก็บเงินเพื่อควบคุมและควบคุมการพัฒนาน้ำบาดาล", ๑๙๗๐, แก้ไขและหมุนเวียน
ใน๑๙๙๒, ๑๙๙๖และ๒๐๐๕) และในช่วงสิบห้าปีที่ผ่านมาจำนวนของรัฐได้ประกาศใช้
ตามรุ่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กฎหมายน้ำอย่างเป็นทางการเป็นส่วนหนึ่งของกฎหมายทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมแห่งชาติ พื้นผิวและ
น้ำใต้ดินจะถูกจัดการในหนึ่งหรือสองหรือมากกว่ากฎหมายน้ำรวมถึง
กฎหมายและข้อบังคับบางครั้งบิตและชิ้น มีแนวโน้มที่จะเกิดขึ้นเมื่อเร็วๆนี้
ทั้งทรัพยากรในส่วนของกฎหมายน้ำจะถูกเสริมด้วยกฎหมายที่เกี่ยวข้องเช่นคำสั่งกฎหมายกฎหมายระเบียบกฎหมายระเบียบกฎหมายระเบียบกฎหมายระเบียบกฎหมายระเบียบกฎหมายกฎระเบียบกฎหมายระเบียบกฎหมายระเบียบกฎหมายระเบียบกฎหมายระเบียบกฎหมายระเบียบกฎหมายระเบียบกฎหมายระเบียบกฎหมายระเบียบกฎหมายระเบียบกฎหมายระเบียบกฎหมายระเบียบกฎหมายระเบียบกฎหมายระเบียบ
ในขณะที่น้ำผิวดินและน้ำใต้ดินมักจะกล่าวถึงในประวัติศาสตร์
ใช้วิธีการที่ครอบคลุมตามกฎหมายและระเบียบข้อบังคับที่แตกต่างกัน
ความท้าทายของความสอดคล้องและความสอดคล้อง การจัดการน้ำในรัฐสหพันธ์
ทรัพยากรอาจจะทั้งหมดหรือบางส่วนเนื่องจากแต่ละประเทศจึงสร้างกรอบทางกฎหมายคือ
ไม่มีเอกภาพแห่งชาติ นั่นคือสิ่งที่เกิดขึ้นในเยอรมันอินเดียและสหรัฐอเมริกา ในอินเดีย
รัฐบาลพยายามที่จะมีอิทธิพลต่อกฎหมายของรัฐโดยการออกบิลสาธิตน้ำใต้ดิน
พระราชบัญญัติต้นแบบการพัฒนาและควบคุมน้ำใต้ดินเพื่อแก้ไขและรีไซเคิล
และในช่วงที่ผ่านมาห้าปีบางรัฐได้ประกาศใช้
กฎหมายตามรูปแบบนี้