Esphogeal tissueIn the carcinogen-t

Esphogeal tissue

In the carcinogen-treated group, 9 of 10 rats (90%) developed squamous dysplasia of variable degree (mild to severe) and extent (involving long segments of epithelium). 1 of 10 rats (10%) developed squamous cell carcinoma involving a longer segment of esophagus. However, in the carcinogen plus MRN-100-treated group, a fewer number of rats, 4 of 10 (40%) developed squamous dysplasia, and the dysplasia was of lesser degree and extent than those treated with the carcinogen alone. Although 1 of 10 rats (10%) also developed squamous cell carcinoma, the extent of involvement was lesser than in the carcinogen group (Table 2).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เนื้อเยื่อ Esphogeal ในกลุ่มสารก่อมะเร็งที่ได้รับการรักษาที่ 9 จาก 10 หนู (90%) การพัฒนา dysplasia squamous ปริญญาตัวแปร (อ่อนเพื่อรุนแรง) และขอบเขต (ที่เกี่ยวข้องกับส่วนงานที่ยาวนานของเยื่อบุผิว) 1 จาก 10 หนู (10%) การพัฒนาเซลล์มะเร็ง squamous ที่เกี่ยวข้องกับส่วนงานอีกต่อไปของหลอดอาหาร อย่างไรก็ตามในสารก่อมะเร็งรวมทั้งกลุ่ม MRN-100 ได้รับการรักษาเป็นจำนวนน้อยของหนู, 4 วันที่ 10 (40%) การพัฒนา dysplasia squamous และ dysplasia เป็นระดับน้อยและขอบเขตกว่าผู้ที่รับการรักษาด้วยสารก่อมะเร็งในคนเดียว แม้ว่า 1 จาก 10 หนู (10%) นอกจากนี้ยังมีการพัฒนาเซลล์มะเร็ง squamous ขอบเขตของการมีส่วนร่วมเป็นน้อยกว่าในกลุ่มสารก่อมะเร็ง (ตารางที่ 2)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

esphogeal เนื้อเยื่อในสารก่อมะเร็งกลุ่ม 9 10 ตัว ( 90% ) การพัฒนา squamous dysplasia ของตัวแปรองศา ( รุนแรงมาก ) และขอบเขต ( เกี่ยวข้องกับส่วนยาวของเยื่อบุผิว ) 1 10 ตัว ( ร้อยละ 10 ) การพัฒนา squamous เซลล์ที่เกี่ยวข้องกับรายการยาวของหลอดอาหาร อย่างไรก็ตาม ในอีก mrn-100-treated สารก่อมะเร็งกลุ่มจำนวนน้อยของหนู4 ใน 10 ( ร้อยละ 40 ) การพัฒนา squamous dysplasia และ dysplasia คือระดับที่น้อยกว่าและขอบเขตมากกว่าผู้ที่ได้รับสารก่อมะเร็งคนเดียว ถึงแม้ว่า 1 10 ตัว ( 10 % ) ยังพัฒนาโรคมะเร็งเซลล์ squamous , ขอบเขตของการมีส่วนร่วม คือ น้อยกว่าในกลุ่มสารก่อมะเร็ง ( ตารางที่ 2 )