From childhood's hour I have not be

From childhood's hour I have not been As others were; I have not seen As others saw; I could not bring My passions from a common spring. From the same source I have not taken My sorrow; I could not awaken My heart to joy at the same tone; And all I loved, I loved alone. Then- in my childhood, in the dawn of a most stormy life- was drawn From every depth of good and ill The mystery which binds me still: From the torrent, or the fountain, From the red cliff of the mountain, From the sun that round me rolled in its autumn tint of gold, From the lightning in the sky As it passed me flying by, From the thunder and the storm, And the cloud that took the form(When the rest of Heaven was blue) Of a demon in my view.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จากชั่วโมงในวัยเด็กของ ผมไม่ได้เป็นคนอื่น ผมไม่เห็นคนอื่นเห็น นอกจากนี้ฉันไม่สามารถนำความสนใจของฉันจากสปริงทั่วไป จากแหล่งเดียวกัน ผมยังไม่ได้เอาความเศร้าโศกของฉัน ฉันไม่สามารถปลุกใจเพื่อความสุขที่โทนเดียวกัน และทั้งหมดที่รัก ฉันรักคนเดียว นั้น-ในวัยเด็กของฉัน ในรุ่งอรุณของชีวิตพายุมากที่สุด - ถูกวาดจากทุกความลึกที่ดี และร้ายลึกลับที่ผูกผมยังคง: จากฝนตกหนัก น้ำพุ จากหน้าผาของภูเขา อาทิตย์ที่รอบฉันรีดในสีของใบไม้เปลี่ยนสีทอง สีแดงจากฟ้าผ่าในท้องฟ้ามันผ่านผมบินโดย ฟ้าร้องและพายุ และเมฆที่เอาแบบ (เมื่อส่วนเหลือของสวรรค์สีน้ำเงิน) ของคนที่ขยันในมุมมองของฉัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จากเวลาในวัยเด็กของผมไม่ได้เป็นคนอื่น ๆ ; ฉันไม่ได้เห็นเป็นคนอื่น ๆ เห็น; ฉันไม่สามารถนำความสนใจของฉันจากฤดูใบไม้ผลิที่พบบ่อย จากแหล่งเดียวกันผมยังไม่ได้เศร้าโศกของฉัน ฉันไม่สามารถปลุกหัวใจของฉันเพื่อความสุขในโทนเดียวกัน; และสิ่งที่ฉันรักฉันรักเพียงอย่างเดียว ณ ขณะนั้นในวัยเด็กของฉันในรุ่งอรุณของชีวิตพายุใหญ่ถูกดึงออกมาจากส่วนลึกของความดีและความลึกลับป่วยทุกคนที่ยังคงผูกผม: จากฝนตกหนักหรือน้ำพุจากหน้าผาของภูเขาสีแดงจากดวงอาทิตย์ ที่รอบฉันรีดในโทนสีในฤดูใบไม้ร่วงของทองจากฟ้าผ่าในท้องฟ้าขณะที่มันผ่านฉันบินโดยจากฟ้าร้องและพายุและเมฆที่เอารูปแบบ (เมื่อส่วนที่เหลือของสวรรค์เป็นสีฟ้า) ของปีศาจ ภายในแนวสายตา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สมัยยังเด็ก ฉันไม่ได้เป็น อย่างอื่น ผมไม่เคยเห็นในสิ่งที่คนอื่นเห็น ผมจะไม่นำความสนใจของฉันจากสปริงทั่วไป จากแหล่งเดียวกัน ผมไม่ได้รับความเศร้าโศกของฉัน ; ฉันจะไม่ปลุกหัวใจของฉันเพื่อความสุขในโทนเดียวกัน และทั้งหมดที่ฉันรัก ฉันรักอยู่คนเดียว แล้วในวัยเด็ก ในรุ่งอรุณของชีวิต - พายุ มากที่สุด คือ วาดจากทุกความลึกที่ดีและไม่ดีลึกลับซึ่งผูกผมยัง จาก ฝนตกหนัก หรือน้ำพุ จากหน้าผาสีแดงของภูเขา จากดวงอาทิตย์ในรอบนั้นผมรีดในฤดูใบไม้ร่วงสีทอง จากฟ้าผ่า ในท้องฟ้า มันผ่านผมบินจากฟ้าร้องและพายุและเมฆที่ใช้รูปแบบ ( ส่วนที่เหลือของฟ้าเป็นสีฟ้า ) ของปีศาจในมุมมองของฉัน