Cold War TerminologyCold War termin

Cold War Terminology

Cold War terminology was developed during the Cold War era (1945–1980). Familiar and still used by many, it involves classifying countries into first world, second world, and third world nations based on respective economic development and standards of living. When this nomenclature was developed, capitalistic democracies such as the U.S. and Japan were considered part of the first world. The poorest, most undeveloped countries were referred to as the third world and included most of sub-Saharan Africa, Latin America, and Asia. The second world was the in-between category: nations not as limited in development as the third world, but not as well off as the first world, having moderate economies and standard of living, such as China or Cuba. Later, sociologist Manual Castells (1998) added the term fourth world to refer to stigmatized minority groups that were denied a political voice all over the globe (indigenous minority populations, prisoners, and the homeless, for example).
Also during the Cold War, global inequality was described in terms of economic development. Along with developing and developed nations, the terms less-developed nation and underdeveloped nation were used. This was the era when the idea of noblesse oblige (first-world responsibility) took root, suggesting that the so-termed developed nations should provide foreign aid to the less-developed and underdeveloped nations in order to raise their standard of living.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คำศัพท์สงครามเย็น

ศัพท์สงครามเย็นได้รับการพัฒนาในช่วงยุคสงครามเย็น (1945 – 1980) คุ้นเคย และยังใช้หลาย เกี่ยวข้องประเภทประเทศแรกของโลก โลกที่สอง และประเทศโลกที่สามตามลำดับการพัฒนาทางเศรษฐกิจและมาตรฐานของที่อยู่อาศัย เมื่อมีพัฒนาระบบการตั้งชื่อนี้ เหมือน ๆ capitalistic เช่นสหรัฐอเมริกา และญี่ปุ่นก็ถือเป็นส่วนหนึ่งของโลกครั้งแรก ประเทศยากจนที่สุด มากที่สุด undeveloped ถูกเรียกว่าเป็นโลกที่สาม และรวมที่สุดของแอฟริกาซาฮารา สหรัฐอเมริกา และเอเชีย โลกที่สองเป็นประเภทระหว่าง: ประเทศไม่เป็นพัฒนาจำกัดในโลกที่สาม แต่ไม่เป็นดีออกเป็นโลกแรก มีเศรษฐกิจปานกลางและมาตรฐานการครองชีพ เช่นจีนหรือคิวบา ภายหลัง sociologist คู่มือ Castells (1998) เพิ่มระยะสี่โลกไปถึง stigmatized กลุ่มชนกลุ่มน้อยที่ถูกปฏิเสธเสียงทางการเมืองทั่วโลก (ประชากรชนกลุ่มน้อยชน นักโทษ และการไร้ที่ อยู่ ตัวอย่าง) .
ยัง ในช่วงสงครามเย็น โลกอสมการถูกอธิบายในแง่ของการพัฒนาเศรษฐกิจ ประเทศกำลังพัฒนา และพัฒนาแล้ว เงื่อนไขพัฒนาน้อยกว่าประเทศ และประเทศข้างใช้ นี่คือยุคที่เมื่อความคิดของ noblesse oblige (รับผิดชอบโลกแรก) เอาราก แนะนำให้ พัฒนาชาติเพื่อเรียกว่าควรให้ความช่วยเหลือต่างประเทศเป็นประเทศ พัฒนาน้อย และธรรมชาติเพื่อยกของมาตรฐานการครองชีพ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สงครามเย็นคำศัพท์คำศัพท์สงครามเย็นได้รับการพัฒนาในช่วงยุคสงครามเย็น (1945-1980) ที่คุ้นเคยและยังคงใช้โดยมากจะเกี่ยวข้องกับประเทศที่จัดเป็นครั้งแรกของโลกในโลกที่สองและประเทศโลกที่สามอยู่บนพื้นฐานของการพัฒนาทางเศรษฐกิจที่เกี่ยวข้องและมาตรฐานการครองชีพ เมื่อระบบการตั้งชื่อนี้ได้รับการพัฒนาประชาธิปไตยทุนนิยมเช่นสหรัฐอเมริกาและญี่ปุ่นได้รับการพิจารณาเป็นส่วนหนึ่งของโลกเป็นครั้งแรก ที่ยากจนที่สุดในประเทศที่ยังไม่พัฒนามากที่สุดถูกเรียกว่าประเทศโลกที่สามและรวมที่สุดของทะเลทรายซาฮาราแอฟริกาละตินอเมริกาและเอเชีย โลกครั้งที่สองในระหว่างหมวดหมู่: ประเทศที่ไม่ได้เป็นข้อ จำกัด ในการพัฒนาเป็นประเทศโลกที่สาม แต่ไม่ได้เป็นอย่างดีออกมาเป็นครั้งแรกในโลกที่มีระบบเศรษฐกิจในระดับปานกลางและมาตรฐานการครองชีพเช่นจีนหรือคิวบา ต่อมา, คู่มือสังคมวิทยา Castells (1998) เพิ่มโลกที่สี่ระยะที่จะอ้างถึงกลุ่มชนกลุ่มน้อยที่ถูกตีตราปฏิเสธเสียงทางการเมืองทั่วโลก (ประชากรชนกลุ่มน้อยในประเทศนักโทษและไม่มีที่อยู่อาศัยเช่น) นอกจากนี้ในช่วงสงครามเย็น ความไม่เท่าเทียมกันทั่วโลกได้รับการอธิบายในแง่ของการพัฒนาทางเศรษฐกิจ พร้อมกับการพัฒนาและการพัฒนาประเทศประเทศเงื่อนไขน้อยกว่าการพัฒนาและประเทศด้อยพัฒนาถูกนำมาใช้ นี่คือยุคเมื่อความคิดในการบังคับ Noblesse (คนแรกของโลกที่รับผิดชอบ) เอารากชี้ให้เห็นว่าประเทศที่พัฒนาที่เรียกว่าควรให้การช่วยเหลือจากต่างประเทศไปยังประเทศที่พัฒนาน้อยและด้อยพัฒนาเพื่อยกระดับมาตรฐานการครองชีพ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สงครามเย็นสงครามเย็นคำศัพท์คำศัพท์

ถูกพัฒนาขึ้นในช่วงยุคสงครามเย็น ( ค.ศ. 1945 - 1980 ) คุ้นเคย และยังคงใช้โดยมาก มันเกี่ยวข้องกับการแยกประเทศเป็นโลก เป็นโลกแรกสองและประเทศโลกที่สามที่ยึดตามการพัฒนาเศรษฐกิจและมาตรฐานของชีวิต เมื่อระบบนี้ถูกพัฒนา ประชาธิปไตยนายทุน เช่น สหรัฐอเมริกาและญี่ปุ่น ถือว่าเป็นส่วนหนึ่งของโลกครั้งแรก คนที่ยากจนที่สุด ซึ่งประเทศส่วนใหญ่ถูกเรียกว่าโลกที่สามและรวมที่สุดของซับซาฮา แอฟริกา ละตินอเมริกา และเอเชีย โลกที่สองคือระหว่างหมวดหมู่ : ประเทศไม่ จำกัด ในการพัฒนาโลกที่สาม แต่ไม่สมควรที่แรกของโลก มีเศรษฐกิจปานกลางและมาตรฐานการครองชีพเช่น จีน หรือ คิวบา ต่อมา นักสังคมวิทยา คู่มือ castells ( 1998 ) เพิ่มระยะที่สี่ของโลกหมายถึง stigmatized ชนกลุ่มน้อยที่ปฏิเสธเสียงทางการเมืองทั่วโลก ( ประชากรชนกลุ่มน้อยพื้นเมืองของนักโทษ และไม่มีที่อยู่อาศัย , ตัวอย่างเช่น ) .
ยังในช่วงสงครามเย็น ความไม่เสมอภาคทั่วโลกได้รับการอธิบายในแง่ของการพัฒนาเศรษฐกิจพร้อมกับการพัฒนาและการพัฒนาประเทศ เงื่อนไขน้อยพัฒนาประเทศและพัฒนาประเทศมาใช้ นี้เป็นยุคเมื่อความคิดของเราต้องเคารพกฎจราจร ( ก่อนโลกความรับผิดชอบ ) เอาราก บอกว่าให้เรียกว่าประเทศที่พัฒนาแล้วควรให้ความช่วยเหลือต่างประเทศน้อยกว่าที่พัฒนาและประเทศด้อยพัฒนาในการยกระดับมาตรฐานการครองชีพ .