- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
หน้า 80-81DownshiftingBread of Heav
หน้า 80-81
Downshifting
Bread of Heaven
On the Isles of Scilly, the seas are azure puffins fly in for the summer, you can picnic
on rocks accompanied only by seals, and you go about not by bus but by boat.
It's a long way from the traffic choked streets of London, and it's not difficult to see why
Toby Tobin-Dougan swapped one for the other.
Now when he's Working he looks out on a field of flowers rather than a road full of taxis.
Today and his wife Louise live on one of larger islands, St Martin's, and run
a bakery of the same name, supplying bread to their own island and delivering by boat to their neighbours on the other inhabited islands of Tresco, Bryher, St Agnes and St Mary's.
It sounds idyllic, and in many ways it is. But it's also hard work, although Tob and Louise
are now helped by a night baker who produces most of the basic breads overnight.
The bake on Monday, Wednesday and Friday in the winter, and every day including Sunday
during the summer. On baking days they have to be up at four in the morning to make the dough. They shape all their loaves by hand, finishing the baking by mid-morning, when they
Prepare the deliveries and work in the shop, where the queues often stretch out of the door.
So what inspired them to leave the race and move to one of the mildest climates and most
Beautiful environments in Britiain? Toby,44,first visited St Martin's in the early 1980s and was
irresistibly drawn to the island. At the time he was living in Brighton but working in London, running a photographic laboratory.
He finally sold the business in 1992, packed his bags and moved to St Martin's. He found accommodation with a local fisherman and worked on boats and in the St Martin's Hotel. Louise, 34, from Bristol, also fell in love with the island during a holiday and found a job in the same hotel.
They have been married for five years and both knew that they wanted to start their own business. Breadmaking happened almost by chance -the learning process was very much trial and error. "We taught ourselves to bake in our own kitchen," Toby remembers. "We sold our loaver at the campsite nearby for campers to buy-just 25 or 30 a day." The business expanded repidly. The bakery opened four years ago and this year it will be extended into the old fire station next door.
The shop is becoming more like a deli, offering picnic food for holidaymakers to take to the beach. Toby and Louise now grow their own organic fruit and vegegables and keep ducks, chickens and a pig. They have also started running baking classes in the quieter months of the year.
The point of all their work, Toby say, isn't money. They both earn less than they would have if they'd stayed in hotel work. The satisfaction comes from providing a useful service-and living in a place for which they have a real "love and affinity". Is there anything they miss from their pre-Scillies life? As their two dogs wander happily around and a falcom flies overhead in the fresh wind off the sea, there is a long silence.
หน้า 82-83
The global supermarket.
Since the second World War, the retail sector ( supmarkets in particular ) has become
One of the biggest sectors in international business. But are the people who supply this industry alway treated fairly?
Supermarkets are responsible for the sale of around 70% of
fruit and vegetaples in Britain. In the search for cheap and cosmetically
Perfect produce, British supermarkets often import everyday fruit and vegetables
That could just as easily be grown at home : apples from the USA, carrots from
South Africa and beans from Kenya are just a few examples.
The New York Times.
Beside Blossoming Fields, Where Poverty Grows.
In the past 20 year, the lake shores have exchanged any lingering memories of
the past for a booming industry in the cultivation and sale of-of-season vegetables like
snow peas and trimmed beans, and cut flowers like roses and carnations virtually all
of them exported to distant markets in Europe. Paradoxically, the huge expansion of
fancy food for export come in a land that, because of sporadic drought and not-so-sporadic
Economic mismanagement, cannot grow enough of its own staple, corn.
As the flower and vegetable farms have expanded, ...the population living within
Three miles of the lake shore has quintupled from 50,000 and 250,000. Most of the newcomers
Are women who have been drawn by cash wages from traditional agriculture in villages elsewhere.
A bouquet of spray carnations grown here costs around $3.20 in a British supermarket,
While even the best-paid of manual workers earns a daily rate of $2.10, working a 46-hour week. While some workers live in compounds provided by employers, others live in hovels.
And while big companies pay twice the government approved minimum wage, other growers
Pay the official minimum just over a dollar a day to cover housing, food and bare bones survival.
So, are Africa's flowers, indeed, trapped in crycle of poverty from which history offers
no prospect of relief?
Proponents of globalization say the answer is no......
"Done properly, corporations create a better environment for the future and for the lives of the people than does a sort of black market ... that doesn't have controls, "
said Mr. Jones, the British executive.
but the counteragument is that no land can develop itself by supplying the capricious demands of distant foreigner while its own people are simply too poor to provide the demand
for goods needed to develop their own economy.
Downshifting
Bread of Heaven
On the Isles of Scilly, the seas are azure puffins fly in for the summer, you can picnic
on rocks accompanied only by seals, and you go about not by bus but by boat.
It's a long way from the traffic choked streets of London, and it's not difficult to see why
Toby Tobin-Dougan swapped one for the other.
Now when he's Working he looks out on a field of flowers rather than a road full of taxis.
Today and his wife Louise live on one of larger islands, St Martin's, and run
a bakery of the same name, supplying bread to their own island and delivering by boat to their neighbours on the other inhabited islands of Tresco, Bryher, St Agnes and St Mary's.
It sounds idyllic, and in many ways it is. But it's also hard work, although Tob and Louise
are now helped by a night baker who produces most of the basic breads overnight.
The bake on Monday, Wednesday and Friday in the winter, and every day including Sunday
during the summer. On baking days they have to be up at four in the morning to make the dough. They shape all their loaves by hand, finishing the baking by mid-morning, when they
Prepare the deliveries and work in the shop, where the queues often stretch out of the door.
So what inspired them to leave the race and move to one of the mildest climates and most
Beautiful environments in Britiain? Toby,44,first visited St Martin's in the early 1980s and was
irresistibly drawn to the island. At the time he was living in Brighton but working in London, running a photographic laboratory.
He finally sold the business in 1992, packed his bags and moved to St Martin's. He found accommodation with a local fisherman and worked on boats and in the St Martin's Hotel. Louise, 34, from Bristol, also fell in love with the island during a holiday and found a job in the same hotel.
They have been married for five years and both knew that they wanted to start their own business. Breadmaking happened almost by chance -the learning process was very much trial and error. "We taught ourselves to bake in our own kitchen," Toby remembers. "We sold our loaver at the campsite nearby for campers to buy-just 25 or 30 a day." The business expanded repidly. The bakery opened four years ago and this year it will be extended into the old fire station next door.
The shop is becoming more like a deli, offering picnic food for holidaymakers to take to the beach. Toby and Louise now grow their own organic fruit and vegegables and keep ducks, chickens and a pig. They have also started running baking classes in the quieter months of the year.
The point of all their work, Toby say, isn't money. They both earn less than they would have if they'd stayed in hotel work. The satisfaction comes from providing a useful service-and living in a place for which they have a real "love and affinity". Is there anything they miss from their pre-Scillies life? As their two dogs wander happily around and a falcom flies overhead in the fresh wind off the sea, there is a long silence.
หน้า 82-83
The global supermarket.
Since the second World War, the retail sector ( supmarkets in particular ) has become
One of the biggest sectors in international business. But are the people who supply this industry alway treated fairly?
Supermarkets are responsible for the sale of around 70% of
fruit and vegetaples in Britain. In the search for cheap and cosmetically
Perfect produce, British supermarkets often import everyday fruit and vegetables
That could just as easily be grown at home : apples from the USA, carrots from
South Africa and beans from Kenya are just a few examples.
The New York Times.
Beside Blossoming Fields, Where Poverty Grows.
In the past 20 year, the lake shores have exchanged any lingering memories of
the past for a booming industry in the cultivation and sale of-of-season vegetables like
snow peas and trimmed beans, and cut flowers like roses and carnations virtually all
of them exported to distant markets in Europe. Paradoxically, the huge expansion of
fancy food for export come in a land that, because of sporadic drought and not-so-sporadic
Economic mismanagement, cannot grow enough of its own staple, corn.
As the flower and vegetable farms have expanded, ...the population living within
Three miles of the lake shore has quintupled from 50,000 and 250,000. Most of the newcomers
Are women who have been drawn by cash wages from traditional agriculture in villages elsewhere.
A bouquet of spray carnations grown here costs around $3.20 in a British supermarket,
While even the best-paid of manual workers earns a daily rate of $2.10, working a 46-hour week. While some workers live in compounds provided by employers, others live in hovels.
And while big companies pay twice the government approved minimum wage, other growers
Pay the official minimum just over a dollar a day to cover housing, food and bare bones survival.
So, are Africa's flowers, indeed, trapped in crycle of poverty from which history offers
no prospect of relief?
Proponents of globalization say the answer is no......
"Done properly, corporations create a better environment for the future and for the lives of the people than does a sort of black market ... that doesn't have controls, "
said Mr. Jones, the British executive.
but the counteragument is that no land can develop itself by supplying the capricious demands of distant foreigner while its own people are simply too poor to provide the demand
for goods needed to develop their own economy.
0/5000
หน้า 80-81Downshiftingขนมปังของสวรรค์ บนหมู่เกาะ Scilly ทะเลสีฟ้า puffins บินในสำหรับฤดูร้อน คุณสามารถ picnicบนโขดหินพร้อม ด้วยสัญลักษณ์เท่านั้น และคุณไปเกี่ยวกับ รถโดยสารประจำทางไม่ แต่เรือเป็นทางยาวจากถนนจราจรสำลักลอนดอน และไม่ยากที่จะดูทำไม Toby Tobin Dougan สลับตัวอื่น ๆ ตอนนี้ เมื่อเขาทำงาน เขาดูออกในฟิลด์ของดอกไม้มากกว่าถนนที่เต็มไปด้วยรถแท็กซี่วันนี้หลุยส์ภรรยาของเขาอาศัยอยู่บนเกาะขนาดใหญ่ เซนต์มาร์ตินของอย่างใดอย่างหนึ่ง และเรียกใช้เบเกอรี่มีชื่อ ขายขนมปังเกาะของตนเอง และส่งให้เพื่อนของพวกเขาในเรืออาศัยอยู่เกาะของ Tresco, Bryher แอกเนสเซนต์และเซนต์มารีย์ เสียงที่งดงาม และในหลาย ๆ แต่ก็ยังทำงานหนัก แม้ว่าโตบและหลุยส์ ขณะนี้ถูกช่วยเหลือ โดยเบเกอร์คืนผู้ผลิตส่วนใหญ่ขนมปังพื้นฐานค้างคืนอบบนวันจันทร์ พุธ และศุกร์ในฤดูหนาว และวันหยุดทุกวันอาทิตย์ในช่วงฤดูร้อน ในการอบวัน พวกเขาจะต้องเป็นค่าที่สี่ในช่วงเช้าจะทำให้แป้ง พวกรูปร่าง loaves ของพวกเขาด้วยมือ เสร็จสิ้นการอบ โดยเช้ากลาง เมื่อพวกเขาเตรียมการจัดส่ง และทำงานในร้าน ที่คิวยืดออกจากประตูบ่อย ดังนั้น อะไรเป็นแรงบันดาลใจให้ออกจากการแข่งขัน และไปสภาพอากาศ mildest อย่างใดอย่างหนึ่งและส่วนใหญ่สภาพแวดล้อมที่สวยงามใน Britiain Toby, 44 เยี่ยมชมเซนต์มาร์ตินในต้นทศวรรษ 1980 และเป็นครั้งแรกirresistibly ออกไปยังเกาะ เมื่อ เขาถูกในไบรท์ตัน แต่ทำงานในลอนดอน ห้องปฏิบัติการถ่ายภาพการทำงานเขาก็ขายธุรกิจใน 1992 บรรจุถุงของเขา แล้วย้ายไปเซนต์มาร์ติน เขาพบกับชาวประมงท้องถิ่นที่ที่พัก และทำงาน บนเรือ และในเซนต์มาร์ตินส์ หลุยส์ 34 จาก บริยังตกใจเกาะช่วงวันหยุด และพบงานในโรงแรมเดียวกัน พวกเขาได้แต่งงานห้าปี และทั้งสองรู้ว่า พวกเขาอยากเริ่มต้นธุรกิจของตนเอง Breadmaking เกิดขึ้นเกือบจะโดยบังเอิญ - กระบวนการเรียนรู้ถูกผิดมากทดลอง "เราสอนตัวเองอบในครัวของเราเอง Toby จดจำ "เราขายของเรา loaver ที่ campsite ใกล้เคียงกับในแค้มพ์ซื้อเพียงแค่ 25 หรือ 30 วัน" ธุรกิจขยาย repidly เบเกอรี่เปิด 4 ปีและปีนี้ก็จะถูกขยายเป็นสถานีดับเพลิงเก่าประตูถัดไป ร้านเป็นเหมือนเดลี่ ถวายอาหารปิกนิกนี่จะไปชายหาด Toby และหลุยส์ตอนนี้ปลูกผลไม้อินทรีย์และ vegegables ของตนเอง และเก็บเป็ด ไก่ และหมู พวกเขาก็ได้เริ่มทำงานเรียนอบในปีเดือนเงียบสงบ จุดของงานทั้งหมดของพวกเขา Toby พูด ไม่ได้เงิน พวกเขาทั้งสองได้รับน้อยกว่าพวกเขาจะได้ถ้าพวกเขามีอยู่ในงานโรงแรม ความพึงพอใจที่มาจากการให้บริการที่มีประโยชน์- ในที่ที่มีจริง "ความรักและความสัมพันธ์" มีอะไรจะพลาดจากชีวิตก่อน Scillies แสดงว่าไม่มีเงียบยาวเป็นสุนัขสองเร่รอบ ๆ อย่างมีความสุข และ falcom ยังจ่ายลมสดจากทะเลหน้า 82-83ซุปเปอร์มาร์เก็ตทั่วโลก ตั้งแต่สงครามโลกที่สอง เป็นภาคการค้าปลีก (supmarkets โดยเฉพาะ)หนึ่งภาคที่ใหญ่ที่สุดในธุรกิจระหว่างประเทศ แต่เป็นคนที่ใส่อุตสาหกรรมนี้มักจะรับความเป็นธรรมหรือไม่ซุปเปอร์มาร์เก็ตมีหน้าที่ในการขายประมาณ 70% ของ ผลไม้และ vegetaples ในสหราชอาณาจักร ในการค้นหาราคา และ cosmeticallyโกผลิต ซุปเปอร์มาร์เก็ตที่อังกฤษมักจะนำเข้าผักและผลไม้ทุกวันที่ไม่เพียงได้อย่างง่ายดายสามารถปลูกบ้าน: แอปเปิ้ลจากสหรัฐอเมริกา แครอทจาก แอฟริกาใต้และถั่วจากเคนยาเป็นตัวอย่างเพียงไม่กี่เดอะนิวยอร์กไทมส์ข้างบานฟิลด์ ซึ่งการเติบโตของความยากจน 20 ปีที่ผ่านมา ชายเลได้แลกเปลี่ยนความทรงจำใด ๆ ยังคงกรุ่นของสำหรับอุตสาหกรรมที่เฟื่องฟูในการเพาะปลูกและขายผักของของฤดูกาลที่ผ่านมาเช่นถั่วลันเตา และถั่วถูกตัดออก และตัดดอกไม้เช่นกุหลาบและดอกแทบทั้งหมดพวกเขาส่งออกไปตลาดระยะไกลในยุโรป Paradoxically การขยายตัวอย่างมากของอาหารแฟนซีสำหรับการส่งออกมาในดินแดน ที่ เนื่อง จากภัยแล้งมีไม่เพื่อมีMismanagement เศรษฐกิจ ไม่เติบโตพอตัวเองตั๋วเย็บกระดาษ ข้าวโพด ขณะที่มีขยายฟาร์มดอกไม้และผัก, .. อะลูมิเนียมม...ประชากรที่อาศัยอยู่ภายในไมล์ของชายฝั่งทะเลสาบมี quintupled จาก 50000 250000 ส่วนใหญ่ newcomersผู้หญิงที่ได้ออก โดยจ่ายเงินค่าจ้างจากการเกษตรดั้งเดิมในหมู่บ้านอื่นๆ ได้ ช่อดอกสเปรย์ที่ปลูกที่นี่ต้นทุนประมาณ $3.20 ในซูเปอร์มาร์เก็ต อังกฤษขณะที่แม้แต่ที่ดีที่สุดได้รับค่าจ้างของผู้ปฏิบัติงานด้วยตนเองเล่ม $2.10 งานสัปดาห์ 46 ชั่วโมงอัตราประจำวัน ในขณะที่บางคนอยู่ในสารประกอบโดยนายจ้าง ผู้อื่นอยู่ใน hovelsและใน ขณะที่บริษัทใหญ่จ่ายสองรัฐบาลได้อนุมัติค่าจ้างขั้นต่ำ เกษตรกรอื่น ๆจ่ายขั้นต่ำอย่างเป็นทางการเพียงกว่าดอลลาร์ต่อวันครอบคลุมที่อยู่อาศัย อาหาร และมุ่งความอยู่รอด ดังนั้น ดอกไม้ของแอฟริกา แน่นอน ติดอยู่ใน crycle ของความยากจนจากที่มีประวัติหรือไม่ไม่โน้มบรรเทาได้อย่างไร ของโลกาภิวัตน์สัมผัสคำตอบคือไม่..."ทำอย่างถูกต้อง บริษัทสร้างที่ดีสภาพแวดล้อม ในอนาคต และชีวิตของผู้คนกว่าเรียงลำดับของตลาดมืดที่ไม่มีตัวควบคุมนายโจนส์ บริหารอังกฤษกล่าว แต่ counteragument ว่า ที่ดินไม่สามารถพัฒนาตัวเอง โดยขายความต้องการ capricious ของชาวต่างชาติที่ห่างไกลในขณะที่มีประชาชนของตัวเองจนเกินกว่าจะให้ความต้องการ สำหรับสินค้าที่จำเป็นในการพัฒนาเศรษฐกิจของตนเอง
การแปล กรุณารอสักครู่..
หน้า 80-81
Downshifting
Bread of Heaven
On the Isles of Scilly, the seas are azure puffins fly in for the summer, you can picnic
on rocks accompanied only by seals, and you go about not by bus but by boat.
It's a long way from the traffic choked streets of London, and it's not difficult to see why
Toby Tobin-Dougan swapped one for the other.
Now when he's Working he looks out on a field of flowers rather than a road full of taxis.
Today and his wife Louise live on one of larger islands, St Martin's, and run
a bakery of the same name, supplying bread to their own island and delivering by boat to their neighbours on the other inhabited islands of Tresco, Bryher, St Agnes and St Mary's.
It sounds idyllic, and in many ways it is. But it's also hard work, although Tob and Louise
are now helped by a night baker who produces most of the basic breads overnight.
The bake on Monday, Wednesday and Friday in the winter, and every day including Sunday
during the summer. On baking days they have to be up at four in the morning to make the dough. They shape all their loaves by hand, finishing the baking by mid-morning, when they
Prepare the deliveries and work in the shop, where the queues often stretch out of the door.
So what inspired them to leave the race and move to one of the mildest climates and most
Beautiful environments in Britiain? Toby,44,first visited St Martin's in the early 1980s and was
irresistibly drawn to the island. At the time he was living in Brighton but working in London, running a photographic laboratory.
He finally sold the business in 1992, packed his bags and moved to St Martin's. He found accommodation with a local fisherman and worked on boats and in the St Martin's Hotel. Louise, 34, from Bristol, also fell in love with the island during a holiday and found a job in the same hotel.
They have been married for five years and both knew that they wanted to start their own business. Breadmaking happened almost by chance -the learning process was very much trial and error. "We taught ourselves to bake in our own kitchen," Toby remembers. "We sold our loaver at the campsite nearby for campers to buy-just 25 or 30 a day." The business expanded repidly. The bakery opened four years ago and this year it will be extended into the old fire station next door.
The shop is becoming more like a deli, offering picnic food for holidaymakers to take to the beach. Toby and Louise now grow their own organic fruit and vegegables and keep ducks, chickens and a pig. They have also started running baking classes in the quieter months of the year.
The point of all their work, Toby say, isn't money. They both earn less than they would have if they'd stayed in hotel work. The satisfaction comes from providing a useful service-and living in a place for which they have a real "love and affinity". Is there anything they miss from their pre-Scillies life? As their two dogs wander happily around and a falcom flies overhead in the fresh wind off the sea, there is a long silence.
หน้า 82-83
The global supermarket.
Since the second World War, the retail sector ( supmarkets in particular ) has become
One of the biggest sectors in international business. But are the people who supply this industry alway treated fairly?
Supermarkets are responsible for the sale of around 70% of
fruit and vegetaples in Britain. In the search for cheap and cosmetically
Perfect produce, British supermarkets often import everyday fruit and vegetables
That could just as easily be grown at home : apples from the USA, carrots from
South Africa and beans from Kenya are just a few examples.
The New York Times.
Beside Blossoming Fields, Where Poverty Grows.
In the past 20 year, the lake shores have exchanged any lingering memories of
the past for a booming industry in the cultivation and sale of-of-season vegetables like
snow peas and trimmed beans, and cut flowers like roses and carnations virtually all
of them exported to distant markets in Europe. Paradoxically, the huge expansion of
fancy food for export come in a land that, because of sporadic drought and not-so-sporadic
Economic mismanagement, cannot grow enough of its own staple, corn.
As the flower and vegetable farms have expanded, ...the population living within
Three miles of the lake shore has quintupled from 50,000 and 250,000. Most of the newcomers
Are women who have been drawn by cash wages from traditional agriculture in villages elsewhere.
A bouquet of spray carnations grown here costs around $3.20 in a British supermarket,
While even the best-paid of manual workers earns a daily rate of $2.10, working a 46-hour week. While some workers live in compounds provided by employers, others live in hovels.
And while big companies pay twice the government approved minimum wage, other growers
Pay the official minimum just over a dollar a day to cover housing, food and bare bones survival.
So, are Africa's flowers, indeed, trapped in crycle of poverty from which history offers
no prospect of relief?
Proponents of globalization say the answer is no......
"Done properly, corporations create a better environment for the future and for the lives of the people than does a sort of black market ... that doesn't have controls, "
said Mr. Jones, the British executive.
but the counteragument is that no land can develop itself by supplying the capricious demands of distant foreigner while its own people are simply too poor to provide the demand
for goods needed to develop their own economy.
Downshifting
Bread of Heaven
On the Isles of Scilly, the seas are azure puffins fly in for the summer, you can picnic
on rocks accompanied only by seals, and you go about not by bus but by boat.
It's a long way from the traffic choked streets of London, and it's not difficult to see why
Toby Tobin-Dougan swapped one for the other.
Now when he's Working he looks out on a field of flowers rather than a road full of taxis.
Today and his wife Louise live on one of larger islands, St Martin's, and run
a bakery of the same name, supplying bread to their own island and delivering by boat to their neighbours on the other inhabited islands of Tresco, Bryher, St Agnes and St Mary's.
It sounds idyllic, and in many ways it is. But it's also hard work, although Tob and Louise
are now helped by a night baker who produces most of the basic breads overnight.
The bake on Monday, Wednesday and Friday in the winter, and every day including Sunday
during the summer. On baking days they have to be up at four in the morning to make the dough. They shape all their loaves by hand, finishing the baking by mid-morning, when they
Prepare the deliveries and work in the shop, where the queues often stretch out of the door.
So what inspired them to leave the race and move to one of the mildest climates and most
Beautiful environments in Britiain? Toby,44,first visited St Martin's in the early 1980s and was
irresistibly drawn to the island. At the time he was living in Brighton but working in London, running a photographic laboratory.
He finally sold the business in 1992, packed his bags and moved to St Martin's. He found accommodation with a local fisherman and worked on boats and in the St Martin's Hotel. Louise, 34, from Bristol, also fell in love with the island during a holiday and found a job in the same hotel.
They have been married for five years and both knew that they wanted to start their own business. Breadmaking happened almost by chance -the learning process was very much trial and error. "We taught ourselves to bake in our own kitchen," Toby remembers. "We sold our loaver at the campsite nearby for campers to buy-just 25 or 30 a day." The business expanded repidly. The bakery opened four years ago and this year it will be extended into the old fire station next door.
The shop is becoming more like a deli, offering picnic food for holidaymakers to take to the beach. Toby and Louise now grow their own organic fruit and vegegables and keep ducks, chickens and a pig. They have also started running baking classes in the quieter months of the year.
The point of all their work, Toby say, isn't money. They both earn less than they would have if they'd stayed in hotel work. The satisfaction comes from providing a useful service-and living in a place for which they have a real "love and affinity". Is there anything they miss from their pre-Scillies life? As their two dogs wander happily around and a falcom flies overhead in the fresh wind off the sea, there is a long silence.
หน้า 82-83
The global supermarket.
Since the second World War, the retail sector ( supmarkets in particular ) has become
One of the biggest sectors in international business. But are the people who supply this industry alway treated fairly?
Supermarkets are responsible for the sale of around 70% of
fruit and vegetaples in Britain. In the search for cheap and cosmetically
Perfect produce, British supermarkets often import everyday fruit and vegetables
That could just as easily be grown at home : apples from the USA, carrots from
South Africa and beans from Kenya are just a few examples.
The New York Times.
Beside Blossoming Fields, Where Poverty Grows.
In the past 20 year, the lake shores have exchanged any lingering memories of
the past for a booming industry in the cultivation and sale of-of-season vegetables like
snow peas and trimmed beans, and cut flowers like roses and carnations virtually all
of them exported to distant markets in Europe. Paradoxically, the huge expansion of
fancy food for export come in a land that, because of sporadic drought and not-so-sporadic
Economic mismanagement, cannot grow enough of its own staple, corn.
As the flower and vegetable farms have expanded, ...the population living within
Three miles of the lake shore has quintupled from 50,000 and 250,000. Most of the newcomers
Are women who have been drawn by cash wages from traditional agriculture in villages elsewhere.
A bouquet of spray carnations grown here costs around $3.20 in a British supermarket,
While even the best-paid of manual workers earns a daily rate of $2.10, working a 46-hour week. While some workers live in compounds provided by employers, others live in hovels.
And while big companies pay twice the government approved minimum wage, other growers
Pay the official minimum just over a dollar a day to cover housing, food and bare bones survival.
So, are Africa's flowers, indeed, trapped in crycle of poverty from which history offers
no prospect of relief?
Proponents of globalization say the answer is no......
"Done properly, corporations create a better environment for the future and for the lives of the people than does a sort of black market ... that doesn't have controls, "
said Mr. Jones, the British executive.
but the counteragument is that no land can develop itself by supplying the capricious demands of distant foreigner while its own people are simply too poor to provide the demand
for goods needed to develop their own economy.
การแปล กรุณารอสักครู่..
หน้า 80-81
downshifting
ขนมปังจากสวรรค์บนเกาะซิลลี่ ทะเลเป็นสีฟ้า puffins บินในช่วงฤดูร้อนคุณสามารถปิกนิก
บนหิน มาพร้อมกับสัญลักษณ์ และคุณไปโดยรถบัส แต่เรือ .
มันไกลจากการจราจรสำลักถนนของกรุงลอนดอน มันไม่ยากที่จะเห็นว่าทำไม
โทบี้โทบิน Dougan สลับหนึ่งสำหรับอื่น ๆ .
ตอนนี้เขากำลังทำงาน เขา มองออกไปในทุ่งดอกไม้มากกว่าถนนเต็มไปด้วยรถแท็กซี่ .
วันนี้ และภรรยาของเขา หลุยส์ อยู่ในหนึ่งของเกาะใหญ่ของเซนต์มาร์ติน และวิ่ง
เบเกอรี่ในชื่อเดียวกัน ขายขนมปังเกาะของตัวเองและส่งโดยเรือไปยังประเทศเพื่อนบ้านของพวกเขาในอื่น ๆ ที่อาศัยอยู่ในเกาะ tresco bryher , St Agnes และเซนต์แมรี่ .
ฟังดูงดงาม และในหลายวิธี มันเป็นแต่ก็ยังทำงานหนัก แม้ว่าโตหลุยส์
ตอนนี้และช่วยคืน เบเกอร์ ที่ผลิตมากที่สุดของพื้นฐาน
อบขนมปังค้างคืน วันจันทร์ วันพุธ และวันศุกร์ ในฤดูหนาว และทุกวันรวมทั้งวันอาทิตย์
ในช่วงฤดูร้อน เมื่ออบวันพวกเขาต้องตื่นตั้งแต่ตีสี่เพื่อให้แป้ง พวกเขาสร้างรูปร่างของก้อนของพวกเขาทั้งหมดด้วยมือ ตกแต่งเบเกอรี่ โดยตอนเช้ากลางเมื่อพวกเขา
เตรียมส่งมอบและทำงานในร้านที่คิวมักจะยืดออกจากประตู .
แล้วแรงบันดาลใจให้พวกเขาออกจากการแข่งขัน และย้ายไปยังหนึ่งในสภาพอากาศและสภาพแวดล้อมที่สวยงามที่สุดใน mildest
britiain ? โทบี้ , 44 , แรกเข้าเยี่ยมชมเซนต์มาร์ติน ในต้นทศวรรษ 1980 และถูก
วาดอย่างเกาะ ในเวลาที่เขาอยู่ใน ไบรตัน แต่ทำงานในลอนดอนเปิดปฏิบัติการถ่ายภาพ .
ในที่สุดเขาก็ขายธุรกิจใน 1992 , เก็บกระเป๋าย้ายไปเซนต์ มาร์ติน เขาเจอที่พักกับชาวประมงท้องถิ่นและทำงานบนเรือ และในโรงแรม St Martin . หลุยส์ , 34 , บริสตอล ยังหลงรักเกาะในช่วงวันหยุด และได้ทำงานในโรงแรมเดียวกัน .
แต่งงานกันมาได้ 5 ปี และต่างก็รู้ว่าพวกเขาต้องการที่จะเริ่มต้นธุรกิจของตนเอง breadmaking เกิดขึ้นเกือบจะโดยบังเอิญ - กระบวนการเรียนรู้มาก การทดลองและข้อผิดพลาด " . เราสอนตัวเราจะอบในครัวของเราเอง " โทบี้จำ . เราขาย loaver ของเราที่ค่ายใกล้เคียงค่ายซื้อแค่ 25 หรือ 30 วัน " ธุรกิจขยายประ .เบเกอรี่เปิดเมื่อ 4 ปีที่แล้ว และปีนี้จะขยายเข้าไปในสถานีดับเพลิงเก่าประตูถัดไป .
ร้านเป็นเหมือนอาหารสําเร็จรูป เสนออาหารปิกนิกสำหรับนักท่องเที่ยวที่จะไปที่ชายหาด โทบี้ และ หลุยส์ ตอนนี้ปลูกผลไม้อินทรีย์ของพวกเขาเอง และ vegegables และให้เป็ด ไก่ และหมู พวกเขายังเริ่มวิ่งอบเรียนเงียบกว่าเดือนของปี .
ประเด็นของงานทั้งหมดของโทบี้พูด ไม่ใช่เงิน พวกเขาทั้งคู่ได้รับน้อยกว่าที่พวกเขาจะถ้าพวกเขาอยู่ในโรงแรมงาน ความพึงพอใจที่มาจากการให้บริการเป็นประโยชน์ และอยู่ในสถานที่ที่พวกเขามีความรักที่แท้จริง " และกลุ่ม " มีอะไรที่พวกเขาพลาดจาก pre scillies ชีวิต ?เป็นสุนัขสองตัวของพวกเขาเดินอย่างมีความสุขรอบและฟาลคอมบินเหนือศีรษะในสดลมจากทะเล มีความยาว หน้า 82-83
ซุปเปอร์มาร์เก็ตทั่วโลก ตั้งแต่สงครามโลกครั้งที่สอง , ภาคการค้าปลีก ( supmarkets โดยเฉพาะ ) ได้กลายเป็น
หนึ่งของภาคที่ใหญ่ที่สุดในธุรกิจระหว่างประเทศ แต่เป็นผู้ที่จัดหาอุตสาหกรรมนี้มักจะได้รับการปฏิบัติอย่างยุติธรรม ?
ซูเปอร์มาร์เก็ตเป็นผู้รับผิดชอบการขายประมาณ 70 %
ผลไม้และ vegetaples ในอังกฤษ ในการค้นหาราคาถูกและ cosmetically
สมบูรณ์แบบผลิตซูเปอร์มาร์เก็ตอังกฤษมักจะนำเข้าผักและผลไม้ทุกวัน
ที่อาจได้อย่างง่ายดายเพียงถูกปลูกที่บ้าน : แอปเปิ้ล จาก USA , แครอทจาก
แอฟริกาใต้และถั่วจากเคนยาเป็นเพียงไม่กี่ตัวอย่าง
นิวยอร์กไทม์สข้างบานฟิลด์ ซึ่งความยากจนเติบโต .
ในอดีต 20 ปี , สาบแลกเปลี่ยนใด ๆของความทรงจำ
อดีตสำหรับอุตสาหกรรมเฟื่องฟูในการเพาะปลูกและการขายของผัดผักถั่วลันเตา และถั่วเช่น
ตัด และตัดดอกไม้ เช่น ดอกกุหลาบ คาร์เนชั่น และเกือบทั้งหมดของพวกเขาจะถูกส่งออกไปยังตลาดไกล
ในยุโรป การขยายใหญ่ของ
ขัดแย้งกันอาหารแฟนซีสำหรับส่งออกมาในแผ่นดินนั้น เนื่องจากความแห้งแล้งเป็นระยะและไม่ดังนั้นประปราย
เศรษฐกิจที่ผิดพลาด ไม่เติบโตเพียงพอหลักของตัวเอง ข้าวโพด
เป็นดอกไม้และผักฟาร์มต้องขยาย . . . . . . . ประชากรที่อาศัยอยู่ภายใน
3 ไมล์ ชายฝั่งของทะเลสาบมี quintupled จาก 50 , 000 และ 250 , 000 ที่สุดของผู้มาใหม่
เป็นผู้หญิงที่ได้รับการวาดด้วยเงินค่าจ้างจากการเกษตรแบบดั้งเดิมในชนบทที่อื่น
ช่อดอกคาร์เนชั่นสเปรย์ปลูกที่นี่ค่าใช้จ่ายประมาณ $ 3.20 ในซูเปอร์มาร์เก็ตอังกฤษ
ในขณะที่แม้แต่ที่ดีที่สุดจ่ายของแรงงานคู่มือรายได้รายวันของ $ 2.10 ทำงานสัปดาห์ 46 ชั่วโมง ขณะที่แรงงานบางส่วนอาศัยอยู่ในสารประกอบโดยนายจ้างคนอื่น ๆอยู่ใน hovels .
และในขณะที่ บริษัท ขนาดใหญ่จ่ายสองครั้ง รัฐบาลอนุมัติค่าแรงขั้นต่ำ , อื่น ๆปลูก
จ่ายขั้นต่ำอย่างเป็นทางการเพียงดอลลาร์วันครอบคลุมที่อยู่อาศัย อาหาร และการอยู่รอดของกระดูกเปลือย .
ดังนั้น แอฟริกาดอกไม้จริงๆ ติดอยู่ใน crycle ความยากจนซึ่งประวัติศาสตร์เสนอ
ไม่มีโอกาสของการบรรเทา ?
ผู้เสนอของโลกาภิวัตน์ว่าคำตอบคือ ไม่ . . . . . . .
" ทำอย่างเหมาะสมบริษัท สร้างสภาพแวดล้อมที่ดีสำหรับอนาคต และชีวิตของประชาชน มากกว่าการจัดเรียงของในตลาดมืด . . . . . . . ที่ไม่มีการควบคุม "
บอกว่าคุณโจนส์ , ผู้บริหารชาวอังกฤษ .
แต่ counteragument คือไม่มีที่ดินสามารถพัฒนาตัวเองโดยการจัดหาความต้องการที่แน่นอนของไกล ชาวต่างชาติ ในขณะที่คนของตัวเองเป็นเพียงยากจนเกินไปที่จะให้ความต้องการ
สำหรับสินค้าที่ต้องการ เพื่อพัฒนาเศรษฐกิจของตนเอง
downshifting
ขนมปังจากสวรรค์บนเกาะซิลลี่ ทะเลเป็นสีฟ้า puffins บินในช่วงฤดูร้อนคุณสามารถปิกนิก
บนหิน มาพร้อมกับสัญลักษณ์ และคุณไปโดยรถบัส แต่เรือ .
มันไกลจากการจราจรสำลักถนนของกรุงลอนดอน มันไม่ยากที่จะเห็นว่าทำไม
โทบี้โทบิน Dougan สลับหนึ่งสำหรับอื่น ๆ .
ตอนนี้เขากำลังทำงาน เขา มองออกไปในทุ่งดอกไม้มากกว่าถนนเต็มไปด้วยรถแท็กซี่ .
วันนี้ และภรรยาของเขา หลุยส์ อยู่ในหนึ่งของเกาะใหญ่ของเซนต์มาร์ติน และวิ่ง
เบเกอรี่ในชื่อเดียวกัน ขายขนมปังเกาะของตัวเองและส่งโดยเรือไปยังประเทศเพื่อนบ้านของพวกเขาในอื่น ๆ ที่อาศัยอยู่ในเกาะ tresco bryher , St Agnes และเซนต์แมรี่ .
ฟังดูงดงาม และในหลายวิธี มันเป็นแต่ก็ยังทำงานหนัก แม้ว่าโตหลุยส์
ตอนนี้และช่วยคืน เบเกอร์ ที่ผลิตมากที่สุดของพื้นฐาน
อบขนมปังค้างคืน วันจันทร์ วันพุธ และวันศุกร์ ในฤดูหนาว และทุกวันรวมทั้งวันอาทิตย์
ในช่วงฤดูร้อน เมื่ออบวันพวกเขาต้องตื่นตั้งแต่ตีสี่เพื่อให้แป้ง พวกเขาสร้างรูปร่างของก้อนของพวกเขาทั้งหมดด้วยมือ ตกแต่งเบเกอรี่ โดยตอนเช้ากลางเมื่อพวกเขา
เตรียมส่งมอบและทำงานในร้านที่คิวมักจะยืดออกจากประตู .
แล้วแรงบันดาลใจให้พวกเขาออกจากการแข่งขัน และย้ายไปยังหนึ่งในสภาพอากาศและสภาพแวดล้อมที่สวยงามที่สุดใน mildest
britiain ? โทบี้ , 44 , แรกเข้าเยี่ยมชมเซนต์มาร์ติน ในต้นทศวรรษ 1980 และถูก
วาดอย่างเกาะ ในเวลาที่เขาอยู่ใน ไบรตัน แต่ทำงานในลอนดอนเปิดปฏิบัติการถ่ายภาพ .
ในที่สุดเขาก็ขายธุรกิจใน 1992 , เก็บกระเป๋าย้ายไปเซนต์ มาร์ติน เขาเจอที่พักกับชาวประมงท้องถิ่นและทำงานบนเรือ และในโรงแรม St Martin . หลุยส์ , 34 , บริสตอล ยังหลงรักเกาะในช่วงวันหยุด และได้ทำงานในโรงแรมเดียวกัน .
แต่งงานกันมาได้ 5 ปี และต่างก็รู้ว่าพวกเขาต้องการที่จะเริ่มต้นธุรกิจของตนเอง breadmaking เกิดขึ้นเกือบจะโดยบังเอิญ - กระบวนการเรียนรู้มาก การทดลองและข้อผิดพลาด " . เราสอนตัวเราจะอบในครัวของเราเอง " โทบี้จำ . เราขาย loaver ของเราที่ค่ายใกล้เคียงค่ายซื้อแค่ 25 หรือ 30 วัน " ธุรกิจขยายประ .เบเกอรี่เปิดเมื่อ 4 ปีที่แล้ว และปีนี้จะขยายเข้าไปในสถานีดับเพลิงเก่าประตูถัดไป .
ร้านเป็นเหมือนอาหารสําเร็จรูป เสนออาหารปิกนิกสำหรับนักท่องเที่ยวที่จะไปที่ชายหาด โทบี้ และ หลุยส์ ตอนนี้ปลูกผลไม้อินทรีย์ของพวกเขาเอง และ vegegables และให้เป็ด ไก่ และหมู พวกเขายังเริ่มวิ่งอบเรียนเงียบกว่าเดือนของปี .
ประเด็นของงานทั้งหมดของโทบี้พูด ไม่ใช่เงิน พวกเขาทั้งคู่ได้รับน้อยกว่าที่พวกเขาจะถ้าพวกเขาอยู่ในโรงแรมงาน ความพึงพอใจที่มาจากการให้บริการเป็นประโยชน์ และอยู่ในสถานที่ที่พวกเขามีความรักที่แท้จริง " และกลุ่ม " มีอะไรที่พวกเขาพลาดจาก pre scillies ชีวิต ?เป็นสุนัขสองตัวของพวกเขาเดินอย่างมีความสุขรอบและฟาลคอมบินเหนือศีรษะในสดลมจากทะเล มีความยาว หน้า 82-83
ซุปเปอร์มาร์เก็ตทั่วโลก ตั้งแต่สงครามโลกครั้งที่สอง , ภาคการค้าปลีก ( supmarkets โดยเฉพาะ ) ได้กลายเป็น
หนึ่งของภาคที่ใหญ่ที่สุดในธุรกิจระหว่างประเทศ แต่เป็นผู้ที่จัดหาอุตสาหกรรมนี้มักจะได้รับการปฏิบัติอย่างยุติธรรม ?
ซูเปอร์มาร์เก็ตเป็นผู้รับผิดชอบการขายประมาณ 70 %
ผลไม้และ vegetaples ในอังกฤษ ในการค้นหาราคาถูกและ cosmetically
สมบูรณ์แบบผลิตซูเปอร์มาร์เก็ตอังกฤษมักจะนำเข้าผักและผลไม้ทุกวัน
ที่อาจได้อย่างง่ายดายเพียงถูกปลูกที่บ้าน : แอปเปิ้ล จาก USA , แครอทจาก
แอฟริกาใต้และถั่วจากเคนยาเป็นเพียงไม่กี่ตัวอย่าง
นิวยอร์กไทม์สข้างบานฟิลด์ ซึ่งความยากจนเติบโต .
ในอดีต 20 ปี , สาบแลกเปลี่ยนใด ๆของความทรงจำ
อดีตสำหรับอุตสาหกรรมเฟื่องฟูในการเพาะปลูกและการขายของผัดผักถั่วลันเตา และถั่วเช่น
ตัด และตัดดอกไม้ เช่น ดอกกุหลาบ คาร์เนชั่น และเกือบทั้งหมดของพวกเขาจะถูกส่งออกไปยังตลาดไกล
ในยุโรป การขยายใหญ่ของ
ขัดแย้งกันอาหารแฟนซีสำหรับส่งออกมาในแผ่นดินนั้น เนื่องจากความแห้งแล้งเป็นระยะและไม่ดังนั้นประปราย
เศรษฐกิจที่ผิดพลาด ไม่เติบโตเพียงพอหลักของตัวเอง ข้าวโพด
เป็นดอกไม้และผักฟาร์มต้องขยาย . . . . . . . ประชากรที่อาศัยอยู่ภายใน
3 ไมล์ ชายฝั่งของทะเลสาบมี quintupled จาก 50 , 000 และ 250 , 000 ที่สุดของผู้มาใหม่
เป็นผู้หญิงที่ได้รับการวาดด้วยเงินค่าจ้างจากการเกษตรแบบดั้งเดิมในชนบทที่อื่น
ช่อดอกคาร์เนชั่นสเปรย์ปลูกที่นี่ค่าใช้จ่ายประมาณ $ 3.20 ในซูเปอร์มาร์เก็ตอังกฤษ
ในขณะที่แม้แต่ที่ดีที่สุดจ่ายของแรงงานคู่มือรายได้รายวันของ $ 2.10 ทำงานสัปดาห์ 46 ชั่วโมง ขณะที่แรงงานบางส่วนอาศัยอยู่ในสารประกอบโดยนายจ้างคนอื่น ๆอยู่ใน hovels .
และในขณะที่ บริษัท ขนาดใหญ่จ่ายสองครั้ง รัฐบาลอนุมัติค่าแรงขั้นต่ำ , อื่น ๆปลูก
จ่ายขั้นต่ำอย่างเป็นทางการเพียงดอลลาร์วันครอบคลุมที่อยู่อาศัย อาหาร และการอยู่รอดของกระดูกเปลือย .
ดังนั้น แอฟริกาดอกไม้จริงๆ ติดอยู่ใน crycle ความยากจนซึ่งประวัติศาสตร์เสนอ
ไม่มีโอกาสของการบรรเทา ?
ผู้เสนอของโลกาภิวัตน์ว่าคำตอบคือ ไม่ . . . . . . .
" ทำอย่างเหมาะสมบริษัท สร้างสภาพแวดล้อมที่ดีสำหรับอนาคต และชีวิตของประชาชน มากกว่าการจัดเรียงของในตลาดมืด . . . . . . . ที่ไม่มีการควบคุม "
บอกว่าคุณโจนส์ , ผู้บริหารชาวอังกฤษ .
แต่ counteragument คือไม่มีที่ดินสามารถพัฒนาตัวเองโดยการจัดหาความต้องการที่แน่นอนของไกล ชาวต่างชาติ ในขณะที่คนของตัวเองเป็นเพียงยากจนเกินไปที่จะให้ความต้องการ
สำหรับสินค้าที่ต้องการ เพื่อพัฒนาเศรษฐกิจของตนเอง
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- เรากำลังดำเนินการอยู่ค่ะ
- ฉันกินไอติมแล้ว อร่อยมาก
- จำเนียน
- 양치류고 사리
- out of the camp volunteers with the club
- ฉันรู้สึกโชคดีที่โทรหาแม่และรีบโทรหาตำรว
- ฉันสำรองข้อมูลไว้ในเฟรชไดร์
- อวดการทำอาหารดีกว่า
- The favourite of the boss.
- และเธอต้องการเรียนจบในระดับปริญญาและครอบ
- ไปด้วยกันกับพวกเราไหม
- อาหารจานโปรดของฉันคือข้าวผัด
- ครูประจำวิชา
- 7.1.2 The Promoting and Supporting Resea
- มหัสจรรย์ลี้ลับพระเจ้า
- Monitoring the Quality of Some Sources o
- Of course, I'm very excited and fun.
- smoothen
- อาหารจานโปรดของฉันคือข้าวผัด
- The favourite of the boss.
- Thanks to its built-in Wi-Fi and support
- รายได้ทั้งหมดมอบให้มูลนิธิเด็กเป็นจำนวน
- เอ้าท์ลุก
- และด้อยอาหารประเภทสัตว์
