READ THE STORIESFOR EDUCATORSJOIN I

READ THE STORIESFOR EDUCATORSJOIN IN!

What started out as a personal art project has turned into a collaborative endeavor. The premise is simple: write an exactly 1000 word long story as pertaining to or inspired by an original image. The vision is to share stories that are worth telling through visual art and language. Join in or enjoy!

JAN 11

4
Peacemakers
Author: James Dial
Image Info: Photograph: The Night People
Image by: Shaleena

Photograph: The Night People by Shaleena - http://shaleena.deviantart.com/art/The-Night-People-120379769

These was good kids once, I thought to myself. I'd watched them growing up for years. Here I am, rocking in my chair on the porch listening to them brag about running drunk through the streets. Don't know why they come here. Maybe because I just listen and don't let on how this old grandpa sees all the growing up they still need.

Their stories prove my point. Skipping school, staying high, fighting, rampaging through the neighborhood earning themselves the name “gangsta”. Nothing I didn't do when I was their age, but the years had changed me.

Something in their tone scared me that day, though. If they think hunting down some punks who'd done something stupid could right the wrongs... I knew I had to say something, stop them, before they did something you can't undo – and so I spoke.

Children, check it out, I'm going to lay some truth on you. This one time, me and my boys was in the car headed to bust some skulls. Bohemian Rhapsody was on the radio, our 'peacemakers' in our laps. We was dumb, man, thinking we was bullet-proof because we was young.

We'd gone to do what we thought the Cops couldn't. Those Punks was thinking they'd get away with taking a life from our family, but our vengeance and fury had spawned vigilante justice.

Now see, we heard The Dudes was going to be there to protect the hood. They'd just gotten out of prison for roughing someone up too hard. The Dudes had it bad, man. Wrong end of the stick, I guess. God, the Devil, or the Fates, whatever you believe in, just wouldn't let them catch a break. They was poor, sure, but everything was bad for them. Things got worse no matter what they did, shifting from survival to misfortune all through the day, every day.

You dig?

Now, we was on the other end of things. Just a car full of dumb, getting in trouble with The Law, driving around causing a ruckus and 'disturbing the peace'. We took The Peace to mean that conformity was winning in the war against creativity, so my opinion was that Cops needed to be made into a public spectacle of foolishness. Those 'peacemakers' couldn't do nothing, anyway.

Boy, did we raise hell! Even the preachers would be like, 'Damn kids!' People thought we was hopeless. Lost causes. Not like we cared, we didn't have dads or moms. Our lives was wrapped up in chains and struggle, gagged or at least muffled inside ourselves without expression, not able to speak or be heard because of the lack of opportunity called 'growing up in the projects'.

You feel me?

The world we knew was consuming, assuming, abusing, defusing our dreams, deflating our egos. It was a stream of radio stations and half-closed eyelids, advertisements and TV shows, run by blind men too ignorant to see the immorality in manipulating the very hearts of men. Couldn't stop the denial and avoidance, so we'd lost all hope and faith in the world. Like an old silver chain, people get tarnished and lose sight of who they are. The product of our environment was men that we thought could never change. Like The Dudes.

Now, The Dudes knew that when your eyes adjust to the dark even a point of light can blind you, so when we tried our hand at darkness, they saw we was fake. They knew darkness. They were the types to face Death three times a day; should he come their way again, they'd say 'wazzup' and shake his hand. But they had been humbled by prison somehow, only we couldn't see that yet.

But, I'm getting ahead of myself, you know?

We got there, turned the music down and stepped out of the car. It was dark and we didn't see the Dudes chilling in their jet-black Impala with the engine off. It got cold, things got tense quick. My nerves felt ready to snap.

I was creeping slow, snaking my way up the path to the porch with my gun ready to go off any moment, my footsteps backed up by the nearly audible sound of nervous heartbeats. I stepped on the creaky porch and cocked my shotgun. Cha-Chk... It was the loudest thing I ever heard.

Suddenly we saw headlights up the road, but not The Dudes' Impala. There we were holding guns looking like red-handed thugs, so I kicked open the door just in time to hear the back door slam shut. It hit me: we're being ambushed! I spun, trying to see but blinded by the headlights, dazed, shocked; I had guessed right – up pulled a van full of local gang-bangers. As the car whipped around, I was thinking, These Punks got connections!

When you're looking down a barrel of cold metal, you think about a few things. How do I get away? Can I win? Am I going to die? This wasn't worth it! My mind in a fog, I didn't notice The Dudes get out of their Impala.

Funny, we wanted to fix a corrupt world, but The Dudes had more than enough of broken lives and helplessly watching the ignorant lose everything. Their spirits had changed in prison, and my guess is they wanted to keep us from following in their footsteps. I still wonder...

Anyhow, they were pissed, watching their enemy – Regret – about to walk off with our souls. For a moment we were innocent in their eyes, and so their goal shifted from just watching over the neighborhood to waging war against our potential mistakes, even dying for them if need be. In the panic and the muzzle flashes, I remember the silhouettes of the Peacemakers as they stepped in and cried: 'Run!'

Leaning back in my chair, I said, “They took the bullets for us. Wish I'd known better. But you listen now, it ain't too late for y'all.

You dig?”

"My name is and my email address is (I understand that this is required but also, I know that it will not show up. Thanks for keeping my email info discreet!). I think this story is interesting enough to comment on, so I just wanted to say:

That's all. Thanks for listening."

- Me

4 people had something to say about “Peacemakers”
This story is intersting but make more good stories
Rahil on June 2nd, 2013
waooooooooooooooooo.its a good story.i really like this.
talhajahan on June 4th, 2013
this story is a bit confusing to me but very good suspense and thrill. A bit scary too.
dhrumil das on November 25th, 2013
I am doing a writing unit at uni and my last assessment was to write a 1000 word short story which I did but I found it difficult to keep to the 1000 word limit. I went on a search to see if it could be done. I loved this short story and thought it deserved to be shared.
Toni on June 3rd, 2014

January 2011
October 2010
December 2009
August 2009

The Timekeeper (9)
Thanksgiving (4)
This Boy and His Bicycle (4)
Peacemakers (4)

Protected by Creative Commons license cc by-nc-nd - basically, this.

In so many words, please respect the artists posted on this site and don't change or sell our work. But by all means, go ahead and share it with proper attribution (or just send people here ;D ). We worked hard on our art, so be cool and give credit where credit is due. If you have any questions or requests to reprint, please email inquiry -at- exactly1000words.com. Thanks.

Shameless plug: this is a custom wordpress theme that John designed.

READ THE STORIESFOR EDUCATORSJOIN IN!

What started out as a personal art project has turned into a collaborative endeavor. The premise is simple: write an exactly 1000 word long story as pertaining to or inspired by an original image. The vision is to share stories that are worth telling through visual art and language. Join in or enjoy!

JAN 11

4  
Peacemakers
Author: James Dial
Image Info: Photograph: The Night People
Image by: Shaleena

Photograph: The Night People by Shaleena - http://shaleena.deviantart.com/art/The-Night-People-120379769

These was good kids once, I thought to myself. I'd watched them growing up for years. Here I am, rocking in my chair on the porch listening to them brag about running drunk through the streets. Don't know why they come here. Maybe because I just listen and don't let on how this old grandpa sees all the growing up they still need.

Their stories prove my point. Skipping school, staying high, fighting, rampaging through the neighborhood earning themselves the name “gangsta”. Nothing I didn't do when I was their age, but the years had changed me.

Something in their tone scared me that day, though. If they think hunting down some punks who'd done something stupid could right the wrongs... I knew I had to say something, stop them, before they did something you can't undo – and so I spoke.

Children, check it out, I'm going to lay some truth on you. This one time, me and my boys was in the car headed to bust some skulls. Bohemian Rhapsody was on the radio, our 'peacemakers' in our laps. We was dumb, man, thinking we was bullet-proof because we was young.

We'd gone to do what we thought the Cops couldn't. Those Punks was thinking they'd get away with taking a life from our family, but our vengeance and fury had spawned vigilante justice.

Now see, we heard The Dudes was going to be there to protect the hood. They'd just gotten out of prison for roughing someone up too hard. The Dudes had it bad, man. Wrong end of the stick, I guess. God, the Devil, or the Fates, whatever you believe in, just wouldn't let them catch a break. They was poor, sure, but everything was bad for them. Things got worse no matter what they did, shifting from survival to misfortune all through the day, every day.

You dig?

Now, we was on the other end of things. Just a car full of dumb, getting in trouble with The Law, driving around causing a ruckus and 'disturbing the peace'. We took The Peace to mean that conformity was winning in the war against creativity, so my opinion was that Cops needed to be made into a public spectacle of foolishness. Those 'peacemakers' couldn't do nothing, anyway.

Boy, did we raise hell! Even the preachers would be like, 'Damn kids!' People thought we was hopeless. Lost causes. Not like we cared, we didn't have dads or moms. Our lives was wrapped up in chains and struggle, gagged or at least muffled inside ourselves without expression, not able to speak or be heard because of the lack of opportunity called 'growing up in the projects'.

You feel me?

The world we knew was consuming, assuming, abusing, defusing our dreams, deflating our egos. It was a stream of radio stations and half-closed eyelids, advertisements and TV shows, run by blind men too ignorant to see the immorality in manipulating the very hearts of men. Couldn't stop the denial and avoidance, so we'd lost all hope and faith in the world. Like an old silver chain, people get tarnished and lose sight of who they are. The product of our environment was men that we thought could never change. Like The Dudes.

Now, The Dudes knew that when your eyes adjust to the dark even a point of light can blind you, so when we tried our hand at darkness, they saw we was fake. They knew darkness. They were the types to face Death three times a day; should he come their way again, they'd say 'wazzup' and shake his hand. But they had been humbled by prison somehow, only we couldn't see that yet.

But, I'm getting ahead of myself, you know?

We got there, turned the music down and stepped out of the car. It was dark and we didn't see the Dudes chilling in their jet-black Impala with the engine off. It got cold, things got tense quick. My nerves felt ready to snap.

I was creeping slow, snaking my way up the path to the porch with my gun ready to go off any moment, my footsteps backed up by the nearly audible sound of nervous heartbeats. I stepped on the creaky porch and cocked my shotgun. Cha-Chk... It was the loudest thing I ever heard.

Suddenly we saw headlights up the road, but not The Dudes' Impala. There we were holding guns looking like red-handed thugs, so I kicked open the door just in time to hear the back door slam shut. It hit me: we're being ambushed! I spun, trying to see but blinded by the headlights, dazed, shocked; I had guessed right – up pulled a van full of local gang-bangers. As the car whipped around, I was thinking, These Punks got connections!

When you're looking down a barrel of cold metal, you think about a few things. How do I get away? Can I win? Am I going to die? This wasn't worth it! My mind in a fog, I didn't notice The Dudes get out of their Impala.

Funny, we wanted to fix a corrupt world, but The Dudes had more than enough of broken lives and helplessly watching the ignorant lose everything. Their spirits had changed in prison, and my guess is they wanted to keep us from following in their footsteps. I still wonder...

Anyhow, they were pissed, watching their enemy – Regret – about to walk off with our souls. For a moment we were innocent in their eyes, and so their goal shifted from just watching over the neighborhood to waging war against our potential mistakes, even dying for them if need be. In the panic and the muzzle flashes, I remember the silhouettes of the Peacemakers as they stepped in and cried: 'Run!'

Leaning back in my chair, I said, “They took the bullets for us. Wish I'd known better. But you listen now, it ain't too late for y'all.

You dig?”

"My name is and my email address is (I understand that this is required but also, I know that it will not show up. Thanks for keeping my email info discreet!). I think this story is interesting enough to comment on, so I just wanted to say: 
 
That's all. Thanks for listening."

- Me

4 people had something to say about “Peacemakers”
This story is intersting but make more good stories
Rahil on June 2nd, 2013
waooooooooooooooooo.its a good story.i really like this.
talhajahan on June 4th, 2013
this story is a bit confusing to me but very good suspense and thrill. A bit scary too.
dhrumil das on November 25th, 2013
I am doing a writing unit at uni and my last assessment was to write a 1000 word short story which I did but I found it difficult to keep to the 1000 word limit. I went on a search to see if it could be done. I loved this short story and thought it deserved to be shared.
Toni on June 3rd, 2014

January 2011
October 2010
December 2009
August 2009
  
The Timekeeper (9)
Thanksgiving (4)
This Boy and His Bicycle (4)
Peacemakers (4)

Protected by Creative Commons license cc by-nc-nd - basically, this.

In so many words, please respect the artists posted on this site and don't change or sell our work. But by all means, go ahead and share it with proper attribution (or just send people here ;D ). We worked hard on our art, so be cool and give credit where credit is due. If you have any questions or requests to reprint, please email inquiry -at- exactly1000words.com. Thanks.

Shameless plug: this is a custom wordpress theme that John designed.

0/5000

จาก: -

เป็น: -

ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]

คัดลอก!

อ่าน EDUCATORSJOIN STORIESFOR ใน อะไรเริ่มออกเป็นโครงการศิลปะส่วนบุคคลได้เปิดเข้าแข่งขันร่วมกัน ประทับใจเป็นเรื่องง่าย: เขียนเรื่องยาวเป็นคำว่า 1000 ต้น หรือแรงบันดาลใจภาพต้นฉบับ วิสัยทัศน์คือการ แบ่งปันเรื่องราวที่จะบอกทางทัศนศิลป์และภาษา เข้าร่วม หรือเพลิดเพลินกับ11 JAN 4 Peacemakersผู้เขียน: โทรศัพท์ Jamesข้อมูลภาพ: ถ่าย: คนกลางคืนภาพโดย: Shaleenaภาพถ่าย: คืนคน โดย Shaleena - http://shaleena.deviantart.com/art/The-Night-People-120379769เหล่านี้เคยเด็กดี ฉันคิดกับตัวเอง ได้เห็นพวกเขาเติบโตสำหรับปี นี่ฉัน โยกในเก้าอี้ของฉันบนระเบียงฟังไป brag เกี่ยวกับเมาผ่านถนนทำงาน ไม่รู้จะมาทำไมที่นี่ อาจ เพราะฉันเชื่อฟัง และไม่ให้ในวิธีนี้ปู่เก่าเห็นทั้งหมดเติบโตขึ้น พวกเขายังได้เรื่องราวของพวกเขาพิสูจน์จุดของฉัน ข้ามโรงเรียน พักสูง ต่อสู้ rampaging ผ่านย่านรายได้ตัวเองชื่อ "gangsta" ไม่มีอะไรที่ไม่ได้ทำเมื่อผมอายุของพวกเขา แต่ปีก็เปลี่ยนแปลงฉันบางอย่างในเสียงของพวกเขากลัวฉันวันนั้น แม้ว่า ถ้าพวกเขาคิดว่า การล่าสัตว์ลง punks บางที่ก็ทำสิ่งที่โง่ไม่ขวาการค้น... ผมรู้ว่า ผมจะพูดอะไรบางอย่าง หยุด พวกเขา ก่อนที่พวกเขาได้สิ่งที่คุณไม่สามารถยกเลิก – และดัง นั้นฉันพูดเด็ก ตรวจสอบ ฉันจะวางความจริงบางอย่างกับคุณ เวลาหนึ่งนี้ ฉันและเด็กผู้ชายของฉันขึ้นรถมุ่งหน้าไปที่หน้าอกบางทิ้งอยู่ระเกะระกะ โบฮีเมียนแรปโซดีทางวิทยุ เรา 'peacemakers' ในรอบของเราได้ เราได้ใบ้ มนุษย์ คิดมากกระสุน เพราะน้อยมากเราได้ไปทำอะไรเราคิดว่า ตำรวจจะไม่สามารถ คิด Punks เหล่านั้นพวกเขาจะได้ไปถ่ายชีวิตจากครอบครัวของเรา แต่การล้างแค้นและความโกรธของเราก็เกิดธรรม vigilanteตอนนี้ดู ที่เราได้ยิน Dudes เป็นไปได้มีการ ป้องกันแม่เบี้ย พวกเขาจะเพิ่งรับจากเรือนจำสำหรับ roughing คนค่าหนักเกินไป Dudes ที่มีมันดี คน ปลายไม้ผิด ฉันเดา พระเจ้า ปีศาจ หรือ Fates สิ่งที่คุณเชื่อใน เพียงไม่ให้จับตัวแบ่ง พวกเขาถูกดี แน่นอน แต่ทุกอย่างไม่ดีสำหรับพวกเขา สิ่งที่แย่ไม่ว่าสิ่งที่พวกเขาได้ มีขยับจากรอดไปไปหมดหัวใจวัน ทุกวันนั้นขุดตอนนี้ เรามีอยู่สุดของสิ่ง เพียงแค่รถของใบ้ รับปัญหากับกฎหมาย ขับรถเที่ยวสาเหตุของ ruckus และ 'รบกวนความสงบสุข' เราเอาความสงบหมายความว่า ให้สอดคล้องได้ชนะในสงครามกับความคิดสร้างสรรค์ ดังนั้นผมคิดได้ว่า ตำรวจต้องทำเป็นปรากฏการณ์ที่สาธารณะของความโง่ ที่ 'peacemakers' ไม่ทำอะไร อย่างไรก็ตามBoy, did we raise hell! Even the preachers would be like, 'Damn kids!' People thought we was hopeless. Lost causes. Not like we cared, we didn't have dads or moms. Our lives was wrapped up in chains and struggle, gagged or at least muffled inside ourselves without expression, not able to speak or be heard because of the lack of opportunity called 'growing up in the projects'.You feel me?The world we knew was consuming, assuming, abusing, defusing our dreams, deflating our egos. It was a stream of radio stations and half-closed eyelids, advertisements and TV shows, run by blind men too ignorant to see the immorality in manipulating the very hearts of men. Couldn't stop the denial and avoidance, so we'd lost all hope and faith in the world. Like an old silver chain, people get tarnished and lose sight of who they are. The product of our environment was men that we thought could never change. Like The Dudes.Now, The Dudes knew that when your eyes adjust to the dark even a point of light can blind you, so when we tried our hand at darkness, they saw we was fake. They knew darkness. They were the types to face Death three times a day; should he come their way again, they'd say 'wazzup' and shake his hand. But they had been humbled by prison somehow, only we couldn't see that yet.But, I'm getting ahead of myself, you know?We got there, turned the music down and stepped out of the car. It was dark and we didn't see the Dudes chilling in their jet-black Impala with the engine off. It got cold, things got tense quick. My nerves felt ready to snap.I was creeping slow, snaking my way up the path to the porch with my gun ready to go off any moment, my footsteps backed up by the nearly audible sound of nervous heartbeats. I stepped on the creaky porch and cocked my shotgun. Cha-Chk... It was the loudest thing I ever heard.Suddenly we saw headlights up the road, but not The Dudes' Impala. There we were holding guns looking like red-handed thugs, so I kicked open the door just in time to hear the back door slam shut. It hit me: we're being ambushed! I spun, trying to see but blinded by the headlights, dazed, shocked; I had guessed right – up pulled a van full of local gang-bangers. As the car whipped around, I was thinking, These Punks got connections!When you're looking down a barrel of cold metal, you think about a few things. How do I get away? Can I win? Am I going to die? This wasn't worth it! My mind in a fog, I didn't notice The Dudes get out of their Impala.Funny, we wanted to fix a corrupt world, but The Dudes had more than enough of broken lives and helplessly watching the ignorant lose everything. Their spirits had changed in prison, and my guess is they wanted to keep us from following in their footsteps. I still wonder...Anyhow, they were pissed, watching their enemy – Regret – about to walk off with our souls. For a moment we were innocent in their eyes, and so their goal shifted from just watching over the neighborhood to waging war against our potential mistakes, even dying for them if need be. In the panic and the muzzle flashes, I remember the silhouettes of the Peacemakers as they stepped in and cried: 'Run!'Leaning back in my chair, I said, “They took the bullets for us. Wish I'd known better. But you listen now, it ain't too late for y'all.You dig?” "My name is and my email address is (I understand that this is required but also, I know that it will not show up. Thanks for keeping my email info discreet!). I think this story is interesting enough to comment on, so I just wanted to say: That's all. Thanks for listening." - Me4 people had something to say about “Peacemakers”This story is intersting but make more good storiesRahil on June 2nd, 2013waooooooooooooooooo.its a good story.i really like this.talhajahan on June 4th, 2013this story is a bit confusing to me but very good suspense and thrill. A bit scary too.dhrumil das on November 25th, 2013I am doing a writing unit at uni and my last assessment was to write a 1000 word short story which I did but I found it difficult to keep to the 1000 word limit. I went on a search to see if it could be done. I loved this short story and thought it deserved to be shared.Toni on June 3rd, 2014January 2011October 2010December 2009August 2009 The Timekeeper (9)Thanksgiving (4)This Boy and His Bicycle (4)Peacemakers (4)Protected by Creative Commons license cc by-nc-nd - basically, this. In so many words, please respect the artists posted on this site and don't change or sell our work. But by all means, go ahead and share it with proper attribution (or just send people here ;D ). We worked hard on our art, so be cool and give credit where credit is due. If you have any questions or requests to reprint, please email inquiry -at- exactly1000words.com. Thanks. Shameless plug: this is a custom wordpress theme that John designed.

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]

คัดลอก!

อ่าน STORIESFOR EDUCATORSJOIN ใน! สิ่งที่เริ่มต้นจากการเป็นโครงการศิลปะส่วนบุคคลได้กลายเป็นความพยายามร่วมกัน สถานที่ตั้งง่าย: เขียนเรื่องว่า 1000 คำว่าตราบใดที่เกี่ยวข้องกับหรือแรงบันดาลใจจากภาพต้นฉบับ วิสัยทัศน์คือการแบ่งปันเรื่องราวที่มีมูลค่าการบอกผ่านภาพศิลปะและภาษา เข้าร่วมในหรือสนุกได้เลย! 11 มกราคม4 สันติผู้แต่ง: เจมส์แบบ Dial ข้อมูลภาพ: ภาพ: คืนคนภาพโดย: Shaleena ภาพ: คนกลางคืนโดย Shaleena - http://shaleena.deviantart.com/art/The-Night-People -120379769 เหล่านี้เป็นเด็กที่ดีครั้งหนึ่งผมคิดกับตัวเอง ฉันเฝ้าดูพวกเขาเติบโตขึ้นมาเป็นเวลาหลายปี นี่ฉันกำลังโยกในเก้าอี้ของฉันที่ระเบียงฟังพวกเขาคุยโวเกี่ยวกับการทำงานเมาผ่านถนน ไม่ทราบว่าทำไมพวกเขามาที่นี่ อาจจะเป็นเพราะผมเพียงแค่ฟังและจะไม่ปล่อยให้อยู่กับวิธีการนี้คุณปู่เก่าเห็นทั้งหมดเติบโตขึ้นพวกเขายังคงต้อง. เรื่องราวของพวกเขาพิสูจน์จุดของฉัน ข้ามโรงเรียนอยู่ในระดับสูง, การต่อสู้, อาละวาดผ่านย่านรายได้ของตัวเองชื่อ "อันธพาล" ไม่มีอะไรที่ฉันไม่ได้ทำเมื่อผมอายุของพวกเขา แต่ปีที่ผ่านมามีการเปลี่ยนแปลงฉัน. บางสิ่งบางอย่างในน้ำเสียงของพวกเขาฉันกลัววันที่แม้ว่า ถ้าพวกเขาคิดว่าการล่าสัตว์ลงฟังก์บางคนที่จะทำอะไรโง่ทำได้ขวาผิด ... ผมรู้ว่าผมจะพูดอะไรบางอย่างหยุดพวกเขาก่อนที่พวกเขาทำสิ่งที่คุณไม่สามารถยกเลิก - และเพื่อให้ฉันพูด. เด็กตรวจสอบ ออกผมจะวางความจริงบางอย่างกับคุณ เวลานี้หนึ่งฉันและชายของฉันได้รับในรถมุ่งหน้าไปยังหน้าอกกะโหลกบาง Bohemian Rhapsody เป็นวิทยุ 'สันติ' ของเราในรอบของเรา เราเป็นใบ้คนคิดว่าเราเป็นกระสุนเพราะเรายังเด็ก. เราจะไปทำในสิ่งที่เราคิดว่าตำรวจไม่สามารถ ผู้ฟังก์คิดว่าพวกเขาจะได้รับไปกับการชีวิตจากครอบครัวของเรา แต่การแก้แค้นและความโกรธของเราได้กลับกลายเป็นศาลเตี้ยพิพากษา. ตอนนี้ดูเราได้ยิน Dudes กำลังจะไปอยู่ที่นั่นเพื่อปกป้องเครื่องดูดควัน พวกเขาต้องการอากาศเพิ่งออกจากคุกหยาบคนขึ้นยากเกินไป Dudes มีมันไม่ดีคน ปลายผิดของไม้ฉันเดา พระเจ้าปีศาจหรือชะตากรรมสิ่งที่คุณเชื่อในก็จะไม่ปล่อยให้พวกเขาจับตัวแบ่ง พวกเขาเป็นคนยากจนนั่นเอง แต่ทุกอย่างไม่เป็นผลดีสำหรับพวกเขา สิ่งที่เลวร้ายไม่ว่าสิ่งที่พวกเขาได้เปลี่ยนจากการอยู่รอดที่จะโชคร้ายตลอดวันทุกวัน. คุณขุด? ตอนนี้เราอยู่ในส่วนอื่น ๆ ของสิ่งที่ เพียงแค่รถเต็มไปด้วยความโง่ได้รับในปัญหาเกี่ยวกับกฎหมายการขับรถไปรอบ ๆ ที่ก่อให้เกิดความสับสนวุ่นวายและรบกวนความสงบ ' เราเอาสันติภาพหมายถึงความสอดคล้องที่เป็นผู้ชนะในสงครามกับความคิดสร้างสรรค์เพื่อให้ความคิดของฉันคือการที่ตำรวจจะต้องทำในปรากฏการณ์ของประชาชนโง่เขลา ผู้ที่ 'สันติ' ไม่สามารถทำอะไรต่อไป. บอยไม่เรายกนรก! แม้นักเทศน์จะเป็นเช่น 'เด็กให้ตายเถอะ! คนคิดว่าเรามีความหวัง สาเหตุที่หายไป ไม่เหมือนที่เราดูแลเราไม่ได้มีพ่อหรือแม่ ชีวิตของเราได้รับการห่อขึ้นในเครือข่ายและการต่อสู้, ปิดปากหรือลำคออย่างน้อยภายในตัวเองโดยไม่ต้องมีการแสดงออกไม่สามารถที่จะพูดหรือจะได้ยินเพราะขาดโอกาสที่เรียกว่า 'เติบโตขึ้นมาในโครงการ'. คุณรู้สึกว่าผมได้ไหมโลกเรารู้ว่า คือการบริโภคสมมติ, เหยียดหยาม, ขจัดภัยความฝันของเรายวบอัตตาของเรา มันเป็นกระแสของสถานีวิทยุและเปลือกตาที่ปิดครึ่งโฆษณาและรายการโทรทัศน์ที่ดำเนินการโดยคนตาบอดงมงายเกินไปที่จะมองเห็นความอยุติธรรมในการจัดการกับหัวใจมากของผู้ชาย ไม่สามารถหยุดการปฏิเสธและการหลีกเลี่ยงดังนั้นเราจะสูญเสียทุกความหวังและความศรัทธาในโลก เช่นเดียวกับโซ่เงินเก่าคนได้รับทำให้มัวหมองและสูญเสียสายตาของพวกเขาเป็นใคร ผลิตภัณฑ์ของสภาพแวดล้อมของเราคือคนที่เราไม่เคยคิดว่าอาจมีการเปลี่ยนแปลง เช่นเดียวกับ Dudes. ตอนนี้ Dudes รู้ว่าเมื่อดวงตาของคุณปรับตัวเข้ากับความมืดจุดของแสงสามารถตาบอดคุณดังนั้นเมื่อเราพยายามใช้มือของเราที่ความมืดที่พวกเขาเห็นเราเป็นของปลอม พวกเขารู้ความมืด พวกเขาเป็นประเภทที่จะเผชิญกับความตายสามครั้งต่อวัน; เขาควรจะมาในแบบของพวกเขาอีกครั้งที่พวกเขาต้องการพูดว่า 'wazzup และจับมือของเขา แต่พวกเขาได้รับการอ่อนน้อมถ่อมตนโดยคุกอย่างใดเพียง แต่เราไม่สามารถมองเห็นว่ายัง. แต่ฉันได้รับล่วงหน้าของตัวเองคุณรู้หรือไม่เราได้มีการเปิดเพลงลงและก้าวออกมาจากรถ มันมืดและเราไม่เห็น Dudes หนาวในอาฟริกาดำของพวกเขากับเครื่องยนต์ออก มันมีความหนาวเย็นได้อย่างรวดเร็วสิ่งที่เครียด เส้นประสาทของฉันรู้สึกว่าพร้อมที่จะสแน็ป. ผมกำลังคืบคลานช้า snaking ทางของฉันขึ้นเส้นทางไปยังระเบียงด้วยปืนของฉันพร้อมที่จะออกไปในช่วงเวลาใดที่รอยเท้าของฉันได้รับการสนับสนุนจากเสียงที่ได้ยินเกือบหัวใจประสาท ฉันก้าวบนระเบียงเอี๊ยดและง้างปืนลูกซองของฉัน ชะอำ Chk ... มันเป็นสิ่งที่ดังที่สุดเท่าที่ผมเคยได้ยิน. ทันใดนั้นเราเห็นไฟขึ้นไปบนถนน แต่ไม่ Dudes 'อิมพาลา มีที่เรากำลังถือปืนมองเช่นอันธพาลคาหนังคาเขาดังนั้นฉันเตะเปิดประตูเพียงแค่ในเวลาที่จะได้ยินเสียงประตูหลังปิดสแลม มันตีฉัน: เรากำลังถูกซุ่มโจมตี! ผมปั่นพยายามที่จะดู แต่ตาบอดด้วยไฟหน้างุนงงตกใจ; ฉันได้เดาขวา - ดึงขึ้นรถตู้เต็มรูปแบบของแก๊งไส้กรอกท้องถิ่น ขณะที่รถวิปปิ้งรอบ ๆ ผมคิดว่าฟังก์เหล่านี้มีการเชื่อมต่อ! เมื่อคุณกำลังมองลงไปในถังที่ทำจากโลหะเย็น, คุณคิดเกี่ยวกับบางสิ่ง ฉันจะได้รับออกไปได้อย่างไร? ฉันสามารถชนะ? ฉันกำลังจะตาย? นี่คือความไม่คุ้มค่า! ใจของฉันในหมอก, ผมไม่ได้สังเกต Dudes ได้รับการออกของอิมพาลา. ตลกเราต้องการที่จะแก้ไขปัญหาโลกเสียหาย แต่ Dudes มีมากเกินพอของชีวิตหักและทำอะไรไม่ถูกที่ดูไม่รู้สูญเสียทุกอย่าง วิญญาณของพวกเขามีการเปลี่ยนแปลงในคุกและการคาดเดาของฉันคือการที่พวกเขาต้องการที่จะให้เราจากการเดินตามรอยเท้าของพวกเขา ผมยังสงสัย ... ทั้งนี้พวกเขาได้รับบทสรุปมันดูศัตรูของพวกเขา - เสียใจ - เกี่ยวกับการที่จะเดินออกไปพร้อมกับจิตวิญญาณของเรา สำหรับช่วงเวลาที่เราเป็นผู้บริสุทธิ์ในสายตาของพวกเขาและเพื่อให้เป้าหมายของพวกเขาเปลี่ยนจากเพียงแค่เฝ้าดูพื้นที่ใกล้เคียงที่จะทำสงครามกับความผิดพลาดที่อาจเกิดขึ้นของเราแม้จะตายสำหรับพวกเขาถ้าจำเป็นต้องเป็น ในความหวาดกลัวและกะพริบตะกร้อผมจำได้ว่าเงาของสันติขณะที่พวกเขาก้าวเข้ามาและร้องไห้: 'Run' พิงหลังในเก้าอี้ของฉันฉันกล่าวว่า "พวกเขาเอากระสุนสำหรับเรา ต้องการผมที่รู้จักกันดี แต่คุณฟังตอนนี้ก็ยังไม่สายเกินไปสำหรับ y'all. คุณขุด? " "ฉันชื่อและที่อยู่อีเมลของฉันคือ (ผมเข้าใจว่าเรื่องนี้เป็นสิ่งจำเป็น แต่ยังฉันรู้ว่ามันจะไม่แสดงขึ้น. ขอบคุณสำหรับ !. การรักษาข้อมูลอีเมลของฉันรอบคอบ) ผมคิดว่าเรื่องนี้เป็นที่น่าสนใจพอที่จะแสดงความคิดเห็นในดังนั้นฉันแค่อยากจะบอกว่า: นั่นคือทั้งหมดขอขอบคุณสำหรับการฟัง ".. - Me 4 คนมีสิ่งที่จะพูดเกี่ยวกับ "สันติ" เรื่องนี้เป็น intersting แต่ให้เรื่องราวที่ดีมากขึ้นRahil บน 2 มิถุนายน 2013 waooooooooooooooooo.its story.i ดีจริงๆเช่นนี้. talhajahan ใน 4 มิถุนายน 2013 เรื่องนี้เป็นบิตสับสนให้ฉัน แต่ใจจดใจจ่อที่ดีมากและความตื่นเต้น บิตน่ากลัวเกินไป. dhrumil ดาเมื่อวันที่ 25 พฤศจิกายน 2013 ที่ฉันทำหน่วยการเขียนที่เดียวและการประเมินล่าสุดของฉันคือการเขียนคำ 1000 เรื่องสั้นที่ฉันไม่ได้ แต่ผมพบว่ามันยากที่จะเก็บเพื่อ จำกัด คำ 1000 ผมไปในการค้นหาเพื่อดูว่าจะสามารถทำได้ ฉันรักเรื่องนี้สั้น ๆ และคิดว่ามันสมควรที่จะต้องร่วมกัน. โทนีเมื่อวันที่ 3 มิถุนายน 2014 มกราคม 2011 ตุลาคม 2010 ธันวาคม 2009 สิงหาคม 2009 จับเวลา (9) ขอบคุณพระเจ้า (4) นี้เด็กชายและจักรยานของเขา (4) ผู้สร้างสันติ (4) การป้องกันโดย สัญญาอนุญาตครีเอทีฟคอมมอนส์ซีซีโดย NC-ND -. โดยทั่วไปนี้ในคำจำนวนมากดังนั้นโปรดเคารพศิลปินที่โพสต์บนเว็บไซต์นี้และจะไม่เปลี่ยนหรือขายการทำงานของเรา แต่โดยทั้งหมดไปข้างหน้าและใช้ร่วมกับลักษณะที่เหมาะสม (หรือเพียงแค่ส่งคนที่นี่; D) เราทำงานอย่างหนักเกี่ยวกับศิลปะของเราเพื่อให้เย็นและให้เครดิตที่เป็นเครดิตเนื่องจาก หากคุณมีคำถามใด ๆ หรือการร้องขอในการพิมพ์, โปรดส่งอีเมลสอบถามรายละเอียดเพิ่มเติม -at- exactly1000words.com . ขอบคุณเสียบด้านหน้า: นี้เป็นธีมที่กำหนดเองว่าจอห์นได้รับการออกแบบ

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]

คัดลอก!

อ่าน storiesfor educatorsjoin !

สิ่งที่เริ่มต้นจากการเป็นส่วนบุคคลโครงการศิลปะได้กลายเป็นฝ่ายการแข่งขัน สถานที่ตั้งเป็นเรื่องง่าย : เขียนว่า 1000 คำยาว เรื่องราวที่เกี่ยวกับ หรือ แรงบันดาลใจจากภาพต้นฉบับ วิสัยทัศน์คือการแบ่งปันเรื่องราวที่ควรค่าแก่การเล่าผ่านศิลปะและภาษาภาพ เข้าร่วมหรือเพลิดเพลินกับ

Jan 11

4

เขียน : เจมส์กด
สันติ

อ่าน storiesfor educatorsjoin !

สิ่งที่เริ่มต้นจากการเป็นส่วนบุคคลโครงการศิลปะได้กลายเป็นฝ่ายการแข่งขัน สถานที่ตั้งเป็นเรื่องง่าย : เขียนว่า 1000 คำยาว เรื่องราวที่เกี่ยวกับ หรือ แรงบันดาลใจจากภาพต้นฉบับ วิสัยทัศน์คือการแบ่งปันเรื่องราวที่ควรค่าแก่การเล่าผ่านศิลปะและภาษาภาพ เข้าร่วมหรือเพลิดเพลินกับ

Jan 11

4

เขียน : เจมส์กด
สันติ

อ่าน storiesfor educatorsjoin !

สิ่งที่เริ่มต้นจากการเป็นส่วนบุคคลโครงการศิลปะได้กลายเป็นฝ่ายการแข่งขัน สถานที่ตั้งเป็นเรื่องง่าย : เขียนว่า 1000 คำยาว เรื่องราวที่เกี่ยวกับ หรือ แรงบันดาลใจจากภาพต้นฉบับ วิสัยทัศน์คือการแบ่งปันเรื่องราวที่ควรค่าแก่การเล่าผ่านศิลปะและภาษาภาพ เข้าร่วมหรือเพลิดเพลินกับ

Jan 11

4

เขียน : เจมส์กด
สันติข้อมูลภาพ : ถ่ายรูป : มนุษย์กลางคืน
ภาพโดย : shaleena

ถ่ายภาพ : มนุษย์กลางคืน โดย shaleena - http : / / shaleena . Deviantart . com / ศิลปะ / the-night-people-120379769

เหล่านี้เป็นเด็กที่ดีพอ ผมคิดกับตัวเอง ฉันเฝ้าดูพวกเขาเติบโตขึ้นสำหรับปี ผมโยกเก้าอี้ของฉันบนระเบียงฟังพวกเขาคุยเรื่องเมาแล้ววิ่งผ่านถนน ไม่รู้ว่าทำไม เขาถึงมาที่นี่อาจจะเพราะผมแค่ฟังและไม่ปล่อยให้ว่าคุณปู่เห็นทั้งหมดเติบโตขึ้น พวกเขายังต้องการ

เรื่องราวของพวกเขาพิสูจน์จุดของฉัน โดดเรียน , อยู่ที่สูง , ต่อสู้ , เล่นผ่านละแวกรายได้ตัวเองชื่อ " อันธพาล " ไม่มีอะไรที่ฉันจะไม่ทำ ตอนฉันอายุเท่าพวกเขา แต่เวลาที่เปลี่ยนไปฉัน

อะไรในเสียงของพวกเขากลัวฉันวันนั้น แม้ว่าถ้าพวกเขาคิดว่าการล่าสัตว์ลงบางพวกนั้นจะทำอะไรโง่ ๆ อาจถูกผิด . . . . . . . ฉันรู้ว่าต้องพูดอะไร หยุดพวกเขาก่อนที่พวกเขาทำบางอย่างที่คุณไม่สามารถแก้ไขได้ และผมพูด เด็ก

ดู ผมจะเอาความจริงบางอย่างเกี่ยวกับคุณ ในครั้งนี้ ผมและเพื่อนๆอยู่ในรถ มุ่งหน้าไปที่หน้าอกบาง กะโหลก แคลคูลัสเวกเตอร์ในวิทยุ , สันติ ' ' ในรอบของเราเราโง่ เพื่อนคิดว่าเราถูกพิสูจน์กระสุน เพราะเรายังเด็ก

เราได้ไปทำในสิ่งที่เราคิดว่าตำรวจไม่กล้า ไอ้พวกนั้นก็คิดว่าพวกเขาจะได้รับไปกับการชีวิตจากครอบครัวของเรา แต่ความแค้นและความโกรธของเรามี spawned ความยุติธรรมศาลเตี้ย .

ตอนนี้เห็น เราได้ยิน เพื่อนๆ ก็จะต้องมีการปกป้องเครื่องดูดควัน เขาเพิ่งออกจากคุกมาลงไม้ลงมือกับใครมากเกินไปหนุ่มโชคร้ายว่ะ จบผิดติดมั้ง พระเจ้า ซาตาน หรือ โชคชะตา สิ่งที่คุณเชื่อ เพียงแค่จะไม่ปล่อยให้พวกเขาทำลายสถิติ พวกเขายากจน แน่นอน แต่ทุกอย่างที่ไม่ดีสำหรับพวกเขา สิ่งที่แย่ลง ไม่ว่าสิ่งที่พวกเขาทำ เปลี่ยนจากการอยู่รอดที่จะโชคร้ายทั้งหมดผ่านวันทุกวัน

ขุด ?

ตอนนี้เราอยู่ในส่วนอื่น ๆของสิ่งที่ แค่รถเต็มรูปแบบของโง่มีปัญหากับกฎหมาย ก่อให้เกิดความเดือดร้อนขับรถไปรอบ ๆและรบกวนความสงบ ' ' เราเอาความสงบมาหมายความว่าสอดคล้องคือชัยชนะในสงครามต่อต้านการสร้างสรรค์ ดังนั้น ความเห็นของผม คือ ตำรวจจะต้องทำในการแสดงสาธารณะของความโง่เขลา ' สันติ ' ไม่สนอยู่แล้ว

เด็ก เราไม่ได้สร้างนรก แม้กระทั่งนักเทศน์จะชอบ , ' เด็กเวร !คนคิดว่าเราสิ้นหวัง ความสิ้นหวัง ไม่เหมือนเราแคร์ เราไม่ได้มีพ่อหรือแม่ ชีวิตของเราถูกห่อด้วยโซ่และต่อสู้ ปิดปาก หรืออย่างน้อยก็อู้อี้ภายในตัวเราโดยไม่แสดงออก ไม่สามารถพูดหรือได้ยิน เพราะขาดโอกาสที่เรียกว่า ' เติบโตขึ้นในโครงการ ' .

คุณรู้สึกกับฉัน

โลกที่เรารู้จักคือการบริโภค ทะลึ่ง เหยียดหยามการกู้ , ฝันของเราแฟบไปแล้วอัตตาของเรา มันเป็นกระแสของสถานีวิทยุและครึ่งปิดเปลือกตา โฆษณา และรายการโทรทัศน์ วิ่งโดยคนตาบอดงมงายเกินไป ดูผิดศีลธรรมในการจัดการเรื่องหัวใจมากของผู้ชาย ไม่สามารถหยุดการปฏิเสธและหลีกเลี่ยง ดังนั้นเราจะสูญเสียความหวังและศรัทธา ใน โลก ชอบโซ่เงินเก่า , คนได้รับการมัวหมอง และสูญเสียสายตาของพวกเขาคือใครแต่พวกเขาถูกหยามเกียรติ โดยเรือนจำอย่างใด เพียงแต่เราไม่เห็นเลย

แต่ผมก็ได้แต่คิดเอาเอง คุณรู้มั้ย ?

เราได้มีการเปิดเพลงลงและก้าวออกมาจากรถ มันมืด และ เราไม่ได้เห็นหนุ่มหนาวในสีดำอิมพาลากับเครื่องยนต์ออก อากาศหนาว เรื่องเครียดที่รวดเร็ว สมองของผมรู้สึกว่าพร้อมที่จะงับ

ฉันกำลังคืบคลานช้าผลิตภัณฑ์ของสภาพแวดล้อมของเราเป็นผู้ชายที่เราคิดว่าจะไม่มีทางเปลี่ยนไป ชอบจ้า

ตอนนี้ ก็รู้ว่า เมื่อสายตาปรับกับความมืด แม้จุดของแสงสามารถทำให้คุณตาบอด ดังนั้นเมื่อเราพยายามมือของเราในความมืด พวกเขาเห็นเราเป็นของปลอม พวกเขารู้ว่าความมืด พวกเขาเป็นประเภทที่จะเผชิญความตายวันละสามครั้ง เขาควรจะมาทางพวกเขาอีกครั้ง พวกเขาจะพูดว่า " Wazzup ' และจับมือของเขาsnaking ทางของฉันขึ้นเส้นทางระเบียงกับปืนของฉันพร้อมที่จะไปขณะใด ๆ เสียงฝีเท้าของฉันสนับสนุนด้วยเสียงเกือบเสียงกังวล Heartbeats ฉันเดินอยู่บนระเบียงและทรุดโทรมถูกง้างปืนของฉัน ชาเชค . . . . . . . มันเป็นดังสิ่งที่ผมเคยได้ยิน

ก็เราเห็นแสงไฟบนถนน แต่ไม่ใช่พวก ' อิมพาลา มีเราถือปืนเหมือนสีแดงมืออันธพาลฉันเตะเปิดประตูเพียงแค่ในเวลาที่จะได้ยินเสียงประตูด้านหลังกระแทกปิด มันชนฉัน : เรากำลังถูกโจมตี ! ผมปั่นพยายามดูแต่ตาบอด ด้วยไฟหน้า งง ตกใจ ฉันก็เดาถูก–ขึ้นดึงรถตู้เต็ม Bangers แก๊งท้องถิ่น เป็นรถที่วิป ฉันกำลังคิดว่า พวกนี้มีการเชื่อมต่อ !

เมื่อคุณมองลงบาร์เรลของเย็นโลหะที่คุณคิดเกี่ยวกับสิ่งที่ไม่กี่วิธีทำฉันออกไป ? สามารถฉันชนะ ผมกำลังจะตายเหรอ ? นี้ไม่คุ้ม ! จิตใจของฉันในหมอก ผมไม่ได้สังเกตเห็นเพื่อนออกไปจากไฟหน้าของพวกเขา .

ตลกนะ เราต้องการแก้ไขโลกเสียหาย แต่ก็มีมากกว่าเพียงพอของชีวิตเสีย และหมดหนทาง ดูไร้การศึกษาเสียทุกอย่าง วิญญาณของพวกเขาได้เปลี่ยนไปอยู่ในคุก และฉันว่าพวกเขาอยากให้เราเดินตามรอยเท้าของพวกเขาฉันยังสงสัยว่า . . . . . . .

ยังไงก็โกรธและเสียใจ ดูศัตรูของพวกเขาและเดินออกไปกับจิตวิญญาณของเรา สักครู่เราบริสุทธิ์ในสายตาของตนเอง และเพื่อให้เป้าหมายของพวกเขาเปลี่ยนจากแค่ดูละแวกประกาศสงครามต่อความผิดพลาดที่อาจเกิดขึ้น แม้ตายสำหรับพวกเขาหากจำเป็น ในความตื่นตระหนกและตะกร้อวูบวาบขอบคุณสำหรับการเก็บข้อมูลอีเมล์ของฉันรอบคอบ ! ) ฉันคิดว่าเรื่องนี้มันน่าสนใจพอที่จะแสดงความคิดเห็น ผมแค่อยากพูด :

แค่นั้นเอง ขอบคุณที่ฟัง "

ผม

4 คน มีอะไรจะพูดเกี่ยวกับ " สันติ "
เรื่องนี้เป็น intersting แต่ให้เพิ่มเติมเรื่องราวดีๆ
rahil บน 2 มิถุนายน 2013
waooooooooooooooooo.its เรื่องราวดี ผมชอบแบบนี้จริงๆเลย talhajahan

4 มิถุนายน 2013ผมจำได้ว่าเงาของสันติ ตามที่พวกเขาได้ก้าวเข้ามา และร้องไห้ : ' วิ่ง ' !

พิงหลังในเก้าอี้ของฉัน ฉันกล่าวว่า " เขาเอากระสุนให้เรา น่าจะรู้จักดี แต่ฟังแล้วมันไม่สายเกินไปสำหรับคุณ

คุณขุด "

" ฉันชื่อ และ ที่อยู่ อีเมลของฉันเป็น ( ผมเข้าใจนี้ถูกต้อง แต่ ผม รู้ ว่า มัน จะไม่แสดงขึ้นเรื่องราวนี้เป็นบิตสับสน แต่ที่ดีมากใจจดใจจ่อและตื่นเต้น น่ากลัวนิดหน่อยด้วย
dhrumil ดาสวันที่ 25 พฤศจิกายน 2013
ข้าพเจ้ากำลังเขียนหน่วยที่ Uni และการประเมินครั้งล่าสุดเขียน 1000 คำเรื่องสั้นซึ่งผมได้ แต่ผมพบว่ามันยากที่จะให้ 1 , 000 คำ จำกัด ฉันไปในการค้นหาเพื่อดูว่ามันอาจจะทำ ผมชอบเรื่องราวสั้น ๆนี้และคิดว่ามันสมควรจะใช้ร่วมกัน .
โทนี่ เมื่อวันที่ 3 มิถุนายน ปี 2554 2553

สิงหาคม 2552 ธันวาคม 2009

เค้า ( 9 ) ( 4 )

ขอบคุณเด็กผู้ชายและจักรยานของเขา ( 4 ) ( 4 ) สันติ

ได้รับการคุ้มครองโดยสัญญาอนุญาตครีเอทีฟคอมมอนส์ ซีซี โดย NC ND - โดยทั่วไปนี้

ในคำพูดมาก โปรดเคารพศิลปินที่โพสต์บนเว็บไซต์นี้และไม่ต้องเปลี่ยนหรือขายงานของเรา แต่โดยทั้งหมดหมายความว่าไปข้างหน้าและแบ่งปันมันให้เหมาะสมกับลักษณะ ( หรือเพียงแค่ส่งคนมา ; D ) เราทำงานอย่างหนักในศิลปะของเรา ดังนั้น เย็น และให้เครดิตที่เครดิต เนื่องจาก ถ้าคุณมีคำถามใด ๆหรือการเรียกร้องให้พิมพ์ใหม่ กรุณาอีเมลสอบถาม - ที่ - exactly1000words.com . ขอบคุณ

ไร้ยางอายเสียบ : นี้เป็นธีมที่กำหนดเองจอห์น

ออกแบบ

การแปล กรุณารอสักครู่..

ภาษาอื่น ๆ

การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.