In the literature, apart from the a

In the literature, apart from the above studies, these are some of the studies that related with SBM and the dynamic DEA. Emrouznejad (2003) provided an alternative DEA model based on several periods. This model is useful for DMUs with capital input. The dynamic efficiency results should reflect reality better than those based on static DEA models. Emrouznejad and Thanassoulis (2005) developed a method for assessing the performance of DMUs when their input-output levels are characterized by inter-temporal dependencies. The scholars suggested that dynamic models capture efficiency better than static models. Amirteimoori (2006) developed a new DEA with dynamic revenue efficiency. He showed that a convex combination of these period measures make up the efficiency of entire periods. Tone and Tsutsui (2010) developed a slack-based measure (SBM) framework called dynamic SBM. They classified carry-overs into four categories: desirable (good), undesirable (bad), free, and fixed. The authors developed dynamic SBM models that can evaluate the overall efficiency of decision-making units for entire terms as well as term efficiencies. Lotfi and Poursakhi (2012) developed a model for evaluating the relative efficiency of units that have time-dependent input-output. The model was

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในวรรณคดี นอกเหนือจากการศึกษาข้างต้น เหล่านี้เป็นบางส่วนของการศึกษาที่เกี่ยวข้องกับ SBM และ DEA ไดนามิก Emrouznejad (2003) ให้แบบจำลอง DEA อื่นตามรอบระยะเวลาอื่น รุ่นนี้จะเป็นประโยชน์สำหรับ DMUs มีทุนเข้า ผลลัพธ์ประสิทธิภาพแบบสะท้อนความเป็นจริงดีกว่านั้นตามแบบจำลอง DEA คง Emrouznejad และ Thanassoulis (2005) พัฒนาวิธีการประเมินประสิทธิภาพของ DMUs เมื่อระดับของอินพุต-เอาท์พุตมีลักษณะ โดยความสัมพันธ์ระหว่างขมับ นักปราชญ์แนะนำว่า แบบจำลองแบบไดนามิกจับประสิทธิภาพดีกว่ารุ่นคง Amirteimoori (2006) พัฒนา DEA ใหม่ มีรายได้แบบไดนามิกประสิทธิภาพ เขาพบว่าชุดนูนของเหล่านี้ให้รอบระยะเวลาประเมินค่าประสิทธิภาพของทั้งรอบระยะเวลา เสียงและ Tsutsui (2010) พัฒนากรอบวัดตามเวลาเผื่อ (SBM) ที่เรียกว่าแบบ SBM พวกเขาแบ่ง carry-overs สี่ประเภท: ประกอบ (ดี) ไม่พึงปรารถนา (ไม่ดี), ฟรี และถาวร ผู้เขียนได้รับการพัฒนารูปแบบ SBM ไดนามิกที่สามารถประเมินประสิทธิภาพโดยรวมของหน่วยตัดสินใจเงื่อนไขทั้งหมดเช่นเดียวกับคำว่าประสิทธิภาพ Lotfi และ Poursakhi (2012) พัฒนาแบบจำลองสำหรับประเมินประสิทธิภาพสัมพัทธ์ของหน่วยที่มีอินพุต-เอาท์พุตขึ้นอยู่กับเวลา มีรูปแบบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในวรรณคดีนอกเหนือจากการศึกษาข้างต้นเหล่านี้คือบางส่วนของการศึกษาที่เกี่ยวข้องกับ SBM และแบบไดนามิก DEA Emrouznejad (2003) ที่ให้บริการแบบ DEA ทางเลือกขึ้นอยู่กับช่วงเวลาที่หลาย ๆ รุ่นนี้จะเป็นประโยชน์สำหรับ DMUs กับข้อมูลทุน ผลการค้นหาที่มีประสิทธิภาพแบบไดนามิกควรจะสะท้อนถึงความเป็นจริงดีกว่าผู้ตามรูปแบบ DEA คงที่ Emrouznejad และ Thanassoulis (2005) พัฒนาวิธีการในการประเมินประสิทธิภาพการทำงานของ DMUs เมื่อระดับอินพุทของพวกเขามีลักษณะการพึ่งพาข้ามเวลา นักวิชาการชี้ให้เห็นว่ารูปแบบไดนามิกจับภาพที่มีประสิทธิภาพดีกว่ารุ่นที่คงที่ Amirteimoori (2006) การพัฒนาปปใหม่ได้อย่างมีประสิทธิภาพรายได้แบบไดนามิก เขาแสดงให้เห็นว่าการรวมกันนูนของมาตรการในช่วงเวลาเหล่านี้ทำขึ้นประสิทธิภาพของเวลาทั้งหมด เสียงและ Tsutsui (2010) การพัฒนาตัวชี้วัดหย่อนตาม (SBM) กรอบที่เรียกว่าแบบไดนามิก SBM พวกเขาจัดพกพากย์เป็นสี่ประเภท: เป็นที่น่าพอใจ (ดี), ที่ไม่พึงประสงค์ (ไม่ดี) ฟรีและคงที่ ผู้เขียนได้พัฒนารูปแบบ SBM แบบไดนามิกที่สามารถประเมินประสิทธิภาพโดยรวมของหน่วยการตัดสินใจสำหรับคำทั้งหมดเช่นเดียวกับที่มีประสิทธิภาพในระยะ lotfi และ Poursakhi (2012) การพัฒนารูปแบบการประเมินความมีประสิทธิภาพของหน่วยงานที่มีเวลาขึ้นอยู่กับอินพุท รูปแบบเป็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในวรรณคดี นอกเหนือไปจากการศึกษาข้างต้น เหล่านี้คือบางส่วนของการศึกษาที่เกี่ยวข้องกับ SBM และ DEA แบบไดนามิก emrouznejad ( 2003 ) ให้เลือกว่าจะใช้รูปแบบในช่วงหลาย รุ่นนี้จะเป็นประโยชน์สำหรับ dmus ที่มีทุนการป้อนข้อมูล ประสิทธิภาพแบบไดนามิกผลควรสะท้อนความเป็นจริงได้ดีกว่าตามแบบจำลอง DEA สถิตย์และ emrouznejad thanassoulis ( 2005 ) พัฒนาวิธีการประเมินประสิทธิภาพของ dmus เมื่อระดับปัจจัยการผลิตของพวกเขามีลักษณะอินเตอร์และการอ้างอิง . นักวิชาการแนะนำว่าแบบไดนามิกจับประสิทธิภาพดีกว่าแบบคงที่ amirteimoori ( 2006 ) พัฒนาประสิทธิภาพ DEA ใหม่ที่มีรายได้แบบไดนามิกเขาแสดงให้เห็นว่าการนูนของมาตรการระยะเวลาเหล่านี้ทำให้ประสิทธิภาพของช่วงเวลาทั้งหมด เสียงและสึสึอิ ( 2010 ) พัฒนาหย่อนตามวัด ( SBM ) กรอบที่เรียกว่า Dynamic 4 . พวกเขาแบ่งออกเป็น 4 ประเภท ถือเป็นที่พึงประสงค์ ( ดี ) , ที่ไม่พึงประสงค์ ( ไม่ดี ) , ฟรี , และการแก้ไขผู้สร้างแบบจำลอง 4 แบบไดนามิกที่สามารถประเมินประสิทธิภาพโดยรวมของหน่วยการตัดสินใจเรื่องทั้งหมด ตลอดจนประสิทธิภาพในระยะยาว . lotfi poursakhi ( 2012 ) และพัฒนารูปแบบการประเมินประสิทธิภาพสัมพัทธ์ของหน่วยงานที่มีเวลาและผลผลิต . รูปแบบ คือ