As already noted, however, the noni

As already noted, however, the nonintervention control group also obtained significantly higher scores on some scales, namely
04 (Fig 3). The proportion of children with significant ongoing problems requiring referral
for additional assistance was similar in the interven tion (21%) and nonintervention (19%) groups. How-
ever, overall it seemed that those who received the intervention were reporting fewer problems 3
months after injury.
DISCUSSION
This study has confirmed that children who sus tain mild TBI experience headaches, dizziness, and fatigue in the first week after injury. There was also evidence of slowed information processing on the
Wechsler Intelligence Scale for Children III coding subtest. By 3 months after injury, symptoms and
cognitive difficulties had abated in the mild TBI groups as a whole, although some slowing of infor mation processing was still apparent on the CHIPA SAT in the 10- to 12-year age group. However, there was a subgroup of 20% of children who were re ported to have significant ongoing problems. These children did not display significant neuropsycholog ical impairments, nor did they sustain more severe injuries in terms of PTA duration. However, they tended to have a history of previous head injury, learning difficulties, other neurologic or psychiatric
disturbance, or family stressors. Indeed, the present study supports the contention that these children
seem more likely than others to sustain these injuries. These findings are consistent with those of previous studies by Farmer et al Fay et al Asarnow et al,Bijur and Haslum,and Fletcher et al.There was little evidence of ongoing neuropsycho logical impairment 3 months after injury in either the mild TBI groups. However, the presence of sig-
nificant practice effects in both mild TBI and control groups on the WRAML and the CNT underscores the importance of using a control group to separate prac tice effects from recovery when serial testing on neu ropsychological measures.
The provision of information about expected symptoms, their likely time course, and how best to cope with them resulted in significantly reduced re porting of symptoms and behavioral changes 3 months after injury. Although small, this impact was

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ระบุไว้แล้ว แต่ กลุ่มควบคุม nonintervention ยังได้รับคะแนนอย่างมีนัยสำคัญในบางเครื่องชั่งน้ำหนัก ได้แก่ 04 (ฟิก 3) สัดส่วนของเด็กที่มีปัญหาอย่างต่อเนื่องอย่างมีนัยสำคัญที่ต้องการอ้างอิงขอความช่วยเหลือเพิ่มเติมได้เหมือน interven สเตรชัน (21%) และกลุ่ม nonintervention (19%) วิธี-เคย โดยรวมจะดูเหมือนว่า ผู้ที่ได้รับการแทรกแซงได้รายงานปัญหาน้อยกว่า 3เดือนหลังการบาดเจ็บสนทนาการศึกษานี้ได้ยืนยันว่า เด็กที่ tain sus หรืออ่อนประสบการณ์อาการปวดหัว มึน และอ่อนเพลียในสัปดาห์แรกหลังการบาดเจ็บ นอกจากนี้ยังมีหลักฐานข้อมูลทำงานช้าในการประมวลผลมาตราส่วนข่าวกรอง Wechsler สำหรับเด็ก III รหัส subtest 3 เดือนหลังการบาดเจ็บ อาการ และรับรู้ปัญหาได้ลดลงในกลุ่มหรืออ่อนทั้งหมด แม้บางการชะลอตัวของการประมวลผล infor mation ยังคงชัดเจนในวันเสาร์ CHIPA ในกลุ่มอายุ 10 - 12 ปี อย่างไรก็ตาม มีกลุ่มย่อยของ 20% ของเด็กที่มีกำลังส่งจะมีปัญหาสำคัญอย่างต่อเนื่อง เด็กเหล่านี้ไม่แสดง neuropsycholog สำคัญไหวสามารถ ical หรือพวกเขาไม่ได้รักษาบาดเจ็บรุนแรงมากขึ้นในระยะเวลาของ PTA อย่างไรก็ตาม พวกเขามีแนวโน้มจะมีประวัติก่อนหน้าหัวบาดเจ็บ การเรียนรู้ความยากลำบาก อื่น ๆ neurologic หรือจิตแพทย์รบกวน หรือครอบครัวลด แน่นอน การศึกษาปัจจุบันสนับสนุนการโต้เถียงที่เด็กเหล่านี้ดูเหมือนยิ่งกว่าผู้อื่นในการรักษาอาการบาดเจ็บเหล่านี้ ผลการวิจัยเหล่านี้จะสอดคล้องกับการศึกษาก่อนหน้านี้ โดยชาว et al Fay et al Asarnow et al, Bijur และ Haslum เฟล็ทเชอร์ et al มีหลักฐานน้อยด้อยค่าตรรกะ neuropsycho อย่างต่อเนื่อง 3 เดือนหลังจากบาดเจ็บในการอ่อนหรือกลุ่ม อย่างไรก็ตาม ก็ sig -nificant ปฏิบัติผลทั้งกลุ่มควบคุมและหรืออ่อน WRAML การและบริษัท underscores ความสำคัญของการใช้กลุ่มควบคุมเพื่อแยกผล tice prac จากกู้คืนเมื่อทดสอบบน neu ropsychological วัดประจำเตรียมข้อมูลเกี่ยวกับคาดว่าอาการ หลักสูตรของเวลาโอกาส วิธีดีที่สุดเพื่อรับมือกับผลในการลดกำลังปรับเปลี่ยนอาการ และพฤติกรรมเปลี่ยน 3 เดือนหลังจากบาดเจ็บ แม้ว่าเล็ก ผลกระทบนี้ได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ดังที่ระบุไว้อยู่แล้ว แต่กลุ่มควบคุมไม่แทรกแซงยังได้รับคะแนนที่สูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญบางอย่างบนตาชั่งคือ? 04 (รูปที่ 3) สัดส่วนของเด็กที่มีปัญหาอย่างต่อเนื่องอย่างมีนัยสำคัญที่ต้องใช้การอ้างอิง
สำหรับความช่วยเหลือเพิ่มเติมเป็นที่คล้ายกันในการ interven (21%) และไม่แทรกแซง (19%) กลุ่ม อย่างไรก็ตามการ
ที่เคยโดยรวมดูเหมือนว่าผู้ที่ได้รับการแทรกแซงถูกรายงานปัญหาน้อย 3
เดือนหลังจากได้รับบาดเจ็บ.
อภิปราย
การศึกษาครั้งนี้ได้รับการยืนยันว่าเด็กที่ SUS Tain ปวดหัวประสบการณ์การบาดเจ็บที่สมองอ่อนอาการวิงเวียนศีรษะและความเหนื่อยล้าในสัปดาห์แรกหลังจากได้รับบาดเจ็บ นอกจากนี้ยังมีหลักฐานของการประมวลผลข้อมูลที่ชะลอตัวใน
หน่วยสืบราชการลับ Wechsler ชั่งสำหรับเด็กที่สามการเข้ารหัสการทดสอบย่อย โดย 3 เดือนหลังจากได้รับบาดเจ็บอาการและ
ปัญหาการรับรู้ได้ลดลงในกลุ่มการบาดเจ็บที่สมองอ่อนโดยรวมแม้ว่าการชะลอตัวของอินฟอร์ mation การประมวลผลบางอย่างก็ยังคงเห็นได้ชัดใน Chipa SAT ใน 10 ถึง 12 ปีกลุ่มอายุ แต่มีกลุ่มย่อยของ 20% ของเด็กที่ถูกรังเพลิงอีกครั้งจะมีปัญหาอย่างต่อเนื่องอย่างมีนัยสำคัญ เด็กเหล่านี้ไม่ได้แสดงความบกพร่องที่สำคัญ neuropsycholog iCal หรือไม่พวกเขารักษาอาการบาดเจ็บที่รุนแรงมากขึ้นในแง่ของระยะเวลา PTA แต่พวกเขามีแนวโน้มที่จะมีประวัติของการบาดเจ็บที่ศีรษะก่อนหน้านี้ความยากลำบากในการเรียนรู้ทางระบบประสาทอื่น ๆ หรือจิตเวช
รบกวนหรือก่อความเครียดในครอบครัว อันที่จริงการศึกษานี้สนับสนุนการต่อสู้ที่เด็กเหล่านี้
ดูเหมือนจะมีโอกาสมากกว่าคนอื่น ๆ เพื่อรักษาอาการบาดเจ็บเหล่านี้ การค้นพบนี้มีความสอดคล้องกับผู้ที่ศึกษาก่อนหน้านี้โดยเกษตรกร et al, นางฟ้า, et al Asarnow, et al, Bijur และ Haslum และเฟลทเชอร์และ al.There ถูกหลักฐานเพียงเล็กน้อยของการด้อยค่าอย่างต่อเนื่อง neuropsycho ตรรกะ 3 เดือนหลังจากได้รับบาดเจ็บทั้งในกลุ่มการบาดเจ็บที่สมองอ่อน แต่การปรากฏตัวของลายเซ็น
nificant ผลกระทบการปฏิบัติทั้งในการบาดเจ็บที่สมองอ่อนและกลุ่มควบคุม WRAML และ CNT ตอกย้ำความสำคัญของการใช้กลุ่มควบคุมผลกระทบที่จะแยก Tice PRAC จากการฟื้นตัวเมื่อทดสอบอนุกรมกับมาตรการ neu ropsychological.
การให้ข้อมูล เกี่ยวกับอาการที่คาดว่าจะมีแนวโน้มที่เวลาที่แน่นอนของพวกเขาและวิธีการที่ดีที่สุดในการรับมือกับพวกเขาส่งผลให้ลดลงอย่างมีนัยสำคัญย้ายอีกครั้งของอาการและการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรม 3 เดือนหลังจากได้รับบาดเจ็บ แม้ว่าขนาดเล็กผลกระทบนี้คือ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตามที่ระบุไว้แล้ว อย่างไรก็ตาม การไม่รุกรานกลุ่มควบคุมที่ได้รับยังสูงกว่าคะแนนในบางระดับ ได้แก่
04 ( รูปที่ 3 ) สัดส่วนของเด็กที่มีความต้องการความช่วยเหลือปัญหาอย่างต่อเนื่อง
เพิ่มที่คล้ายกันใน interven tion ( 21% ) และการไม่รุกราน ( 19% ) กลุ่ม วิธีการ -
เคยโดยรวมรู้สึกว่าผู้ที่ได้รับการช่วยเหลือมีรายงานปัญหาน้อยกว่า 3 เดือนหลังได้รับบาดเจ็บ
.

ศึกษาการอภิปรายนี้ได้รับการยืนยันว่าเด็กที่ซัสเทนอ่อนประสบการณ์ TBI ปวดศีรษะ มึนงง และอ่อนเพลียในสัปดาห์แรกหลังการบาดเจ็บ ยังมีหลักฐานของหน่วงข้อมูลการประมวลผลบน
เว็กสเลอร์ปัญญาขนาดสำหรับเด็ก 3 การเข้ารหัสแบบสอบย่อย3 เดือนหลังจากได้รับบาดเจ็บ อาการและปัญหาทางปัญญาได้ลดน้อยลง
ในกลุ่ม TBI อ่อนทั้งหมด แม้ว่าบางตัวของการประมวลผลข้อมูลอินยังปรากฏบนชิปะนั่งอยู่ในกลุ่มอายุ 10 - 12 ปี อย่างไรก็ตาม มีกลุ่มย่อยของ 20% ของเด็กที่เป็น ported เพื่อมีปัญหาต่อเนื่องอย่างมีนัยสำคัญเด็กเหล่านี้ไม่ได้แสดงความบกพร่อง neuropsycholog iCal , หรือพวกเขารักษาอาการบาดเจ็บรุนแรงมากขึ้นในแง่ของระยะเวลา 4 . อย่างไรก็ตาม , พวกเขามีแนวโน้มที่จะมีประวัติของการบาดเจ็บที่ศีรษะก่อน ๆหรือปัญหาการเรียนรู้ , ประสาทวิทยาจิตเวช
รบกวน หรือ ครอบครัว บุคคล แน่นอนการศึกษาสนับสนุนการต่อสู้ที่เด็กเหล่านี้
ดูเหมือนมีแนวโน้มมากขึ้นกว่าคนอื่น ๆเพื่อรักษาอาการบาดเจ็บดังกล่าว ข้อมูลเหล่านี้สอดคล้องกับการศึกษาก่อนหน้านี้ของเกษตรกร et al เฟย์ et al asarnow et al , bijur และ haslum และเฟล็ทเชอร์ et al . มีหลักฐานเพียงเล็กน้อยของอย่างต่อเนื่อง neuropsycho ตรรกะบกพร่อง 3 เดือน หลังได้รับบาดเจ็บรุนแรง TBI ทั้งในกลุ่ม อย่างไรก็ตาม การปรากฏตัวของ Sig -
nificant การปฏิบัติผลทั้งอ่อน TBI และกลุ่มควบคุมใน wraml และ CNT ขีดความสำคัญของการใช้กระบวนการกลุ่มเพื่อแยกปฏิบัติไทซ์ผลจากการกู้คืนเมื่ออนุกรมการทดสอบเกี่ยวกับมาตรการหรือ ropsychological .
การให้ข้อมูลเกี่ยวกับอาการที่คาดว่าน่าจะเวลาของหลักสูตรและวิธีที่ดีที่สุดที่จะรับมือกับพวกเขา ส่งผลให้ลดอาการและการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมเป็น porting 3 เดือนหลังจากได้รับบาดเจ็บ ถึงแม้ว่าขนาดเล็ก ผลกระทบนี้