Labeling the ways in which people h

Labeling the ways in which people hear about brands used to be simple: If payment were involved in getting the message to consumers, it was “Advertising” If the press wrote the message, it was “Publicity”. And if it came from a fellow consumer, we called it “word-of-mouth”.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ติดฉลากวิธีการที่คนได้ยินเกี่ยวกับแบรนด์ใช้ง่าย: ถ้าชำระเงินเกี่ยวข้องในการรับข้อความให้กับผู้บริโภค มันถูก "โฆษณา" ถ้า กดเขียนข้อความ ก็ "ประชาสัมพันธ์" และหากมาจากผู้บริโภคเพื่อน เราเรียกว่า "คำของปาก"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การติดฉลากวิธีการที่คนได้ยินเกี่ยวกับแบรนด์ที่เคยเป็นเรื่องง่าย: หากการชำระเงินที่มีส่วนเกี่ยวข้องในการรับข้อความให้กับผู้บริโภคว่ามันเป็น "การโฆษณา" ถ้ากดเขียนข้อความว่า "การประชาสัมพันธ์" และถ้ามันมาจากผู้บริโภคที่เพื่อนเราเรียกมันว่า "คำพูดจากปาก"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กำหนดวิธีการที่คนได้ยินเกี่ยวกับแบรนด์ที่ใช้จะง่าย : ถ้าชำระเงินด้วยการส่งข้อความถึงผู้บริโภค มันคือ " โฆษณา " ถ้ากดเขียนข้อความ มันเป็น " สาธารณะ " และถ้ามันมาจากเพื่อนของผู้บริโภค เราเรียกมันว่า " ปากต่อปาก "