Nurse Dou comforted her, “Madam, do

Nurse Dou comforted her, “Madam, don’t worry. You’ve shared marital affections with the master for 5–6 years…”
Saying that, they walking into the reception pavilion.
Wei Kun was sitting on the ironwood mandarin chair with a cold face. He saw her coming in, but didn’t speak a word.
Madam Du steadied her mind, fixed a smile on her face, and was about to ask what had happened. Before she could ask, Wei Zheng, who was held by a nearby maidservant, cried out: “Mother!” She was waving her thin arms, wishing to jump into Madam Du’s arms, “Mother run, Daddy is angry, he wants to punish you…”
Madam Du clutched at her heart, “Zheng!”
She wanted to go forward to hug Wei Zheng, but Wei Kun ordered in a cold voice: “Take the fifth Miss outside!”
The maidservant obeyed Wei Kun’s instruction, Wei Zheng was forcefully taken away. Even as they disappeared from sight, Wei Zheng’s weeping could still be heard from outside.
Hearing her cry so sadly, Madam Du felt her own heart breaking. No matter what Wei Kun intended to do, she had to say: “How can master treat Wei Zheng so heartlessly, she’s your daughter!”
Wei Kun looked at her, finally letting his anger out, “You dare say these words? Is Zheng my daughter, but Ah Luo not?” He paused, took a deep breath, and asked enraged, “Where did you take Ah Luo today? You met anyone?”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พยาบาล Dou สบายเธอ "ม่าย ไม่ต้องกังวล คุณแชร์ affections สมรสกับหลัก 5 – 6 ปี..."บอกว่า พวกเขาเดินเข้ามาในศาลาต้อนรับWei Kun ถูกนั่งอยู่บนเก้าอี้คอจีนบุนนาคมีใบหน้าที่เย็น เขาเห็นเธอมาใน แต่ไม่ได้พูดคำม่าย Du steadied ใจของเธอ แก้ไขรอยยิ้มบนใบหน้าของเธอ และกำลังจะขอมีอะไร ก่อนเธอจะถาม เว่ยเจิง ผู้ถือหุ้น โดยมี maidservant ใกล้เคียง ทูล: "แม่" เธอถูกโบกแขนบาง ประสงค์เข้าสู่แขนม่าย Du "แม่ทำงาน พ่อจะโกรธ อยากลงโทษคุณ..."ดูม่ายคว้าหัวใจของเธอ "เจิ้ง"เธออยากไปกอดเว่ยเจิง แต่ Wei Kun สั่งเสียงเย็น: "ใช้นางสาวห้านอก"Maidservant การเชื่อฟังคำสั่ง Wei Kun เว่ยเจิงได้ประมา แม้ในขณะที่พวกเขาหายไปจากสายตา เว่ยเจิงร้องไห้อาจยังคงได้ยินเสียงจากภายนอกได้ดูม่ายได้ยินเสียงร้องของเธอดังนั้นเศร้า รู้สึกทำลายหัวใจของเธอเอง ไม่ว่าอะไร Wei Kun ตั้งใจจะทำ เธอต้องพูดว่า: "วิธีสามารถหลักรักษาเว่ยเจิงเพื่อ heartlessly เธอเป็นลูกสาวของคุณ"Kun เว่ยมองเธอ สุดท้าย ปล่อยให้ความโกรธของเขา "คุณกล้าพูดคำเหล่านี้ คือเจิ้ง ลูกสาวของฉัน แต่อา ลูไม่ได้ เขาหยุดชั่วคราว เอาลมหายใจลึก และถาม "ที่ได้คุณใช้ Ah Luo วันนี้ โกรธ คุณพบใคร"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พยาบาล Dou ปลอบโยนเธอ "ม่ายไม่ต้องกังวล คุณแบ่งปันความรักสมรสกับหลักสำหรับ 5-6 ปี ... "
บอกว่าพวกเขาเดินเข้ามาในศาลาแผนกต้อนรับส่วนหน้า.
เหว่ยคุนกำลังนั่งอยู่บนเก้าอี้บุนนาคส้มแมนดารินที่มีใบหน้าเย็น เขาเห็นเธอเข้ามา แต่ไม่ได้พูดสักคำ.
ท่านผู้หญิง Du steadied ใจของเธอคงรอยยิ้มบนใบหน้าของเธอและเป็นเรื่องที่จะถามว่าเกิดอะไรขึ้น ก่อนที่เธอจะถามเหว่ยเจิ้งเหอที่ถูกจัดขึ้นโดยสาวใช้ในบริเวณใกล้เคียงร้องออกมา: "แม่" เธอเป็นคนที่โบกแขนบาง ๆ ของเธอที่ประสงค์จะกระโดดลงไปในอ้อมแขนของท่านผู้หญิง Du ของ "แม่เรียกพ่อจะโกรธเขาต้องการที่จะลงโทษ คุณ ... "
ท่านผู้หญิง Du กำหัวใจของเธอ" เจิ้งเหอ! "
เธออยากจะก้าวไปข้างหน้าจะกอดเหว่ยเจิ้งเหอ แต่ Wei คุนได้รับคำสั่งด้วยเสียงเย็น:" ใช้นางสาวห้านอก "
สาวใช้เชื่อฟังคำแนะนำ Wei คุง, เหว่ยเจิ้งเหอ ถูกนำตัวออกไปอย่างแข็งขัน แม้ในขณะที่พวกเขาหายไปจากสายตาร้องไห้เหว่ยเจิ้งเหอที่ยังสามารถได้ยินเสียงจากภายนอก.
ได้ยินเสียงร้องของเธอเพื่อให้เศร้าท่านผู้หญิง Du รู้สึกทำลายหัวใจของเธอเอง ไม่ว่าสิ่งที่คุนเหว่ยตั้งใจจะทำเธอต้องพูดว่า: "วิธีการรักษาสามารถ master เหว่ยเจิ้งเหอจึงเหี้ยมเกรียมเธอเป็นลูกสาวของคุณ!"
เหว่ยคุนมองไปที่เธอในที่สุดก็ปล่อยให้ความโกรธของเขาออกมา "คุณกล้าพูดคำเหล่านี้หรือไม่ เจิ้งเหอเป็นลูกสาวของฉัน แต่อา Luo ไม่ "เขาหยุดเอาหายใจลึก ๆ และถามความโกรธแค้น" คุณไม่ได้ใช้เวลาไหนอ่า Luo วันนี้? คุณเจอใคร? "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พยาบาล - ปลอบเธอ " คุณนาย ไม่ต้องกังวล คุณได้แบ่งปันความรักสมรสกับนาย 5 – 6 ปี . . . . . . . "บอกว่า พวกเขาเดินเข้าไปในศาลาต้อนรับ .Wei คุงนั่งบนเก้าอี้ด้วยใบหน้า Ironwood จีนเย็น เขาเห็นเธอมา แต่ไม่ได้พูดมาดาม ดู steadied จิตใจของเธอ ทำให้รอยยิ้มบนใบหน้าของเธอ และอยากถามว่า เกิดอะไรขึ้น ก่อนที่เธอจะถาม เว่ยเจิง ที่จัดขึ้นโดยคนใช้ ใกล้เคียง ร้อง : " แม่ " เธอโบกมือแขนบางของเธอ อยากกระโดดเข้าไปในแขนของมาดาม ดู แม่เรียกพ่อโกรธ เขาต้องการจะลงโทษเธอ . . . . . . . "มาดาม ดู กุมที่หัวใจของเธอ " เซ็ง ! "เธออยากไปกอดเว่ยเจิง แต่ Wei คุงสั่งด้วยเสียงเย็น : " พาคุณหนูห้าด้านนอก "ทาสหญิง เชื่อฟังคำสั่งของ Wei คุง เว่ยเจิง ถูกบังคับพาตัวไป แม้ในขณะที่พวกเขาหายไปจากสายตาของเว่ยเจิง การร้องไห้อาจจะได้ยินเสียงจากภายนอกได้ยินเธอร้องไห้เศร้าเสียใจ , มาดาม ดู รู้สึกของเธอทำลายหัวใจ ไม่ว่าสิ่งที่เว่ย คุนตั้งใจจะทำ เธอจะต้องพูดว่า " ทำไมอาจารย์ทำกับเว่ยเจิงแล้วลงคอ เธอเป็นลูกสาวของคุณ "เว่ย คุนมองเธอ ในที่สุดก็ปล่อยให้ความโกรธของเขาออกมา " คุณกล้าพูดคำเหล่านี้ คือ เจิ้ง ลูกสาวของฉัน แต่อาหลัวไม่ได้ ? " เขาหยุดสูดหายใจเข้าลึกๆ และถามว่าโกรธ " แกเอาอาหลัววันนี้ ? คุณจะพบกับใคร ? "