where b denotes our base. In other

where b denotes our base. In other words, it is the coefficients of descending powers of b (i.e. the 1 and 0 above) which, together, form the notation 10. The choice of b itself is up to us, it could be anything. Generally, we use a base of ten (counting with the decimal system) and so 10 denotes the number ten. But, if we want it to, 10 can denote twelve or twenty seven or any number we wish so that, for example,

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ที่ b หมายถึงฐานของเรา ในคำอื่น ๆ เป็นสัมประสิทธิ์จากอำนาจของ b (คือ 1 และ 0 ข้าง) ที่ กัน แบบฟอร์มสัญกรณ์ 10 ทางเลือกของบีเองถึงเรา ไม่ ทั่วไป เราใช้ฐานสิบ (นับกับระบบทศนิยม) และดังนั้น 10 แสดงหมายเลขสิบ แต่ 10 สามารถแสดงหมายเลขสิบ หรือยี่สิบเจ็ด หรือใด ๆ ที่เราต้องการนั้นถ้าเราต้องการให้ ที่ เช่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โดยที่ B หมายถึงฐานของเรา ในคำอื่น ๆ ก็เป็นค่าสัมประสิทธิ์ของการลงอำนาจของข (เช่น 1 และ 0 ด้านบน) ซึ่งร่วมกันในรูปแบบสัญกรณ์ 10. ทางเลือกของตัวเองขขึ้นอยู่กับเรามันจะเป็นอะไร โดยทั่วไปเราจะใช้ฐานของสิบ (นับด้วยระบบทศนิยม) และอื่น ๆ 10 หมายถึงจำนวนสิบ แต่ถ้าเราต้องการให้, 10 สามารถแสดงถึงสิบสองหรือยี่สิบเจ็ดหรือหมายเลขใด ๆ ที่เราต้องการเพื่อให้ยกตัวอย่างเช่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่ B หมายถึงฐานของเรา ในคำอื่น ๆมันเป็นสัมประสิทธิ์ของลงอำนาจของ B ( คือ 1 และ 0 ข้างต้น ) ซึ่งร่วมกันฟอร์มหมายเหตุ 10 ทางเลือก B เอง มีเรา มันอาจจะเป็นอะไรก็ได้ โดยทั่วไปแล้ว เราใช้ฐานสิบ ( การนับด้วยระบบทศนิยม ) และ 10 แสดงหมายเลขสิบ แต่ถ้าเราต้องการ10 สามารถแสดงถึงสิบสองหรือยี่สิบเจ็ดหรือหมายเลขใด ๆที่เราต้องการดังนั้น ตัวอย่างเช่น