David Harvey is a Marxist (p.97) ge

David Harvey is a Marxist (p.97) geographer who has, in various ways, written studies of the historical geography of capitalism. He has worked in universities in Britain and the United states of America. Harvey' s early training was in historical geography. He then wrote a major work on spatial science, Explanation in Geography (1969). However, his ideas underwent a dramatic shift with Sociol Justice and the City (1973) which claimed that problems of urban inequality could only be understood and solved with the tools of Marxist historical materialism. This commitment to understanding the social and spatial inequalities produced by capitalism what is called uneven development' - at all scales from the ghetto to the global inequalities of 'First' and 'Third' worlds led Harvey into an attempt to rethink the theoretical framework that Karl Marx (p.97) had set out so that it could deal with these questions of geography. This was published as The Limits to Capital (1982). Many of the ideas that were set out in this book in rather abstract terms were further explored in relation to nineteenth-century Paris in The Urbanisation of Capital (1985) and Cansciousness and the Urban Experience (1985). This combined studies of the political economy of urbanisation with discussions of culture, consciousness politics. He argued that they could be connected together through the experience of the new forms of space and time which capitalist urbanisation brought particularly the continual transformation - or’ creative destruction’ – of the city as capital sought to realise profit through cycles of investment in the built environment. The same ‘logic’ underpins Harvey’s best-known work, The Condition of Postmodernity (1990). Here he argues that the cultural experience of postmodernity (p.4oo) is a result of new form of economic organization, for which he uses the terin postfordism’. The Increasing speed of change, flow and circulation – particularly of images and cultural goods – which has been labelled postmodernism is, he argues, the result of new ways of realizing increased profits within capitalism. His latest work has returned explicitly to questions of social justice in relation to nature and the environment. (In Justice, Nature and the Geography of Difference (1996), and to the question of alternative futures, see Spaces of Hope (2000)).
David Harvey had been criticized for presenting a version of cultural change which argues that it is determined by economicchange. However, in doing so he has provided an influential Marxist interpretation of postmodernism which counters ‘postmodern’ claims for the primacy of the cultural. He has also brought attention to questions of space and the city within cultural studies.
Further reading
Harvey, D. (1982) The Limits to Capital, Oxford: Basil Blackwell.
Harvey, D. (1988) The Urban Experience, Oxford: Basil Blackwell.
Harvey, D. (1990) The Condition of Postmodernity, Oxford: Basil Blackwell.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เดวิดฮาร์วีย์เป็นมาร์กซ์ (หน้า 97) ภูมิศาสตร์ที่มีในรูปแบบต่างๆการศึกษาเป็นลายลักษณ์อักษรจากภูมิศาสตร์ประวัติศาสตร์ของระบบทุนนิยม เขาได้ทำงานในมหาวิทยาลัยในสหราชอาณาจักรและสหรัฐอเมริกาของอเมริกา การฝึกอบรมในช่วงต้นของฮาร์วีย์ 's อยู่ในภูมิศาสตร์ประวัติศาสตร์ จากนั้นเขาก็เขียนงานที่สำคัญในด้านวิทยาศาสตร์อวกาศคำอธิบายในภูมิศาสตร์ (1969) แต่ความคิดของเขาได้รับการเปลี่ยนแปลงอย่างมากกับ Sociol ยุติธรรมและซิตี้ (1973) ซึ่งอ้างว่าปัญหาความไม่เท่าเทียมกันของเมืองเท่านั้นที่จะได้ทำความเข้าใจและแก้ไขได้ด้วยเครื่องมือของวัตถุนิยมประวัติศาสตร์มาร์กซ์ ความมุ่งมั่นนี้เพื่อทำความเข้าใจเกี่ยวกับความไม่เท่าเทียมกันทางสังคมและเชิงพื้นที่ที่ผลิตโดยทุนนิยมสิ่งที่เรียกว่าการพัฒนาที่ไม่สม่ำเสมอ - ในระดับจากสลัมกับความไม่เท่าเทียมกันทั่วโลกของ 'ครั้งแรก' และ 'โลกที่สาม' นำฮาร์วีย์เข้ามาในความพยายามที่จะคิดใหม่กรอบทฤษฎีที่คาร์ล มาร์กซ์ (หน้า 97) ได้กำหนดไว้เพื่อที่จะสามารถจัดการกับคำถามเหล่านี้ของภูมิศาสตร์ นี้ได้รับการตีพิมพ์เป็นข้อ จำกัด ในการทุน (1982) หลายความคิดที่ถูกกำหนดไว้ในหนังสือเล่มนี้ในแง่นามธรรมค่อนข้างนี้การสำรวจเพิ่มเติมในความสัมพันธ์กับศตวรรษที่สิบเก้าปารีสใน Urbanisation ทุน (1985) และ Cansciousness และประสบการณ์ในเมือง (1985) การศึกษานี้รวมของเศรษฐกิจการเมืองของการกลายเป็นเมืองที่มีการอภิปรายของวัฒนธรรมการเมืองสติ เขาอ้างว่าพวกเขาอาจจะเชื่อมต่อกันผ่านประสบการณ์ในรูปแบบใหม่ของพื้นที่และเวลาที่กลายเป็นเมืองทุนนิยมนำโดยเฉพาะอย่างยิ่งการเปลี่ยนแปลงอย่างต่อเนื่อง - หรือทำลายความคิดสร้างสรรค์ - ของเมืองเป็นเมืองหลวงพยายามที่จะรับรู้กำไรผ่านรอบของการลงทุนในการสร้าง สภาพแวดล้อม เช่นเดียวกับ 'ตรรกะ' รมย์งานที่ดีที่สุดที่รู้จักกันฮาร์วีย์, เงื่อนไขของ Postmodernity (ที่ 1990) ที่นี่เขาระบุว่าประสบการณ์ทางวัฒนธรรมของหลังสมัยใหม่ (p.4oo) เป็นผลมาจากรูปแบบใหม่ของการจัดตั้งทางเศรษฐกิจซึ่งเขาใช้ Terin postfordism ' ความเร็วที่เพิ่มขึ้นของการเปลี่ยนแปลงการไหลและการไหลเวียน - โดยเฉพาะอย่างยิ่งของภาพและสินค้าทางวัฒนธรรม - ซึ่งได้รับการระบุว่าเป็นลัทธิหลังสมัยใหม่เขาระบุผลของวิธีการใหม่ของการตระหนักถึงผลกำไรที่เพิ่มขึ้นภายในระบบทุนนิยม ผลงานล่าสุดของเขาได้กลับมาอย่างชัดเจนคำถามของความยุติธรรมทางสังคมในความสัมพันธ์กับธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม (ในความยุติธรรม, ธรรมชาติและภูมิศาสตร์ของความแตกต่าง (1996) และคำถามของฟิวเจอร์สทางเลือกให้ดูที่ช่องว่างแห่งความหวัง (2000)).
เดวิดฮาร์วีย์ได้รับการวิพากษ์วิจารณ์การนำเสนอรุ่นของการเปลี่ยนแปลงทางวัฒนธรรมที่ระบุว่ามันจะถูกกำหนดโดย economicchange อย่างไรก็ตามในการทำเช่นนั้นเขาได้จัดให้มีการตีความมาร์กซ์ที่มีอิทธิพลของลัทธิหลังสมัยใหม่ที่เคาน์เตอร์ 'หลังสมัยใหม่' เรียกร้องอันดับหนึ่งของวัฒนธรรม นอกจากนี้เขายังได้นำความสนใจคำถามของพื้นที่และเมืองที่อยู่ในการศึกษาวัฒนธรรม.
เพิ่มเติมอ่านฮาร์วีย์, D. (1982) ขอบเขตทุน, ฟอร์ด:. เพรา Blackwell ฮาร์วีย์, D. (1988) ประสบการณ์ในเมืองฟอร์ด: Blackwell เพรา . ฮาร์วีย์, D. (1990) สภาพ Postmodernity ของฟอร์ด: กระเพรา Blackwell

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เดวิดฮาร์วีย์เป็นมาร์กซิสต์ ( p.97 ) นักภูมิศาสตร์ที่มี , ในรูปแบบต่างๆ , เขียนของการศึกษาประวัติศาสตร์ภูมิศาสตร์ของระบบทุนนิยม เขาได้ทำงานในมหาวิทยาลัยในอังกฤษและสหรัฐอเมริกา ฮาร์วีย์ ' การฝึกอบรมในภูมิศาสตร์ประวัติศาสตร์ จากนั้นเขาก็เขียนงานสำคัญในเชิงวิทยาศาสตร์ อธิบายในทางภูมิศาสตร์ ( 1969 ) อย่างไรก็ตามความคิดของเขาได้รับการเปลี่ยนแปลงอย่างมากกับ sociol ความยุติธรรมและเมือง ( 1973 ) ซึ่งอ้างว่าปัญหาของความไม่เท่าเทียมกันของเมือง สามารถเข้าใจและแก้ไข ด้วยเครื่องมือของวัตถุนิยมประวัติศาสตร์มาร์กซ์ความมุ่งมั่นนี้ เพื่อความเข้าใจสังคมและเชิงอสมการที่ผลิตโดยระบบทุนนิยม สิ่งที่เรียกว่าไม่สม่ำเสมอการพัฒนา ' - ที่ตาชั่งทั้งหมดจากสลัมสู่สากลอสมการแรก ' ' และ ' ' โลกที่สามนำฮาร์วีย์ในความพยายามที่จะทบทวนกรอบทฤษฎีที่คาร์ล มาร์กซ ( p.97 ) ได้ออกเพื่อให้มันสามารถจัดการกับเหล่านี้ คำถามเกี่ยวกับภูมิศาสตร์นี้ถูกตีพิมพ์เป็นข้อจำกัดเงินทุน ( 1982 ) จำนวนมากของความคิดที่ถูกกำหนดไว้ในหนังสือเล่มนี้ในนามธรรม เงื่อนไขการสํารวจเพิ่มเติมเกี่ยวกับศตวรรษที่ปารีสกลายเป็นเมืองของทุน ( 1985 ) และ cansciousness และประสบการณ์ของเมือง ( 1985 ) นี้รวมการศึกษาเศรษฐศาสตร์การเมืองของการกลายเป็นเมืองด้วยการอภิปรายของวัฒนธรรม การเมืองสติเขาแย้งว่า พวกเขาสามารถเชื่อมต่อกันได้ผ่านประสบการณ์ในรูปแบบใหม่ของพื้นที่และเวลา ซึ่งกลายเป็นเมืองทุนนิยมนำโดยเฉพาะอย่างยิ่งการเปลี่ยนแปลงอย่างต่อเนื่องหรือ ' ' –ทำลายความคิดสร้างสรรค์ของเมืองเป็นทุนพยายามที่จะตระหนักถึงผลกำไรผ่านวัฏจักรของการลงทุนในการสร้างสภาพแวดล้อม ตรรกะเดียวกัน ' ' สนับสนุนฮาร์วีย์ มาก ทำงานสภาพ postmodernity ( 1990 ) ที่นี่เขาแย้งว่าประสบการณ์ทางวัฒนธรรมของ postmodernity ( p.4oo ) เป็นผลของรูปแบบใหม่ขององค์กรทางเศรษฐกิจ ซึ่งเขาใช้ terin postfordism ' ความเร็วที่เพิ่มขึ้นของการเปลี่ยนแปลงการไหลและการไหลเวียนและโดยเฉพาะอย่างยิ่งภาพและวัฒนธรรมสินค้า–ซึ่งมีข้อความว่าหลังคือผลของวิธีการใหม่ของการตระหนักถึงผลกำไรที่เพิ่มขึ้นในสังคมทุนนิยม ผลงานล่าสุดของเขาได้กลับอย่างชัดเจนกับคำถามของความยุติธรรมในสังคม มีความสัมพันธ์กับธรรมชาติและสภาพแวดล้อม ( ในความยุติธรรม ธรรมชาติและภูมิศาสตร์ของความแตกต่าง ( 1996 ) , และคำถามของทางเลือกอนาคต เห็นเป็นความหวัง
( 2000 )เดวิดฮาร์วีย์ได้รับการวิพากษ์วิจารณ์ เสนอเปลี่ยนรุ่นของวัฒนธรรมซึ่งระบุว่ามันถูกกำหนดโดย economicchange . อย่างไรก็ตาม ในการทำเช่นนั้นเขาได้ให้มีอิทธิพลต่อลัทธิมาร์กซ์ตีความแนวคิดหลังสมัยใหม่ที่เคาน์เตอร์ ' หลังสมัยใหม่ ' การเรียกร้องเพื่อความเป็นอันดับหนึ่งของวัฒนธรรม เขายังได้นำความสนใจกับคำถามของพื้นที่และเมืองภายใน
วัฒนธรรมศึกษาอ่านต่อ
ฮาร์วีย์ , D . ( 1982 ) ข้อจำกัดเงินทุน , Oxford : กะเพรา แบล็คเวล
ฮาร์วีย์ , D . ( 1988 ) เมืองประสบการณ์ Oxford : กะเพรา แบล็คเวล
ฮาร์วีย์ , D . ( 2533 ) สภาพ postmodernity Oxford :
กระเพรา แบล็คเวล