We know little about the rates of o

We know little about the rates of offending among juveniles and how their rates compare to
those of adult offenders. A study based on a school survey estimated the median burglary
frequency rate of juveniles to be between 1 and 2 a year (Baker, 1998). Salmelainen (1995)
estimated that juvenile theft offenders in detention commit burglary offences at a rate of 0.39
a week. Stevenson and Forsythe (1998) report median monthly frequency offending rates of
8.7 and 12.7 burglaries among adult and juvenile burglars serving prison terms. Using these
results, a rough calculation shows that among juvenile burglars, those under detention offend
at a frequency that is 106 times higher than school kids, who presumably are undetectable by
the criminal justice system. Making the simplistic assumption that a similar ratio holds
between frequency of offending of imprisoned adult burglars and those in the community, the
latter would offend at a rate of 0.02 a week. From these results, the number of burglaries
committed by juveniles can be grossly estimated at 40 per cent of all the burglaries occurring

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เรารู้น้อยเกี่ยวกับอัตราละเมิดในหมู่วัยรุ่นและอัตราของพวกเขาเปรียบเทียบกับวิธีบรรดาผู้ใหญ่ผู้กระทำผิด การศึกษาจากการสำรวจโรงเรียนประมาณโจรกรรมมัธยฐานอัตราความถี่ของแต้มจะเป็นระหว่าง 1 และ 2 ปี (Baker, 1998) Salmelainen (1995)ประมาณว่า ขโมยของเยาวชนผู้กระทำผิดในสถานกักกันกระทำกระทำโจรกรรมในอัตรา 0.39สัปดาห์นี้ สตีเวนสันและไร Forsythe (1998) รายงานเฉลี่ยรายเดือนความถี่กระทำผิดอัตราburglaries 8.7 และ 12.7 ในหมู่ผู้ใหญ่ และเยาวชนข้อคุกโจร การใช้เหล่านี้ผล การคำนวณหยาบแสดงว่า ในหมู่โจรเยาวชน ผู้อยู่ภายใต้การกักกันรุกรานที่ความถี่ที่สูงกว่าเด็กโรงเรียน ที่สันนิษฐานว่าเป็น undetectable โดย 106 ครั้งระบบยุติธรรมทางอาญา ทำให้สมมติฐานง่าย ๆ ที่มีอัตราส่วนคล้ายกันระหว่างความถี่ของการ offending ของโจรจำคุกผู้ใหญ่และคนในชุมชน การหลังจะรุกรานในอัตรา 0.02 ต่อสัปดาห์ จากผลลัพธ์เหล่านี้ จำนวน burglariesรับประกันโดยแต้ม grossly โดยประมาณที่ร้อยละ 40 ของ burglaries ทั้งหมดที่เกิดขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เรารู้เล็ก ๆ น้อย ๆ เกี่ยวกับอัตราการกระทำผิดในหมู่หนุ่มสาวและวิธีการที่อัตราของพวกเขาเปรียบเทียบกับ
บรรดาผู้กระทำผิดที่เป็นผู้ใหญ่ การศึกษาจากการสำรวจโรงเรียนประมาณลักทรัพย์เฉลี่ย
อัตราความถี่ของหนุ่มสาวจะอยู่ระหว่าง 1 และ 2 ปี (เบเกอร์ 1998) Salmelainen (1995)
คาดว่าผู้กระทำผิดขโมยเด็กและเยาวชนในสถานกักกันกระทำผิดลักทรัพย์ในอัตรา 0.39
สัปดาห์ สตีเวนสันและไซท์ (1998) รายงานเฉลี่ยรายเดือนในอัตราความถี่ที่กระทำผิดกฎหมายของ
8.7 และ 12.7 หัวขโมยในหมู่ผู้ใหญ่และนักย่องเบาเด็กและเยาวชนที่ให้บริการติดคุก ใช้เหล่านี้
ผลการคำนวณที่หยาบแสดงให้เห็นว่าในหมู่โจรเด็กและเยาวชนที่อยู่ภายใต้การกักกันรุกราน
ที่ความถี่ที่เป็น 106 ครั้งสูงกว่าเด็กนักเรียนที่สันนิษฐานว่าเป็น undetectable โดย
ระบบยุติธรรมทางอาญา ทำให้สันนิษฐานง่ายว่าอัตราส่วนที่คล้ายกันถือ
ระหว่างความถี่ของการกระทำผิดของนักย่องเบาผู้ใหญ่และผู้ที่ถูกคุมขังอยู่ในชุมชนที่
หลังจะรุกรานในอัตรา 0.02 ต่อสัปดาห์ จากผลเหล่านี้จำนวนหัวขโมย
กระทำโดยหนุ่มสาวสามารถประมาณได้อย่างไม่มีการลดที่ร้อยละ 40 ของหัวขโมยทั้งหมดที่เกิดขึ้นต่อ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เรารู้เพียงเล็กน้อยเกี่ยวกับอัตราการกระทำผิดของเยาวชนและวิธีการเปรียบเทียบอัตราของพวกเขาบรรดาผู้ที่ผู้ใหญ่ การศึกษาบนพื้นฐานของการสำรวจโรงเรียนประมาณลักทรัพย์มัธยฐานอัตราความถี่ของเยาวชนจะอยู่ระหว่าง 1 และ 2 ปี ( Baker , 1998 ) salmelainen ( 1995 )ประมาณว่า เด็กและเยาวชนที่กระทำความผิดในการกระทำความผิด ลักทรัพย์ โจรกรรมในอัตรา 0.39อาทิตย์นี้ สตีเวนสัน และยุโรป ( 1998 ) รายงานเฉลี่ยรายเดือน อัตราความถี่ของการรุกราน8.7 สำหรับ burglaries ระหว่างผู้ใหญ่และเยาวชน และให้บริการด้านย่องเบาคุก การใช้เหล่านี้ผลการคำนวณแสดงให้เห็นว่าในหมู่เยาวชนนักย่องเบาหยาบเหล่านั้นภายใต้การคุมขัง ขัดใจที่ความถี่ที่ 106 ครั้งสูงกว่าเด็กที่โรงเรียน ซึ่งสันนิษฐานว่าเป็น undetectable โดยกระบวนการยุติธรรมทางอาญา ทำง่าย ( ส่วนที่คล้ายกัน ถือระหว่างความถี่ของการรุกรานของคุกผู้ใหญ่ burglars และผู้ที่อยู่ในชุมชนหลังจะขัดใจในอัตรา 0.02 ต่อสัปดาห์ จากผลลัพธ์เหล่านี้จำนวน burglariesกระทำโดยเยาวชนสามารถต่ำประมาณร้อยละ 40 ของ burglaries ที่เกิดขึ้นทั้งหมด