The version of the CAPM developed b

The version of the CAPM developed by Sharpe (1964) and Lintner (1965) has
never been an empirical success. In the early empirical work, the Black (1972)
version of the model, which can accommodate a flatter trade off of average return
for market beta, has some success. But in the late 1970s,research begins to uncover
variables like size, various price ratios and momentum that add to the explanation
of average returns provided by beta. The problems are serious enough to invalidate
most applications of the CAPM.
For example, finance textbooks often recommend using the Sharpe-Lintner
CAPM risk-return relation to estimate the cost of equity capital. The prescription is
to estimate a stock's market beta and combine it with the risk-free interest rate and
the average market risk premium to produce an estimate of the cost of equity. The
typical market portfolio in these exercises includes just U.S. common stocks. But
empirical work, old and new, tells us that the relation between beta and average
return is flatter than predicted by the Sharpe-Lintner version of the CAPM. As a result, CAPM estimates of the cost of equity for high beta stocks are too high
(relative to historical average returns) and estimates for low beta stocks are too low
(Friend and Blume, 1970). Similarly, if the high average returns on value stocks
(with high book-to-market ratios) imply high expected returns, CAPM cost of
equity estimates for such stocks are too low.'
The CAPM is also often used to measure the performance of mutual funds and
other managed portfolios. The approach, dating to Jensen (1968), is to estimate
the CAPM time-series regression for a portfolio and use the intercept Uensen's
alpha) to measure abnormal performance. The problem is that, because of the
empirical failings of the CAPM, even passively managed stock portfolios produce
abnormal returns if their investment strategies involve tilts toward CAPM problems
(Elton,Gruber, Das and Hlavka, 1993).For example, funds that concentrate on low
beta stocks, small stocks or value stocks will tend to produce positive abnormal
returns relative to the predictions of the Sharpe-Lintner CAPM, even when the
fund managers have no special talent for picking u'inners.
The CAPM, like Markowitz's (1952, 1959) portfolio model on which it is built,
is nevertheless a theoretical tour de force. We continue to teach the CAPM as an
introduction to the fundamental concepts of portfolio theory and asset pricing, to
be built on by more complicated models like Merton's (1973) ICAF'M. But we also
warn students that despite its seductive simplicity, the CAPM's empirical problems
probably invalidate its use in applications.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีรุ่นของ CAPM ที่พัฒนา โดย Sharpe (1964) และ Lintner (1965)ไม่เคยได้รับความสำเร็จเชิงประจักษ์ ในการทำงานเชิงประจักษ์ที่ต้น สีดำ (1972)รุ่นรุ่น ซึ่งสามารถรองรับการค้าอี๋ออกจากผลตอบแทนเฉลี่ยสำหรับรุ่นเบต้าของตลาด มีความสำเร็จบาง แต่ในปลายทศวรรษที่ 1970 วิจัยเริ่มเผยตัวแปรเช่นขนาด หลายอัตราราคา และโมเมนตัมที่เพิ่มคำอธิบายของผลตอบแทนเฉลี่ยจากเบต้า ปัญหาร้ายแรงพอที่จะทำให้โปรแกรมประยุกต์ส่วนใหญ่ของ CAPMตัวอย่างเช่น ตำราการเงินมักจะแนะนำให้ใช้ Sharpe-Lintnerความสัมพันธ์ความเสี่ยงคืน CAPM เพื่อประเมินต้นทุนของหุ้นทุน มีใบสั่งยาการประเมินหุ้นของตลาดเบต้า และรวมกับอัตราดอกเบี้ยปราศจากความเสี่ยง และพรีเมี่ยมความเสี่ยงเฉลี่ยตลาดการผลิตการประเมินต้นทุนของหุ้น การผลงานตลาดทั่วไปในแบบฝึกหัดนี้มีเพียงสหรัฐอเมริกาหุ้นสามัญ แต่ทำงานเชิงประจักษ์ เก่า และ ใหม่ บอกเราที่ความสัมพันธ์ระหว่างเบต้าและค่าเฉลี่ยกลับไปเลียแข้งเลียขามากกว่าที่คาดการณ์ โดยรุ่น Sharpe Lintner ของ CAPM เป็นผล CAPM ประมาณการต้นทุนของส่วนของผู้ถือหุ้นเบต้าสูงสูงเกินไป(เมื่อเทียบกับค่าเฉลี่ยย้อนหลังกลับ) และประมาณการสำหรับหุ้นเบต้าต่ำนั้นต่ำเกินไป(เพื่อนและบลูเม 1970) ในทำนองเดียวกัน หากโดยเฉลี่ยสูงจากค่าหุ้น(มีอัตราส่วนสูงในหนังสือการตลาด) บ่งบอกถึงค่าที่คาดไว้ ต้นทุน CAPMการประเมินส่วนของผู้ถือหุ้นดังกล่าวมีต่ำเกินไป 'CAPM มักใช้ในการวัดประสิทธิภาพของกองทุนรวม และผลงานอื่น ๆ มีการจัดการ วิธี การคบกับเจนเซน (1968), คือการ ประเมินการถดถอยอนุกรมเวลา CAPM สำหรับผลงานและใช้การตัด Uensen ของอัลฟา) เพื่อวัดประสิทธิภาพการทำงานผิดปกติ ปัญหาคือว่า เนื่องจากการความล้มเหลวเชิงประจักษ์ของ CAPM พอร์ตการลงทุนหุ้นเฉย ๆ แม้จะมีการจัดการผลิตส่งกลับค่าผิดปกติหาก กลยุทธ์การลงทุนของพวกเขาเกี่ยวข้องกับ tilts ต่อปัญหา CAPM(เอลตัน Gruber, Das และ Hlavka, 1993) ตัวอย่างเช่น เงินเน้นต่ำที่หุ้นเบต้า หุ้นเล็ก หรือหุ้นมูลค่าจะมีแนวโน้มการ ผลิตบวกผิดปกติส่งกลับค่าเมื่อเทียบกับการคาดคะเนของ CAPM Sharpe Lintner แม้เมื่อการไม่มีความสามารถพิเศษสำหรับรับ u'inners ผู้จัดการกองทุนได้CAPM เช่นของ Markowitz (1952, 1959) ผลงานรุ่นที่มันถูกสร้างขึ้นยังคงมีแรงทฤษฎีทัวร์เดอ เรายังสอน CAPM เป็นการแนะนำแนวคิดพื้นฐานของทฤษฎี portfolio และการกำหนดราคาสินทรัพย์ การสร้างขึ้น โดยรุ่นที่ซับซ้อนมากขึ้นเช่นของฮอลโลเวย์ (1973) ICAF: แต่เรายังเตือนนักเรียนว่า แม้ มีความเรียบง่ายมีเสน่ห์ ที่ CAPM ของประจักษ์ปัญหาอาจจะทำให้การใช้งานในโปรแกรมประยุกต์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รุ่น CAPM ที่พัฒนาโดยชาร์ป (1964) และ Lintner (1965) ได้
ไม่เคยประสบความสำเร็จในเชิงประจักษ์ ในการทำงานเชิงประจักษ์ต้นสีดำ (1972)
รุ่นของรูปแบบที่สามารถรองรับการค้าเลียแข้งเลียขาออกของผลตอบแทนเฉลี่ย
สำหรับเบต้าตลาดได้สำเร็จ แต่ในช่วงปลายปี 1970 ที่จะเริ่มต้นการวิจัยเพื่อค้นพบ
ตัวแปรเช่นขนาดอัตราส่วนราคาต่างๆและแรงผลักดันที่เพิ่มคำอธิบาย
ของผลตอบแทนเฉลี่ยให้โดยเบต้า ปัญหาที่มีความร้ายแรงพอที่จะทำให้การ
ใช้งานมากที่สุดของแวดวง
ยกตัวอย่างเช่นตำราการเงินมักจะแนะนำให้ใช้ชาร์ป-Lintner
CAPM ความสัมพันธ์ความเสี่ยงผลตอบแทนในการประมาณการต้นทุนของเงินทุนส่วนได้เสีย ใบสั่งคือ
เพื่อประเมินหุ้น '
ตลาดเบต้าและรวมกับอัตราดอกเบี้ยที่ปราศจากความเสี่ยงและ พรีเมี่ยมความเสี่ยงด้านตลาดเฉลี่ยในการผลิตการประมาณการค่าใช้จ่ายของผู้ถือหุ้น
ผลงานตลาดทั่วไปในการออกกำลังกายเหล่านี้รวมถึงเพียงหุ้นสามัญของสหรัฐ แต่
การทำงานเชิงประจักษ์เก่าและใหม่บอกเราว่าความสัมพันธ์ระหว่างรุ่นเบต้าและค่าเฉลี่ยของ
ผลตอบแทนเป็นราบเรียบกว่าที่คาดการณ์โดยรุ่นชาร์ป-Lintner ของ CAPM เป็นผลให้ประมาณการ CAPM ของค่าใช้จ่ายของผู้ถือหุ้นสำหรับหุ้นเบต้าสูงที่สูงเกินไป
(เทียบกับผลตอบแทนเฉลี่ยในอดีต) และประมาณการสำหรับหุ้นเบต้าต่ำต่ำเกินไป
(เพื่อนและ Blume, 1970) ในทำนองเดียวกันถ้าผลตอบแทนเฉลี่ยสูงในหุ้นมูลค่า
ผลตอบแทน (มีอัตราส่วน book-การตลาดสูง) บ่งบอกความคาดหวังสูง, ค่าใช้จ่าย CAPM ของ
ประมาณการทุนสำหรับหุ้นดังกล่าวจะต่ำเกินไป.
วิธี CAPM ก็มักจะใช้ในการวัดประสิทธิภาพของกองทุนรวมและ
พอร์ตการลงทุนการบริหารจัดการอื่น ๆ วิธีการนัดหมายกับเซ่น (1968) คือการประเมิน
ถดถอย CAPM อนุกรมเวลาสำหรับผลงานและใช้ตัด Uensen ของ
อัลฟา) เพื่อวัดประสิทธิภาพการทำงานที่ผิดปกติ ปัญหาคือว่าเพราะความ
ล้มเหลวเชิงประจักษ์ของ CAPM แม้การจัดการพอร์ตการลงทุนหุ้นอดทนผลิต
ผลตอบแทนที่ผิดปกติว่ากลยุทธ์การลงทุนของพวกเขาเกี่ยวข้องกับการเอียงไปสู่ปัญหา CAPM
(เอลตันกรูเบอร์ดาสและ Hlavka, 1993) การกีฬาเช่นกองทุนที่มีสมาธิในการ ต่ำ
หุ้นเบต้าหุ้นขนาดเล็กหรือหุ้นมูลค่าที่จะมีแนวโน้มในการผลิตที่ผิดปกติในเชิงบวก
ผลตอบแทนเทียบกับการคาดการณ์ของชาร์ป-Lintner CAPM ที่
แม้เมื่อ ผู้จัดการกองทุนไม่มีความสามารถพิเศษสำหรับการเลือก u'inners
วิธี CAPM เช่น (1952, 1959) รูปแบบผลงานของ Markowitz ที่มันถูกสร้างขึ้น
ยังคงทัวร์เดอบังคับทางทฤษฎี เรายังคงสอน CAPM เป็น
เบื้องต้นเกี่ยวกับแนวคิดพื้นฐานของทฤษฎีการลงทุนและราคาสินทรัพย์ที่จะ
ถูกสร้างขึ้นบนโดยรุ่นที่มีความซับซ้อนมากขึ้นเช่นเมอร์ตัน (1973) ICAF'M แต่เราก็ยัง
เตือนนักเรียนว่าแม้จะมีความเรียบง่ายมีเสน่ห์ของปัญหาเชิงประจักษ์ CAPM ที่
อาจจะทำให้การใช้งานในการใช้งาน เรายังคงสอน CAPM เป็น เบื้องต้นเกี่ยวกับแนวคิดพื้นฐานของทฤษฎีการลงทุนและราคาสินทรัพย์ที่จะถูกสร้างขึ้นบนโดยรุ่นที่มีความซับซ้อนมากขึ้นเช่นเมอร์ตัน (1973) ICAF'M แต่เราก็ยังเตือนนักเรียนว่าแม้จะมีความเรียบง่ายมีเสน่ห์ของปัญหาเชิงประจักษ์ CAPM ที่อาจจะทำให้การใช้งานในการใช้งาน เรายังคงสอน CAPM เป็น เบื้องต้นเกี่ยวกับแนวคิดพื้นฐานของทฤษฎีการลงทุนและราคาสินทรัพย์ที่จะถูกสร้างขึ้นบนโดยรุ่นที่มีความซับซ้อนมากขึ้นเช่นเมอร์ตัน (1973) ICAF'M แต่เราก็ยังเตือนนักเรียนว่าแม้จะมีความเรียบง่ายมีเสน่ห์ของปัญหาเชิงประจักษ์ CAPM ที่อาจจะทำให้การใช้งานในการใช้งาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รุ่นของ บริษัท พัฒนาโดย ชาร์ป ( 1964 ) และ lintner ( 1965 ) ได้ไม่เคยมีความสำเร็จเชิงประจักษ์ ในงานเชิงประจักษ์ก่อน ดำ ( 1972 )รุ่นของรูปแบบ ซึ่งสามารถรองรับการค้าจากผลตอบแทนเฉลี่ยเลียแข้งเลียขาสำหรับเบต้าตลาดได้สำเร็จ แต่ในปลายทศวรรษ งานวิจัยเริ่มเปิดเผยตัวแปร เช่น ขนาด อัตราส่วนต่างราคาและโมเมนตัมที่เพิ่มคำอธิบายผลตอบแทนเฉลี่ยโดย Beta ปัญหาร้ายแรงพอที่จะทำให้เป็นโมฆะการใช้งานมากที่สุดของแ .เช่น ตำราการคลังมักจะแนะนำให้ใช้ lintner ชาร์ปอัตราผลตอบแทนต่อความเสี่ยงที่สัมพันธ์กับ บริษัทประมาณการต้นทุนของเงินทุนส่วนได้เสีย ยา คือค่าเบต้าตลาดของหุ้น และรวมกับอัตราดอกเบี้ยที่ปราศจากความเสี่ยงและพรีเมี่ยมความเสี่ยงเฉลี่ยของตลาดผลิตประมาณการ ค่าใช้จ่ายของบริษัท ที่ตลาดทั่วไปผลงานแบบฝึกหัดเหล่านี้มีเพียงสหรัฐร่วมหุ้น แต่ผลงานเชิงประจักษ์ เก่า และ ใหม่ บอกเราว่า ความสัมพันธ์ระหว่างเบต้าและเฉลี่ยกลับจะแบนกว่าที่คาดการณ์โดยชาร์ปรุ่น lintner แ . เป็นผลให้ บริษัทประมาณการของค่าใช้จ่ายของหุ้นสำหรับหุ้นเบต้าสูง สูงเกินไป( เทียบกับประวัติศาสตร์ผลตอบแทนเฉลี่ย ) และประมาณการสำหรับหุ้นเบต้าต่ำ ต่ำเกินไป( เพื่อนและบลูม , 1970 ) ในทำนองเดียวกัน ถ้าสูงเฉลี่ยผลตอบแทนจากมูลค่าหุ้น( มีหนังสือสูงอัตราส่วนตลาดบ่งบอกถึงผลตอบแทนสูง คาดว่าจะใช้ต้นทุนส่วนประมาณการสำหรับหุ้นดังกล่าวน้อยมาก . . .แมักใช้ในการวัดผลการดำเนินงานของกองทุนรวม และอื่น ๆมีการจัดการแฟ้ม แนวทางกับเจนเซ่น ( 2511 ) คือประมาณการใช้อนุกรมเวลา การถดถอยสำหรับผลงานและใช้สกัดกั้น uensen คืออัลฟา ) วัดผลการทำงานผิดปกติ ปัญหาคือว่า เพราะของเชิงประจักษ์ความล้มเหลวของ บริษัท แม้มีการจัดการอย่างอดทนหุ้นผลงานผลิตผลตอบแทนที่ผิดปกติถ้ากลยุทธ์การลงทุนของพวกเขาที่เกี่ยวข้องกับเอียงตัวเกี่ยวกับปัญหา( เอลตัน กรูเบอร์ ดาส และ hlavka , 1993 ) ได้ ตัวอย่างเช่น กองทุนที่เน้นน้อยเบต้า หุ้นเล็กหุ้นหรือมูลค่าหุ้นมีแนวโน้มที่จะผลิตบวกผิดปกติผลตอบแทนเมื่อเทียบกับการคาดการณ์ของชาร์ป lintner CAPM แม้เมื่อผู้จัดการกองทุนไม่มีความสามารถพิเศษที่เลือก u'inners .CAPM Markowitz เช่น ( 1952 , 1959 ) ผลงานต้นแบบ ซึ่งมันถูกสร้างขึ้นอย่างไรก็ตาม ทฤษฎี เป็นทัวร์เดอบังคับ เรายังคงให้ใช้เป็นความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับแนวคิดพื้นฐานของทฤษฎีกลุ่มหลักทรัพย์ และราคาสินทรัพย์ ,ถูกสร้างขึ้นโดยโมเดลที่ซับซ้อนมากขึ้นเช่น Merton ( 1973 ) icaf . แต่เรายังเตือนนักเรียนว่า แม้จะมีความเรียบง่ายมีเสน่ห์ของมัน คือตัวปัญหาเชิงประจักษ์อาจจะยกเลิกการใช้งานในโปรแกรม