The final design should always be s

The final design should always be selected to minimize estimation error in light of all available information—including both what is learned through sampling and what is known in advance through auxiliary data. For example, when participant-level claimed saving estimates are available, the sample design and analysis plan should use this information to increase efficiency (typically through stratification and/or ratio estimation).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เสมอควรเลือกการออกแบบขั้นสุดท้ายเพื่อลดข้อผิดพลาดการประเมินเมื่อมีข้อมูลทั้งหมดซึ่งรวมทั้งสิ่งที่เรียนรู้ผ่านการสุ่มตัวอย่างและเป็นที่รู้จักล่วงหน้าผ่านข้อมูลเสริม ตัวอย่าง เมื่ออ้างว่า ระดับผู้เข้าร่วม ประเมินการบันทึกมี วางแผนออกแบบและวิเคราะห์ตัวอย่างควรใช้ข้อมูลนี้เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพ (โดยปกติจะผ่านการประเมินสาระและ/หรืออัตราส่วน)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การออกแบบขั้นสุดท้ายควรจะเลือกที่จะลดข้อผิดพลาดในการประเมินในแง่ของทั้งหมดที่มีข้อมูลรวมทั้งสิ่งที่จะเรียนรู้ผ่านการสุ่มตัวอย่างและสิ่งที่เป็นที่รู้จักกันล่วงหน้าผ่านข้อมูลเสริม ตัวอย่างเช่นเมื่อผู้มีส่วนร่วมในระดับที่อ้างว่าประหยัดประมาณการที่มีการออกแบบและการวิเคราะห์ตัวอย่างแผนควรใช้ข้อมูลนี้เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพ (โดยปกติจะผ่านช่วงชั้นและ / หรืออัตราส่วนประมาณ)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การออกแบบขั้นสุดท้ายควรจะเลือกเพื่อลดข้อผิดพลาดในแง่ของข้อมูลที่มีค่าทั้งหมด รวมทั้งสิ่งที่ได้เรียนรู้ผ่านตัวอย่างและสิ่งที่เป็นที่รู้จักกันล่วงหน้าผ่านข้อมูลเสริม ตัวอย่างเช่น เมื่อระดับการประมาณการผู้เข้าร่วมอ้างว่าจะพร้อมใช้งานแผนตัวอย่างการออกแบบและการวิเคราะห์ควรใช้ข้อมูลนี้เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพ ( มักจะผ่านการและ / หรือการประมาณอัตราส่วน