Further directions in aDNA research

Further directions in aDNA research
Despite persistent difficulties and technical bottlenecks,
advances during recent years have contributed to the regained
confidence and credibility in palaeogenetic studies and have
opened up a vast field of research. Related applications, such as
forensics, traceability and certification of diverse plant products,
including food, drink (e.g. wine), fibers or wood (Manen
et al., 2003; Deguilloux et al., 2004; Fladung et al., 2004),
conservation genetics (as in the control of the autochthony of
a population by comparison with the genetic structure of its
precursors), and even palaeoclimatology ( Jahren et al., 2004)
might help to further establish the field by providing additional
impetus and support. Critical judgement of one’s own achievements
and results throughout the entire analysis, from sampling
to data analysis, is mandatory. Thorough peer evaluation
might further contribute to the acceptance of new findings.
We believe that there are still many unexplored opportunities
for palaeogenetic studies in plants, provided that all research
groups involved realize that significant investment is needed
in terms of preparatory work with material, development of
specific markers, laboratory equipment and isolation, methodological
discipline and integrated expertise from many
fields such as palaeontology, molecular biology, biochemistry,
geology and ecology.
Acknowledgements
We thank Keith Bennett, Robert Blatter, Marie-France Deguilloux,
Susan Hoebee, Rolf Holderegger, and the anonymous
referees for critically reading and improving earlier versions
of the article. Financial support was granted through the EUfunded
project Fossilva (EVK2-1999-00015P; F. G., R. J. P.),
the Swiss Federal Office for Education and Science (BBW
99.0689-2), the Swiss National Science Foundation (3100A0-
101218; F. G.), the Laboratoire de Recherches sur les Monuments
Historiques (R. J. P.), the Swedish Research Council, the Swedish
Foundation for International Cooperation in Research and
Higher Education (STINT) and the Carl Trygger Foundation
(L. P.).
References
Abbott RJ, Brochmann C. 2003. History and evolution of the arctic flora:
in the footsteps of Eric Hultén. Molecular Ecology 12: 299–313.
Allaby RG, Banerjee M, Brown TA. 1999. Evolution of the high-molecularweight
glutenin loci of the A, B, D and G genomes of wheat. Genome 42:
296–307.
Alonso A, Martín P, Albarrán C, García P, Primorac D, García O,
Fernández de Simón L, García-Hirschfeld J, Sancho M, Fernández-
Piqueras J. 2003. Specific quantification of human genomes from low
copy number DNA samples in forensic and ancient DNA studies.
Croatian Medical Journal 44: 273–280.
Austin JJ, Smith AB, Thomas RH. 1997. Palaeontology in a molecular
world: the search for authentic ancient DNA. Trends in Ecology and
Evolution 12: 303–306.
Bada JL, Wang XYS, Hamilton H. 1999. Preservation of key biomolecules
in the fossil record: current knowledge and future challenges. Philosophical
Transactions of the Royal Society of London, Series B 354: 77–86.
Banerjee M, Brown TA. 2002. Preservation of nuclear but not chloroplast
DNA in archaeological assemblages of charred wheat grains. Ancient
Biomolecules 4: 59–63.
Bennett KD. 1997. Evolution and ecology: the pace of life. Cambridge, UK:
Cambridge University Press.
Blatter RHE, Jacomet S, Schlumbaum A. 2002. Spelt-specific alleles in
HMW glutenin genes from modern and historical European spelt
(Triticum spelta L.). Theoretical and Applied Genetics 104: 329–337.
Brewer S, Cheddadi R, de Beaulieu JL, Reille M, Data Contributors. 2002.
The spread of deciduous Quercus throughout Europe since the last glacial
period. Forest Ecology and Management 156: 27–48.
Brown TA. 1999. How ancient DNA may help in understanding the origin
and spread of agriculture. Proceedings of the Royal Society of London, Series
B 354: 89–98.
Burger J, Hummel S, Herrmann B. 2000. Palaeogenetics and cultural
heritage. Species determination and STR-genotyping from ancient DNA
in art and artefacts. Thermochimica Acta 365: 141–146.
Cannon CH, Manos PS. 2003. Phylogeography of the Southeast Asian stone
oaks (Lithocarpus). Journal of Biogeography 30: 211–226.
Chalfoun DJ, Tuross N. 1999. Botanical remains: utility in protein and
DNA research. Ancient Biomolecules 3: 67–79.
Chase MW, Soltis DE, Olmstead RG, Morgan D, Les DH, Mishler BD,
Duvall MR, Price RA, Hills HG, Qiu Y-L, Kron KA, Rettig JH, Conti E,
Palmer JD, Manhart JR, Sytsma KJ, Michaels HJ, Kress WJ, Karol KG,
Clark WD, Hedrén M, Gaut BS, Jansen RK, Kim K-J, Wimpee CF,
Smith JF, Furnier GR, Strauss SH, Xiang Q-Y, Plunkett GM, Soltis PS,
Swensen SM, Williams SE, Gadek PA, Quinn CJ, Eguiarte LE,
Golenberg E, Learn GH Jr, Graham SW, Barrett SCH, Dayanadan S,
Albert VA. 1993. Phylogenetics of seed plants: an analysis of nucleotide
sequences from the plastid gene rbcL. Annals of the Missouri Botanical
Garden 80: 528–580.
Cooper A, Poinar HN. 2000. Ancient DNA: do it right or not at all. Science
289: 1139.
Cooper A, Wayne R. 1998. New uses for old DNA. Current Opinion in
Biotechnology 9: 49–53.
Deguilloux M-F, Pemonge M-H, Petit RJ. 2002. Novel perspectives in
wood certification and forensics: dry wood as a source of DNA. Proceedings
of the Royal Society of London, Series B 269: 1039–1046.
Deguilloux M-F, Pemonge M-H, Bertel L, Kremer A, Petit RJ. 2003.
Checking the geographical origin of oak wood: molecular and statistical
tools. Molecular Ecology 12: 1629–1636.
Deguilloux M-F, Pemonge M-H, Petit RJ. 2004. DNA-based control of oak
wood geographic origin in the context of the cooperage industry. Annals
of Forest Science 61: 97–104.
Dumolin-Lapègue S, Pemonge M-H, Gielly L, Taberlet P, Petit RJ. 1999.
Amplification of oak DNA from ancient and modern wood. Molecular
Ecology 8: 2137–2140.
Elenga H, Peyron O, Bonnefille R, Jolly D, Cheddadi R, Guiot J, Andrieu V,
Bottema S, Buchet G, de Beaulieu J-L, Hamilton AC, Maley J,
Marchant R, Perez-Obiol R, Reille M, Riollet G, Scott L, Straka H,
Taylor D, van Campo E, Vincens A, Laarif F, Jonson H. 2000. Pollenbased
biome reconstruction for southern Europe and Africa 18000 yr BP.
Journal of Biogeography 27: 621–634.
Ferris C, Oliver RP, Davy AJ, Hewitt GM. 1993. Native oak chloroplasts
reveal an ancient divide across Europe. Molecular Ecology 2: 337–344.
Fladung M, Nowitzki O, Ziegenhagen B, Markussen T. 2004.
Identification of transgenes from wood of genetically transformed poplar
trees. Journal of Wood Science and Technology 38: 207–215.
Freitas FO, Bendel G, Allaby RG, Brown TA. 2003. DNA from primitive
maize landraces and archaeological remains: implications for the
domestication of maize and its expansion into South America. Journal of
Archaeological Science 30: 901–908.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทิศทางต่อไปในการวิจัยadnÃ
แม้จะมีปัญหาถาวรและคอขวดทางเทคนิค,
ความก้าวหน้าในช่วงปีที่ผ่านมามีส่วนร่วมในการฟื้น
ความเชื่อมั่นและความน่าเชื่อถือในการศึกษา palaeogenetic และมีการ
เปิดสนามกว้างใหญ่ของการวิจัย การใช้งานที่เกี่ยวข้องเช่น
การพิสูจน์หลักฐานตรวจสอบย้อนกลับและการรับรองของผลิตภัณฑ์จากพืชที่มีความหลากหลาย
รวมทั้งอาหารเครื่องดื่ม (เช่นไวน์) เส้นใยหรือไม้ (Manen
et al, 2003;. Deguilloux et al, 2004;.. Fladung, et al, 2004)
พันธุศาสตร์การอนุรักษ์ (ตามที่อยู่ในการควบคุมของ autochthony ของ
ประชากรโดยการเปรียบเทียบกับโครงสร้างทางพันธุกรรมของ
สารตั้งต้น) และแม้กระทั่ง palaeoclimatology (Jahren et al., 2004)
อาจช่วยเพื่อสร้างข้อมูลเพิ่มเติมโดยการให้
แรงผลักดันและการสนับสนุน การตัดสินที่สำคัญของความสำเร็จของตัวเอง
และผลตลอดการวิเคราะห์ทั้งจากการสุ่มตัวอย่าง
เพื่อการวิเคราะห์ข้อมูลมีผลบังคับใช้ การทบทวนอย่างละเอียด
ต่อไปอาจนำไปสู่การยอมรับของการค้นพบใหม่.
เราเชื่อว่ายังมีโอกาสในการสำรวจจำนวนมาก
สำหรับการศึกษา palaeogenetic ในพืชมีเงื่อนไขว่าทุกงานวิจัย
ที่เกี่ยวข้องกับกลุ่มตระหนักดีว่าการลงทุนที่สำคัญเป็นสิ่งจำเป็น
ในแง่ของการเตรียมงานกับวัสดุการพัฒนา
เครื่องหมายเฉพาะอุปกรณ์ห้องปฏิบัติการและการแยก, วิธีการ
มีระเบียบวินัยและความเชี่ยวชาญแบบบูรณาการจากหลาย
สาขาเช่นบรรพชีวินวิทยาอณูชีววิทยาชีวเคมี
ธรณีวิทยาและนิเวศวิทยา.
กิตติกรรมประกาศ
เราขอขอบคุณคี ธ เบนเน็ตต์, โรเบิร์ตแบลตเตอร์รีฝรั่งเศส Deguilloux,
ซูซาน Hoebee, Rolf Holderegger และ ที่ไม่ระบุชื่อ
ผู้ตัดสินสำหรับวิกฤตการอ่านและการปรับปรุงรุ่นก่อนหน้านี้
ของบทความ การสนับสนุนทางการเงินที่ได้รับผ่าน EUfunded
โครงการ Fossilva (EVK2-1999-00015P; เอื้อม RJP)
สำนักงานรัฐบาลกลางสวิสเพื่อการศึกษาและวิทยาศาสตร์ (BBW
99.0689-2), วิทยาศาสตร์แห่งชาติสวิสมูลนิธิ (3100A0-
101218; FG) Laboratoire de Recherches sur les อนุสาวรีย์
Historiques (RJP), สวีเดนสภาวิจัยสวีเดน
มูลนิธิเพื่อความร่วมมือระหว่างประเทศในการวิจัยและ
การศึกษาสูง (จำกัด ) และคาร์ล Trygger มูลนิธิ
(LP).
อ้างอิง
แอ๊บบอต RJ, Brochmann C. 2003 ประวัติศาสตร์และ วิวัฒนาการของพืชอาร์กติก:
รอยเท้าของเอริคHultén นิเวศวิทยาเชิงโมเลกุล 12:. 299-313
Allaby RG, Banerjee M, สีน้ำตาล TA วิวัฒนาการของปี 1999 สูง molecularweight
loci glutenin ของ A, B, D และ G จีโนมของข้าวสาลี จีโนม 42:
. 296-307
อลอนโซ่, Martín P, Albarrán C, García P, Primorac D, García O,
Fernández de Simón L, García-Hirschfeld J โช M, Fernández-
Piqueras เจ 2003 ปริมาณจำเพาะของจีโนมของมนุษย์ จากจุดต่ำสุด
ตัวอย่างดีเอ็นเอจำนวนสำเนาในทางนิติวิทยาศาสตร์และการศึกษาดีเอ็นเอโบราณ.
โครเอเชียวารสารการแพทย์ 44:. 273-280
ออสตินเจเจสมิ ธ AB, โทมัส RH 1997 ตรินิแดดและโตเบโกในโมเลกุล
โลก: ค้นหาดีเอ็นเอโบราณแท้ๆ แนวโน้มในนิเวศวิทยาและ
วิวัฒนาการ 12:. 303-306
Bada JL, วัง XYS แฮมิลตันเอชปี 1999 รักษาสารชีวโมเลกุลที่สำคัญ
ในการบันทึกฟอสซิล: ความท้าทายความรู้ในปัจจุบันและอนาคต ปรัชญา
การทำธุรกรรมของราชสมาคมแห่งลอนดอน, ซีรีส์ B 354: 77-86.
Banerjee M, สีน้ำตาล TA ปี 2002 รักษานิวเคลียร์ แต่ไม่ chloroplast
ดีเอ็นเอใน assemblages โบราณคดีของเมล็ดข้าวสาลีตอตะโก โบราณ
ชีวโมเลกุล 4: 59-63.
เบนเน็ตต์ KD 1997 วิวัฒนาการและนิเวศวิทยา: ก้าวของชีวิต เคมบริดจ์, สหราชอาณาจักร:
. มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์
แบลตเตอร์ RHE- สนามบิน, Jacomet S, Schlumbaum A. ปี 2002 อัลลีล Spelt เฉพาะใน
HMW glutenin ยีนจากยุโรปที่ทันสมัยและประวัติศาสตร์สะกด
(Triticum Spelta L. ) ทฤษฎีและการประยุกต์ใช้พันธุศาสตร์ 104:. 329-337
เหล้าต, Cheddadi R, de Beaulieu JL, Reille M ข้อมูลร่วมให้ข้อมูล 2002.
การแพร่กระจายของวร์ผลัดใบทั่วยุโรปตั้งแต่น้ำแข็งสุดท้าย
ระยะเวลา นิเวศวิทยาป่าไม้และการบริหารจัดการ 156. 27-48
สีน้ำตาล TA 1999 วิธีดีเอ็นเอโบราณอาจจะช่วยในการทำความเข้าใจต้นกำเนิด
และการแพร่กระจายของการเกษตร กิจการของราชสมาคมแห่งลอนดอน, ซีรีส์
B 354:. 89-98
เบอร์เกอร์เจฮัมเมล S, มานน์บี 2000 Palaeogenetics และวัฒนธรรม
มรดก การกำหนดชนิดและ STR-genotyping จากดีเอ็นเอโบราณ
ในงานศิลปะและสิ่งประดิษฐ์ Thermochimica แอก 365. 141-146
แคนนอน CH, Manos PS 2003 phylogeography ของหินเอเชียตะวันออกเฉียงใต้
ต้นโอ๊ก (Lithocarpus) วารสารว 30:. 211-226
Chalfoun ดีเจ Tuross N. 1999 พฤกษศาสตร์ยังคง: ยูทิลิตี้ในโปรตีนและ
ดีเอ็นเอวิจัย โบราณชีวโมเลกุล. 3: 67-79
ไล่เมกะวัตต์ Soltis DE, Olmstead RG, มอร์แกน D, Les DH, Mishler BD,
MR ดูวัลล์, ราคา RA, ฮิลส์ HG, Qiu YL, Kron KA, Rettig JH คอนติ E,
JD พาลเมอร์, Manhart JR, Sytsma KJ ไมเคิลฮยอนจุง Kress WJ, Karol KG,
คลาร์ก WD, Hedren M, Gaut BS, Jansen RK คิม KJ, Wimpee CF,
สมิ ธ JF, Furnier GR สเตราส์ SH, Xiang QY เก็ทท์จีเอ็ม Soltis PS ,
สเวนเซ่นส์เอสเอ็มวิลเลียมส์ SE, Gadek PA, ควินน์ CJ, Eguiarte LE,
Golenberg E, เรียนรู้ GH จูเนียร์, เกรแฮม SW บาร์เร็ตต์ SCH, Dayanadan ต,
อัลเบิร์ VA 1993 วงศ์วานวิวัฒนาการของพืชเมล็ดพันธุ์: การวิเคราะห์ความเบื่อหน่าย
ลำดับจากยีน rbcL พลาส พงศาวดารของมิสซูรีพฤกษศาสตร์
สวน 80:. 528-580
คูเปอร์, Poinar HN 2000 ดีเอ็นเอโบราณ: ทำมันถูกหรือไม่ได้เลย วิทยาศาสตร์
289: 1139.
คูเปอร์, เวย์นอาร์ปี 1998 ใหม่ใช้ดีเอ็นเอเก่า ความเห็นในปัจจุบัน
เทคโนโลยีชีวภาพ 9:. 49-53
Deguilloux MF, Pemonge MH, Petit RJ 2002 มุมมองใหม่ใน
การรับรองไม้และนิติไม้แห้งเป็นแหล่งที่มาของดีเอ็นเอ ดำเนินการตามกฎหมาย
ของราชสมาคมแห่งลอนดอน, ซีรีส์ B 269: 1039-1046.
Deguilloux MF, Pemonge MH, Bertel L, Kremer, Petit RJ 2003.
ตรวจสอบแหล่งกำเนิดทางภูมิศาสตร์ของไม้โอ๊ค: โมเลกุลและสถิติ
เครื่องมือ นิเวศวิทยาเชิงโมเลกุล 12:. 1629-1636
Deguilloux MF, Pemonge MH, Petit RJ ปี 2004 การควบคุมดีเอ็นเอจากไม้โอ๊ค
ไม้ต้นกำเนิดทางภูมิศาสตร์ในบริบทของอุตสาหกรรม Cooperage พงศาวดาร
ของป่าวิทยาศาสตร์ 61:. 97-104
Dumolin Lapègue-S, Pemonge MH, Gielly L, Taberlet P, Petit RJ 1999.
ขยายของดีเอ็นเอจากไม้โอ๊คโบราณและสมัยใหม่ โมเลกุล
นิเวศวิทยาที่ 8:. 2137-2140
Elenga H, Peyron O, Bonnefille R, Jolly D, Cheddadi R, Guiot เจ Andrieu V,
S Bottema, Buchet G, de Beaulieu JL, แฮมิลตัน AC, Maley เจ
ชาน R, Perez- Obiol R, Reille M, Riollet G, สก็อต L, Straka H,
เทย์เลอร์ D, รถตู้ Campo E, Vincens, Laarif F, จอห์นสันเอช 2000 Pollenbased
ฟื้นฟูนิเวศน์วิทยาสำหรับภาคใต้ของยุโรปและแอฟริกา 18000 ปี BP.
วารสารว 27: 621-634.
ชิงช้าสวรรค์ C, โอลิเวอร์ RP เดวี่ AJ เฮวิตต์จีเอ็ม 1993 คลอโรพลาโอ๊กพื้นเมือง
เปิดเผยแบ่งโบราณทั่วยุโรป นิเวศวิทยาเชิงโมเลกุลที่ 2: 337-344.
Fladung M, Nowitzki O, Ziegenhagen B, Markussen T. 2004.
บัตรประจำตัวของยีนจากไม้ของต้นไม้ชนิดหนึ่งเปลี่ยนพันธุกรรม
ต้นไม้ วารสารวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีไม้ 38:. 207-215
Freitas FO, Bendel G, Allaby RG สีน้ำตาล TA 2003 ดีเอ็นเอจากดั้งเดิม
พื้นเมืองข้าวโพดและโบราณคดียังคง: ผลกระทบต่อ
domestication ข้าวโพดและการขยายตัวของมันเข้าไปในอเมริกาใต้ วารสาร
วิทยาศาสตร์โบราณคดี 30: 901-908

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เพิ่มเติมเส้นทางในแอดนา แม้จะมีปัญหา
วิจัยถาวรและคอขวดทางเทคนิค
ความก้าวหน้าในระหว่างปีล่าสุดได้สนับสนุนการฟื้นความเชื่อมั่นและความน่าเชื่อถือใน palaeogenetic

ศึกษา และได้เปิดสาขาใหญ่ของการวิจัย โปรแกรมประยุกต์ที่เกี่ยวข้องเช่น
นิติเวช อร่อยและการรับรองของผลิตภัณฑ์ที่หลากหลายพืช
รวมทั้งอาหาร เครื่องดื่ม เช่น ไวน์ )ไฟเบอร์ หรือไม้ ( manen
et al . , 2003 ; deguilloux et al . , 2004 ; fladung et al . , 2004 ) ,
อนุรักษ์พันธุกรรม ( ในการควบคุมของ autochthony ของ
ประชากรโดยเปรียบเทียบกับโครงสร้างทางพันธุกรรมของ
ตั้งต้น ) และแม้ว่าภูมิอากาศบรรพกาลวิทยา ( ปีที่ผ่านมา et al . , 2547 )
อาจช่วยเพิ่มเติม สร้างสนาม โดยการให้แรงผลักดันเพิ่มเติม
และการสนับสนุนวิจารณญาณของตัวเองสำเร็จ
และผลตลอดการวิเคราะห์ทั้งหมด จากการสุ่มตัวอย่าง
เพื่อการวิเคราะห์ข้อมูล เป็นข้อบังคับ การประเมินอย่างละเอียดเพื่อน
อาจเพิ่มเติมนำไปสู่การยอมรับผลการวิจัยใหม่
เราเชื่อว่ายังมีโอกาสมากมายสำหรับการศึกษาในพืช palaeogenetic unexplored

ให้งานวิจัยทั้งหมดกลุ่มที่เกี่ยวข้องกับการลงทุนที่สำคัญ คือ ต้องการทราบว่า ในส่วนของการเตรียมงาน

โดยเฉพาะ ด้วยวัสดุ การพัฒนาเครื่องหมาย , อุปกรณ์ห้องปฏิบัติการและวินัยในการแยกและความเชี่ยวชาญจากหลายสาขารวม

เช่น บรรพชีวินวิทยา ชีววิทยา ชีวเคมีโมเลกุล ธรณีวิทยาและนิเวศวิทยา
.
ขอบคุณ
เราขอบคุณคีธเบนเน็ตต์ , โรเบิร์ต Blatter ,มารีฝรั่งเศส deguilloux
ซูซาน , hoebee รอล์ฟ holderegger และนิรนาม
ผู้ตัดสินสำหรับวิกฤตการอ่านและการปรับปรุงรุ่นก่อนหน้านี้
ของบทความ ได้รับการสนับสนุนทางการเงินผ่าน eufunded
โครงการ fossilva ( evk2-1999-00015p ; F . G . R . J . P )
สหพันธ์สวิสสำนักงานเพื่อการศึกษา และวิทยาศาสตร์ ( BBW
99.0689-2 ) , สวิส มูลนิธิวิทยาศาสตร์แห่งชาติ ( 3100a0 -
101218 ; F . g . )และขอขอบคุณที่จดสิทธิบัตรเดียว เดอ recherches Sur Les อนุสาวรีย์
historiques ( R . J . P . ) สภาวิจัยสวีเดน , มูลนิธิเพื่อความร่วมมือระหว่างประเทศสวีเดน

ในการวิจัยและการศึกษาสูง ( จำกัด ) และ คาร์ล trygger มูลนิธิ
( L . P )

( อ้างอิงอาร์เจ brochmann C . 2003 ประวัติและวิวัฒนาการของพืชอาร์กติก :
ในฝีเท้าของอีริค Hult é N โมเลกุลนิเวศวิทยา 12 : 299 ( 313 .
allaby RG ,Banerjee M สีน้ำตาล ทา 1999 วิวัฒนาการของน้ำหนักโมเลกุลสูง
กลูเตนินโลกัสของ A , B , D และ G จีโนมของข้าวสาลี จีโนม 42 :
0 – 0 .
อลอนโซ่ , มาร์ทเมือง P , albarr . kgm N C , กาโอ การ์ซีอา p , primorac D , กาโอ การ์ซีอา O
เฟร์นันเดซเดซิมเลออน L , garc เมืองซาน a-hirschfeld J , M , เฟร์นันเดซ -
piqueras J ปี 2003 ปริมาณที่เฉพาะเจาะจงของมนุษย์ดีเอ็นเอจีโนมจากหมายเลข
คัดลอกต่ำกลุ่มตัวอย่างในการศึกษาดีเอ็นเอ นิติวิทยาศาสตร์และโบราณ .
โครเอเชียวารสารการแพทย์ 44 : 273 – 280 .
ออสติน เจเจ โทมัส สมิธ AB Rh . 1997 บรรพชีวินวิทยาในโลกโมเลกุล
: ค้นหาดีเอ็นเอโบราณของแท้ แนวโน้มทางด้านนิเวศวิทยาและวิวัฒนาการ 12 : 303 – 306
.
ถ้า JL , วัง xys แฮมิลตัน เอช. 1999 การเก็บรักษากุญแจสารชีวโมเลกุล
ในบันทึกฟอสซิล : ความรู้ปัจจุบันและความท้าทายในอนาคต . ปรัชญา
ธุรกรรมของราชสมาคมแห่งกรุงลอนดอนชุด B 354 : 77 – 86 .
Banerjee M สีน้ำตาล ทา 2002 การเก็บรักษาของนิวเคลียร์ แต่ไม่มีคลอโรพลาสต์ดีเอ็นเอในทะเลของทะเล . . . .
โบราณคดีของข้าวสาลีธัญพืช 4 : 59 –โบราณ
สารชีวโมเลกุล 63 .
1 กิโลดาลตัน 1997 วิวัฒนาการและนิเวศวิทยา : ก้าวของชีวิต เคมบริดจ์ , อังกฤษ :

กดมหาวิทยาลัยเคมบริดจ์ ผู้ถูก jacomet Blatter , S , schlumbaum . 2002 สะกดเฉพาะอัลลีล
HMW กลูเตนินยีนจากประวัติศาสตร์ยุโรปสมัยใหม่และ
สะกด ( triticum spelta L . ) พันธุศาสตร์และประยุกต์ : 329 - 337 .
Brewer s , cheddadi R , de Beaulieu JL reille , M , เขียนข้อมูล 2002 .
แพร่ผลัดใบ Quercus ทั่วยุโรปตั้งแต่ยุคน้ำแข็ง
สุดท้าย นิเวศวิทยาป่าไม้และการจัดการ 156 : 27 – 48 .
สีน้ำตาลทา 1999 แล้วดีเอ็นเอโบราณอาจจะช่วยในการทำความเข้าใจที่มา
และการแพร่กระจายของเกษตร การดำเนินการของราชสมาคมแห่งลอนดอน , ชุด
b 354 : 89 - 98 .
เบอร์เกอร์เจ ฮัมเมล , เฮอร์มานน์ พ. 2000 palaeogenetics มรดกทางวัฒนธรรมและ

การกำหนดชนิดและส่งเสริมจาก STR
ดีเอ็นเอโบราณในศิลปะและสิ่งประดิษฐ์ . thermochimica ACTA 365 : 141 – 146 .
ปืนใหญ่ CH มาเมื่อปี 2003 phylogeography ของหิน
เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ Oaks ( Lithocarpus )วารสารว 30 : 211 – 226 .
chalfoun ดีเจ tuross . 1999 สวนพฤกษศาสตร์ยังคง : อรรถประโยชน์ในโปรตีนและ
การวิจัยดีเอ็นเอ โบราณสารชีวโมเลกุล 3 : 67 – 79 .
ไล่เมกะวัตต์ soltis de โอล์มสเตด RG , มอร์แกน , เลส คือ , มิชเลอร์ BD
ดูวัลนาย RA ราคาเนิน ปรอท ชิว y-l ครอย ka , ฟัง , จางฮยอก คอนติ E ,
เมอร์เจดีแมนฮาร์ตจูเนียร์ sytsma KJ ไมเคิล Hj เครส wj , แครอลกก
, , คลาร์ก เมื่อเร็วๆ hedr é n M , กอด BS Jansen RK ,คิม k-j wimpee , CF ,
สมิธ JF furnier GR , Strauss , SH , เซียง q-y พลันเกตต์ , GM , soltis PS
Swensen SM , วิลเลี่ยม เซ gadek PA , ควินน์ CJ eguiarte เลอ ,
golenberg E , เรียนรู้ GH จูเนียร์ , เกรแฮม SW Barrett SCH dayanadan , S ,
ลเอส 1993 ไฟโลเจเนติกของเมล็ดพืช การวิเคราะห์ลำดับนิวคลีโอไทด์ของยีน rbcl
จากพลาสติก . จดหมายเหตุของมิสซูรีสวนพฤกษศาสตร์
สวน 80 : 528 – 580 .
คูเปอร์ , พอยนาร์ HN .2000 ดีเอ็นเอโบราณ : ทำมันถูกต้องหรือไม่ วิทยาศาสตร์
289 : 1307 .
คูเปอร์ , เวย์น อาร์ ปี 1998 ใช้ใหม่ให้แก่ ดีเอ็นเอ ความเห็นในปัจจุบัน
เทคโนโลยีชีวภาพ 9 : 49 - 53 .
deguilloux m-f pemonge m-h , Petit RJ . 2002 นวนิยายมุมมอง
การรับรองไม้และนิติเวช : ไม้แห้งเป็นแหล่งของดีเอ็นเอ รายงานการประชุม
ของราชสมาคมแห่งกรุงลอนดอน ชุด B 269 : 523 ( 1046 .
deguilloux m-f pemonge m-h bertel , , Lครีเมอร์ , Petit RJ . 2003 .
ตรวจสอบแหล่งภูมิศาสตร์ของไม้โอ๊ก : โมเลกุลและการใช้เครื่องมือทางสถิติ

นิเวศวิทยาโมเลกุล 12 : 1629 – 1636 .
deguilloux m-f pemonge m-h , Petit RJ . 2004 ดีเอ็นเอจากการควบคุมของไม้โอ๊ค
ภูมิศาสตร์ประเทศในบริบทของอุตสาหกรรม cooperage . พงศาวดาร
ป่าไม้วิทยาศาสตร์ 61 : 97 – 104 .
dumolin è gue ตักของ pemonge m-h gielly taberlet , L , P , Petit RJ .
1999การเพิ่มปริมาณของดีเอ็นเอจากไม้โอ๊คโบราณและทันสมัย นิเวศวิทยาโมเลกุล
8 : 2137 - 2140 .
เลนก้า H , peyron O , bonnefille R , ครึกครื้นดี cheddadi R กีเอิต J , andrieu V ,
bottema S , buchet G de Beaulieu j-l แฮมิลตัน AC มาเลย์ J ,
มาร์แชนท์ R เปเรซ obiol R , reille M , L riollet กรัม สก็อต straka , H ,
Taylor D รถตู้ Campo E , vincens , laarif F , จอนสันเอช 2000 pollenbased
การฟื้นฟูระบบนิเวศในภาคใต้ของยุโรปและแอฟริกา 18000 ปี BP .
วารสารว 27 : 621 - 634 .
ริสซี โอลิเวอร์ RP , เดวี่ เอเจ ฮิววิตต์ กรัม ปี 1993 พื้นเมืองโอ๊คปล้อน
เปิดเผยแบ่งโบราณทั่วยุโรป นิเวศวิทยาโมเลกุล 2 : 337 - 344 .
fladung ม โนวิทสกี้ โอ ziegenhagen B , markussen . 2004 .
การเปลี่ยนพันธุกรรม transgenes จากไม้ของต้นไม้ชนิดหนึ่ง
ต้นไม้วารสารวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีทางไม้ 38 : 207 ) 215 .
Freitas แฟมิลี่ , เบน จี allaby RG สีน้ำตาล ทา 2003 ดีเอ็นเอจากซากโบราณคดีและ landraces ข้าวโพดดั้งเดิม

: สำหรับ domestication ของข้าวโพดและการขยายตัวของมันในทวีปอเมริกาใต้ วารสารวิทยาศาสตร์ : 1 – 30
โบราณคดี 913 .