Humans are less responsive to the s

Humans are less responsive to the surrounding environment during sleep. However, the extent to which the human brain responds to external stimuli during sleep is uncertain. We used simultaneous EEG and functional MRI to characterize brain responses to tones during wakefulness and non-rapid eye movement (NREM) sleep. Sounds during wakefulness elicited responses in the thalamus and primary auditory cortex. These responses persisted in NREM sleep, except throughout spindles, during which they became less consistent. When sounds induced a K complex, activity in the auditory cortex was enhanced and responses in distant frontal areas were elicited, similar to the stereotypical pattern associated with slow oscillations. These data show that sound processing during NREM sleep is constrained by fundamental brain oscillatory modes (slow oscillations and spindles), which result in a complex interplay between spontaneous and induced brain activity. The distortion of sensory information at the thalamic level, especially during spindles, functionally isolates the cortex from the environment and might provide unique conditions favorable for off-line memory processing.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มนุษย์จะตอบสนองน้อยต่อสิ่งแวดล้อมโดยรอบในขณะนอนหลับ อย่างไรก็ตาม ระดับที่สมองมนุษย์ตอบสนองต่อสิ่งเร้าภายนอกในขณะนอนหลับจะไม่แน่นอน เราใช้ eeg พร้อมกันตามเวลาจริงและ MRI ทำงานกับลักษณะการตอบสนองของสมองโทนสีความตื่นตัวและนอนหลับ (NREM) ไม่ใช่ - อย่างรวดเร็วในการเคลื่อนไหว เสียงระหว่างความตื่นตัว elicited ตอบสนองในทาลามัสและสมองหูหลัก คำตอบเหล่านี้ยังคงอยู่ในโหมดสลี NREM ยกเว้นตลอดแกน ซึ่งพวกเขาเป็นที่สอดคล้องกันน้อย เมื่อเสียงเกิด K ที่ซับซ้อน เพิ่มกิจกรรมในสมองหู และการตอบสนองในด้านหน้าพื้นที่ห่างไกลได้ elicited คล้ายกับลาย stereotypical ที่เกี่ยวข้องกับแกว่งช้า ข้อมูลเหล่านี้แสดงว่า การประมวลผลเสียงในขณะนอนหลับ NREM มีจำกัด โดยพื้นฐานสมอง oscillatory โหมด (แกว่งช้าและแกน), ซึ่งส่งผลให้ความสัมพันธ์ที่ซับซ้อนระหว่างสมองที่ธรรมชาติ และชักนำ การบิดเบือนของข้อมูลทางประสาทสัมผัสในระดับ thalamic โดยเฉพาะอย่างยิ่งระหว่างแกน หน้าที่แยกสมองจากสิ่งแวดล้อม และอาจมีให้เฉพาะเงื่อนไขที่ดีสำหรับการประมวลผลหน่วยความจำแบบออฟไลน์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มนุษย์มีน้อยตอบสนองต่อสภาพแวดล้อมโดยรอบระหว่างการนอนหลับ แต่ขอบเขตที่สมองของมนุษย์ตอบสนองต่อสิ่งเร้าภายนอกระหว่างการนอนหลับมีความไม่แน่นอน เราใช้สมอง MRI พร้อมกันและการทำงานที่จะอธิบายลักษณะการตอบสนองของสมองเสียงในระหว่างการตื่นตัวและการเคลื่อนไหวของตาที่ไม่ได้อย่างรวดเร็ว (NREM) นอนหลับ เสียงในระหว่างการตื่นตัวออกมาตอบสนองในฐานดอกและเยื่อหุ้มสมองหูหลัก การตอบสนองเหล่านี้ยังคงอยู่ในการนอนหลับ NREM ยกเว้นแกนตลอดในระหว่างที่พวกเขากลายเป็นที่สอดคล้องกันน้อย เมื่อเสียงเหนี่ยวนำให้เกิดความซับซ้อน K, กิจกรรมประชุมนอกได้รับการตอบสนองที่ดีขึ้นและในพื้นที่ที่ห่างไกลหน้าผากถูกนำออกมาคล้ายกับรูปแบบสำเร็จรูปที่เกี่ยวข้องกับการแกว่งช้า ข้อมูลเหล่านี้แสดงให้เห็นว่าการประมวลผลเสียงระหว่างการนอนหลับ NREM ถูก จำกัด โดยโหมดแกว่งสมองพื้นฐาน (แนบแน่นช้าและแกน) ซึ่งส่งผลให้มีความซับซ้อนระหว่างการทำงานของสมองที่เกิดขึ้นเองและเหนี่ยวนำให้เกิด บิดเบือนข้อมูลทางประสาทสัมผัสในระดับ thalamic โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงแกน, หน้าที่แยกเยื่อหุ้มสมองจากสภาพแวดล้อมและอาจจะให้เงื่อนไขที่ดีที่ไม่ซ้ำกันสำหรับการประมวลผลหน่วยความจำแบบออฟไลน์