5. การกล่าวคําขอโทษ และขอบคุณ ควรใช

5. การกล่าวคําขอโทษ และขอบคุณ ควรใช้คําขอโทษ และขอบคุณให้ติดเป็นนิสัย แม้จะเป็นเรื่อง
เล็กน้อยก็ตาม
6. การไม่พูดเพ้อเจ้อ หรือพูดสั่งพร่ําเพรื่อ พูดเพ้อเจ้อ คือ พูดออกนอกลู่นอกทาง นอกเรื่อง ที่กําลัง
เป็นประเด็นสําคัญ พูดสั่งพร่ําเพรื่อ คือ พูดย้ําเตือน พูดสั่งพร่ําเพ้อ หรือ พูดย้ําเตือนกําชับ เพราะกลัวคนฟังจะ
ลืม หากพูดบ่อย ๆ จะถือว่าเป็นการเสียมารยาท
7. การทักทายด้วยรอยยิ้ม และอัธยาศัยไมตรี การทักทายเมื่อพบคนที่รู้จักทําได้หลายวิธี เช่น การ
ยกมือไหว้ผู้ใหญ่ การทักทายด้วยความยินดี และการส่งยิ้มให้ก็เป็นการแสดงถึงความเป็นคนที่มีอัธยาศัยไมตรี
อันดีใคร ๆ ก็ต้องการคบหาด้วย
8. การระมัดระวังตัว และอ่อนน้อมถ่อมตน คนที่คอยระมัดระวังตนเองจะไม่เหลียวหน้า เหลียวหลัง
ทําท่าทางเลิกลัก หรือทําตัวเป็นจุดเด่น ส่งเสียงกรี๊ดกร๊าดเหมือนคนมีปัญหา ส่วนคนที่นอบน้อมถ่อมตนจะไม่
แสดงหรือเย่อหยิ่ง จองหอง ซึ่งจะเป็นที่รักใคร่ของผู้อื่น
9. การไม่ทําอะไรตามใจตน และไม่ต่อปากต่อคํากับผู้ใหญ่ วัยรุ่นหรือเยาวชนส่วนใหญ่จะมีลักษณะ
ใจร้อน จึงคิดและตัดสินใจทําอะไรรวดเร็วตามวัย แต่การทําตามใจตนเองนั้น ส่วนใหญ่มักผิดพลาด จึงควรยั้ง
คิดฟังคําตักเตือน และปรึกษาผู้ใหญ่ การสนทนากับผู้ใหญ่บางครั้งด้วยวัยที่แตกต่างกันความคิดอาจขัดแย้งกัน
ได้ แต่ก็ไม่ควรโต้เถียงกับผู้ใหญ่ ควรใช้วิธีค่อย ๆ อธิบายเหตุผลให้ท่านได้ฟังจะดีกว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

5. การกล่าวคําขอโทษและขอบคุณควรใช้คําขอโทษและขอบคุณให้ติดเป็นนิสัยแม้จะเป็นเรื่องเล็กน้อยก็ตาม6. การไม่พูดเพ้อเจ้อหรือพูดสั่งพร่ําเพรื่อพูดเพ้อเจ้อคือพูดออกนอกลู่นอกทางนอกเรื่องที่กําลังเป็นประเด็นสําคัญพูดสั่งพร่ําเพรื่อคือพูดย้ําเตือนพูดสั่งพร่ําเพ้อหรือพูดย้ําเตือนกําชับเพราะกลัวคนฟังจะลืมหากพูดบ่อยๆ จะถือว่าเป็นการเสียมารยาท7. การทักทายด้วยรอยยิ้มและอัธยาศัยไมตรีการทักทายเมื่อพบคนที่รู้จักทําได้หลายวิธีเช่นตามหลักยกมือไหว้ผู้ใหญ่การทักทายด้วยความยินดีและการส่งยิ้มให้ก็เป็นการแสดงถึงความเป็นคนที่มีอัธยาศัยไมตรีอันดีใครๆ ก็ต้องการคบหาด้วย8. การระมัดระวังตัวและอ่อนน้อมถ่อมตนคนที่คอยระมัดระวังตนเองจะไม่เหลียวหน้าเหลียวหลังทําท่าทางเลิกลักหรือทําตัวเป็นจุดเด่นส่งเสียงกรี๊ดกร๊าดเหมือนคนมีปัญหาส่วนคนที่นอบน้อมถ่อมตนจะไม่แสดงหรือเย่อหยิ่งจองหองซึ่งจะเป็นที่รักใคร่ของผู้อื่น9. การไม่ทําอะไรตามใจตนและไม่ต่อปากต่อคํากับผู้ใหญ่วัยรุ่นหรือเยาวชนส่วนใหญ่จะมีลักษณะใจร้อนจึงคิดและตัดสินใจทําอะไรรวดเร็วตามวัยแต่การทําตามใจตนเองนั้นส่วนใหญ่มักผิดพลาดจึงควรยั้งคิดฟังคําตักเตือน และปรึกษาผู้ใหญ่ การสนทนากับผู้ใหญ่บางครั้งด้วยวัยที่แตกต่างกันความคิดอาจขัดแย้งกันได้ แต่ก็ไม่ควรโต้เถียงกับผู้ใหญ่ ควรใช้วิธีค่อย ๆ อธิบายเหตุผลให้ท่านได้ฟังจะดีกว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

5. คํากล่าวหัวเรื่อง: การขอโทษและขอบคุณควรใช้คําขอโทษและขอบคุณให้ติดเป็นนิสัยแม้จะเป็นเรื่อง
เล็กน้อยก็ตาม
6 หัวเรื่อง: การไม่พูดเพ้อเจ้อหรือพูดสั่งพร่ําเพรื่อพูดเพ้อเจ้อคือพูดออกนอกลู่นอกทางนอกเรื่องที่กําลัง
เป็นประเด็นสําคัทญพูดสั่งพร่ําเพรื่อคือพูดย้ําเตือนพูดสั่งพร่ําเพ้อหรือพูดย้ําเตือนกําชับเพราะกลัวของคุณคน จะฟัง
ลืมหากพูดบ่อย ๆ จะถือว่าเป็นการเสียมารยาท
7 หัวเรื่อง: การทักทายด้วยรอยยิ้มและอัธยาศัยไมตรีหัวเรื่อง: การทักทายเมื่อพบของคุณคนที่รู้จักทําได้หลายวิธีเช่นหัวเรื่อง: การ
ยกมือไหว้ผู้ใหญ่หัวเรื่อง: การทักทายด้วยความสามารถยินดีและหัวเรื่อง: การส่งยิ้มให้ก็เป็นการสำคัญแสดงถึงความสามารถเป็นของคุณคนที่มีอัธยาศัยไมตรี
อันดีใคร ๆ ก็ ต้องการคบหาด้วย
8 หัวเรื่อง: การระมัดระวังคุณตัวและอ่อนน้อมถ่อมตนของคุณคนที่คอยระมัดระวังตนเองจะไม่เหลียวหน้า: ภาพประกอบเหลียวหลัง
ทําท่าทางเลิกลักหรือทําคุณตัวเป็นจุดเด่นส่งเสียงกรี๊ดกร๊าดเหมือนของคุณคนมีปฐมวัยส่วนของคุณคนที่นอบน้อมถ่อมตนจะไม่
สำคัญแสดงหรือเย่อหยิ่งจองหองซึ่งจะเป็น ที่รักใคร่ของผู้อื่น
9 หัวเรื่อง: การไม่ทําอะไรตามใจตนและไม่ต่อปากต่อคํากับผู้ใหญ่วัยรุ่นหรือเยาวชนส่วนใหญ่จะมีลักษณะ
ใจร้อนจึงคิดและตัดสินใจทําอะไรรวดเร็วตามวัย แต่หัวเรื่อง: การทําตามใจตนเองนั้นส่วนใหญ่มักผิดพลาดจึงควรยั้ง
คิดฟังคําตักเตือน ปรึกษาผู้ใหญ่และหัวเรื่อง: การสนทนากับผู้ใหญ่บางครั้งด้วยวัยที่แตกต่างกันความสามารถคิดอาจขัดแย้งกัน
ได้ แต่ก็ไม่ควรโต้เถียงกับผู้ใหญ่ควรใช้วิธีค่อย ๆ อธิบายเหตุผลให้ท่านได้ฟังจะดีกว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

5 . การกล่าวคําขอโทษและขอบคุณควรใช้คําขอโทษและขอบคุณให้ติดเป็นนิสัยแม้จะเป็นเรื่องเล็กน้อยก็ตาม6 . การไม่พูดเพ้อเจ้อหรือพูดสั่งพร่ําเพรื่อพูดเพ้อเจ้อความพูดออกนอกลู่นอกทางนอกเรื่องที่กําลังเป็นประเด็นสําคัญพูดสั่งพร่ําเพรื่อความพูดย้ําเตือนพูดสั่งพร่ําเพ้อค็อคพูดย้ําเตือนกําชับเพราะกลัวคนฟังจะลืมหากพูดบ่อยจะจะถือว่าเป็นการเสียมารยาท7 . การทักทายด้วยรอยยิ้มและอัธยาศัยไมตรีการทักทายเมื่อพบคนที่รู้จักทําได้หลายวิธีเช่นการยกมือไหว้ผู้ใหญ่การทักทายด้วยความยินดีและการส่งยิ้มให้ก็เป็นการแสดงถึงความเป็นคนที่มีอัธยาศัยไมตรีอันดีใครจะก็ต้องการคบหาด้วย8 . การระมัดระวังตัวและอ่อนน้อมถ่อมตนคนที่คอยระมัดระวังตนเองจะไม่เหลียวหน้าเหลียวหลังทําท่าทางเลิกลักหรือทําตัวเป็นจุดเด่นส่งเสียงกรี๊ดกร๊าดเหมือนคนมีปัญหาส่วนคนที่นอบน้อมถ่อมตนจะไม่แสดงหรือเย่อหยิ่งจองหองซึ่งจะเป็นที่รักใคร่ของผู้อื่น9 . การไม่ทําอะไรตามใจตนและไม่ต่อปากต่อคํากับผู้ใหญ่วัยรุ่นหรือเยาวชนส่วนใหญ่จะมีลักษณะใจร้อนจึงคิดและตัดสินใจทําอะไรรวดเร็วตามวัยแต่การทําตามใจตนเองนั้นส่วนใหญ่มักผิดพลาดจึงควรยั้งคิดฟังคําตักเตือนและปรึกษาผู้ใหญ่การสนทนากับผู้ใหญ่บางครั้งด้วยวัยที่แตกต่างกันความคิดอาจขัดแย้งกันได้แต่ก็ไม่ควรโต้เถียงกับผู้ใหญ่ควรใช้วิธีค่อยจะอธิบายเหตุผลให้ท่านได้ฟังจะดีกว่า