กาลครั้งหนึ่ง มีภูเขาใหญ่มหึมาลูกหน

กาลครั้งหนึ่ง มีภูเขาใหญ่มหึมาลูกหนึ่งที่ปกคลุมไปด้วยทองคำและสิ่งมีค่ามากมาย ใครๆ ต่างก็เรียกภูเขาลูกนี้ว่าภูเขาทองคำ มันสามารถเคลื่อนที่ไปไหน ๆ ได้ ซึ่งหากภูเขาลูกนี้ไปหยุดนิ่งที่เมืองใด เมืองนั้นก็จะร่ำรวยมั่งคั่งขึ้นมาทันที แต่ภูเขาลูกนี้ยังเคลื่อนที่ไปเรื่อยๆ เพื่อจะหาสถานที่ที่ดีและผู้คนมีคุณธรรมมากเพียงพอ

ภูเขาทองคำล่องไปตามท้องทะเลจนเห็นหมู่บ้านเล็กๆ ริมน้ำแห่งหนึ่งตั้งอยู่บนฝั่งด้านตะวันออกเฉียงใต้ ภูเขาทองคำได้เห็นความมีชีวิตชีวาของผู้คนที่นี่ ผู้ชายทำงานอย่างหนัก และผู้หญิงที่เป็นแม่ก็ให้นมลูกน้อยกอย่างดี ทุกคนดูเป็นคนดี มีคุณธรรม มันคิดว่าคนที่นี่สมควรจะได้เป็นเจ้าของทรัพย์สมบัติบนตัวมันยิ่งนัก จึงค่อย ๆ เคลื่อนตัวเข้าไปใกล้ ๆ

ขณะที่กำลังจะถึงฝั่ง ภูเขาทองคำก็ได้ยินเสียงร้องไห้ดังขึ้นมา มันมองลงไปก็เห็นเมล็ดข้าวเล็ก ๆ เมล็ดหนึ่งที่ลอยอยู่บนน้ำกำลังร้องไห้อย่างหนัก

เมล็ดข้าวแสนเศร้าบอกกับภูเขาทองคำว่า “ฉันเกิดมาเพื่อให้คนกินฉัน แต่คนที่นี่กลับทิ้งฉันลงน้ำ” เมื่อภูเขาทองคำได้ฟังเรื่องราวนั้นก็โกรธมากและพูดว่า “เราควรให้เกียรติกัน ใครก็ตามที่ไม่ให้เกียรติ ไม่เห็นคุณค่าของสิ่งเล็ก ๆ อย่างที่ชาวบ้านทำกับเธอ ก็ไม่สมควรได้รับความมั่งคั่งที่ฉันตั้งใจให้เช่นกัน!”

ทันใดนั้น ลม ฝน และพายุแรงก็เกิดขึ้น พัดทุกสิ่งที่ขวางหน้ารวมถึงแผ่นดินริมน้ำจนหายวับไป! ภูเขาทองคำรับเมล็ดข้าวมาเป็นส่วนหนึ่งของตน แล้วเคลื่อนตัวจากหมู่บ้านนั้นไป

จากเหตุการณ์ในครั้งนั้น ทำให้ชาวบ้านริมน้ำที่นั่นได้รับความเดือดร้อนอย่างหนัก ต้องสร้างหมู่บ้านกลางน้ำอาศัย นับตั้งแต่นั้นมาไม่มีใครได้พบเห็นภูเขาทองคำอีกเลย.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กาลครั้งหนึ่งมีภูเขาใหญ่มหึมาลูก หนึ่งที่ปกคลุมไปด้วยทองคำและสิ่งมีค่ามากมายใคร ๆ ต่างก็เรียกภูเขาลูกนี้ว่าภูเขาทองคำมันสามารถเคลื่อนที่ไปไหน ๆ ได้ซึ่งหากภูเขาลูกนี้ไปหยุดนิ่งที่เมืองใดเมืองนั้น ก็จะร่ำรวยมั่งคั่งขึ้นมาทันที แต่ภูเขาที่คุณลูกนี้ยังเคลื่อนที่ไปมาเรื่อย ๆ เพื่อจะหาสถานที่ที่ดีและคุณผู้ของคุณคนมีคุณธรรมมากเพียงพอ

ภูเขาทองคำล่องไปตามท้องทะเลจนเห็นหมู่บ้านเพิ่มข้อมูลที่ ๆ ริมคุณน้ำแห่งคุณหนึ่งตั้งขณะนี้บนฝั่ง ด้านตะวันออกเฉียงใต้ภูเขาทองคำได้เห็น ความมีชีวิตชีวาของผู้คนที่นี่ผู้ชายทำงานอย่างหนักและผู้หญิงที่เป็นแม่ก็ให้นมลูกน้อยกอย่างดีทุกคนดูเป็นคนดีมีคุณธรรมมันคิดว่าคนที่นี่สมควรจะได้ เป็นเจ้าของทรัพย์สมบัติบนคุณตัวมันยิ่งนักจึงค่อย ๆ เคลื่อนคุณตัวเข้าไปใกล้ ๆ

ขณะที่กำลังจะถึงฝั่งภูเขาทองคำก็ได้ยินเสียงร้องไห้ดังขึ้นมามันมองลงไปก็เห็นยังไม่ได้คุณข้าวเพิ่มข้อมูลที่ ๆ ยังไม่ได้คุณหนึ่งที่ลอยขณะนี้บนคุณน้ำกำลังร้องไห้ อย่างหนัก

ยังไม่ได้คุณข้าวแสนเศร้านี่เพื่อดูรูปภาพกับภูเขาทองคำว่าได้ "ฉันเกิดมาเพื่อให้คนกินฉัน แต่คนที่นี่กลับทิ้งฉันลงน้ำ " เมื่อภูเขาทองคำได้ฟังเรื่องราวนั้นก็ โกรธมากและพูดว่า "เราควรให้เกียรติกันใคร ก็ตามที่ไม่ให้เกียรติไม่เห็นคุณค่า ของสิ่งเล็ก ๆ อย่างที่ชาวบ้านทำกับเธอก็ไม่สมควรได้รับความมั่งคั่งที่ฉันตั้งใจให้เช่นกัน ! "

ทันใดนั้นลมฝนและพายุแรงก็ เกิดขึ้นพัดทุกสิ่งที่ขวางหน้า รวมถึงแผ่นดินริมน้ำจนหายวับ ไป ! ภูเขาทองคำรับยังไม่ได้คุณข้าวมาเป็นส่วนคุณหนึ่งของตนแล้วเคลื่อนคุณตัวจากเนชั่หมู่บ้านนั้นไป

จากเนชั่เหตุการณ์ในห้างหุ้นส่วนจำกัดครั้งนั้นทำให้ชาวร้านบ้านริมคุณน้ำที่นั่นได้รับความสามารถเดือดร้อนอย่างหนักคุณต้องสร้างหมู่บ้านกลางคุณน้ำอาศัยนับตั้งแต่นั้นมาไม่มีใครได้พบเห็น ภูเขาทองคำอีกเลย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กาลครั้งหนึ่งมีภูเขาใหญ่มหึมาลูกหนึ่งที่ปกคลุมไปด้วยทองคำและสิ่งมีค่ามากมายใครๆต่างก็เรียกภูเขาลูกนี้ว่าภูเขาทองคำมันสามารถเคลื่อนที่ไปไหนจะได้ซึ่งหากภูเขาลูกนี้ไปหยุดนิ่งที่เมืองใดเมืองนั้นก็จะร่ำรวยมั่งคั่งขึ้นมาทันทีแต่ภูเขาลูกนี้ยังเคลื่อนที่ไ ปเรื่อยๆเพื่อจะหาสถานที่ที่ดีและผู้คนมีคุณธรรมมากเพียงพอภูเขาทองคำล่องไปตามท้องทะเลจนเห็นหมู่บ้านเล็กๆริมน้ำแห่งหนึ่งตั้งอยู่บนฝั่งด้านตะวันออกเฉียงใต้ภูเขาทองคำได้เห็นความมีชีวิตชีวาของผู้คนที่นี่ผู้ชายทำงานอย่างหนักและผู้หญิงที่เป็นแม่ก็ให้นมลูกน้อยกอย่างดีทุกคนดูเป็นคนดีมีคุณธรรมมันคิดว่าคนที่นี่สมค วรจะได้เป็นเจ้าของทรัพย์สมบัติบนตัวมันยิ่งนักจึงค่อยจะไม่มีเคลื่อนตัวเข้าไปใกล้ขณะที่กำลังจะถึงฝั่งภูเขาทองคำก็ได้ยินเสียงร้องไห้ดังขึ้นมามันมองลงไปก็เห็นเมล็ดข้าวเล็กจะเมล็ดหนึ่งที่ลอยอยู่บนน้ำกำลังร้องไห้อย่างหนักเมล็ดข้าวแสนเศร้าบอกกับภูเขาทองคำว่า " ฉันเกิดมาเพื่อให้คนกินฉันแต่คนที่นี่กลับทิ้งฉันลงน้ำ " เมื่อภูเขาทองคำได้ฟังเรื่องราวนั้นก็โกรธมากและพูดว่า " เราควรให้เกียรติกันใครก็ตามที่ไม่ให้เกียรติไม่เห็นคุณค่าของสิ่งเล็กจะอย่างที่ชาวบ้านทำกับเธอก็ไม่สมควรได ้รับความมั่งคั่งที่ฉันตั้งใจให้เช่นกัน ! "ทันใดนั้นลมฝนและพายุแรงก็เกิดขึ้นพัดทุกสิ่งที่ขวางหน้ารวมถึงแผ่นดินริมน้ำจนหายวับไป ! ภูเขาทองคำรับเมล็ดข้าวมาเป็นส่วนหนึ่งของตนแล้วเคลื่อนตัวจากหมู่บ้านนั้นไปจากเหตุการณ์ในครั้งนั้นทำให้ชาวบ้านริมน้ำที่นั่นได้รับความเดือดร้อนอย่างหนักต้องสร้างหมู่บ้านกลางน้ำอาศัยนับตั้งแต่นั้นมาไม่มีใครได้พบเห็นภูเขาทองคำอีกเลย .