A study by Wong (2004) used intervi

A study by Wong (2004) used interviews with international students. He found that many
international students, accustomed to a didactic and teacher-centred environment with less
classroom conversation, found it difficult in Australia to make the transition from passive
learning. At the same time, his study found that the students acknowledged that their lack of
English language proficiency in the classroom, exacerbated by cultural barriers, was a principal
source of learning difficulties.
While generic statements about ‘Asian learners’ should be treated with caution, there is research
evidence showing that students schooled in some East Asian and Southeast Asian nations are
accustomed to a more passive-receptive style of learning than is the norm in Australian
classrooms, especially tertiary classrooms. A study conducted by Hellsten (2002) suggests that
international students’ passivity is partly due to constraints resulting from their prior learning:
You know in China there are … lot of vocabulary and I think really good grammar.
But … we can’t speak for ourselves. We never tried it. And just, uh … our education
system … put everything in my brain, not participate. There’s only one way. My
teacher say. I listen. That’s it. So I never say. So I can’t speak very well before coming
here (cited in Hellsten, 2002, p. 9)
Here the strong focus on grammar and correct usage coincides with a didactic pedagogy, both
reinforcing a teacher-centred form of learning in which there is relatively little interest in
developing the student as an active speaking agent. Research by Hellsten and Prescott (2004) also
investigated factors affecting international students’ learning, and reported on language
difficulties experienced by them. The researchers used one-hour semi-structured interviews with
first year undergraduate students studying in Australia. They found that feeling inadequate in
spoken English hindered many Asian internationals students from participating in classroom
discussion. For example:
It’s just hard and difficult. I don’t know the feeling, the nuance, I don’t know those in
English so I … I am not a good English speaker at all. It’s very uncomfortable when I
talk with somebody (quoted in Hellsten and Prescott 2004, p. 346)
These studies provide valuable data. However, while they describe the English language problems
of international students effectively, they focus on the symptoms rather than the underlying
causes. The research conducted so far has largely focused on language constraints as they have
been experienced by international students once embarking on their studies in a new
social/academic environment. One way to inquire more deeply into the problems of international
students is to examine the influence of students’ prior learning experiences and their beliefs about
learning.
Unless researchers focus on the whole learning biography of the international students, they will
not fully understand the difficulties faced by both these international students and their teachers.
No-one who enters the classroom on the first day of a new course is a so-called ‘blank sheet’. All
learners are affected by what they already know, and how they have learned to learn. Further, by
focusing merely on the language difficulties occurring after the student arrives in the English
speaking country, it is implied that the solution of those difficulties lies solely with the students
concerned plus the institutions in which those students are studying. But their previous institutions

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การศึกษา โดยวงสัมภาษณ์ใช้ (2004) กับนักเรียน เขาพบว่าหลายนักเรียน คุ้นเคยกับสภาพแวดล้อมพลวัต และเป็นศูนย์ กลางครูมีน้อยชั้นเรียนสนทนา พบว่ามันยากในการเปลี่ยนจากแฝงการเรียนรู้ ในเวลาเดียวกัน ศึกษาพบว่า นักเรียนรับทราบที่ขาดทางภาษาอังกฤษในห้องเรียน ที่มาจากอุปสรรคทางวัฒนธรรม เป็นหลักแหล่งที่มาของปัญหาการเรียนรู้ในขณะที่งบทั่วไปเกี่ยวกับ 'เอเชียเรียน' จะต้องกระทำ ด้วยความระมัดระวัง มีงานวิจัยหลักฐานที่แสดงว่านักเรียนที่รับการศึกษาที่ในบางประเทศของเอเชียตะวันออกและเอเชียตะวันออกเฉียงใต้คุ้นเคยกับแบบเปิดกว้างติดตัวได้มากกว่าการเรียนกว่าเป็นปกติในออสเตรเลียห้องเรียน ห้องเรียนระดับมหาวิทยาลัยโดยเฉพาะอย่างยิ่ง แนะนำการศึกษาที่ดำเนินการ โดย Hellsten (2002) ที่ดุษณีนักศึกษานานาชาติเป็นบางส่วนเนื่องจากข้อจำกัดที่เกิดจากการเรียนรู้ล่วงหน้า:คุณทราบว่าในประเทศจีน...มีคำศัพท์เยอะมาก และผมคิดว่า ไวยากรณ์ดีจริง ๆแต่...เราไม่สามารถพูดกับตัวเองได้ เราไม่เคยลองมัน และเพียง uh...หมวดการศึกษาระบบ...ใส่ทุกอย่างในสมองของฉัน ไม่เข้าร่วม มีทางเดียวเท่านั้น ของฉันครูพูด ผมฟัง ถูกต้อง ดังนั้นฉันไม่เคยบอก ดังนั้น ผมพูดไม่ดีก่อนที่จะมาที่นี่ (อ้างใน Hellsten, 2002, p. 9)ที่นี่เน้นไวยากรณ์และการใช้งานที่ถูกต้องสอดคล้องกับการศึกษาพลวัต ทั้งสองเสริมแบบครูเป็นศูนย์กลางของการเรียนรู้ที่มีค่อนข้างน้อยสนใจในพัฒนานักเรียนเป็นตัวแทนพูดที่ใช้งานอยู่ วิจัย โดย Hellsten และเพรสคอตต์ (2004) นอกจากนี้ตรวจสอบปัจจัยส่งผลกระทบต่อการเรียนรู้ของนักเรียนนานาชาติ และรายงานในภาษาปัญหาที่พบพวกเขา นักวิจัยใช้การสัมภาษณ์กึ่งโครงสร้างหนึ่งชั่วโมงด้วยแรกปีปริญญาตรีศึกษาในออสเตรเลีย พวกเขาพบว่าความรู้สึกไม่เพียงพอในพูดภาษาอังกฤษขัดขวางนักเรียน internationals เอเชียมากมายจากการเข้าร่วมในห้องเรียนสนทนา ตัวอย่างเช่น:มันเป็นเพียงที่หนัก และยาก ไม่รู้ความรู้สึก ความแตกต่าง ไม่รู้ในอังกฤษให้ฉัน... ฉันไม่ดีภาษาอังกฤษลำโพงทั้งหมด มันจะอึดอัดมากเมื่อฉันพูดคุยกับใครสักคน (ยก Hellsten และ Prescott 2004, p. 346)การศึกษาเหล่านี้ให้ข้อมูลที่มีค่า อย่างไรก็ตาม ขณะที่พวกเขาอธิบายปัญหาภาษาอังกฤษนักเรียนต่างชาติ ได้อย่างมีประสิทธิภาพ พวกเขาเน้นอาการแทนที่ต้นแบบทำให้ การวิจัยที่ดำเนินการเพื่อให้ห่างไกลส่วนใหญ่เน้นภาษาจำกัดจะมีการมีประสบการณ์ โดยนักเรียนเมื่อเริ่มดำเนินการในการศึกษาในใหม่สภาพแวดล้อมทางสังคมและการศึกษา วิธีหนึ่งในการสอบถามปัญหาของนานาชาติมากขึ้นนักเรียนจะตรวจสอบอิทธิพลของนักเรียนก่อนการเรียนรู้ประสบการณ์และความเชื่อของพวกเขาเกี่ยวกับการเรียนรู้เว้นแต่นักวิจัยเน้นการเรียนรู้ประวัติของนักศึกษาต่างชาติทั้งหมด พวกเขาจะไม่ได้เข้าใจปัญหาที่ต้องเผชิญกับเหล่านักเรียนและครูผู้สอนไม่มีใครที่เข้าห้องเรียนวันแรกของหลักสูตรใหม่ เรียกว่า 'เปล่าแผ่น' ทั้งหมดผู้เรียนได้รับผลจากสิ่งที่พวกเขารู้อยู่แล้ว และวิธีที่เรียนจะเรียนรู้ เพิ่มเติม โดยเพียงเน้นปัญหาภาษาที่เกิดขึ้นหลังจากที่นักเรียนมาถึงภาษาอังกฤษพูดประเทศ ถือว่า การแก้ปัญหาของความยากลำบากเหล่านั้นอยู่เพียงกับนักเรียนที่เกี่ยวข้องรวมทั้งสถาบันที่นักเรียนที่กำลังศึกษา แต่สถาบันของพวกเขาก่อนหน้านี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การศึกษาโดยวงศ์ (2004) ที่ใช้ในการสัมภาษณ์กับนักเรียนต่างชาติ เขาพบว่าหลาย
นักศึกษาต่างชาติคุ้นเคยกับสภาพแวดล้อมที่เกี่ยวกับการสอนและครูผู้สอนเป็นศูนย์กลางที่มีน้อย
การสนทนาในชั้นเรียนพบว่ามันยากในออสเตรเลียทำให้การเปลี่ยนแปลงจากแฝง
การเรียนรู้ ในเวลาเดียวกัน, การศึกษาของเขาพบว่านักเรียนได้รับการยอมรับว่าพวกเขาขาด
ความสามารถทางภาษาอังกฤษในห้องเรียนมาจากอุปสรรคทางวัฒนธรรมเป็นหลัก
แหล่งที่มาของปัญหาการเรียนรู้.
ในขณะที่งบทั่วไปเกี่ยวกับผู้เรียนในเอเชียควรได้รับการปฏิบัติด้วยความระมัดระวัง มีงานวิจัย
หลักฐานแสดงให้เห็นว่านักเรียนการศึกษาในบางภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้และประเทศในเอเชียมีความ
คุ้นเคยกับสไตล์แบบพาสซีฟเปิดกว้างขึ้นกว่าการเรียนรู้เป็นบรรทัดฐานในออสเตรเลีย
ห้องเรียนห้องเรียนในระดับอุดมศึกษาโดยเฉพาะอย่างยิ่ง จากการศึกษาโดย Hellsten (2002) แสดงให้เห็นว่า
ดุษณีนักศึกษาต่างชาติ 'เป็นส่วนหนึ่งเนื่องจากข้อ จำกัด ที่เกิดจากการเรียนรู้ของพวกเขาก่อน:
คุณจะรู้ว่าในประเทศจีนมีจำนวนมาก ... ของคำศัพท์และไวยากรณ์ผมคิดว่าดีจริงๆ.
แต่ ... เราไม่สามารถพูด ตัวเรา เราไม่เคยพยายามมัน และเพียงแค่เอ่อ ... การศึกษาของเรา
ระบบ ... ใส่ทุกอย่างในสมองของฉันไม่ได้มีส่วนร่วม มีทางเดียวคือ ของฉัน
ครูบอกว่า ฉันฟัง. แค่นั้นแหละ. ดังนั้นผมจึงไม่เคยพูด ดังนั้นผมจึงไม่สามารถพูดได้เป็นอย่างดีก่อนที่จะมา
ที่นี่ (อ้างถึงใน Hellsten 2002, น. 9)
ที่นี่มุ่งเน้นไวยากรณ์และการใช้งานที่ถูกต้องเกิดขึ้นพร้อมกับการเรียนการสอนเกี่ยวกับการสอนทั้ง
การเสริมรูปแบบครูเป็นศูนย์กลางของการเรียนรู้ที่มีอยู่ ความสนใจค่อนข้างน้อยใน
การพัฒนานักเรียนเป็นตัวแทนพูดที่ใช้งาน วิจัยโดย Hellsten และเพรสคอตต์ (2004) นอกจากนี้ยังมี
การตรวจสอบปัจจัยที่มีผลการเรียนรู้ของนักเรียนต่างชาติ 'และรายงานเกี่ยวกับภาษาที่
ยากลำบากโดยพวกเขามีประสบการณ์ นักวิจัยได้ใช้อย่างใดอย่างหนึ่งชั่วโมงกึ่งโครงสร้างการสัมภาษณ์กับ
นักศึกษาระดับปริญญาตรีปีแรกศึกษาในประเทศออสเตรเลีย พวกเขาพบว่าความรู้สึกที่ไม่เพียงพอใน
การพูดภาษาอังกฤษขัดขวางนักเรียนนานาชาติในเอเชียจำนวนมากจากการเข้าร่วมในห้องเรียน
การอภิปราย ตัวอย่างเช่น
มันเป็นเพียงอย่างหนักและยาก ผมไม่ทราบว่าความรู้สึกที่แตกต่างกันนิดหน่อยที่ผมไม่ทราบว่าผู้ที่อยู่ใน
ภาษาอังกฤษดังนั้นฉัน ... ฉันไม่ได้พูดภาษาอังกฤษดีที่ทั้งหมด มันอึดอัดมากเมื่อฉัน
พูดคุยกับใครสักคน (อ้างใน Hellsten และเพรสคอตต์ปี 2004 พี. 346)
การศึกษาเหล่านี้ให้ข้อมูลที่มีคุณค่า อย่างไรก็ตามในขณะที่พวกเขาอธิบายปัญหาภาษาอังกฤษ
ของนักเรียนต่างชาติได้อย่างมีประสิทธิภาพ, พวกเขามุ่งเน้นอาการมากกว่าพื้นฐาน
สาเหตุ วิจัยที่ดำเนินการเพื่อให้ห่างไกลได้มุ่งเน้นส่วนใหญ่เกี่ยวกับข้อ จำกัด ของภาษาที่พวกเขาได้
รับการฝึกฝนโดยนักศึกษาต่างชาติครั้งเดียวเริ่มดำเนินการเกี่ยวกับการศึกษาของพวกเขาในใหม่
สภาพแวดล้อมทางสังคม / วิชาการ วิธีหนึ่งที่จะสอบถามลึกลงไปในการแก้ปัญหาของประเทศ
นักเรียนคือการตรวจสอบอิทธิพลของนักเรียนประสบการณ์การเรียนรู้ก่อนและความเชื่อของพวกเขาเกี่ยวกับ
การเรียนรู้.
ยกเว้นกรณีที่นักวิจัยมุ่งเน้นไปที่ประวัติการเรียนรู้ทั้งของนักศึกษาต่างชาติที่พวกเขาจะ
ไม่เข้าใจความยากลำบากที่ต้องเผชิญกับ โดยทั้งสองนักศึกษาต่างชาติเหล่านี้และครูของพวกเขา.
ไม่มีใครที่เข้ามาในชั้นเรียนในวันแรกของหลักสูตรใหม่เป็นสิ่งที่เรียกว่า 'แผ่นเปล่า' ทั้งหมด
ผู้เรียนจะได้รับผลกระทบจากสิ่งที่พวกเขารู้อยู่แล้วว่าและวิธีการที่พวกเขาได้เรียนรู้ที่จะเรียนรู้ นอกจากนี้โดย
มุ่งเน้นเพียงความยากลำบากในภาษาที่เกิดขึ้นหลังจากที่นักเรียนมาถึงในภาษาอังกฤษ
ประเทศที่พูดมันส่อให้เห็นว่าการแก้ปัญหาของความยากลำบากเหล่านั้นอยู่เพียงลำพังกับนักเรียน
ที่เกี่ยวข้องรวมทั้งสถาบันการศึกษาที่นักเรียนที่กำลังศึกษาอยู่ แต่สถาบันการศึกษาก่อนหน้านี้