The Omegle Lover(Via Kyle)I used to

The Omegle Lover

(Via Kyle)

I used to be an online troll.

It all started back in the summer of 2009. My friends told me about this great new site called Omegle, where you and an anonymous partner could chat about anything you wanted. No rules, no moderators, just two anons, shooting the shit. “Wow,” I said. “That sounds awesome!”

It started out innocently enough. Most of my conversations started with the universal online greeting at the time: “a/s/l.”

Now, at this point in my online career, I usually just gave out the first two pieces of information, and left off the last bit. But on Omegle, I was whoever I said I was. I was a fifty-three year old woman from Anchorage, with seventeen dogs and two cats (I am not).

I was a thirty-three year old male sheep farmed from the Netherlands (I am not). Eventually, after about five minutes of conversation, people would realize I was just yanking their chain and send me the almighty “screw off” and disconnect from the conversation. I’d just laugh about it and head straight into another conversation, with an entirely new persona at the ready. It was a powerful feeling, knowing that I had affected these peoples’ days in such a way that they felt irritated by just a few lies.

Still, like I said, things were relatively innocent at this point. I’d usually screenshot the conversations and email them to my friends, and we’d all have a pretty good laugh about them, and move on. After awhile, though, my friends stopped thinking the conversations were so great, and would only send back a measly “lol.” To me, this was a pretty great insult. So, that’s when I moved my trolling business to Facebook.

While it was easy to hide my identity on Omegle, it was a lot more fun to do so on Facebook. I quickly made a slew of fake accounts. They came complete with stock photos of people having fun in groups and completely normal names. There were three things all of the accounts had in common: they all had listed that they went to my high school, they all were me, and the third thing, and this is the most important thing, they all had my personal account as a mutual friend. I added my friends to some of the accounts, and my family to other accounts. They mostly all accepted the accounts as just either being friends of mine, or, in the case of my friends, someone we went to school with.

I started out simple. I would like a status here, like a photo there. Nothing suspicious.

But then the comments started. “Nice ass, man.” “Wow, maybe you should take this photo down. It’s hurting my eyes.” “Did you even bother paying attention in English class? Idiot.”

“I’d tap that.”

I definitely made sure I covered the entire spectrum of things that could either creep someone out, or infuriate them.

My friends started complaining to each other, and then eventually to me, about these people being jerks. My family did the same. I acted sympathetic, and even created an account to harass myself with in order to deflect suspicion. Then it happened. All at once, my facade came crashing down around me. One of my friends pointed out that, after looking up the accounts bothering everyone else, he noticed that they only had one friend in common with everyone: Me. He also noted that they were all relatively new accounts, and that they all used the same email provider. Basically, I was busted. I didn’t even try to hide it. I even admitted to it with some weird form of bravado. My friends were furious. They refused to talk to me after that. And the same friend that found me out messaged my family on Facebook to let them know that I was the one behind the troll accounts. My siblings began giving me the gold shoulder, and my parents told me how disappointed they were in me that I could say such awful things the my friends and family, and all for no reason.

I realized then that that power I was feeling from having these accounts was literally ruining my life.

I started my reformation by deleting the accounts, and then I deleted my personal account. I started to do more things off the web, and got out and made a couple of new friends. Eventually, my old friend group welcomed me back, and nowadays we mostly laugh about how much of an idiot I was back then. My family was a little harder to convince to let me back into their lives, but now at lease Thanksgiving and Christmas aren’t nearly as awkward as they used to be. It’s been over five years now since the last time I tried to make someone mad on the internet just to get that rush, but it’s still a temptation sometime. It’s getting to be election time, and the internet is rife with people who have strong opinions and thin skin when it comes to politics.

But, I let them be. I’m no longer that person, and I refuse to lose everyone again just for that rush. It’s a part of my history that I deleted, along with any cookies attaching me to it.

And man, it feels so good to be a reformed troll.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รักอย่างไร Omegle(ผ่าน Kyle)เคยมีการหมุนรอบออนไลน์ทั้งหมดเริ่มต้นในฤดูร้อนปี 2552 เพื่อนของฉันบอกฉันเกี่ยวกับเว็บไซต์ใหม่นี้มากเรียกว่าอย่างไร Omegle ที่คุณและคู่ค้าที่ไม่ระบุชื่อสามารถสนทนาเกี่ยวกับสิ่งที่คุณต้องการ กฎไม่มี ไม่มีผู้ควบคุม anons เพียงสอง ยิงคน "ว้าว ฉันกล่าว "ที่ออกเสียงน่ากลัว"มันเริ่มออก innocently พอ ส่วนใหญ่บทสนทนาของฉันเริ่มต้น ด้วยอวยพรออนไลน์สากลเวลา: "[NULL] a/s/l "ตอนนี้ ณจุดนี้ในอาชีพของฉันออนไลน์ ฉันมักจะเพียงให้ชิ้นที่สองของข้อมูล และออกบิตสุดท้าย แต่บนอย่างไร Omegle ฉันคือใครฉันกล่าวว่า ฉัน ผมผู้หญิงห้าสิบ - สามปีจาก Anchorage, 17 สุนัขและแมวสอง (ฉันไม่ได้)ผมแกะชายสามสิบ - สามปี farmed จากเนเธอร์แลนด์ (ฉันไม่ได้) ในที่สุด หลังจากประมาณห้านาทีของการสนทนา คนจะตระหนักถึงฉันได้เพียง yanking ของโซ่ และส่งผู้ทรงอำนาจ "สกรู" ปิด แล้วยกเลิกจากการสนทนา ฉันเพียงจะหัวเราะเกี่ยวกับมันและหัวตรงเข้าสนทนาอื่น มีการตัวใหม่ที่พร้อม มันเป็นความรู้สึกมีประสิทธิภาพ รู้ว่า ฉันได้รับผลกระทบวันของคนเหล่านี้ในลักษณะที่พวกเขารู้สึกระคายเคือง โดยอยู่เพียงไม่กี่Still, like I said, things were relatively innocent at this point. I’d usually screenshot the conversations and email them to my friends, and we’d all have a pretty good laugh about them, and move on. After awhile, though, my friends stopped thinking the conversations were so great, and would only send back a measly “lol.” To me, this was a pretty great insult. So, that’s when I moved my trolling business to Facebook.While it was easy to hide my identity on Omegle, it was a lot more fun to do so on Facebook. I quickly made a slew of fake accounts. They came complete with stock photos of people having fun in groups and completely normal names. There were three things all of the accounts had in common: they all had listed that they went to my high school, they all were me, and the third thing, and this is the most important thing, they all had my personal account as a mutual friend. I added my friends to some of the accounts, and my family to other accounts. They mostly all accepted the accounts as just either being friends of mine, or, in the case of my friends, someone we went to school with.I started out simple. I would like a status here, like a photo there. Nothing suspicious.But then the comments started. “Nice ass, man.” “Wow, maybe you should take this photo down. It’s hurting my eyes.” “Did you even bother paying attention in English class? Idiot.”“I’d tap that.”I definitely made sure I covered the entire spectrum of things that could either creep someone out, or infuriate them.My friends started complaining to each other, and then eventually to me, about these people being jerks. My family did the same. I acted sympathetic, and even created an account to harass myself with in order to deflect suspicion. Then it happened. All at once, my facade came crashing down around me. One of my friends pointed out that, after looking up the accounts bothering everyone else, he noticed that they only had one friend in common with everyone: Me. He also noted that they were all relatively new accounts, and that they all used the same email provider. Basically, I was busted. I didn’t even try to hide it. I even admitted to it with some weird form of bravado. My friends were furious. They refused to talk to me after that. And the same friend that found me out messaged my family on Facebook to let them know that I was the one behind the troll accounts. My siblings began giving me the gold shoulder, and my parents told me how disappointed they were in me that I could say such awful things the my friends and family, and all for no reason.I realized then that that power I was feeling from having these accounts was literally ruining my life.ผมเริ่มปฏิรูปของฉัน ด้วยการลบบัญชี และจากนั้น ลบบัญชีส่วนบุคคลของฉัน ฉันเริ่มต้นทำสิ่งปิดเว็บ และได้ออก และทำให้คู่ของเพื่อนใหม่ ในที่สุด กลุ่มเพื่อนเก่าของฉันค่อยกลับ และทุกวันนี้เราส่วนใหญ่หัวเราะเกี่ยวกับจำนวนของคนบ้าผมกลับมาแล้ว ครอบครัวยากหน่อยพยายามชักจูงให้ผมกลับเข้ามาในชีวิตของพวกเขา แต่ตอนนี้ ที่เช่า วันขอบคุณพระเจ้าและคริสต์มาสไม่เกือบเป็นตกใจ ตามที่เคย แล้วห้าปีตั้งแต่ครั้งที่พยายามทำให้คนบ้าบนอินเทอร์เน็ตเพียงเพื่อได้รับการวิ่งนั้น แต่ก็ยังคงทดลองบางครั้ง ได้รับเลือกตั้งเวลา และอินเทอร์เน็ตกับคนที่มีความคิดเห็นที่แข็งแรงและผิวบางเมื่อมาถึงเมือง rifeแต่ ปล่อยให้พวกเขาได้ ฉันไม่คนที่ และฉันปฏิเสธเสียทุกคนอีกครั้งสำหรับการวิ่งที่ มันเป็นส่วนหนึ่งของประวัติของฉันลบ พร้อมกับคุ้กกี้ที่ผมแนบไปและมนุษย์ มันรู้สึกดีจะ หมุนรอบคอนซูเมอร์แคร์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กลุ่มเกย์คนรัก(ผ่านไคล์) ผมเคยเป็นโทรลล์ออนไลน์. ทุกอย่างเริ่มกลับมาในช่วงฤดูร้อนของปี 2009 เพื่อนของฉันบอกฉันเกี่ยวกับเว็บไซต์ใหม่ที่ยิ่งใหญ่นี้เรียกว่ากลุ่มเกย์ที่คุณและคู่ที่ไม่ระบุชื่อสามารถพูดคุยเกี่ยวกับสิ่งที่คุณต้องการ ไม่มีกฎผู้ดูแลไม่เพียงสอง anons ยิงอึ "ว้าว" ผมพูด "นั่นคือเสียงที่น่ากลัว!" มันเริ่มออกบริสุทธิ์ใจพอ ส่วนใหญ่ของการสนทนาของฉันเริ่มต้นด้วยการอวยพรออนไลน์สากลในเวลา: ". / วินาที / ลิตร" ตอนนี้ที่จุดในอาชีพของฉันออนไลน์นี้ผมมักจะเพียงแค่ให้ออกสองครั้งแรกชิ้นส่วนของข้อมูลและซ้ายปิดบิตสุดท้าย . แต่ในกลุ่มผมเป็นใครก็ตามที่ผมบอกว่าผมเป็น ผมเป็นห้าสิบสามปีหญิงชราจากแองเคอกับเจ็ดสุนัขและแมวสองตัว (ผมไม่ได้). ผมเป็นสามสิบสามปีเก่าแกะทำไร่ไถนาจากเนเธอร์แลนด์ (ผมไม่ได้) ในที่สุดหลังจากนั้นประมาณห้านาทีของการสนทนาคนจะตระหนักถึงผมก็แค่ลากโซ่ของพวกเขาและส่งฉันยิ่งใหญ่ "สกรูออก" และยกเลิกการสนทนา ฉันต้องการเพียงแค่หัวเราะเกี่ยวกับมันและมุ่งหน้าตรงเข้าสู่การสนทนาอื่นที่มีบุคลิกใหม่ทั้งหมดที่พร้อม มันเป็นความรู้สึกที่มีประสิทธิภาพรู้ว่าฉันได้รับผลกระทบวันที่คนเหล่านี้ในลักษณะที่ว่าพวกเขารู้สึกหงุดหงิดเพียงไม่กี่โกหก. ยังคงชอบพูดว่าสิ่งที่ค่อนข้างบริสุทธิ์ที่จุดนี้ ฉันมักจะต้องการภาพหน้าจอการสนทนาและอีเมลให้เพื่อนของฉันและเราต้องการทุกคนมีหัวเราะที่ดีงามเกี่ยวกับพวกเขาและย้ายไป หลังจากชั่วขณะหนึ่ง แต่เพื่อนของฉันหยุดคิดการสนทนาได้ดีมากและจะส่งกลับเลวทรามต่ำช้า "ฮ่า ๆ ." สำหรับผมแล้วนี่คือการดูถูกที่ดีงาม ดังนั้นที่ว่าเมื่อผมย้ายธุรกิจหลอกฉันไปที่ Facebook. ขณะที่มันเป็นเรื่องง่ายที่จะซ่อนตัวตนของฉันในกลุ่มเกย์มันก็สนุกมากขึ้นที่จะทำบน Facebook ฉันได้อย่างรวดเร็วทำให้การฆ่าของบัญชีปลอม พวกเขามาพร้อมด้วยภาพสต็อกของคนที่มีความสนุกสนานในกลุ่มและชื่อเรื่องปกติอย่างสมบูรณ์ มีสามสิ่งที่ทุกบัญชีมีเหมือนกันคือพวกเขาทั้งหมดได้ระบุไว้ว่าพวกเขาเดินไปที่โรงเรียนมัธยมของพวกเขาทุกคนฉันและสิ่งที่สามและนี่คือสิ่งที่สำคัญที่สุดที่พวกเขาทั้งหมดมีบัญชีส่วนบุคคลของฉันเป็น เพื่อนร่วมงาน ผมเพิ่มเพื่อนของฉันกับบางส่วนของบัญชีและครอบครัวของฉันไปยังบัญชีอื่น ๆ พวกเขาทั้งหมดได้รับการยอมรับว่าเป็นบัญชีเพียงอย่างใดอย่างหนึ่งที่เป็นเพื่อนของฉันหรือในกรณีของเพื่อนของฉัน, คนที่เราไปโรงเรียนกับ. ผมเริ่มออกง่าย ผมอยากสถานะที่นี่เหมือนภาพมี ไม่มีอะไรที่น่าสงสัย. แต่แล้วความคิดเห็นที่เริ่มต้น "ตูดดีคน." "ว้าว, บางทีคุณอาจจะใช้ภาพนี้ลง มันทำร้ายดวงตาของฉัน. "" คุณได้รำคาญให้ความสนใจในชั้นเรียนภาษาอังกฤษ? คนโง่. " "ฉันแตะที่." ฉันทำแน่นอนว่าฉันครอบคลุมคลื่นความถี่ทั้งหมดของสิ่งที่จะได้ทั้งคนที่เล็ดลอดออกหรือทำให้โกรธพวกเขา. เพื่อนของฉันเริ่มต้นบ่นกับแต่ละอื่น ๆ และแล้วในที่สุดกับผมเกี่ยวกับคนเหล่านี้ เป็นกระตุก ครอบครัวของฉันก็ทำเช่นเดียวกัน ผมแสดงความเห็นอกเห็นใจและสร้างแม้กระทั่งบัญชีไปก่อกวนตัวเองด้วยเพื่อที่จะหันเหความสนใจ จากนั้นก็จะเกิดขึ้น ทั้งหมดในครั้งเดียวซุ้มของฉันมาล้มลงรอบ ๆ ตัวผม หนึ่งในเพื่อนของฉันชี้ให้เห็นว่าหลังจากที่มองค่าบัญชีรบกวนคนอื่นเขาสังเกตเห็นว่าพวกเขามีเพียงเพื่อนคนหนึ่งในการร่วมกันกับทุกคน: Me นอกจากนี้เขายังตั้งข้อสังเกตว่าพวกเขาทั้งหมดบัญชีที่ค่อนข้างใหม่และว่าพวกเขาทั้งหมดที่ใช้ผู้ให้บริการอีเมลเดียวกัน โดยทั่วไปผมถูกจับ ผมไม่ได้พยายามที่จะซ่อนมัน ผมยอมรับว่าแม้มันมีบางส่วนของรูปแบบที่แปลกองอาจ เพื่อนของฉันกำลังโกรธ พวกเขาปฏิเสธที่จะพูดคุยกับผมหลังจากนั้น และเพื่อนที่เดียวกันกับที่พบฉันออก messaged ครอบครัวของฉันใน Facebook เพื่อให้พวกเขารู้ว่าผมเป็นคนหนึ่งที่อยู่เบื้องหลังการบัญชีโทรลล์ พี่น้องของฉันให้ฉันเริ่มไหล่ทองและพ่อแม่ของฉันบอกฉันว่าพวกเขาผิดหวังในตัวผมว่าผมอาจจะบอกว่าสิ่งที่น่ากลัวเช่นเพื่อนและครอบครัวของฉันและทุกคนโดยไม่มีเหตุผล. ฉันรู้แล้วว่าอำนาจที่ผมรู้สึกจากการมี บัญชีเหล่านี้ถูกทำลายอย่างแท้จริงในชีวิตของฉัน. ฉันเริ่มต้นการปฏิรูปโดยลบบัญชีและจากนั้นฉันลบบัญชีส่วนตัวของฉัน ผมเริ่มที่จะทำสิ่งอื่น ๆ ออกจากเว็บและได้ออกและทำให้คู่ของเพื่อนใหม่ ในที่สุดกลุ่มเพื่อนเก่าของฉันยินดีฉันกลับมาและในปัจจุบันเราส่วนใหญ่หัวเราะเกี่ยวกับวิธีการมากของคนบ้าผมก็กลับมาแล้ว ครอบครัวของฉันเป็นเพียงเล็กน้อยยากที่จะโน้มน้าวให้ฉันกลับเข้ามาในชีวิตของพวกเขา แต่ตอนนี้อย่างน้อยขอบคุณพระเจ้าและคริสต์มาสจะไม่เกือบเป็นที่น่าอึดอัดใจที่พวกเขาเคยเป็น มันถูกกว่าห้าปีแล้วนับตั้งแต่ครั้งสุดท้ายที่ผมพยายามที่จะทำให้คนบ้าบนอินเทอร์เน็ตเพียงเพื่อให้ได้วิ่ง แต่ก็ยังคงเป็นสิ่งล่อใจที่บางครั้ง ก็เริ่มที่จะมีการเลือกตั้งครั้งและอินเทอร์เน็ตเป็นเต็มไปด้วยคนที่มีความคิดเห็นที่แข็งแกร่งและผิวหนังบางเมื่อมันมาถึงการเมือง. แต่ผมปล่อยให้พวกเขาเป็น ฉันไม่ได้คน ๆ นั้นและฉันปฏิเสธที่จะสูญเสียทุกคนอีกครั้งเพียงสำหรับการวิ่งที่ มันเป็นส่วนหนึ่งของประวัติศาสตร์ของฉันที่ฉันลบพร้อมกับคุกกี้ใด ๆ แนบฉันไป. แล้วคนก็รู้สึกดีมากที่จะหมุนรอบการปฏิรูป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คนรัก
omegle ( ผ่านไคล์ )

ผมเคยเป็นเกรียนออนไลน์

มันเริ่มกลับมาในฤดูร้อนของปี 2009 เพื่อนของฉันบอกฉันเกี่ยวกับเว็บไซต์ใหม่นี้มาก เรียกว่า omegle ที่คุณและพันธมิตรที่ไม่ระบุชื่อสามารถพูดคุยเกี่ยวกับสิ่งที่คุณต้องการ ไม่มีกฎไม่มีผู้ดูแล เพียงสอง anons ยิงอึ " ว้าว " " ฟังดูน่ากลัว ! "

มันเริ่มต้นอย่างไร้เดียงสาพอที่สุดของการสนทนาของฉันเริ่มต้นด้วยสากลออนไลน์ทักทายในเวลา : " A / S / L "

ตอนนี้ ณจุดนี้ในอาชีพออนไลน์ของฉัน ฉันมักจะให้สองชิ้นแรกของข้อมูล และการตัดบิตสุดท้าย แต่ใน omegle ผมคือใคร ผมบอกว่า ผมเป็น ฉันเป็นผู้หญิงอายุ 53 ปีจากแองกับสุนัขและแมวสองตัว 17 ( ผมไม่ได้

)ผม 33 ปีเก่าชายแกะถูกต้อนจากเนเธอร์แลนด์ ( ผมไม่ได้ ) ในที่สุด หลังจากห้านาทีของการสนทนา คนก็จะรู้ว่าผมก็กระชากโซ่ของพวกเขาและส่งผู้ยิ่งใหญ่ " ถอยไป " และตัดการเชื่อมต่อจากการสนทนา ผมก็แค่หัวเราะให้กับมัน และมุ่งหน้าตรงเข้าสู่การสนทนาอื่น ด้วยบุคลิกใหม่ทั้งหมดที่พร้อมมันเป็นความรู้สึกที่มีประสิทธิภาพ , รู้ว่าฉันได้รับผลกระทบประชาชนวันเหล่านี้ในวิธีที่พวกเขารู้สึกระคายเคือง โดยเพียงไม่กี่คำ

แต่อย่างที่ผมบอก ทุกอย่างค่อนข้างบริสุทธิ์ ณจุดนี้ ฉันมักจะหน้าจอการสนทนาและอีเมลให้เพื่อน แล้วเราก็มีหัวเราะดีเกี่ยวกับพวกเขาและย้ายไป หลังจากนั้นไม่นาน แม้ว่าเพื่อนๆเลิกคิดบทสนทนาอยู่มาก และจะส่งกลับมา ฮ่าๆ แค่เนี้ยะ " " ฉัน มันดูถูก สวยดี นั่นคือเมื่อฉันย้ายของฉัน Trolling ธุรกิจ Facebook

ในขณะที่มันเป็นเรื่องง่ายที่จะปิดบังตัวตนของฉันใน omegle มันสนุกมากที่จะทำบน Facebook ฉันได้อย่างรวดเร็วทำให้การฆ่าของบัญชีปลอมพวกเขามาพร้อมด้วยภาพถ่ายหุ้นของผู้คนมีความสนุกสนานและกลุ่มปกติสมบูรณ์ชื่อ มีสามสิ่งที่ทั้งหมดของบัญชีมีเหมือนกัน : พวกเขาทั้งหมดมีระบุไว้ว่าพวกเขาไปโรงเรียนมัธยมของฉัน พวกเขาทั้งหมดเป็นฉัน และอย่างที่สาม และนี้คือสิ่งที่สำคัญที่สุด ทุกคนมีบัญชีส่วนตัวของฉันในฐานะเพื่อนร่วมกัน ผมเพิ่มเพื่อนของฉันบางส่วนของบัญชีและครอบครัวของฉันไปยังบัญชีอื่น ๆ ส่วนใหญ่พวกเขาทั้งหมดได้รับการยอมรับบัญชีเป็นเพียงอย่างใดอย่างหนึ่ง เป็นเพื่อนของผม หรือในกรณีของเพื่อน คนที่เราไปโรงเรียนด้วย

ฉันเริ่มออกง่าย ฉันต้องการสถานะที่นี่ เหมือนภาพมี ไม่มีอะไรน่าสงสัยเลย

แต่ความคิดเห็นที่เริ่มต้น " ก้นสวย แมน " " ว้าว คุณน่าจะเอารูปนี้ลง มันทำให้ตาของฉัน" " คุณจะต้องให้ความสนใจในชั้นเรียนภาษาอังกฤษ โง่ . . . "

" ผมแตะที่ "

ฉันต้องแน่ใจว่าฉันครอบคลุมสเปกตรัมทั้งหมดของสิ่งที่อาจเลื้อยใครออกไป หรือยั่วให้

เพื่อนๆ เริ่มบ่นกับแต่ละอื่น ๆ และในที่สุด ฉัน กับ คนพวกนี้ ทำตัวแย่ๆ ครอบครัวฉันก็เหมือนกัน ผมก็สงสารและสร้างบัญชีผู้ใช้ก่อกวนตัวเอง เพื่อหันเหความสงสัย แล้วมันก็เกิดขึ้น ทั้งหมดในครั้งเดียว , ซุ้มของฉันมาล้มลง รอบๆตัวผม เพื่อนฉันคนหนึ่งชี้ว่า หลังจากหาบัญชีรบกวนคนอื่น เขาสังเกตเห็นว่าพวกเขามีเพื่อนร่วมกันกับทุกคน : ฉัน เขายังกล่าวว่าพวกเขามีบัญชีค่อนข้างใหม่ทั้งหมดและที่พวกเขาใช้ผู้ให้บริการอีเมลเดียวกัน โดยทั่วไป ผมถูกจับ ผมไม่ได้พยายามที่จะซ่อนมัน ผมจะยอมรับมันด้วยรูปแบบแปลกวางก้าม . เพื่อนของฉันโกรธ เขาไม่ยอมพูดกับฉันอีก และกับเพื่อนที่หา messaged ครอบครัวของฉันใน Facebook เพื่อแจ้งให้ทราบว่า ผมก็เป็นคนหนึ่งที่อยู่เบื้องหลังมัน บัญชีน้องๆ เริ่มทำให้ผมสีทองที่ไหล่และพ่อแม่ของฉันบอกฉันว่าพวกเขาผิดหวังในฉันว่าฉันพูดแย่ๆ ที่เพื่อนๆ และครอบครัว และไม่มีเหตุผล

ฉันตระหนักแล้วว่า พลังที่ผมรู้สึกจากการมีบัญชีเหล่านี้ถูกหมายทำลายชีวิตของผม

ผมเริ่ม การปฏิรูปศาสนาของฉันโดยการลบบัญชี แล้วก็ลบบัญชีส่วนตัวของฉันผมเริ่มที่จะทำสิ่งต่าง ๆเพิ่มเติมจากเว็บ และได้ออกและทำให้คู่ของเพื่อนใหม่ ในที่สุด กลุ่มเพื่อนเก่าต้อนรับฉันกลับมา และในปัจจุบันเราส่วนใหญ่หัวเราะเกี่ยวกับวิธีการมากของคนโง่ฉันตอนนั้น ครอบครัวของฉันเป็นเพียงเล็กน้อยยากที่จะโน้มน้าวให้ฉันกลับเข้ามาในชีวิตของพวกเขา แต่ตอนนี้งานเช่าและคริสต์มาสไม่ได้เกือบเป็นอึดอัดอย่างที่เคยเป็นมันผ่านมาห้าปีแล้วตั้งแต่ครั้งสุดท้ายที่ฉันพยายามจะทำให้คนโกรธได้บนอินเทอร์เน็ตที่จะได้รับที่รีบเร่ง แต่ก็ยังคงล่อบ้าง มันกำลังจะมีการเลือกตั้ง และอินเทอร์เน็ตเต็มไปด้วยผู้คนที่มีความคิดเห็นที่แข็งแกร่งและผิวหนังบาง ๆเมื่อมันมาถึงการเมือง

แต่ฉันปล่อยเขาไป ฉันไม่ใช่คนคนนั้นและฉันปฏิเสธที่จะสูญเสียทุกคนอีกครั้งเพียงเพราะรีบ มันเป็นส่วนหนึ่งของประวัติศาสตร์ที่ถูกลบ พร้อมกับคุกกี้ติดฉันเลย

และมนุษย์ มันรู้สึกดีที่จะเป็นนักเกรียน