Chapter 65: “The Crown Prince (1)”J

Chapter 65: “The Crown Prince (1)”

Jun Wu Xie sat there quietly with a pair of downcast eyes, without putting anyone in her sight as she sat there detached as if the commotion had nothing to do with her. She was austere and alone in a world of her own.

Elegant, pure and transcendent beauty were words that immediately appeared in their minds.

Those words which were initially tailored for Bai Yun Xian now seemed to fit her better.

Her reserved demeanor made her unapproachable but made one’s heart long to keep looking at her.

Although they hate to admit it but truthfully, the quiet Jun Wu Xie no matter in terms of demeanour or charm had risen significantly.

She had been very low-key, too low in fact that people had almost forgotten all about her but after placing her in sight and noticing her subtle changes, they could not help but be attracted to her.

Sneaking a peek at Jun Wu Xie and shifting their gazes to Bai Yun Xian…

Bai Yun Xian didn’t seem to be as elegant as they had previously thought.

It looks like the real ice cold elegant goddess position would be given to Jun Wu Xie. It was time for Bai Yun Xian to step down.

“Qian Yuan, you are drunk.” The Emperor frowned, he did not understand why the usually silent Crown Prince would suddenly speak up for Jun Wu Xie. He clearly remembered that this was only the second time they had met and previously when they met, Mo Qian Yuan did not have a good impression of her.

“Ah, yes, I’m drunk. Your son had drank too many cups of wine, I’ve let Imperial Father seen something funny. Please allow me to go back and rest first.” Mo Qian Yuan straightened himself up as he let out a faint smile.

“Go.” The Emperor bellowed.

Mo Qian Yuan no longer hesitated and immediately got up, raising his hand and waving away the servants who wanted to assist him. He narrowed his eyes as he hissed: “I still can walk myself, no one is to allowed to touch me!”

The manner which the Crown Prince left had instilled discontent in many.

Jun Wu Xie looked at his departing back as she pondered for a while amidst the toasts that were going on around, she spoke to her Uncle in a soft tone: “Uncle, I want to go out for some fresh air.”

Jun Qing was surprised for a moment, thinking back on how this niece of his was devoted to Mo Xuan Fei and looking at how lovey dovey he was with Bai Yun Xian now, she must be feeling miserable. He sighed loudly and said: “Go have a walk around but do not leave this Palace Wing. Don’t stay out too long.”

“Alright.”

“Wu Xie.”

“Yes?”

“Don’t be so sad over Mo Xuan Fei. He does not deserve you.”

“…………..” Jun Wu Xie’s steps froze midway.

How did he come to that conclusion? Which eye did he use and see that she was upset over that scum Mo Xuan Fei?

The moonlight streamed into the garden and brightly illuminated the pavilion which Mo Qian Yuan was as he chugged down wine straight from the jug. He was sitting on the stone chair as he smiled bitterly by himself.

“If you want to die early, go ahead and drink more!” A tender voice with a coldness broke the tranquility of the still night.

Mo Qian Yuan was very surprised. Under the moonlight, a beautiful young maiden dressed in a lovely yellow silk brocade holding a little black cat in her arms stood there. Surrounded by flowers and with the moonlight gently shining on her body, her delicate features against the surreal background, she looked like a fairy that had descended into the mortal realm.

“Jun Wu Xie?” Mo Qian Yuan’s lips curved upwards as he looked at her in a drunken stupor.

“I was still wondering who had the audacity to curse me, the Crown Prince to die early?”

Jun Wu Xie walked towards the pavilion, as the stench of alcohol assaulted her. She stopped just before entering the pavilion.

“Even if I don’t mention it, you will also die…moreover…how long more will you be able to stay as the Crown Prince?” She replied icily.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทที่ 65: "สยามมกุฎราชกุมาร (1)"

จุนวู Xie นั่งอยู่ที่นั่นอย่างเงียบ ๆ กับคู่ของตาเศร้าใจโดยไม่ต้องใส่ทุกคนในสายตาของเธอขณะที่เธอนั่งอยู่ที่นั่นแฝดเช่นถ้าความวุ่นวายก็ไม่มีอะไรจะทำอย่างไรกับเธอ เธอเป็นคนที่เคร่งครัดและคนเดียวในโลกของเธอเอง.

สง่างามบริสุทธิ์และพ้นความงามเป็นคำพูดที่ปรากฏทันทีในจิตใจของพวกเขา.

คำพูดเหล่านั้นซึ่งได้รับการปรับแต่งเป็นครั้งแรกสำหรับ Bai Yun ซีอานในขณะนี้ดูเหมือนจะพอดีกับเธอดีกว่า.

ประพฤติสงวนของเธอทำให้เธอภูมิใจ แต่หัวใจหนึ่งของยาวเพื่อให้มองเธอ.

ถึงแม้ว่าพวกเขาเกลียดที่จะยอมรับมัน แต่ตามความเป็นจริงที่เงียบสงบมิถุนายนวู Xie ว่าในแง่ของการกระทำหรือเสน่ห์ไม่ได้เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ.

เธอได้รับมากต่ำที่สำคัญต่ำเกินไปในความเป็นจริงว่า คนเกือบจะลืมทุกอย่างเกี่ยวกับเธอ แต่หลังจากที่วางของเธอในการมองเห็นและสังเกตเห็นความเปลี่ยนแปลงที่ลึกซึ้งของเธอที่พวกเขาไม่สามารถช่วย แต่จะดึงดูดให้เธอ.

ด้อมมองที่มิถุนายนวู Xie และขยับอาศัยการมองตาของพวกเขาเพื่อ Bai Yun ซีอาน ...

Bai Yun ซีอาน didn ' T ดูเหมือนจะเป็นสง่างามขณะที่พวกเขาคิดว่าก่อนหน้านี้.

ดูเหมือนว่าน้ำแข็งเย็นจริงตำแหน่งเจ้าแม่สง่างามจะได้รับจุนวู Xie มันเป็นเวลาสำหรับ Bai Yun ซีอานจะก้าวลง.

"เควนหยวนคุณจะเมา." จักรพรรดิขมวดคิ้วเขาไม่เข้าใจว่าทำไมมักจะเงียบมกุฎราชกุมารจู่ ๆ ก็จะพูดขึ้นสำหรับมิถุนายนวู Xie เขาจำได้อย่างชัดเจนว่านี่เป็นเพียงครั้งที่สองพวกเขาได้พบและก่อนหน้านี้เมื่อพวกเขาได้พบกับโม Qian หยวนไม่ได้มีการแสดงผลที่ดีของเธอ.

"อาใช่ฉันเมา ลูกชายของคุณได้ดื่มถ้วยมากเกินไปไวน์ผมได้แจ้งให้อิมพีเรียลพ่อเห็นสิ่งที่ตลก โปรดให้ฉันกลับไปและส่วนที่เหลือเป็นครั้งแรก. "โมเควนหยวนยืดตัวเองขึ้นในขณะที่เขาให้ออกจากรอยยิ้มจาง ๆ .

" ไป. "จักรพรรดิแผดเสียง.

โม Qian หยวนไม่ลังเลและทันทีที่ลุกขึ้นยกมือของเขาและโบกออกไป ข้าราชการที่อยากจะช่วยเหลือเขา เขาหรี่ตาของเขาในขณะที่เขาขู่ฟ่อ: "ฉันยังคงสามารถเดินตัวเองไม่มีใครที่จะได้รับอนุญาตให้สัมผัสฉัน"

. ลักษณะที่ด้านซ้ายมกุฎราชกุมารได้ปลูกฝังความไม่พอใจในหลาย

มิถุนายนวู Xie มองที่ออกเดินทางของเขากลับมาขณะที่เธอไตร่ตรอง ในขณะที่อยู่ท่ามกลางขนมปังปิ้งที่ได้รับการเกิดขึ้นรอบตัวเธอพูดกับลุงของเธอในโทนอ่อน: "ลุงผมต้องการที่จะออกไปสูดอากาศบริสุทธิ์บาง."

มิถุนายนชิงรู้สึกประหลาดใจสำหรับช่วงเวลาที่คิดย้อนกลับไปในวิธีการที่หลานสาวของเรื่องนี้ เขาได้อุทิศให้กับโม Xuan Fei และมองหาวิธี Dovey Lovey เขาอยู่กับ Bai Yun ซีอานตอนนี้เธอจะต้องได้รับความรู้สึกที่มีความสุข เขาถอนหายใจเสียงดังและกล่าวว่า: "ไปได้เดินไปรอบ ๆ แต่ไม่ได้ออกจากนี้พาเลซปีก ไม่อยู่ออกไปตั้งนานเกินไป. "

" เอาล่ะ. "

" วู Xie. "

" ใช่? "

" ไม่ต้องเศร้ามากกว่าโม Xuan Fei เขาไม่สมควรได้รับคุณ. "

" ............ .. "ขั้นตอนมิถุนายนวู Xie ของแช่แข็งตรงกลาง.

เขาก็มาสรุปว่าอย่างไร? ซึ่งตาเขาใช้และดูว่าเธอเป็นคนอารมณ์เสียไปที่ฝาโม Xuan Fei?

แสงจันทร์สตรีมเข้าไปในสวนและแสงไฟสว่างไสวศาลาซึ่ง Mo Qian หยวนในขณะที่เขาลง chugged ไวน์ตรงจากเหยือก เขากำลังนั่งอยู่บนเก้าอี้หินในขณะที่เขายิ้มอย่างขมขื่นด้วยตัวเอง.

"ถ้าคุณต้องการที่จะตายในช่วงต้นไปข้างหน้าและดื่มมากขึ้น!" เสียงนุ่มเย็นยากจนความเงียบสงบของคืนยังคง.

โม Qian หยวนรู้สึกประหลาดใจมาก ภายใต้แสงจันทร์สาวสาวสวยน่ารักในผ้าไหมสีเหลืองแต่งตัวถือแมวดำน้อยในอ้อมแขนของเธอยืนอยู่ที่นั่น ล้อมรอบด้วยดอกไม้และแสงจันทร์เบา ๆ ที่ส่องแสงในร่างกายของเธอคุณลักษณะที่ละเอียดอ่อนของเธอกับพื้นหลังเหนือเธอมองเหมือนนางฟ้าที่ได้ลงไปในดินแดนของมนุษย์.

"มิถุนายนวู Xie?" ริมฝีปากโม Qian หยวนโค้งขึ้นไปในขณะที่เขามองไปที่ เธออยู่ในอาการมึนงงเมา.

"ผมก็ยังสงสัยว่าใครมีความกล้าที่จะสาปแช่งฉันมกุฎราชกุมารที่จะตายก่อน?"

มิถุนายนวู Xie เดินไปที่ศาลาเป็นกลิ่นของเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ทำร้ายเธอ เธอหยุดเพียงแค่ก่อนที่จะเข้าศาลา.

"แม้ว่าผมจะไม่พูดถึงมันแล้วคุณยังจะตาย ... ยิ่งไปกว่านั้น ... นานมากขึ้นวิธีการที่คุณจะสามารถที่จะอยู่เป็นมกุฎราชกุมาร?" เธอตอบไม่ไยดี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตอนที่ 65 : " เจ้าชาย ( 1 )จุนวูเซียนั่งเงียบๆกับคู่ของรัศมีสายตาโดยไม่ต้องใส่ใครในสายตาของเธอขณะที่เธอนั่งแยกว่าเรื่องวุ่นๆ ไม่เกี่ยวอะไรกับเธอ เธอไม่โดดเดี่ยวในโลกของตัวเองสง่างามบริสุทธิ์ และอยู่เหนือความงามเป็นคำที่ปรากฏในจิตใจของพวกเขาทันที .คำพูดเหล่านั้น ซึ่งในขั้นแรกโดยไป่หยุนเซียน ตอนนี้ดูเหมือนจะเหมาะกับเธอมากกว่านางสงวน พฤติการณ์ที่ทำให้เธอยากแต่ทำให้หัวใจของใครยาวเพื่อมองเธอแม้ว่าพวกเขาเกลียดที่จะยอมรับมัน แต่ความจริงแล้ว จุนเงียบอู๋เซี่ย ไม่ว่าในแง่ของกรรมหรือเสน่ห์ได้เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญเธอได้รับแบบ low-key มาก น้อยเกินไป ในความเป็นจริงที่คนเกือบจะลืมทุกอย่างที่เกี่ยวกับเธอ แต่หลังจากวางเธอในสายตา และสังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงที่ลึกซึ้งของเธอ พวกเขาไม่สามารถช่วย แต่จะดึงดูดเธอแอบเห็นจุนวู เซี้ย และขยับ gazes ของไป่หยุนเซียน . . . . . . .ไป่หยุนเซียน ดูเหมือน จะไม่งดงามเหมือนอย่างที่พวกเขาคิดไว้ก่อนหน้านี้มันดูเหมือนจริงเย็นหรูหราเทพธิดาตำแหน่งจะให้จุนวูเซี่ย . มันคือเวลาสำหรับไป่หยุนเซียนที่จะก้าวลง" เฉียนหยวน คุณเมาแล้วนะ " พระราชาขมวดคิ้วเข้าหากัน เขาไม่เข้าใจว่าทำไมองค์ชายมักจะเงียบ ก็พูดกับจุนวูเซี่ย . เขาจำได้ว่า นี่เป็นเพียงครั้งที่สองที่พวกเขาได้เจอกัน และก่อนหน้านี้ เมื่อพวกเขาได้พบกับ โม เฉียนหยวนไม่ประทับใจในตัวเธอ" อ่า ใช่ ฉันเมาแล้ว ลูกชายของคุณ ดื่มไปหลายแก้วไวน์ ผมเคยให้หลวงพ่อเห็นอะไรที่ตลกๆ กรุณาอนุญาตให้ฉันกลับไปพักผ่อนก่อน " โมเชียนหยวนตรงตัวเองขึ้นเขามายิ้มอ่อน" ไป " จักรพรรดิภาพยนต์นั้นตะโกน .โมเชียนหยวนไม่ลังเลและทันทีที่ลุกขึ้น ยกมือและโบกไป คนรับใช้ที่อยากจะช่วยเขา เค้าคอดตาของเขาขณะที่เขา hissed : " ฉันยังเดินคนเดียว ไม่มีใครได้รับอนุญาตให้สัมผัสฉัน ! "ลักษณะที่องค์รัชทายาทหนีไปได้ปลูกฝังความในหลายจุนวูเซี่ยมองของเขาออกเดินทางกลับ เธอครุ่นคิดสักพักท่ามกลางการปิ้งขนมปังที่ขึ้นรอบๆ เธอพูดกับลุงของเธอ เสียงนุ่ม " ลุง ฉันต้องการออกไปสูดอากาศ "จุนชิงประหลาดใจสักครู่ คิดย้อนกลับไปว่าหลานสาวของเขาได้อุทิศให้กับโมซวนเฟย และ ดูแล้วซึ้งตรึงใจเขาอยู่กับไป่หยุนเซียน ตอนนี้เธออาจจะรู้สึกเป็นทุกข์ เขาถอนหายใจเสียงดัง และกล่าวว่า : " ไปเดินเล่นรอบๆ แต่ไม่ทิ้งวังนี้ปีก อย่าอยู่ข้างนอกนาน" ไม่เป็นไร "" อู๋เซี่ย "" ครับ ? ? ? ? ? ? "" อย่าเศร้ากว่าโมซวนเฟย เขาไม่คู่ควรกับคุณ . "" ยกระดับ " ขั้นตอนของจุนวูเซียชะงักกลางคันทำไมเขามาอย่างนั้น ดวงตาที่เขาใช้และดูว่าเธอเสียใจที่ไอ้โมซวนเฟย ?แสงจันทร์สตรีมเป็นสวนและพิธีทางศาลาซึ่งโมเชียนหยวนในขณะที่เขาดื่มไปแล้วไวน์ตรงจากเหยือก เขานั่งอยู่บนเก้าอี้หิน เขายิ้มอย่างขมขื่น ด้วยตัวเขาเอง" ถ้าคุณต้องการที่จะตายก่อน ไปดื่มอีก " เสียงนุ่มกับความเย็นทำลายความเงียบสงบของยังคืนโม เฉียนหยวน ประหลาดใจมาก ภายใต้แสงจันทร์ที่สวยงาม ผู้หญิงในชุดผ้าไหมสีเหลืองน่ารัก อุ้มแมวสีดำเล็ก ๆน้อย ๆในอ้อมกอดเธอยืนอยู่ตรงนั้น ล้อมรอบด้วยดอกไม้และมีแสงจันทร์ค่อยๆส่องแสงบนร่างกายของเธอบอบบางของเธอกับพื้นหลังภาพ , เธอเหมือนนางฟ้าที่ลงมาในดินแดนมนุษย์" จุน วูเซีย ? " โม เฉียนหยวน ริมฝีปากโค้งขึ้นเขามองดูเธอเมามากไปแล้ว ." ผมยังสงสัยอยู่ว่าใครยังมีหน้ามาด่าฉัน เจ้าชายก็จะตายเร็ว ? "จุนวู เซี่ย เดินไปที่ศาลา เป็นกลิ่นของแอลกอฮอล์ที่ทำร้ายเธอ เธอหยุดแค่ก่อนเข้าศาลา" ถ้าฉันไม่พูดถึงมัน คุณจะต้องตาย . . . . . . . . . . นอกจากนั้น มากแค่ไหน คุณก็จะสามารถที่จะอยู่ในฐานะองค์รัชทายาท " เธอตอบอย่างเย็นชา .