Jobs meanwhile admired his father's

Jobs meanwhile admired his father's craftsmanship "because he knew how to build anything. If we needed a cabinet, he would build it. When he built our fence, he gave me a hammer so I could work with him ... I wasn't that into fixing cars ... but I was eager to hang out with my dad."[3] By the time he was ten, Jobs was deeply involved in electronics and befriended many of the engineers who lived in the neighborhood.[12] He had difficulty making friends with children his own age, however, and was seen by his classmates as a "loner."[12]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

งานชื่นชมฝีมือของบิดาในขณะเดียวกัน "เพราะเขารู้วิธีสร้างอะไร ถ้าเราต้องการตู้ เขาจะสร้างมัน เมื่อเขาสร้างรั้วของเรา เขาให้ฉันค้อนเพื่อให้สามารถทำงานกับเขา... ผมไม่ได้ที่เข้ายึดรถ... แต่ผมอยากออกไปเที่ยวกับพ่อ" [3] โดยเวลาที่เขาสิบ งานเกี่ยวข้องกับอิเล็กทรอนิกส์ลึก และกับของวิศวกรที่อาศัยอยู่ในย่าน [12] เขาทำให้เพื่อนกับเด็กอายุของเขาเอง ความยากลำบากอย่างไรก็ตาม และถูกมอง โดยเพื่อนร่วมชั้นของเขาเป็น "loner" [12]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

งานในขณะเดียวกันชื่นชมฝีมือของพ่อของเขา "เพราะเขารู้วิธีที่จะสร้างอะไร. ถ้าเราจำเป็นตู้เขาจะสร้างมัน. เมื่อเขาสร้างรั้วของเราเขาให้ผมค้อนดังนั้นฉันสามารถทำงานร่วมกับเขา ... ฉันไม่ได้ การแก้ไขที่เป็นรถ ... แต่ฉันก็ยังอยากจะออกไปเที่ยวกับพ่อของฉัน. "[3] ตามเวลาที่เขาเป็นสิบงานหลวมตัวในอุตสาหกรรมอิเล็กทรอนิกส์และเป็นเพื่อนสนิทของจำนวนมากของวิศวกรที่อาศัยอยู่ในพื้นที่ใกล้เคียง. [12] เขามีปัญหาในการเป็นเพื่อนกับเด็กที่มีอายุต่ำของตัวเองอย่างไรและก็เห็นเพื่อนร่วมชั้นของเขาในฐานะ "ไม่ฝักใฝ่ฝ่ายใด." [12]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

งานในขณะเดียวกันชื่นชมฝีมือ " ของพ่อ เพราะเขารู้วิธีที่จะสร้างอะไร ถ้าเราต้องการตู้ เขาจะสร้างมัน เมื่อเขาสร้างรั้วของเรา เขาเอาค้อน ดังนั้นผมน่าจะทำงานกับเขา . . . . . . . ผมไม่ได้ซ่อมรถ . . . . . . แต่ผมก็อยากที่จะไปเที่ยวกับพ่อ . . . " [ 3 ] โดยเวลาที่เขาเป็นสิบ งานก็เข้ามาพัวพันในอิเล็กทรอนิกส์และ befriended จำนวนมากของวิศวกรที่อาศัยอยู่ในละแวกนั้น . [ 12 ] เขามีความยากลําบาก เป็นเพื่อนกับลูกของเขาเอง อายุ อย่างไรก็ตาม เห็นเพื่อนเป็น " สันโดษ " [ 12 ]