The French health care system is on

The French health care system is one of universal health care largely financed by government national health insurance. In its 2000 assessment of world health care systems, the World Health Organization found that France provided the "close to best overall health care" in the world.[1] In 2011, France spent 11.6% of GDP on health care, or US$4,086 per capita,[2] a figure much higher than the average spent by countries in Europe but less than in the US. Approximately 77% of health expenditures are covered by government funded agencies.[3]

Most general physicians are in private practice but draw their income from the public insurance funds. These funds, unlike their German counterparts, have never gained self-management responsibility. Instead, the government has taken responsibility for the financial and operational management of health insurance (by setting premium levels related to income and determining the prices of goods and services refunded).[1] The French government generally refunds patients 70% of most health care costs, and 100% in case of costly or long-term ailments. Supplemental coverage may be bought from private insurers, most of them nonprofit, mutual insurers. Until 2000, coverage was restricted to those who contributed to social security (generally, workers or retirees), excluding some poor segments of the population; the government of Lionel Jospin put into place universal health coverage and extended the coverage to all those legally resident in France. Only about 3.7% of hospital treatment costs are reimbursed through private insurance, but a much higher share of the cost of spectacles and prostheses (21.9%), drugs (18.6%) and dental care (35.9%) (Figures from the year 2000). There are public hospitals, non-profit independent hospitals (which are linked to the public system), as well as private for-profit hospitals.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ระบบสุขภาพฝรั่งเศสเป็นหนึ่งดูแลสุขภาพสากลเคหะประกันสุขภาพแห่งชาติของรัฐบาลเป็นส่วนใหญ่ ในการประเมิน 2000 ระบบดูแลสุขภาพของโลก องค์การอนามัยโลกพบว่า ประเทศฝรั่งเศสได้ให้ "ปิดการดูแลสุขภาพโดยรวมดีที่สุด" ในโลก[1] ฝรั่งเศสใช้ 11.6% ของ GDP ในสุขภาพ หรือสหรัฐอเมริกา $4,086 ต่อหัว, [2] ตัวเลขสูงกว่าค่าเฉลี่ยที่ใช้ โดยประเทศในยุโรปแต่ less than ในสหรัฐอเมริกาในปี 2554 ประมาณ 77% ของรายจ่ายสุขภาพครอบคลุม โดยหน่วยงานราชการที่ได้รับการสนับสนุน[3]แพทย์ทั่วไปส่วนใหญ่อยู่ในส่วนปฏิบัติ แต่วาดของรายได้จากเงินประกันที่สาธารณะ กองทุนเหล่านี้ ซึ่งแตกต่างจากคู่เยอรมันของพวกเขา ไม่ได้รับความรับผิดชอบจัดการด้วยตนเอง แทน รัฐบาลได้ดำเนินการรับผิดชอบในการจัดการทางการเงิน และการดำเนินงานการประกันสุขภาพ (โดยตั้งค่าพรีเมี่ยมระดับที่เกี่ยวข้องกับรายได้ และการกำหนดราคาสินค้าและบริการคืนเงิน)[1] รัฐบาลฝรั่งเศสคืนผู้ป่วยโดยทั่วไป 70% ของต้นทุนสุขภาพมากที่สุด และ 100% ในกรณีที่อาการเสียค่าใช้จ่าย หรือระยะยาว อาจจะซื้อความคุ้มครองเพิ่มเติมจากญี่ปุ่นส่วนตัว ที่สุดของญี่ปุ่นต่าง ๆ ร่วมกัน จนถึง 2000 ความครอบคลุมถูกจำกัดที่ส่วนเพื่อสังคม (ทั่วไป แรงงานหรือผู้เกษียณ), ไม่รวมบางส่วนที่ดีของประชากร รัฐบาลของลีโอเนล Lionel ใส่ลงในสถานสุขภาพสากลความครอบคลุม และขยายครอบคลุมไปทั้งหมดเหล่านั้นตามกฎหมายมีถิ่นที่อยู่ในประเทศฝรั่งเศส เพียง 3.7% ของต้นทุนการรักษาพยาบาลได้รับเงินคืนผ่านส่วนตัวประกัน แต่เป็นมากหุ้นสูงกว่าต้นทุนของกรอบแว่น และ prostheses (21.9%), ยา (18.6%) และการดูแลทันตกรรม (35.9%) (ตัวเลขจากปี 2000) มีโรงพยาบาลของรัฐบาล โรงพยาบาลอิสระไม่แสวงหากำไร (ซึ่งเชื่อมโยงกับระบบสาธารณะ), เป็นพยาบาลส่วนตัว for-profit

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ระบบการดูแลสุขภาพของฝรั่งเศสเป็นหนึ่งในการดูแลสุขภาพสากลทุนส่วนใหญ่โดยรัฐบาลประกันสุขภาพแห่งชาติ ในปี 2000 การประเมินผลของระบบการดูแลสุขภาพระดับโลกขององค์การอนามัยโลกพบว่าฝรั่งเศสให้ "ใกล้กับการดูแลสุขภาพโดยรวมที่ดีที่สุด" ในโลก. [1] ในปี 2011, ฝรั่งเศสใช้เวลา 11.6% ของ GDP ในการดูแลสุขภาพหรือ US $ 4,086 ต่อหัว [2] รูปที่สูงกว่าค่าเฉลี่ยของการใช้จ่ายในประเทศในยุโรป แต่น้อยกว่าในสหรัฐอเมริกา ประมาณ 77% ของค่าใช้จ่ายด้านสุขภาพได้รับความคุ้มครองจากการที่รัฐบาลได้รับการสนับสนุนหน่วยงาน. [3] แพทย์ทั่วไปส่วนใหญ่เป็นส่วนตัวในการปฏิบัติ แต่วาดรายได้ของพวกเขาจากกองทุนประกันสาธารณะ เงินเหล่านี้แตกต่างจากคู่เยอรมันของพวกเขาไม่เคยได้รับความรับผิดชอบในการจัดการตนเอง แต่รัฐบาลได้ดำเนินการรับผิดชอบในการบริหารจัดการทางการเงินและการดำเนินงานของการประกันสุขภาพ (โดยการตั้งค่าระดับพรีเมี่ยมที่เกี่ยวข้องกับรายได้และการกำหนดราคาสินค้าและบริการคืนเงิน). [1] รัฐบาลฝรั่งเศสโดยทั่วไปผู้ป่วยที่การคืนเงิน 70% ของการดูแลสุขภาพมากที่สุด ค่าใช้จ่ายและ 100% ในกรณีของโรคค่าใช้จ่ายหรือระยะยาว ความคุ้มครองเพิ่มเติมอาจจะซื้อจาก บริษัท ประกันเอกชนส่วนใหญ่ของพวกเขาไม่แสวงหาผลกำไร บริษัท ประกันซึ่งกันและกัน จนกว่าจะถึงปี 2000 รายงานข่าวถูก จำกัด ให้ผู้ที่มีส่วนร่วมในการรักษาความปลอดภัยทางสังคม (โดยทั่วไปคนงานหรือเกษียณอายุ) ไม่รวมบางส่วนที่ไม่ดีของประชากร; รัฐบาลของไลโอเนล Jospin ใส่ลงไปในสถานที่หลักประกันสุขภาพถ้วนหน้าและขยายความคุ้มครองให้กับทุกคนที่อาศัยอยู่ถูกต้องตามกฎหมายในประเทศฝรั่งเศส เพียงประมาณ 3.7% ของค่าใช้จ่ายในการรักษาที่โรงพยาบาลได้รับการคืนเงินผ่านประกันเอกชน แต่หุ้นที่สูงมากของค่าใช้จ่ายของแว่นและขาเทียม (21.9%), ยาเสพติด (18.6%) และการดูแลทันตกรรม (35.9%) (ตัวเลขจากปี 2000) . มีโรงพยาบาลของรัฐเป็นโรงพยาบาลที่เป็นอิสระที่ไม่แสวงหากำไร (ซึ่งจะเชื่อมโยงกับระบบราชการ) เช่นเดียวกับโรงพยาบาลเอกชนที่แสวงหาผลกำไร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ระบบการดูแลสุขภาพ ฝรั่งเศส เป็นหนึ่งในการดูแลสุขภาพสากลส่วนใหญ่ทุนโดยรัฐบาลประกันสุขภาพแห่งชาติ ใน 2000 การประเมินของโลกระบบการดูแลสุขภาพ องค์การอนามัยโลกพบว่า ฝรั่งเศสให้ " ปิด " การดูแลสุขภาพโดยรวมที่ดีที่สุดในโลก . [ 1 ] ในปี 2011 ฝรั่งเศสใช้เวลา 11.6 % ของ GDP ในการดูแลสุขภาพ หรือ US $ 4086 ต่อหัว[ 2 ] รูปสูงกว่าเฉลี่ยที่ใช้โดยประเทศในยุโรป แต่น้อยกว่าในสหรัฐฯ ประมาณ 77 % ของรายจ่ายด้านสุขภาพที่ครอบคลุม โดยรัฐบาลสนับสนุนหน่วยงาน [ 3 ]

ส่วนใหญ่ทั่วไปแพทย์ในส่วนปฏิบัติ แต่วาดรายได้จากสาธารณะประกันกองทุน เงินเหล่านี้แตกต่างจากคู่เยอรมันของพวกเขาไม่เคยได้รับความรับผิดชอบในการดูแลตัวเอง แทนรัฐบาลต้องรับผิดชอบต่อการบริหารทางการเงินและการดำเนินงานของการประกันสุขภาพ ( โดยการตั้งค่าระดับพรีเมี่ยมที่เกี่ยวข้องกับรายได้และการกำหนดราคาของสินค้าและบริการคืนเงิน ) . [ 1 ] รัฐบาลฝรั่งเศสโดยทั่วไปผู้ป่วยจำนวน 70% ของค่าใช้จ่ายในการดูแลสุขภาพมากที่สุดและ 100% ในกรณีของโรคราคาแพง หรือระยะยาวความคุ้มครองเพิ่มเติมอาจจะซื้อจาก บริษัท ประกันเอกชน ส่วนใหญ่ของพวกเขาแสวง ประกันซึ่งกันและกัน จนกระทั่ง 2000 ครอบคลุมได้เฉพาะผู้ที่ให้การสนับสนุนการรักษาความปลอดภัยทางสังคม ( โดยทั่วไป คนงานหรือผู้เกษียณ ) ยกเว้นบางกลุ่มยากจนของประชากรรัฐบาลของพรรคเขมรใหม่วางหลักประกันสุขภาพถ้วนหน้า และขยายครอบคลุมทุกกฎหมายที่อาศัยอยู่ในฝรั่งเศส เพียงประมาณร้อยละ 3.7 ของโรงพยาบาลค่าใช้จ่ายจะ่ผ่านประกันภัยส่วนบุคคล แต่สูงกว่ามาก ส่วนแบ่งของค่าใช้จ่ายของแว่นและขาเทียม ( 21.9 % ) , ยา ( 18.6 % ) และการดูแลทันตกรรม ( ส่วนใหญ่ ) % ( ตัวเลขจากปี 2000 ) มีโรงพยาบาลเอกชนโรงพยาบาลที่เป็นอิสระที่ไม่แสวงหากำไร ( ซึ่งเชื่อมโยงกับระบบสาธารณะ รวมทั้งโรงพยาบาลเอกชนเชิงธุรกิจ .