In this section we showed the lowes

In this section we showed the lowest achievable noise footprint
in the Linux kernel with runtime and compile time
configurations. However, this footprint is very similar to
the noise that was identified to be a scalability bottleneck
to BSP applications at high scales [17]. We argue that the
time spent in tick processing is not needed by the application
and it only causes delays and can be removed or moved to
spare cores. A complete removal of the ticks might be necessary
to achieve a consistent noiseless and scalable system.
We address this in the next section.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในส่วนนี้ เราพบรอยเสียงรบกวนทำได้ต่ำสุดใน Linux kernel ด้วยเวลารันไทม์และคอมไพล์ตั้งค่าคอนฟิก อย่างไรก็ตาม รอยเท้านี้จะคล้ายกับเสียงรบกวนที่ถูกระบุว่าเป็น คอขวดขยายการใช้งาน BSP ที่ชั่งสูง [17] เรายืนยันว่า การเวลาที่ใช้ในเครื่องหมายการประมวลผลไม่จำเป็นต้องแอพลิเคชันและเฉพาะทำให้เกิดความล่าช้า และสามารถลบออก หรือย้ายไปอะไหล่แกน การกำจัดเห็บสมบูรณ์อาจจำเป็นเพื่อให้ได้ระบบเสียง และขนาดที่สม่ำเสมอเราสามารถอยู่ได้ในส่วนถัดไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในส่วนนี้เราแสดงให้เห็นว่าการปล่อยเสียงทำได้ต่ำสุด
ในลินุกซ์กับรันไทม์และรวบรวมเวลา
การกำหนดค่า แต่รอยเท้านี้จะคล้ายกับ
เสียงที่ถูกระบุว่าจะเป็นคอขวด scalability
เพื่อการใช้งานเอสพีในระดับสูง [17] เรายืนยันว่า
เวลาที่ใช้ในการประมวลผลเห็บไม่จำเป็นโดยการประยุกต์ใช้
และจะทำให้เกิดความล่าช้าเท่านั้นและสามารถลบออกหรือย้ายไปยัง
ว่างแกน กำจัดเห็บที่สมบูรณ์ของอาจจะมีความจำเป็น
เพื่อให้บรรลุระบบไม่มีเสียงและปรับขนาดได้สอดคล้องกัน.
เราอยู่นี้ในส่วนถัดไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในส่วนนี้เราพบรอยเท้าที่เสียงดังได้ ถูกที่สุดใน Linux Kernel กับรันไทม์และรวบรวมเวลาการตั้งค่า อย่างไรก็ตาม รอยนี้จะคล้ายกันมากกับเสียงที่ถูกระบุว่าเป็นระบบคอขวดโปรแกรม BSP ที่สูงเกล็ด [ 17 ] เราเถียงว่าเวลาที่ใช้ในการประมวลผลโดยการติ๊กไม่จําเป็นและมันทำให้เกิดความล่าช้าและสามารถลบออก หรือ ย้าย ไปแกนสำรอง การกำจัดที่สมบูรณ์ของเห็บอาจจะ จำเป็นเพื่อให้ได้ระบบเสียงและปรับขนาดได้สอดคล้องกันเราที่อยู่ในส่วนถัดไป