[Marbury was appointed a justice of

[Marbury was appointed a justice of the peace, a
minor judicial officer, in the District of Columbia, by
President Adams—a few days before President Jefferson
took office
after
defeating
Adams
in the
election

of
1800.
Marbury’s
position
was
one
of
42
positions

created
by the
lame
duck
Congress (dominated
by

Adams’
Federalist
party).
Ironically,
his
appointment

was
signed
by
Adams’
Secretary
of
State,
John Marshall,
who
also
was
appointed
and
sworn-in
as the

hief
Justice
of
the
Supreme
Court
only
days
before

Jefferson
took
office. Oddly,
neither
Adams
nor
Marshall
delivered
the commission
to Marbury
before

they
left
office,
creating
the
basic
circumstances
from

which
this
dispute
arose.]

Marshall,
Chief Justice.


* * *
At the last term on the affidavits then read and
filed with the clerk, a rule was granted in this case, requiring
the
secretary
of state
to
show cause
why
a mandamus
should
not issue,
directing him
to deliver to

William
Marbury his own commission as a justice of
the
peace
for the
county
of
Washington,
in
the District

of
Columbia.
No cause has been shown, and the present motion
is
for
a mandamus.
The
peculiar
delicacy
of
this

ase,
the
novelty
of
some
of
its circumstances,
and
the

real
difficulty
attending
the
points
which
occur in
it,

equire
a complete
exposition
of
the
principles
on

which
the
opinion
to be
given
by
the
court
is

founded.

. . . .

1
In the order in which the court has viewed this
subject, the following questions have been considered
and decided.
1st. Has the applicant a right to the commission he
demands?
2d. If he has a right, and that right has been violated,
do the laws of his country afford him a remedy?
3d. If they do afford him a remedy, is it a mandamus
issuing from this court?
The first object of inquiry is . . . [h]as the applicant
a right to the commission he demands?
His right originates in an act of Congress passed in
February 1801, concerning the District of Columbia.
After dividing the district into two counties, the 11th
section of this law enacts, “that there shall be appointed
in and
for
each
of
the
said
counties,
such

number
of discreet persons
to
be justices of
the
peace

as
the
president
of the
United
States
shall,
from
time
to

time,
think expedient,
to continue
in office for five
years.[”]
It appears
from
the
affidavits,
that
in compliance
with
this law,
a commission
for William Marbury
as
a justice
of peace
for
the
county
of
Washington,
was

signed
by
John
Adams,
then
president
of the
United

States;
after
which
the seal
of
the United
States
was

affixed
to
it; but the
commission
has never
reached the

person
for
whom
it was
made
out.

In order to determine whether he is entitled to this
commission, it becomes necessary to inquire whether he
has been appointed to the office. For if he has been appointed,
the law continues him in office for five years,

and
he is entitled
to the possession
of
those
evidences of
office,
which,
being
completed,
became his property.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

[Marbury ถูกแต่งตั้งเป็นความยุติธรรมของเดอะพีซ การจำนวนเจ้าหน้าที่ยุติธรรม ในโคลัมเบียของอำเภอ โดยประธาน Adams ซึ่งไม่กี่วันก่อน Jefferson ประธานาธิบดีเอาสำนักงานหลังจากเอาชนะAdamsในการเลือกตั้งของ1800ของ Marburyตำแหน่งถูกหนึ่งของ42ตำแหน่งสร้างโดยอ่อนแอเป็ดรัฐสภา (ครอบงำโดยของ AdamsFederalistปาร์ตี้)แดกดันของเขานัดหมายถูกลงนามโดยของ Adamsเลขานุการของรัฐจอห์นมาร์แชลคนนอกจากนี้ถูกการแต่งตั้งและสาบานในเป็นhiefความยุติธรรมของที่สุพรีมคอร์ทเท่านั้นวันก่อนที่จะJeffersonเอาอาคารสำนักงาน น่าไม่Adamsหรือมาร์แชลล์การจัดส่งนายการ Marburyก่อนที่จะพวกเขาซ้ายสำนักงานสร้างที่พื้นฐานสถานการณ์จากซึ่งนี้ข้อโต้แย้งเกิด]มาร์แชลล์ประธานศาลสูงสุด* * * ที่สุดท้าย ระยะบน affidavits ที่อ่านแล้ว และ ยื่นกับเสมียน กฎได้รับในกรณีนี้ ต้องการที่เลขานุการของรัฐถึงแสดงสาเหตุทำไมmandamus การควรไม่ออกผู้กำกับเขาจัดส่งให้WilliamMarbury แก่ตนเป็นความยุติธรรมของที่ความสงบสุขสำหรับการเขตของวอชิงตันในอำเภอของโคลัมเบีย สาเหตุไม่ได้รับการแสดง และการเคลื่อนไหวอยู่เป็นสำหรับmandamusที่แปลกอาหารของนี้aseที่นวัตกรรมของบางของของสถานการณ์และที่จริงความยากลำบากเข้าร่วมที่คะแนนซึ่งเกิดขึ้นในมันequireการเสร็จสมบูรณ์นิทรรศการของที่หลักการบนซึ่งที่ความคิดเห็นจะกำหนดให้โดยที่คอร์ทเป็นก่อตั้งขึ้น. . . . 1 ในใบสั่งซึ่งศาลได้ดูนี้หัวข้อ คำถามต่อไปนี้ได้รับการพิจารณาและเลือก 1. ผู้สมัครมีสิทธิให้นายเขาความต้องการหรือไม่ สองมิติถ้าเขามีสิทธิ และมีการ ละเมิดสิทธิทำกฎหมายของประเทศของเขาจ่ายเขาการแก้ 3d ถ้าพวกเขาสามารถเขาการแก้ เป็นมันเป็น mandamusออกจากศาลนี้ เป้าหมายแรกของการสอบถามเป็น... [h] เป็นผู้สมัครสิทธิที่จะเสริมที่เขาต้องการหรือไม่ ขวาของเขามาในพระราชบัญญัติของรัฐสภาผ่านใน1801 กุมภาพันธ์ เกี่ยวกับดิสตริกต์ออฟโคลัมเบียหลังจากแบ่งเขตสองเขต ที่ 11ส่วนของกฎหมายนี้ enacts "ที่มีจะได้รับแต่งตั้งใน และสำหรับแต่ละของที่กล่าวว่าเขตดังกล่าวหมายเลขคนที่รอบคอบถึงเป็น justices ของที่ความสงบสุขเป็นที่กรรมการผู้จัดการใหญ่ของยูไนเต็ดอเมริกาจะจากเวลาถึงเวลาคิดว่า สมควรเพื่อดำเนินต่อในสำนักงาน 5ปี[”]ปรากฏจากที่affidavitsที่ในการปฏิบัติตามกฎระเบียบด้วยกฎหมายนี้ค่านายหน้าสำหรับ William Marburyเป็นมีความยุติธรรมความสงบสุขสำหรับที่เขตของวอชิงตันถูกลงนามโดยจอห์นAdamsแล้วกรรมการผู้จัดการใหญ่ของยูไนเต็ดอเมริกาหลังจากซึ่งตราประทับของสหรัฐอเมริกาถูกติดถึงมัน แต่ค่าคอมมิชชันไม่เคยมีถึงคนสำหรับซึ่งมันเป็นทำออกเพื่อกำหนดว่า เขาจะได้รับนี้ค่าคอมมิชชัน มันจะต้องสอบถามว่า เขาได้รับแต่งตั้งไปยังสำนักงาน ถ้า เขาได้รับแต่งตั้งกฎหมายยังคงเขาใน office สำหรับ 5 ปีและเขาจะได้รับสิทธิ์เพื่อความครอบครองของเหล่านั้นหลักฐานของสำนักงานที่ความเป็นอยู่เสร็จสมบูรณ์เป็นคุณสมบัติของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

[ เบอรีได้รับการแต่งตั้งเป็นผู้พิพากษาแห่งสันติภาพ ,
รองตุลาการ เจ้าหน้าที่ในเมืองโคลัมเบียโดย
ประธาน adams-a สองสามวันก่อนประธานาธิบดีเจฟเฟอร์สัน



เข้ามาหลังจากเอาชนะในการเลือกตั้งอดัมส์





ของ 1800 ของตำแหน่ง


เบอรีเป็นหนึ่ง

42 ของ



โดยตำแหน่งสร้าง


ขาเป็ดรัฐสภา ( dominated โดยอดัมส์ '




โชคดีปาร์ตี้ )


นัดแดกดันของเขาถูก





อดัมส์ ' ลงนามโดยเลขานุการของรัฐ


, จอห์น มาร์แชล ที่ยังถูก






สาบานและได้รับการแต่งตั้งเป็นผู้พิพากษาของ hief








วันศาลฎีกาศาลเท่านั้น




เจฟเฟอร์สันก่อนเอาสำนักงาน น่าแปลกเหมือนกัน




จัดส่งอดัมส์หรือมาร์แชล


ก่อนที่คณะกรรมการจะเบอรี




เขาซ้ายสำนักงานสร้าง





จากสถานการณ์พื้นฐานนี้ซึ่ง


เกิดข้อพิพาท ]

?
หัวหน้าผู้พิพากษา .



* * *ที่ระยะสุดท้ายในคำให้การแล้วอ่าน
ยื่นกับเสมียน กฎได้รับในกรณีนี้ต้อง





เลขานุการของรัฐแสดงให้



ทำไมเป็นศาลสูงจะไม่ปัญหากับเขา




ให้วิลเลี่ยมเบอรีค่านายหน้าของเขาเอง ความยุติธรรมของสันติภาพ





สำหรับเมืองของวอชิงตันในเมือง




ของโคลัมเบีย
ไม่เพราะมีการแสดง และปัจจุบัน


เคลื่อนไหวสำหรับเป็นศาลสูง .




นี่แปลก อาหารอันโอชะของ

ase ,




ของนวัตกรรมของบางสถานการณ์
,




และจริงยาก



เรียนซึ่งเกิดขึ้นในจุด

,




equire เป็นนิทรรศการที่สมบูรณ์ของ




ซึ่งในหลักการ




ความเห็นจะได้รับโดย




เป็นศาลที่ก่อตั้งขึ้น .

. . . . . . .

1
ในใบสั่งที่ศาลได้ดูเรื่องนี้

คำถามต่อไปนี้ได้รับการพิจารณา และตัดสินใจ
1มีผู้สมัครขวาคณะกรรมการเขา
ความต้องการ ?
2 . ถ้าเขามีสิทธิ และสิทธิที่ได้รับการละเมิด
ทำกฎหมายของประเทศของเขาให้เขาแก้ ?
3D ถ้าจะให้เขาแก้เป็นศาลสูง
ออกจากสนามนี้
วัตถุแรกของสอบถามรายละเอียดเพิ่มเติมคือ . . . . . . . [ H ] เป็นผู้สมัคร
สิทธิคณะกรรมการเขาความต้องการ ?
ถูกต้องของเขา เกิดขึ้นในการกระทำของรัฐสภาผ่านใน
กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1801 ในโคลัมเบีย .
หลังจากแบ่งเขตออกเป็นสองมณฑล มาตรา 11 ของกฎหมายนี้ enacts
" ว่า จะมีการแต่งตั้ง



และสำหรับแต่ละของ



ว่าเขต เช่น


ของหมายเลขรอบคอบคน


เป็นผู้พิพากษาของ





สันติภาพเป็นประธานของสหรัฐอเมริกาสหรัฐอเมริกา






เวลาจะจากไป

เวลา


คิดว่า expedient ต่อไปในสำนักงาน 5
[ ]
" ปีปรากฏจากคำให้การ




,

ที่สอดคล้องกับกฎหมายนี้

สำหรับคณะกรรมการวิลเลียมเบอรี


เป็นยุติธรรมสันติ



สำหรับเขตของ

คือ วอชิงตัน , ลงนามโดยจอห์น







แล้ว อดัม ประธานของ



หลังจากสหรัฐอเมริกา ;



ซึ่งตราประทับของสหรัฐอเมริกาสหรัฐอเมริกา






มีติดมัน แต่คณะกรรมการ


ไม่เคยถึง




คนสำหรับผู้ที่ทำมัน

.

เพื่อตรวจสอบว่าเขามีสิทธิได้รับค่านายหน้านี้
, มีความจำเป็นเพื่อสอบถามว่าเขา
ได้รับการแต่งตั้งให้สำนักงาน ถ้าเขาได้รับแต่งตั้ง
กฎหมายยังคงเขาในสำนักงานเป็นเวลาห้าปี



และเขามีสิทธิที่จะครอบครอง

หลักฐาน

ของที่ office


ซึ่งเป็นสมบูรณ์
กลายเป็นสมบัติของเขา