“Then she must have stolen it!” Las

“Then she must have stolen it!” Lashia angrily yelled, “Claire, you thief, how shameless! You’re disgracing the Hill family too much, I will… ” Again, Lashia lost all reason because of Claire. Unceasingly she blurted out everything in her brain. Jean raised his brow. How did he not notice this angel-looking second Miss was so uncouth.

“Are you a pig?” Claire’s light sentence made everyone present deathly quiet. “How many people in the world can steal from the wizard sage Cliff?”

After this sentence, Lashia’s mouth seemed like it was glued open, wide and not closed.

Mozart’s expression became serious and the two other disciples stared blankly, frozen in place.

Just as everyone was deathly silent, the sound of hurried footsteps sounded from the entrance of the Magician Council.

Cliff, that perverted old man, skipped out the door. The moment he saw Claire his smile blossomed. Running quickly out, his mouth started vulgarly exclaiming, “Oh~ Oh~~ My beloved darling disciple, I thought you would never come to find me. I waited for you forever.”

Mozart blanked out, completely frozen. Master was calling him what? And so nauseatingly? Is he mistaken? This had never happened before.

Everyone else also blanked out, but they were happy. They never thought that Cliff liked their master this much. Their hope that Cliff would give guidance grew.

Only Jean had an undetectable ridiculing cold smile.

The disciple who went to report almost bit his tongue off. He only said that there was a blonde-haired girl who even threatened him that he would suffer consequences if he didn’t go and report. He never thought that Cliff would ignore those arrogant words and almost flew out.

The people all were frozen in awe, but the more surprising thing had still not happened.

The next moment, Cliff had already rushed up to Claire and attempted a hug, which Claire dodged. Then Cliff agilely turned and extended his hand to lift Claire’s skirt. The skirt was only lifted for an instant before Claire quickly withdrew backwards. Jean held onto Claire’s waist and Claire kicked out with force. Her foot landed accurately on Cliff’s face. These series of actions all happened very smoothly with no breaks in between. Jean and Claire’s coordination was very well timed.

Crows cawed in the sky, leaves floated around in the air.

Awkwardness……………………………………

(In the future, Cliff kept this habit. Every time he met Claire he would attempt to lift up her skirt, never tired of it despite her threats. But he never succeeded.)

For all the years Mozart lived, this was the first time he felt that his heart would malfunction, unable to bear with the situation at hand.

Lashia’s brain completely stopped running, her face a mixed colored palette, as splendid as could be. She just stood there motionless like an idiot. Her two seniors almost fainted, foaming at the mouth.

“Oh~~ My precious Claire, how could you treat your Master this way?” Cliff acted like nothing was wrong, and stood up with a blank face. He fished out a handkerchief and pouted. On his face there was an obvious footprint.

“How long are you going to keep holding me?” Claire completely ignored Cliff’s emotional complaints, and instead glanced at Jean to speak coldly.

Jean hurriedly let go at once, helping Claire to her feet.

“If you dare lift my skirt again, I’ll slice you to pieces.” Claire’s ghastly tone brought the two petrified apprentice magicians at the door back to life. They both desperately rubbed their eyes, doubting that all they’ve seen today were hallucinations.

“Oh, my darling disciple, don’t be like that.” Cliff still didn’t change his bad habit and squinted pervertedly at Claire’s bosom. “Let me guess, today you’re wearing a round corset.”

The people who came back to their senses twitched their mouths. Although they knew Cliff was perverted, they never imagined he could be so brazen and shameless.

Claire’s cold gaze made Cliff a little uneasy. He coughed and became a little more serious. “Well, Claire, first follow me to my laboratory. I’ll give you my notebook.”

“Yes.” Claire nodded.

Cliff led Claire and Jean into the Magician Council just like that. He was so cheerful that he had totally forgotten about his other disciple, Mozart, who was standing at the entrance.

“Master…” Mozart finally called out to Cliff who was about to go in.

“Oh?” Only then Cliff turned around and saw Mozart. “Ah? Mozart, why are you here?”

This sentence made Mozart’s mouth tremble.

These two completely different treatments made everyone flabbergasted and wordless.

“Master, it was you who said you had time today and told me to come over.” Mozart answered carefully.

“Oh, well, I’m busy now. Come another day.” Cliff was now totally focused on Claire, there was no way he could have time to spend on Mozart.

“Yes, Master.” Mozart obediently nodded without any objection.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"แล้วเธอต้องได้ขโมยมัน" Lashia ตะโกนด้วยความโกรธ "แคลร์ คุณขโมย เสียนี่กระไร คุณกำลัง disgracing ครอบครัวเขามากเกินไป จะ... "อีกครั้ง Lashia หายไปทั้งหมดเหตุผล เพราะแคลร์ คุณธรรมเธอโพล่งออกมาทุกอย่างในสมองของเธอ ยีนส์ยกคิ้วของเขา วิธีทำเขาไม่สังเกตนางสาวสองกำลังเทวดานี้คือซุ่มซ่ามมาก"ท่านหมู" โทษเบาของ Claire ทำคนปัจจุบันเงียบคล้ายความตาย "กี่คนในโลกสามารถขโมยจาก sage ช่วยสร้างหน้าผาหลังจากประโยคนี้ ปากของ Lashia ดูเหมือนจะติดกาวเปิด กว้าง และไม่ปิดนิพจน์ของ Mozart กลายเป็นร้ายแรง และสองอื่น ๆ สาวกจ้อง blankly แช่แข็งในสถานเพียงแค่เป็นคนเงียบราง ไพเราะเสียงรีบก้าวเข้าสภานักมายากลคลิฟ ที่ชายชราหญิงโสเภณี ข้ามไปออกประตู ในขณะที่เขาเห็นแคลร์ยิ้มเบ่งบาน ทำงานได้อย่างรวดเร็วออก ปากเริ่ม vulgarly exclaiming, " Oh ~ Oh ~ ~ ศิษย์รักที่รักของฉัน ผมคิดว่า คุณจะไม่เคยมาหาฉัน ฉันรอคุณตลอดไป"โมสาร์ทคัดออก แช่แข็งอย่างสมบูรณ์ หลักถูกเรียกให้เขาอะไร และเอียนดังนั้น เขาจะเข้าใจผิด นอกจากนี้นี้ไม่ได้เกิดขึ้นก่อนทุกคนยังคัดออก แต่พวกเขามีความสุข ไม่เคยคิดว่า หน้าผาถูกใจพวกนี้มากขึ้น ความหวังของพวกเขาที่หน้าผาจะให้คำแนะนำการเติบโตยีนส์เฉพาะมียิ้มเย็น ridiculing จิตวิทยาการศิษย์ที่ไปรายงานเกือบบิตลิ้นปิด เขาเพียงบอกว่า มีผู้หญิงแม้ขู่เขาว่า เขาจะประสบผลที่ตามมาถ้าไม่ได้ไป blonde-haired และรายงาน เขาไม่เคยคิดว่า หน้าผาจะละเว้นคำหยิ่ง และเกือบบินออกทุกคนถูกแช่แข็งในความกลัว แต่สิ่งที่น่าแปลกใจมากยังไม่เกิดช่วงเวลาถัดไป คลิฟได้แล้ววิ่งถึงแคลร์ และพยายามกอด ซึ่งแคลร์ dodged จากหน้าผา agilely หัน และขยายมือยกกระโปรงของ Claire กระโปรงถูกเพียงยกสำหรับทันทีก่อนที่แคลร์เร็วถอนตัวถอยหลัง จีนลงบนเอวของ Claire และแคลร์เตะออก ด้วยแรงด้วย เท้าของเธอที่ดินอย่างถูกต้องบนใบหน้าของ Cliff ชุดของการกระทำทั้งหมดเหล่านี้เกิดขึ้นได้อย่างราบรื่นมากกับไม่แบ่งในระหว่าง ยีนส์และของ Claire ประสานดีหมดเวลากา cawed ในท้องฟ้า ใบลอยรอบในอากาศAwkwardness ...(ในอนาคต หน้าผาเก็บนิสัยนี้ ทุกครั้งที่เขาได้พบกับแคลร์จะพยายามยกกระโปรงของเธอ ไม่เคยเบื่อของมันทุกกระบวน แต่เขาไม่เคยประสบความสำเร็จ)ปีทั้งหมดที่โมสาร์ทเคยอาศัยอยู่ นี้เป็นครั้งแรกที่เขารู้สึกว่า หัวใจของเขาจะทำงานผิดพลาด ไม่สามารถแบกรับกับสถานการณ์ที่สมองของ Lashia สมบูรณ์หยุดการทำงาน ใบหน้าของเธอที่ผสมสีจานสี สวยงามอาจจะ เธอเพียงแค่ยืนอยู่มีนิ่งเหมือนคนงี่เง่า ผู้สูงอายุของเธอสองเกือบเป็น ฟองที่ปาก"โอ้ ~ ~ แคลร์ที่มีค่าของฉัน วิธีสามารถคุณรักษาหลักของวิธีนี้? " คลิฟทำหน้าที่เหมือนไม่มีอะไรไม่ถูกต้อง และย่อขึ้น ด้วยใบหน้าที่ว่างเปล่า เขาตกปลาหาผ้าเช็ดหน้า และ pouted ใบหน้า มีรอยเห็นได้ชัด"นานเท่าคุณจะเก็บถือฉัน" แคลร์ละเว้นสมบูรณ์ของ Cliff อารมณ์ร้อง และ glanced แทน ที่จีนพูดจ้างงานฌองรีบปล่อยให้ไปในครั้งเดียว ช่วยแคลร์เท้าของเธอ"ถ้าคุณกล้ายกกระโปรงของฉันอีกครั้ง ฉันจะชิ้นคุณชิ้นนี้ โทนสีส่วนของ Claire นำมายากลเพทริฟีฟอเรสต์เด็กฝึกงานที่สองที่ประตูไปชีวิต นอกจากนี้พวกเขาทั้งหมดลูบตา สงสัยว่า ทั้งหมดที่พวกเขาเคยเห็นวันนี้ถูกหลอน"โอ้ ศิษย์รักของฉัน ไม่เป็นเช่นนั้น" คลิฟยังไม่ได้เปลี่ยนนิสัยของเขาเสีย และ squinted pervertedly ที่คู่หูของ Claire "ให้ฉันเดา วันนี้คุณกำลังสวมใส่แบบรัดรอบ"คนที่กลับเข้ามาในความรู้สึกของพวกเขา twitched เขาตะพด แม้ว่าพวกเขารู้ว่า หน้าผาถูกในทางที่ผิด พวกเขาไม่เคยคิดจะให้คมชัด และไร้ยางอายสายตาเย็นของ Claire ทำหน้าผาไม่สบายใจเล็กน้อย เขาไอ และกลายเป็นร้ายแรงน้อย "ดี แคลร์ ก่อนทำตามฉันไปห้องปฏิบัติการของฉัน จะให้สมุดบันทึกของฉัน""ใช่" แคลร์แล้วพยักหน้าอย่างคลิฟนำแคลร์และฌองเข้าสภานักมายากลเพียงเช่นนั้น เขาก็ร่าเริงว่า เขามีทั้งหมดลืมเกี่ยวกับเขาอื่น ๆ ศิษย์ โมสาร์ท ที่กำลังยืนอยู่ที่ทางเข้า"อาจารย์..." โมสาร์ทก็เรียกว่าออกไปหน้าผาที่กำลังจะไปใน"โอ้" เฉพาะหน้าผาหัน แล้วเห็นโมสาร์ท "อา โมสาร์ท ทำไมอยู่คุณที่นี่? "ประโยคนี้ทำของ Mozart ปากสั่นการรักษาเหล่านี้สองอย่างทำทุกคนงงมาก และ wordless"หลัก มันถูกที่บอกว่า คุณมีเวลาวันนี้ และบอกให้ฉันมา" โมสาร์ทตอบอย่างระมัดระวัง"โอ้ ดี ฉันไม่ว่างตอนนี้ มาอีกวัน" คลิฟตอนนี้ทั้งหมดเน้นแคลร์ มีวิธีที่ไม่มีเวลาที่จะใช้บนโมสาร์ท"ใช่ มาสเตอร์" โมซาร์ทเชื่อฟังเลยต้องไม่คัดค้าน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"แล้วเธอจะต้องได้ถูกขโมยมัน!" Lashia โกรธตะโกน "แคลร์, คุณขโมยวิธีไร้ยางอาย! คุณกำลัง disgracing ครอบครัวฮิลล์มากเกินไปผมจะ ... "อีกครั้ง Lashia หายไปเหตุผลทั้งหมดเป็นเพราะแคลร์ อย่างไม่หยุดยั้งเธอโพล่งออกมาทุกอย่างในสมองของเธอ ฌองยกคิ้วของเขา วิธีการที่เขาได้สังเกตเห็นเทวดามองที่สองนี้เป็นนางสาวแปลกดังนั้น.

"คุณหมู?" ประโยคของแคลร์ทำให้ทุกคนนำเสนอที่เงียบสงบเหมือนคนตาย "กี่คนในโลกสามารถขโมยจากคลิฟวิซาร์ด Sage?"

ประโยคหลังนี้ปาก Lashia ดูเหมือนว่ามันถูกติดกาวที่เปิดกว้างและไม่ได้ปิด.

การแสดงออกของโมซาร์ทกลายเป็นที่ร้ายแรงและสาวกสองคนอื่น ๆ จ้อง blankly แช่แข็งในสถานที่

เช่นเดียวกับทุกคนก็เงียบเหมือนคนตายเสียงฝีเท้ารีบเป่าจากประตูทางเข้าของหมอผีสภา. the

Cliff แล้วว่ามนุษย์เก่านิสัยข้ามออกจากประตู ช่วงเวลาที่เขาเห็นรอยยิ้มของเขาแคลร์เบ่งบาน ทำงานได้อย่างรวดเร็วออกจากปากของเขาเริ่มมูมมามอุทาน "โอ้ ~ โอ้ ~~ ศิษย์รักที่รักของฉันฉันคิดว่าคุณจะไม่มาหาฉัน ฉันรอคุณตลอดไป. "

โมซาร์ทคอมพ์ออกแช่แข็งอย่างสมบูรณ์ ปริญญาโทได้รับการเรียกเขาว่าอะไร? และ nauseatingly เพื่อ? เขาจะเข้าใจผิด? นี้ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน.

คนอื่น ๆ ยังคอมพ์ออก แต่พวกเขามีความสุข พวกเขาไม่เคยคิดว่าคลิฟชอบเจ้านายของตนมากขนาดนี้ ความหวังของพวกเขาที่คลิฟจะให้คำแนะนำที่เพิ่มขึ้น.

เท่านั้นฌองมีการตรวจสอบไม่พบรอยยิ้มยั่วเย้าเย็น.

สาวกที่ไปรายงานเกือบกัดลิ้นของเขาออก เขาบอกว่ามีเป็นสาวผมบลอนด์ผมที่แม้ขู่เขาว่าเขาจะได้รับผลกระทบถ้าเขาไม่ได้ไปและรายงาน เขาไม่เคยคิดว่าคลิฟฟ์จะไม่สนใจคำหยิ่งเหล่านั้นและเกือบจะบินออก.

คนทั้งหมดถูกแช่แข็งในความหวาดกลัว แต่สิ่งที่น่าแปลกใจมากก็ยังไม่เกิดขึ้น.

ช่วงเวลาต่อไปคลิฟได้รีบวิ่งไปแล้วถึงแคลร์และพยายามที่กอดซึ่ง แคลร์หลบ จากนั้นคลิฟหยอยเปิดและขยายมือของเขาจะยกกระโปรงของแคลร์ กระโปรงถูกยกขึ้นเฉพาะสำหรับทันทีก่อนที่แคลร์ได้อย่างรวดเร็วถอนตัวออกไปข้างหลัง ฌองจับเอวของแคลร์และแคลร์เตะออกไปด้วยพลัง เท้าของเธอเป็นเจ้าของที่ดินอย่างถูกต้องบนใบหน้าของคลิฟ ชุดเหล่านี้มาจากการกระทำทุกสิ่งเกิดขึ้นได้อย่างราบรื่นมากกับการแบ่งในระหว่างไม่มี ฌองและแคลร์ของการประสานงานเป็นอย่างดีหมดเวลามาก.

กา cawed ในท้องฟ้าใบลอยไปรอบ ๆ ในอากาศ.

อึดอัด ..........................................

(ในอนาคตคลิฟเก็บไว้นิสัยนี้. ทุกครั้งที่เขา พบกับแคลร์เขาจะพยายามที่จะยกขึ้นกระโปรงของเธอไม่เคยเหนื่อยของมันแม้จะมีภัยคุกคามของเธอ. แต่เขาไม่เคยประสบความสำเร็จ.)

สำหรับทุกปีของโมซาร์ทอาศัยอยู่นี้เป็นครั้งแรกที่เขารู้สึกว่าหัวใจของเขาจะผิดพลาดไม่สามารถที่จะแบกรับกับ สถานการณ์ที่อยู่ในมือ.

สมอง Lashia สมบูรณ์หยุดทำงานใบหน้าของเธอจานสีผสมเป็นที่สวยงามอาจจะเป็น เธอก็ยืนอยู่ที่นั่นนิ่งเหมือนคนงี่เง่า สองผู้สูงอายุของเธอเกือบจะเป็นลมฟองที่ปาก.

"โอ้ ~~ แคลร์ที่มีค่าของฉันวิธีที่คุณสามารถรักษาปริญญาโทของคุณด้วยวิธีนี้" คลิฟทำท่าเหมือนไม่มีอะไรผิดและลุกขึ้นยืนด้วยใบหน้าที่ว่างเปล่า เขาตกปลาออกผ้าเช็ดหน้าและ pouted บนใบหน้าของเขามีรอยที่เห็นได้ชัด.

"นานแค่ไหนคุณจะไปให้ถือฉัน?" แคลร์ละเว้นสมบูรณ์ร้องเรียนอารมณ์ของ Cliff และแทนที่จะเหลือบมองไปที่ฌองที่จะพูดอย่างเย็นชา.

ฌองรีบปล่อยให้ไปในครั้งเดียวช่วยแคลร์ไปที่เท้าของเธอ

"ถ้าคุณกล้ายกกระโปรงของฉันอีกครั้งฉันจะหั่นเป็นชิ้น ๆ คุณ." เสียงน่ากลัวของแคลร์นำสองนักมายากลเด็กฝึกงานกลายเป็นหินที่ประตูกลับมามีชีวิต พวกเขาทั้งสองหมดลูบตาของพวกเขาสงสัยว่าสิ่งที่พวกเขาได้เห็นในวันนี้เป็นภาพหลอน.

"โอ้ศิษย์รักของฉันไม่ได้เป็นเช่นนั้น." คลิฟยังไม่ได้เปลี่ยนนิสัยที่ไม่ดีของเขาและ squinted pervertedly ที่อกของแคลร์ "ให้ฉันเดาว่าวันนี้คุณกำลังสวมใส่รัดตัวรอบ."

คนที่กลับมารู้สึกของพวกเขากระตุกปากของพวกเขา แม้ว่าพวกเขาจะรู้ว่าคลิฟเป็นนิสัยที่พวกเขาไม่เคยคิดว่าเขาอาจจะเป็นอย่างนั้นหน้าด้านและไร้ยางอาย.

แคลร์จ้องมองเย็นทำคลิฟเล็ก ๆ น้อย ๆ ไม่สบายใจ เขาไอและกลายเป็นเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่รุนแรงมากขึ้น "ดีแคลร์เป็นครั้งแรกตามฉันไปยังห้องปฏิบัติการของฉัน ฉันจะให้คุณโน๊ตบุ๊คของฉัน. "

" ใช่. "แคลร์พยักหน้า.

คลิฟนำแคลร์และฌองเข้าไปในสภาหมอผีเช่นเดียวกับที่ เขาจึงร่าเริงว่าเขาได้ลืมทั้งหมดเกี่ยวกับสาวกอื่น ๆ ของเขาโมซาร์ทที่กำลังยืนอยู่ที่ทางเข้า.

"นาย ... " โมซาร์ทในที่สุดก็เรียกว่าออกคลิฟซึ่งเป็นเรื่องเกี่ยวกับที่จะไปใน.

"โอ้?" เท่านั้นจากนั้นคลิฟหันไปรอบ ๆ และ เห็นโมซาร์ท "แอมป์? โมซาร์ททำไมคุณมาที่นี่? "

ประโยคนี้ทำให้สั่นปากของโมซาร์ท.

ทั้งสองวิธีการรักษาที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิงทำให้ทุกคนงุนงงและพูดไม่ออก.

" นายมันเป็นคุณที่บอกว่าคุณมีเวลาวันนี้และบอกให้ผมมา. "โมซาร์ทตอบอย่างระมัดระวัง

"โอ้, ดี, ผมยุ่งตอนนี้ มาอีกวันหนึ่ง. "คลิฟตอนนี้เน้นทั้งหมดในแคลร์ไม่มีทางที่เขาจะได้มีเวลาที่จะใช้จ่ายในการ Mozart no.

" ใช่โท. "Mozart เชื่อฟังพยักหน้าโดยไม่คัดค้านใด ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" แล้วเธอจะต้องขโมยมัน " lashia เกรี้ยวกราดตวาด " แคลร์ เธอขโมยน่าไม่อาย ! คุณเสื่อมเสียต่อครอบครัวเขามากเกินไป ผมจะ . . . . . . . " อีก lashia หายไปทั้งหมด เหตุผลเพราะ แคลร์ อย่างไม่หยุดยั้ง เธอพูดออกมาทุกอย่างในสมองของเธอ จีนยกคิ้วของเขา ทำไมเขาไม่สังเกตเห็นเทวดานี้มองพลาดที่สองช่างป่าเถื่อน" คุณหมู " แคลร์แสงประโยคทำให้ทุกคนปัจจุบันเค้าก็เงียบ " กี่คนในโลกที่สามารถขโมยจากพ่อมดเซจคลิฟ "หลังจากประโยคนี้ ปาก lashia มันดูเหมือนมันติดกาวที่เปิดกว้างและไม่ปิดสีหน้าของโมสาร์ทก็จริงจังและสองอื่น ๆสาวกจ้องอย่างว่างเปล่าแช่แข็งในสถานที่ขณะที่ทุกคนเป็นเพชฌฆาตเงียบ เสียงฝีเท้าเร่งรีบเสียงจากทางเข้าสภาผู้วิเศษหน้าผาที่ตาแก่ลามก หลบหนีออกจากประตู ตอนนั้นที่เขาเห็น แคลร์ยิ้มเบ่งบาน วิ่งเร็วออก ปากของเขาเริ่มอย่างมีคุณภาพต่ำลงอุทาน " โอ้ ~ โอ้ ~ ~ ที่รักของฉันที่รักลูกศิษย์ ผมนึกว่าคุณจะไม่มาหาผม ผมรอคุณตลอดไป "เพลงสูญเสียความทรงจำ แช่แข็งอย่างสมบูรณ์ อาจารย์เรียกเขาว่าอะไร ดังนั้น nauseatingly ? เขาเข้าใจผิด นี้ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนทุกคนก็สูญเสียความทรงจำ แต่พวกเขาก็มีความสุข พวกเขาไม่เคยคิดว่าคลิฟชอบเจ้านายของตนมากขนาดนี้ ตนหวังว่าจะให้คําแนะนําผาโตเฉพาะจีนมี undetectable หัวเราะเยาะยิ้มเย็นลูกศิษย์ที่ไปรายงานเกือบกัดลิ้นของเขาออก เขากล่าวว่า มีขนสีบลอนด์สาวที่คุกคามเขา ว่าเขาจะประสบผล ถ้าเขาไม่ได้รายงานไป . เขาไม่เคยคิดเลยว่า หน้าผาจะไม่สนใจคำพูดอวดดี และเกือบจะบินออกไปคนถูกแช่แข็งในความหวาดกลัว แต่สิ่งที่น่าแปลกใจมากขึ้นก็ยังไม่เกิดขึ้นเวลาต่อมา หน้าผาก็วิ่งขึ้น แคลร์ และพยายามกอด ซึ่งแคลร์หลบ . แล้วผา agilely เปิดและขยายมือของเขายกกระโปรงของแคลร์ กระโปรงแค่ยกทันทีก่อนที่แคลร์รีบถอนตัวไปข้างหลัง จีนจับเอวของแคลร์แคลร์เตะออกด้วยคับ เท้าเธอลงจอดได้อย่างถูกต้องบนหน้าผาใบหน้า ชุดของการกระทำเหล่านี้ทั้งหมดเกิดขึ้นอย่างราบรื่น ไม่มีพัก จีนและการประสานงานของแคลร์มากกมายกา cawed ในท้องฟ้า ใบไม้ลอยอยู่ในอากาศ.......................................... ความอาย( ในอนาคต หน้าผาก็นิสัย ทุกครั้งที่เขาได้พบกับแคลร์ เขาพยายามที่จะยกกระโปรงของเธอ ไม่เคยเบื่อ แม้จะมีคำขู่ของเธอ แต่เขาไม่เคยทำสำเร็จ )ทุกๆปี โมซาร์ทมีชีวิตอยู่ นี่เป็นครั้งแรกที่เขารู้สึกว่าหัวใจของเขาจะทำงานผิดปกติ ไม่สามารถทนกับสถานการณ์ในมือlashia สมองทั้งหมดหยุดวิ่ง คละสี สีหน้าของเธออย่างวิจิตร เช่นอาจเป็น เธอยืนนิ่งเหมือนคนโง่ สองรุ่นพี่เกือบหมดสติ น้ำลายฟูมปาก" โอ้ ~ ~ แคลร์ ที่รักของฉัน ทำไมคุณถึงทำกับอาจารย์แบบนี้ " ผาทำเหมือนไม่มีอะไรผิดปกติ และลุกขึ้นยืนด้วยสีหน้าว่างเปล่า เขาหยิบผ้าเช็ดหน้าแล้วยื่นออกมา . บนใบหน้าของเขามีรอยชัดเจน" นานแค่ไหนคุณจะกอดผม " แคลร์ ไม่สนใจ คลิฟ อารมณ์ ร้องเรียน และแทนที่จะเห็นจีนพูดอย่างเย็นชาจีนรีบปล่อยทันที ช่วยให้แคลร์กับเท้าของเธอ" ถ้าคุณกล้ายกกระโปรงของฉันอีกครั้ง ฉันจะหั่นแกเป็นชิ้น " แคลร์น่ากลัวโทนนำทั้งสองกลายเป็นศิษย์ผู้วิเศษที่ประตูกลับสู่ชีวิต พวกเขาทั้งหมด ทำให้สายตาของพวกเขาสงสัยว่าพวกเขาได้เห็นในวันนี้เป็นภาพหลอน" โอ้ ลูกศิษย์ที่รัก อย่าเป็นแบบนั้น ผาก็ไม่ได้เปลี่ยนนิสัยที่ไม่ดีของเขาและ pervertedly squinted ที่อ้อมอกของแคลร์ " ให้ฉันเดานะ วันนี้เธอสวมรอบเครื่องรัดตัว .คนที่กลับมาความรู้สึกกระตุกปาก ถึงแม้ว่าพวกเขารู้ว่าหน้าผาอยู่เลย พวกเขาไม่เคยคิดว่าเขาจะหน้าด้านและไร้ยางอาย .แคลร์ หนาวจ้องมองทำให้หน้าผาไม่สบายใจนิดหน่อย เขาไอ และเป็นเพียงเล็กน้อยที่รุนแรงมากขึ้น . " อืม แคลร์ ก่อนตามมาห้องทดลองของฉัน ข้าจะให้เจ้าโน๊ตบุ๊คของฉัน " ." ค่ะ " แคลร์พยักหน้าแคลร์ และ จีน เป็นหน้าผา LED สภาผู้วิเศษเช่นเดียวกับ เขามีความสุขที่เขาได้ลืมเรื่องศิษย์อื่น ๆของเขา โมสาร์ท ที่ยืนอยู่ตรงทางเข้า" อาจารย์ . . . . . . . " โมสาร์ทก็เรียกไปที่หน้าผาที่กำลังจะเข้าไป" โอ้ " งั้น คลิฟหันไปรอบ ๆและเห็นโมสาร์ท " อ๊ะ ? โมสาร์ท , ทำไมคุณอยู่ที่นี่ ? "ประโยคนี้ทำให้โมซาร์ท ปากสั่นสองคนนี้ต่างกันโดยสิ้นเชิง การรักษา และทำให้ทุกคนอึ้งพูดไม่ออก ." อาจารย์ ท่านก็บอกว่า คุณมีเวลาวันนี้ และบอกให้ฉันมา " จุนซูตอบอย่างระมัดระวัง" อืม ตอนนี้ฉันกำลังยุ่งอยู่ มาอีกวัน ผาตอนนี้เน้นทั้งหมดในแคลร์ ไม่มีทางที่เขาจะได้มีเวลาที่จะใช้จ่ายเกี่ยวกับโมสาร์ท" ค่ะ เจ้านาย " โมสาร์ท nodd เชื่อฟัง