Zhang Ye did not refuse, "Then I'll

Zhang Ye did not refuse, "Then I'll not stand on ceremony. Your cooking skills are right up my alley. Just thinking about your cooking makes me salivate. I'll eat another meal of yours."

Wu Zeqing smiled and said, "That's all that matters if you like it. If you aren't satisfied with anything, you can give me suggestions so that I can improve. You sometimes don't mean what you say."

Zhang Ye said exasperatedly, "No, it's really delicious. I'm not trying to curry favor with you."

Wu Zeqing chuckled. "Alright. Take a seat. I'll prepare lunch. If you want some tea, pour it yourself. If you want to watch TV, go ahead and change the channel. Make yourself at home."

Zhang Ye wanted to help out, but was rejected by Wu Zeqing. She was adamant about not letting him do anything. Zhang Ye could only sit on the sofa watching TV. From time to time, he would glance at the beautiful figure busying herself in the open kitchen. Wu Zeqing was wearing a white sweater. It had a wide and plump style and was not furry. It had a lot of leeway. Her pants were an ordinary whitish-gray pair of slacks. She was very suitable for such pale, light colored clothes, as it made her have an endearing temperament. She looked very gentle with her flowing hair. Hey, let's stop talking about it!

Washing the vegetables.

Cutting the vegetables.

This scene was like a piece of art.

Be it her work or cooking, Wu Zeqing did thinks very calmly. She was the kind that did things neither too fast nor too slow. She was never flustered and did things prim and proper.

She was done cooking.

The two of them began eating.

"Oh! Delicious!"

"The fire was a bit too big for the potatoes. It wasn't done well."

"Not at all, this level of heat is perfect. It wouldn't be nice if it’s too crumbly."

The television was always on Beijing Television Station. Suddenly, a familiar jingle was heard.

Zhang Ye's ears perked up when he heard it. He cleared his throat and put down his chopsticks, immediately looking at the TV screen. "Sis Wu, it has begun. This is the commercial."

Wu Zeqing also turned her head to look at it.

The commercial was aired right after a Beijing Television Station entertainment program which had pretty good ratings. The time slot was also not bad. Immediately, there were two characters Zhang Ye was familiar with on the screen. One was an old man, and another an old woman. This was designed by a professional according to Zhang Ye's requirements. It was nearly produced in the exact same fashion as his world's "Brain Platinum" television commercial.

The moment they appeared, the two old animated characters began dancing.

"I will not accept any gifts this year!"

No gifts accepted, no gifts accepted! No gifts accepted, no gifts accepted!"

"The only gift I will accept is Brain Gold! Brain...Gold!"

The final scene was Zhang Ye holding Brain Gold's commercial logo. It was about a second long. Zhang Ye's picture was fleeting because in the next moment, the commercial ended.

Wu Zeqing did not speak a word.

Zhang Ye coughed and said, "Was that OK?"

She asked, "You only have that one shot?"

Zhang Ye acknowledged, "The main focus wasn't supposed to be me."

Wu Zeqing laughed, saying, "I won't evaluate the commercial. I don't have much prior knowledge on this subject. You are the professional in this area. You have done a few commercials, and all of them have been successful. You naturally have much more say and authority than others. Since you planned on doing it this way, you definitely have your reasons. Here, let's carry on eating."

Upon hearing what she said, Zhang Ye started to feel the pressure. "Actually, I only am 90% confident. There is always a 10% chance of uncertainty. You can never be sure of some things."

Wu Zeqing comforted him. "I've seen a poem before, called 'In Future We Trust'. I heard it even saved a life. That poem was written by you, right? I think it was very good. Believe in yourself. You have the strength and the ability. What should be done has been done. Doubt and fear do not help you in any way. Even if Little Mo's company goes bankrupt, it is also due to his mismanagement as he lacks talent in business. It had nothing to do with you."

It may be the case, but if it was any other company, Zhang Ye would have just been their spokesperson and not worry about anything else, but this time, it was different. It was Wu Zeqing's nephew's company, so Zhang Ye was naturally very concerned about it. He would not fool or joke around with such matters.

Let's hope so!

Let's hope the trajectory would be the same as his worlds!

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จางเย่ไม่ได้ปฏิเสธ "แล้วฉันจะไม่ยืนบนพิธี ทักษะการทำอาหารของคุณมีสิทธิ์ขึ้นซอยของฉัน เพียงแค่ความคิดเกี่ยวกับการทำอาหารของคุณทำให้ฉัน salivate ผมจะกินอาหารอื่นของคุณ"วู Zeqing ยิ้ม และกล่าว ว่า "นั่นคือทั้งหมดที่สำคัญถ้าคุณชอบมัน ถ้าคุณไม่พอใจกับอะไร คุณสามารถให้ฉันคำแนะนำเพื่อให้ฉันสามารถปรับปรุง คุณบางครั้งไม่ได้หมายถึง สิ่งที่คุณพูด"จางเย่กล่าวว่า exasperatedly ไม่ได้อร่อยจริง ๆ ไม่โหวตไปประจบกับคุณ"วู Zeqing เบา ๆ "ไม่เป็นไร จะนั่ง ผมจะเตรียมอาหารกลางวัน ถ้าคุณต้องการให้ชาบาง เทด้วยตัวคุณเอง ถ้าคุณต้องการดูรายการโทรทัศน์ ไปข้างหน้า และเปลี่ยนช่อง ทำให้ตัวเองที่บ้าน"จางเย่อยากช่วยออก แต่ถูกปฏิเสธ โดย Wu Zeqing เธอมีความมุ่งมั่นเกี่ยวกับไม่ให้เขาทำอะไร นอกจากนี้จางเยเท่าสามารถนั่งบนโซฟาดูทีวี เวลาเขาจะกวาดตาดูตัวเลขสวย busying ตัวเองในห้องครัวเปิด วู Zeqing รับการสวมใส่เสื้อกันหนาวมีสีขาว มันมีลักษณะกว้าง และอวบ และไม่ขน มันมีงานที่คั่งค้างเป็นจำนวนมาก คู่สีขาวเทาเป็นสามัญกางเกงขายาวกางเกงของเธอได้ เธอก็เหมาะมากเช่นซีด แสงสีเสื้อผ้า ที่ทำให้เธอมีอารมณ์ความรัก เธอดูอ่อนโยนมาก ด้วยผมของเธอไหล เฮ้ เลิกพูดเกี่ยวกับมันล้างผักตัดผักฉากนี้เป็นเหมือนผลงานศิลปะไม่ว่าจะเป็นงานของเธอ หรือการปรุง อาหาร วู Zeqing ไม่คิดว่า ใจเย็นมาก เธอชนิดที่ไม่เคยไปไม่เร็วเกินไป หรือช้าเกินไป เธอถูกไม่ลน และได้สิ่งที่พริมและเหมาะสมเธอทำอาหารทั้งสองได้เริ่มต้นการกิน"โอ้ อร่อย""ไฟก็มีขนาดใหญ่เกินไปสำหรับมันฝรั่ง มันไม่ได้ทำดี"ไม่เลย ระดับความร้อนได้สมบูรณ์แบบ มันไม่ดีถ้ามันกับไอศกรีมเกินไป"โทรทัศน์ได้เสมอบนสถานีโทรทัศน์ปักกิ่ง ทันใดนั้น ได้ยินเพลงคุ้นเคยจางเย่ของหู perked ขึ้นเมื่อเขาได้ยิน เขาล้างคอของเขา และลงเขาตะเกียบ กำลังดูหน้าจอทีวีทันที "Sis วู เริ่มมีการ นี้เป็นเชิงพาณิชย์"Wu Zeqing ยังเปิดหัวของเธอมันดูการพาณิชย์มากมายหลังจากโปรแกรมบันเทิงสถานีโทรทัศน์ปักกิ่งซึ่งมีอันดับที่ดี ช่องเวลายังไม่ได้เลวร้าย ทันที มีสองตัวอักษรจางเย่ได้คุ้นเคยกับบนหน้าจอ คือคนเก่า และอีกหญิงชรา นี้ถูกออกแบบ โดยมืออาชีพตามความต้องการจางเย่ของ นอกจากนี้มันเกือบถูกผลิตในที่นี้แน่นอนเป็นโฆษณาโทรทัศน์ "สมองแพลทินัม" โลกของเขาในขณะที่พวกเขาปรากฏ ตัวอักษรเคลื่อนไหวสองเก่าเริ่มเต้นรำ"ฉันจะไม่ยอมรับของขวัญปีนี้"ของขวัญไม่ยอมรับ ของขวัญไม่ยอมรับ ของขวัญไม่ยอมรับ ของขวัญไม่ยอมรับ""ของขวัญเท่านั้นที่จะยอมรับเป็นทอง สมอง สมอง... Goldฉากสุดท้ายคือจางเยถือโลโก้สมองทองพาณิชย์ มันเป็นเรื่องยาวสอง จางเย่ของรูปภาพก็หายวับไปเนื่องจากในช่วงเวลาถัดไป การพาณิชย์Zeqing วูไม่ได้พูดคำจางเย่ไอกล่าวว่า "เป็นที่ตกลงหรือไม่"เธอถาม "คุณมีเพียงหนึ่งยิงที่"จางเย่ยอมรับว่า "สิ่งสำคัญไม่ควรเป็นฉัน"Zeqing วูหัวเราะ บอกว่า "ผมจะไม่ประเมินพาณิชย์ ฉันไม่ได้รู้มากในเรื่องนี้ คุณคือมืออาชีพในพื้นที่นี้ คุณได้ทำโฆษณากี่ และพวกเขาประสบความสำเร็จ ธรรมชาติได้พูดมากขึ้นและมีอำนาจมากกว่าคนอื่น ๆ ตั้งแต่คุณวางแผนในการทำวิธีนี้ คุณแน่นอนมีเหตุผลของคุณ ที่นี่ เรามาทำกิน"เมื่อได้ยินเธอบอก จางเย่เริ่มรู้สึกกดดัน "ความจริง เพียงฉันมั่นใจ 90% มีโอกาส 10% ที่ไม่แน่นอนอยู่เสมอ คุณไม่สามารถแน่ใจว่าของบางสิ่งบางอย่าง"วู Zeqing สบายเขา "ผมเคยเห็นบทกวีก่อน เรียกว่า 'ในอนาคตเราเชื่อ' ผมได้ยินมันแม้บันทึกชีวิต บทกวีที่เขียน โดยคุณ ขวา ผมคิดว่า มันก็ดีมาก เชื่อในตัวเอง คุณมีความแข็งแรงและความสามารถใน สิ่งที่ควรทำได้ทำการ สงสัยกลัวไม่ช่วยให้คุณในทางใด ๆ แม้ว่าบริษัทของ Mo น้อยล้มละลาย ก็ยังเนื่องจากการจัดการไม่ดีของเขาเป็นเขาขาดความสามารถในธุรกิจ มันมีอะไรที่จะทำกับคุณ"มันอาจเป็นกรณี แต่ถ้ามันเป็นบริษัทอื่น ๆ จางเย่จะมีเพียงการโฆษกของพวกเขา และไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับอะไร แต่เวลานี้ มันก็แตกต่างกัน มันเป็นบริษัท Wu Zeqing หลานชาย ดังนั้นจางเย่มากกังวลเกี่ยวกับมัน เขาจะไม่หลอก หรือตลกรอบกับเรื่องนี้ไม่หวังดังหวังว่าวิถีจะเหมือนกับโลกของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จางเจ้าไม่ได้ปฏิเสธ "แล้วฉันจะไม่ได้ยืนอยู่บนพิธี. ทักษะการทำอาหารของคุณมีสิทธิ์ขึ้นซอยของฉัน. เพียงคิดเกี่ยวกับการทำอาหารของคุณทำให้ฉันน้ำลาย. ฉันจะกินอาหารของคุณอื่น."

วู Zeqing ยิ้มและกล่าวว่า "นั่นเป็นเรื่องที่ทุกคนถ้าคุณชอบมัน. ถ้าคุณไม่พอใจกับสิ่งที่คุณสามารถให้คำแนะนำเพื่อที่ฉันสามารถปรับปรุง. บางครั้งคุณไม่ได้หมายถึงสิ่งที่คุณพูด."

จางกล่าวว่าเจ้า exasperatedly "ไม่มันอร่อยจริงๆ. ฉันไม่ได้พยายามที่จะประจบกับคุณ."

วู Zeqing หัวเราะ "เอาล่ะ. นั่ง. ฉันจะเตรียมอาหารกลางวัน. ถ้าคุณต้องการที่ชาเทมันเอง. ถ้าคุณต้องการที่จะดูทีวีไปข้างหน้าและเปลี่ยนช่อง. ให้ตัวคุณเองที่บ้าน."

จางเจ้าอยากจะช่วยออก แต่ถูกปฏิเสธโดยวู Zeqing เธอก็ยังยืนกรานเกี่ยวกับการไม่ปล่อยให้เขาทำอะไร จางเจ้าเท่านั้นที่สามารถนั่งบนโซฟาดูทีวี จากเวลาที่เขาจะทันทีที่ร่างที่สวยงาม busying ตัวเองอยู่ในห้องครัวแบบเปิด วู Zeqing สวมเสื้อยืดสีขาว มันมีรูปแบบกว้างและอวบอ้วนและไม่ได้มีขนยาว มันมีจำนวนมากที่คั่งค้าง กางเกงของเธอเป็นสามัญคู่สีขาวสีเทากางเกงทรงหลวม เธอเป็นคนที่เหมาะมากสำหรับอ่อน, เสื้อผ้าสีอ่อนเช่นในขณะที่มันทำให้เธอมีอารมณ์รัก เธอมองอย่างอ่อนโยนกับเส้นผมของเธอ เฮ้ขอหยุดพูดคุยเกี่ยวกับมัน!

ล้างผัก

ตัดผัก

ฉากนี้เป็นเหมือนชิ้นงานศิลปะ

ไม่ว่าจะเป็นที่ทำงานหรือทำอาหารของเธอวู Zeqing ไม่คิดว่าใจเย็นมาก เธอเป็นชนิดที่ทำสิ่งที่ไม่เร็วเกินไปหรือช้าเกินไป เธอก็ไม่เคยลนและทำสิ่งเรียบร้อยและเหมาะสม

เธอได้รับการทำปรุงอาหาร

พวกเขาทั้งสองเริ่มการรับประทานอาหาร

"โอ้! อร่อย!"

"ไฟไหม้เป็นบิตขนาดใหญ่เกินไปสำหรับมันฝรั่ง. มันก็ยังไม่เสร็จดี."

"ไม่ได้ที่ทุกระดับของความร้อนนี้เป็นที่สมบูรณ์แบบ. มันจะไม่ดีถ้ามันเป็นร่วนเกินไป."

โทรทัศน์เป็นเสมอในสถานีโทรทัศน์ปักกิ่ง ทันใดนั้นกริ๊งคุ้นเคยก็ได้ยินเสียง

หูจางเย perked ขึ้นเมื่อเขาได้ยินมัน เขากระแอมของเขาและลงเขาตะเกียบทันทีมองที่หน้าจอทีวี "ซิสวูได้เริ่ม. นี้เป็นเชิงพาณิชย์."

วู Zeqing ก็หันหัวของเธอที่จะมองมัน

พาณิชย์ออกอากาศทันทีหลังจากที่รายการบันเทิงปักกิ่งสถานีโทรทัศน์ที่ได้มีการจัดอันดับที่ดีงาม ช่วงเวลาก็ยังไม่ได้เลวร้าย ทันทีที่มีตัวละครสองตัวจางเจ้าก็คุ้นเคยกับบนหน้าจอ หนึ่งคือชายชราคนหนึ่งและอีกหญิงชรา นี้ถูกออกแบบโดยมืออาชีพตามความต้องการของจางเย มันเป็นเวลาเกือบผลิตในแฟชั่นเดียวกันกับโลกของเขา "สมองแพลทินัม" โทรทัศน์เชิงพาณิชย์

ขณะที่พวกเขาปรากฏตัวละครทั้งสองภาพเคลื่อนไหวเก่าเริ่มเต้น

"ผมจะไม่ได้รับของขวัญใด ๆ ในปีนี้!"

ไม่มีของขวัญที่ได้รับการยอมรับของขวัญที่ไม่ได้รับการยอมรับ! ไม่มีของขวัญที่ได้รับการยอมรับของขวัญที่ไม่ยอมรับ! "

" ของขวัญเดียวที่ฉันจะยอมรับก็คือสมองทอง! สมอง ... ทอง! "

ฉากสุดท้ายก็จางเยโฮลดิ้งโลโก้พาณิชย์สมองทอง. มันเป็นเรื่องที่สองยาว. รูป Zhang เจ้าก็หายวับไปเพราะในช่วงเวลาถัดไปในเชิงพาณิชย์สิ้นสุด.

วู Zeqing ไม่ได้พูดสักคำ.

จาง เจ้าไอและกล่าวว่า "ตกลงว่า?"

เธอถามว่า "คุณมีเพียงว่าคนหนึ่งถูกยิง?"

จางเจ้าได้รับการยอมรับ "เน้นหลักก็ไม่ควรจะเป็นฉัน."

วู Zeqing หัวเราะว่า "ฉันได้รับรางวัล ' T ประเมินในเชิงพาณิชย์ ผมไม่ได้มีความรู้ก่อนมากในเรื่องนี้ คุณเป็นมืออาชีพในพื้นที่นี้ คุณได้ทำโฆษณาไม่กี่และทั้งหมดของพวกเขาได้รับความสำเร็จ คุณธรรมชาติมีการพูดมากขึ้นและมีอำนาจกว่าคนอื่น ๆ เนื่องจากคุณวางแผนที่จะทำมันด้วยวิธีนี้คุณแน่นอนมีเหตุผลของคุณ ที่นี่ขอให้ดำเนินการเกี่ยวกับการรับประทานอาหาร. "

เมื่อได้ยินสิ่งที่เธอกล่าวว่าจางเจ้าเริ่มที่จะรู้สึกกดดัน." ที่จริงเท่านั้นฉันมีความมั่นใจ 90% ยังมีโอกาส 10% ของความไม่แน่นอน คุณไม่สามารถตรวจสอบของบางสิ่งบางอย่าง. "

วู Zeqing ปลอบโยนเขา." ผมเคยเห็นบทกวีก่อนเรียกว่า "ในอนาคตเราเชื่อ ' ผมได้ยินมามันก็บันทึกไว้ชีวิต บทกวีที่เขียนโดยคุณใช่ไหม? ฉันคิดว่ามันเป็นสิ่งที่ดีมาก เชื่อในตัวคุณเอง. คุณมีความแข็งแรงและความสามารถในการ สิ่งที่ควรทำได้รับการทำ ข้อสงสัยและความกลัวไม่สามารถช่วยคุณในทางใดทางหนึ่ง แม้ว่า บริษัท ลิตเติ้ลโมล้มละลายมันก็เป็นเพราะการปรับตัวของเขาในขณะที่เขาขาดความสามารถในการดำเนินธุรกิจ มันก็ไม่มีอะไรจะทำอย่างไรกับคุณ. "

มันอาจจะเป็นกรณี แต่ถ้ามันเป็น บริษัท อื่น ๆ จางเจ้าจะได้รับเพียงแค่โฆษกและไม่ได้ของพวกเขากังวลเกี่ยวกับอะไรอื่น แต่เวลานี้มันแตกต่างกัน. มันเป็นวู Zeqing ของ บริษัท หลานชายจึงจางเจ้าเป็นธรรมชาติกังวลมากเกี่ยวกับเรื่องนี้. เขาจะไม่หลอกหรือตลกรอบกับเรื่องดังกล่าว.

หวังว่าอย่างนั้น!

หวังว่าวิถีจะเป็นเช่นเดียวกับโลกของเขา!

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จาง ท่านไม่ปฏิเสธ " งั้นผมไม่เกรงใจ . ทักษะการทำอาหารของคุณจะขวาขึ้นซอยของฉัน แค่คิดเกี่ยวกับการปรุงอาหารของคุณทำให้ผมน้ำลายไหลไง . ฉันจะกินอีกมื้อของเจ้า”อู๋ zeqing ยิ้มและกล่าวว่า " นั่นคือทั้งหมดที่สำคัญถ้าคุณต้องการมัน ถ้าคุณไม่พอใจกับสิ่งที่คุณสามารถให้คำแนะนำฉันดังนั้นฉันสามารถปรับปรุง บางครั้งคุณไม่ได้หมายความอย่างที่คุณพูด .จาง ท่านบอกว่า exasperatedly " ไม่ มันอร่อยจริงๆ ผมไม่ได้พยายามจะประจบกับคุณ”อู๋ zeqing หัวเราะ " ไม่เป็นไร นั่งก่อนสิ ผมจะเตรียมมื้อเที่ยง หากคุณต้องการชาเทด้วยตัวคุณเอง ถ้าคุณต้องการที่จะดูโทรทัศน์ ไปข้างหน้า และเปลี่ยนช่อง ทำเองที่บ้าน "จาง ท่านอยากจะช่วย แต่ก็ถูกปฏิเสธโดยอู๋ zeqing . เธอยืนกรานว่าไม่ให้เขาทำอะไรเลย จาง ท่านสามารถนั่งบนโซฟาดูทีวี เวลา เขาก็จะมองรูปสวย busying เองในครัวเปิด อู๋ zeqing ใส่เสื้อสีขาว มันมีลักษณะกว้างและอวบ และไม่มีขนยาว มันมีงานที่คั่งค้าง กางเกงของเธอเป็นสีขาวธรรมดาสีเทาคู่ของกางเกง . เธอเหมาะมากสำหรับ ซีด เสื้อสีอ่อน มันทำให้เธอมีนิสัยน่ารักดี เธอดูอ่อนโยนกับเธอผมไหล . เฮ้ หยุดพูดเรื่องนั้นเถอะ !ล้างผักหั่นผักฉากนี้เหมือนเป็นงานศิลปะก็เธอทำงานหรือการปรุงอาหาร , อู๋ zeqing ไม่ได้คิดว่ามากใจเย็น เธอเป็นชนิดที่ทำสิ่งที่ไม่เร็วเกินไปหรือช้าเกินไป เธอเคยท้อแท้และทำเรื่องเรียบร้อยและเหมาะสมเธอทำอาหาร .สองของพวกเขาเริ่มกิน" โอ้ ! " อร่อย !" ไฟมันใหญ่ไปหน่อยสำหรับมันฝรั่ง ไม่ได้ทำมัน ." ไม่ทั้งหมด ระดับความร้อนนี้ที่สมบูรณ์แบบ มันคงจะดีถ้ามันร่วน .โทรทัศน์ถูกเสมอในสถานีโทรทัศน์ปักกิ่ง ทันใดนั้น เสียงที่คุ้นเคยก็ดังขึ้น .หูของจางเย perked ขึ้นเมื่อเขาได้ยิน เขาล้างคอของเขาและวางตะเกียบของเขาทันที มองหน้าจอทีวี . พี่อู๋ มันได้เริ่มขึ้นแล้ว นี้เป็นเชิงพาณิชย์ .อู๋ zeqing ยังหันหัวไปมองมันโฆษณาออกอากาศหลังสถานีโทรทัศน์ปักกิ่งโปรแกรมบันเทิงที่มีเรตติ้งดี เวลาออกอากาศก็ไม่เลว ทันที มีตัวละครสองตัวจาง ท่านคุ้นเคยกับบนหน้าจอ หนึ่งคือชายชราและหญิงชราอีก . นี้ได้รับการออกแบบโดยมืออาชีพตามความต้องการของจางเย . มันเกือบจะถูกผลิตในแฟชั่นเหมือนโลกของเขา " แพลทินัม " สมองโทรทัศน์เชิงพาณิชย์พอพวกเขามา 2 เก่าตัวอักษรเคลื่อนไหวเริ่มเต้น" ผมจะไม่รับของขวัญใด ๆ ในปีนี้ "ไม่มีของขวัญของขวัญรับ ไม่รับ ! ไม่รับไม่รับของขวัญ , ของขวัญ !" แต่ผมจะรับของขวัญเป็นทอง " สมอง . . . . . . . ทอง !ฉากสุดท้ายคือจางเยถือสมองทองพาณิชย์จำกัด เรื่องที่สอง ยาว ภาพจางเยเป็นอารมณ์ชั่ววูบ เพราะในเวลาต่อมา พาณิชย์ จบอู๋ zeqing ไม่ได้พูดสักคำจาง เจ้าไอ และพูดว่า " โอเค " ?เธอถามว่า " คุณมีเพียงหนึ่งยิง ?จาง ท่านยอมรับว่า " ก็เน้นหลักไม่ควรจะเป็นฉันอู๋ zeqing หัวเราะ บอกว่า " ผมจะไม่ประเมินเชิงพาณิชย์ ผมไม่มีความรู้มากก่อนในเรื่องนี้ คุณเป็นมืออาชีพในพื้นที่นี้ ที่คุณทำไม่กี่โฆษณา , และทั้งหมดของพวกเขาจะประสบความสำเร็จ คุณย่อมมีมากว่าและมีอำนาจมากกว่าคนอื่น ๆ เมื่อคุณวางแผนที่จะทำมันด้วยวิธีนี้ คุณต้องมีเหตุผล ที่นี่ กินต่อเถอะค่ะ "เมื่อได้ยินสิ่งที่เธอพูด จาง ท่านเริ่มรู้สึกกดดัน " จริงๆแล้ว ฉันก็แค่ 90 % มั่นใจ มีเสมอมีโอกาส 10% ของความไม่แน่นอน คุณไม่เคยแน่ใจว่าของบางอย่าง "อู๋ zeqing ปลอบโยนเขา . " ผมเห็นกลอนก่อน เรียกว่า ' ในอนาคต เราเชื่อ ' ฉันได้ยินว่า มันช่วยชีวิต กลอนที่เขียนโดยคุณ ใช่มั้ย ? ฉันคิดว่ามันดีมากก เชื่อในตัวเอง คุณมีความแข็งแรงและความสามารถในการ อะไรที่ควรทำ ได้ทำ ความสงสัยและความกลัวจะไม่ช่วยคุณในทางใด ๆ แม้ว่า บริษัท เล็ก ๆน้อย ๆโมมันล้มละลาย มันก็เป็นเพราะความบกพร่องของเขา ตามที่เขาขาดพรสวรรค์ในธุรกิจ มันไม่เกี่ยวกับคุณ "มันอาจเป็นกรณี แต่ถ้าเป็น บริษัท อื่น ๆ , จาง ท่านก็จะได้รับของพวกเขาโฆษกและไม่ห่วงอะไรอีกแล้ว แต่คราวนี้มันต่างออกไป มันเป็นบริษัทของอู๋ zeqing หลานชาย ดังนั้นจางเยจึงมีความกังวลมากเกี่ยวกับมัน เขาคงไม่โง่ หรือล้อเล่นกับเรื่องแบบนี้หรอกหวังว่างั้น !หวังว่าเส้นทางจะเหมือนกับโลกของเขา