Wendy, Tim, and Tess looked forward

Wendy, Tim, and Tess looked forward to this day each year. The mayor of their town chose one day each fall. He declared it "Community Day." Everyone had fun on Community Day. All the stores closed. The people in town gathered on the town square. Many people set up booths. Some booths sold handmade scarves. Some booths sold homemade candy. Some booths sold Christmas ornaments. Some booths sold picture frames. There was only one rule. Anything sold must be made by a citizen of the town. The mayor liked to bring the people of the town together this way.

2 Last year the children sold hot cocoa. They used Wendy's puppet theater as a booth. They had not sold very much cocoa. As a matter of fact, their parents were the only customers they had. Wendy's dad said that the temperature might have had something to do with it. It was unusually warm last year. The temperature on Community Day had been in the high 80's.

3 "I could drink cocoa in any weather," Tim had said.

4 His father laughed. "You could eat or drink anything at anytime," he said.

5 The children sold lemonade during the summer. They made money doing that. They thought about selling lemonade at Community Day.

6 Two days before the big day, the weather turned cold. The wind blew down all the leaves. They had even seen snow flakes in the air. The children got together at Tim and Tess's house to make some decisions.

7 "We just have two days left," said Wendy. "Will it be lemonade or hot cocoa?"

8 "People like both," said Tess. "How can we decide?"

9 "We don't know if it will be warm or cold on Saturday," said Tim.

10 "Why don't we have both?" said Tess. "That way we will be ready for anything."

11 "That's a good idea," said Wendy. "Only we'll have to have less of each one because it will cost us more for supplies."

12 The children bought their supplies and fixed up the puppet theater again. Tim made a sign for the front. It told people that they could buy lemonade or hot cocoa. Each drink would cost a quarter.

13 Saturday finally arrived. The children carried their booth and drinks to the town square. They set up their booth next to the kettle corn maker. "After all," said Tim, "you always need something to drink to wash down your kettle corn.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เวนดี้ ทิม และ Tess มองไปข้างหน้านี้แต่ละปี นายกเทศมนตรีเมืองของพวกเขาเลือกหนึ่งวันแต่ละฤดูใบไม้ร่วง เขาประกาศว่า "วันที่ชุมชน" ทุกคนมีความสนุกสนานในวันชุมชน ปิดร้านค้าทั้งหมด การรวบรวมผู้คนในเมืองในเมือง หลายคนที่ตั้งบูธ บางบูธขายผ้าพันคอแฮนด์เมด บางบูธขายขนมโฮมเมด บางบูธขายเครื่องประดับคริสต์มาส บางบูธขายเฟรมรูปภาพ มีกฎเดียวเท่านั้น อะไรขายต้องทำ โดยพลเมืองของเมือง นายกเทศมนตรีที่ชอบนำคนเมืองเข้าด้วยกันด้วยวิธีนี้ 2 ปีที่เด็กขายโกโก้ร้อน พวกเขาใช้โรงละครหุ่นกระบอกของ Wendy เป็นบูธ นอกจากนี้พวกเขาไม่ได้ขายโกโก้มาก เป็นแท้ พ่อได้เฉพาะลูกค้าที่มี พ่อของเวนดี้กล่าวว่า อุณหภูมิอาจจะมีบางสิ่งบางอย่างดังกล่าว ปกติอุ่นปีได้ อุณหภูมิในชุมชนวันได้ 80 สูง 3 "ฉันสามารถดื่มโกโก้ในสภาพอากาศใด ๆ ทิมก็ว่า 4 พ่อหัวเราะ "คุณไม่สามารถกิน หรือดื่มอะไรตลอด เขากล่าวว่า 5 เด็กขายน้ำมะนาวในช่วงฤดูร้อน พวกเขาทำเงินได้ พวกเขาคิดว่า เกี่ยวกับการขายน้ำมะนาวในชุมชน 6 2 วันก่อนวันที่ยิ่งใหญ่ สภาพอากาศเปิดเย็น ลมพัดลงใบทั้งหมด พวกเขาได้เห็น flakes หิมะในอากาศแม้กระทั่ง เด็ก ๆ ได้ร่วมกันที่บ้านทิมและ Tess ของบางตัดสินใจ 7 "เรามีสองวันเหลือเพียง กล่าวว่า เวนดี้ "มันจะเป็นน้ำมะนาวหรือโกโก้ร้อน" 8 "คนทั้งสอง กล่าวว่า Tess "จะเราตัดสินใจ" 9 "เราไม่ทราบว่าถ้าจะอุ่น หรือเย็นเสาร์ กล่าวว่า ทิม 10 "จึงไม่มีทั้งสอง" ว่า Tess "งั้นเราจะได้พร้อมสำหรับอะไร" 11 "ที่เป็นความคิดที่ดี กล่าวว่า เวนดี้ "เพียงเราจะมีมีน้อยของแต่ละคนเนื่องจากต้นทุนเรามากกว่าซัพพลาย" 12 เด็กการซื้ออุปกรณ์ของพวกเขา และคงขึ้นโรงละครหุ่นอีก ติ๋มทำเครื่องหมายสำหรับด้านหน้า มันบอกว่า คนที่ พวกเขาสามารถซื้อโกโก้ร้อนหรือน้ำมะนาว จะมีต้นทุนเครื่องดื่มแต่ละช่วง 13 วันเสาร์สุดท้ายมา เด็กทำบูธและเครื่องดื่มของพวกเขาไปตัวเมือง พวกเขาตั้งบูธการติดกาแฟข้าวโพดกาต้มน้ำ "หลังจากที่ทุก กล่าวว่า ทิม "คุณจำเป็นต้องให้ดื่มล้างลงข้าวโพดกาต้มน้ำของคุณ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เวนดี้ทิมและเทสส์มองไปข้างหน้าไปในวันนี้ในแต่ละปี นายกเทศมนตรีของเมืองของพวกเขาเลือกที่หนึ่งในแต่ละวันในฤดูใบไม้ร่วง เขาประกาศว่า "วันชุมชน." ทุกคนมีความสนุกสนานในวันชุมชน ร้านค้าทั้งหมดปิด คนที่อยู่ในเมืองที่รวมตัวกันอยู่ที่จัตุรัสกลางเมือง หลายคนตั้งบูธ บางบูธขายผ้าพันคอที่ทำด้วยมือ บางบูธขายขนมโฮมเมด บางบูธขายเครื่องประดับคริสต์มาส บางบูธขายกรอบรูป มีเพียงคนเดียวคือกฎ สิ่งใดที่ขายจะต้องทำโดยพลเมืองของเมือง นายกเทศมนตรีชอบที่จะนำคนของเมืองด้วยกันด้วยวิธีนี้. 2 ปีที่ผ่านมาเด็กที่ขายโกโก้ร้อน พวกเขาใช้หุ่นละครเวนดี้เป็นบูธ พวกเขาไม่ได้ขายโกโก้มาก เป็นเรื่องของความเป็นจริงที่พ่อแม่ของพวกเขาเป็นลูกค้าเพียง แต่พวกเขามี พ่อของเวนดี้กล่าวว่าอุณหภูมิอาจจะมีบางสิ่งบางอย่างจะทำอย่างไรกับมัน มันเป็นที่อบอุ่นผิดปกติปีที่ผ่านมา อุณหภูมิชุมชนในวันที่ได้รับใน 80 สูง. 3 "ฉันจะดื่มโกโก้ในสภาพอากาศใด ๆ " ทิมได้กล่าวว่า. 4 พ่อของเขาหัวเราะ "คุณสามารถกินหรือดื่มอะไรที่ทุกเวลา" เขากล่าว. 5 เด็กขายน้ำมะนาวในช่วงฤดูร้อน พวกเขาสามารถทำเงินทำที่ พวกเขาคิดว่าเกี่ยวกับการขายน้ำมะนาวที่วันชุมชน. 6 สองวันก่อนวันใหญ่อากาศเย็นหัน ลมพัดลงทุกใบ พวกเขาได้เห็นแม้แต่เกล็ดหิมะในอากาศ เด็ก ๆ ได้ร่วมกันที่บ้านของทิมและอาจารย์ที่จะทำให้การตัดสินใจบางอย่าง. 7 "เราเพียงแค่สองวันที่เหลือ" เวนดี้กล่าวว่า "มันจะเป็นน้ำมะนาวหรือโกโก้ร้อน?" 8 "ทั้งสองคนอย่าง" เทสส์กล่าวว่า "วิธีที่เราสามารถตัดสินใจได้?" 9 "เราไม่ทราบว่ามันจะอบอุ่นหรือเย็นในวันเสาร์" ทิม. กล่าวว่า10 "ทำไมเราไม่มีทั้ง?" เทสส์กล่าวว่า "วิธีการที่เราจะพร้อมสำหรับอะไร." 11 "นั่นเป็นความคิดที่ดี" เวนดี้กล่าวว่า "แต่เราจะต้องมีน้อยของแต่ละคนเพราะมันจะเสียค่าใช้จ่ายเรามากขึ้นสำหรับอุปกรณ์." 12 เด็กซื้ออุปกรณ์ของพวกเขาและคงขึ้นหุ่นละครอีกครั้ง ทิมทำป้ายด้านหน้า มันบอกว่าคนที่พวกเขาสามารถซื้อน้ำมะนาวหรือโกโก้ร้อน เครื่องดื่มแต่ละคนจะมีค่าใช้จ่ายไตรมาส. 13 เสาร์ถึงที่สุด เด็กดำเนินบูธและเครื่องดื่มของพวกเขาเพื่อที่จัตุรัสกลางเมือง พวกเขาตั้งบูธของพวกเขาติดกับกาต้มน้ำชงข้าวโพด "หลังจากที่ทุกคน" ทิม "คุณมักจะต้องมีอะไรบางอย่างที่จะดื่มเพื่อล้างลงข้าวโพดกาต้มน้ำของคุณกล่าวว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เวนดี้ ทิม และเทสดูไปข้างหน้าเพื่อวันนี้ในแต่ละปี นายกเทศมนตรีของเมืองของพวกเขาเลือกหนึ่งวันในฤดูใบไม้ร่วง เขาประกาศวันชุมชน " " ทุกคนมีความสนุกสนานในชุมชน ร้านค้าทั้งหมดปิด ผู้คนในเมืองรวมตัวกันในเมืองสแควร์ หลายคนตั้งบูธ บางบูธที่ขายงานฝีมือผ้าพันคอ ขายบูธพาสลูกอม บางบูธขายเครื่องประดับคริสต์มาสบางบูธขายกรอบรูป . มีเพียงหนึ่งกฎ อะไรขายได้ต้องเป็นพลเมืองของเมืองนี้ นายกเทศมนตรีชอบที่จะนำผู้คนของเมืองกันแบบนี้

2 ปีเด็กขายโกโก้ร้อน พวกเขาใช้ของ เวนดี้ ละครหุ่น เป็นบูธ พวกเขาไม่ได้ขายมาก โกโก้ ที่จริงแล้ว พ่อแม่เป็นเพียงลูกค้าที่พวกเขาได้พ่อเวนดี้กล่าวว่า อุณหภูมิอาจจะต้องทำอะไรบางอย่างกับมัน มันร้อนผิดปกติ เมื่อปีที่แล้ว อุณหภูมิในชุมชนได้ในสูง 80 ' s

3 " ฉันได้ดื่มโกโก้ในสภาพอากาศใด ๆ " ทิม ครับ

ที่ 4 พ่อของเขาหัวเราะ " คุณสามารถกินหรือดื่มอะไรตลอดเวลา , " เขากล่าว .

5 คนขายน้ำมะนาวในช่วงฤดูร้อน พวกเขาทำเงินทำพวกเขาคิดเกี่ยวกับการขายน้ำมะนาวที่ชุมชน

6 2 วัน ก่อนวันใหญ่ อากาศก็หนาว ลมพัดลงใบทั้งหมด พวกเขาเคยเห็นหิมะเกล็ดในอากาศ เด็ก ๆได้ร่วมกันที่ทิมและเทสที่บ้านตัดสินใจ

7 " เราได้สองวันแล้ว " เวนดี้ " จะดื่มน้ำมะนาวหรือโกโก้ร้อน ?

" ชอบทั้ง 8 คน กล่าวว่า เทส" วิธีที่เราสามารถตัดสินใจ ?

9 " เราไม่รู้ว่ามันจะอุ่นหรือเย็นวันเสาร์นี้ กล่าวว่า ทิม

10 " ทำไมเราไม่มีทั้ง " ? กล่าวว่า เทส วิธีที่เราจะต้องพร้อมสำหรับทุกอย่าง "

11 " เป็นความคิดที่ดี " เวนดี้ " เพียงแต่เราต้องมี น้อย ของแต่ละคน เพราะจะทำให้เราเสียมากขึ้นสำหรับวัสดุ . "

12 เด็กซื้อวัสดุของพวกเขาและการแก้ไขขึ้นโรงละครหุ่นเชิดอีกทิม ทำป้ายด้านหน้า มันบอกผู้คนว่าพวกเขาสามารถซื้อน้ำมะนาว หรือ โกโก้ร้อน เหล้าแต่ละขวดจะมีต้นทุนเพิ่มขึ้น

13 วันเสาร์ก็มาถึง เด็กแบกของบูธและเครื่องดื่มที่จตุรัสเมือง พวกเขาตั้งไว้ข้างๆบูธข้าวโพดคั่วชง " หลังจากทั้งหมด , " กล่าวว่า ทิม คุณต้องการดื่มอะไรซักหน่อย ข้าวโพด
กาต้มน้ำของคุณ