Benthic fauna impact the vertical d

Benthic fauna impact the vertical distribution of sedimentary organic matter by their bioturbation activities (Roads and Boyer, 1982, Aller, 1988 and Kristensen, 1988). When organic matter is deposited at the sediment surface, benthic fauna contribute to translocation between reaction zones by feeding, burrowing and tube construction, and to organic matter turnover by ingesting detritus (Cammen, 1980 and Hansen and Blackburn, 1992). Also, flushing of burrows (bio-irrigation) removes metabolites and reduced substances from the pore waters, and introduces oxidants that promote re-oxidation reactions near burrows walls (Aller, 1988, Kristensen, 1988, Aller and Aller, 1998, Banta et al., 1999 and Kristensen, 2000). Bio-irrigation rates depend on the number of individual fauna species present and in particular, their feeding mode, life habit, mobility and size (Kristensen, 2000 and Welsh, 2003). Availability of reactive organic matter is another important factor in controlling irrigation rates. Organic loading not only impacts fauna population densities and species distributions (e.g. Pearson and Rosenberg, 1978) but also influences the overall activity of irrigating organisms. The role of organic matter is particularly important in sediments underlying marine fish farms where organic enrichment results in stimulated benthic metabolism and nutrient regeneration (Hall et al., 1990 and Holmer and Kristensen, 1992). Accumulation of waste products in fish farm sediments may result in important changes in sediment biogeochemistry such as lowered redox potentials and increased sulfide concentrations (Holmer and Kristensen, 1992 and Pereira et al., 2004). The fauna in fish farm sediments often show a change towards small and pollutant tolerant species (Brown et al., 1987, Johannesen et al., 1994, Karakassis et al., 1999, Brooks et al., 2003 and Macleod et al., 2004), which are in accordance with the empirical succession model of Pearson and Rosenberg (1978) describing a reduced mean size of individuals, shallower distribution of the fauna in the sediment and impoverished functional structure of the community with increasing organic loading.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สัตว์หน้าดินส่งผลกระทบต่อการกระจายแนวตะกอนอินทรีย์ โดยกิจกรรม bioturbation (ถนนและ Boyer, 1982, Aller, 1988 และ Kristensen, 1988) เมื่ออินทรีย์จะถูกฝากที่ปอน สัตว์หน้าดินทำการสับเปลี่ยนระหว่างโซนปฏิกิริยาโดยการก่อสร้างที่ให้อาหาร ขุด และหลอด และการหมุนเวียนของอินทรีย์ โดยบริโภคเศษซาก (Cammen, 1980 และแฮนเซน และแบ ล็คเบิร์น 1992) ยัง ล้างของโพรง (bio-ชลประทาน) เอาสาร และลดสารจากน้ำรูขุมขน และอนุมูลอิสระที่ส่งเสริมปฏิกิริยาออกซิเดชัน re ใกล้โพรงผนังแนะนำ (Aller, 1988, Kristensen, 1988, Aller และ Aller, 1998, Banta et al. 1999 และ Kristensen, 2000) ไบโอชลประทานราคาขึ้นกับจำนวนสัตว์แต่ละชนิดอยู่ และ ในเฉพาะ อาหารโหมด นิสัยชีวิต จำนวน และขนาด (Kristensen, 2000 และเวลช์ 2003) สารอินทรีย์ปฏิกิริยาที่มีอีกหนึ่งปัจจัยสำคัญในการควบคุมอัตราการชลประทาน โหลดอินทรีย์ไม่เพียงแต่ส่งผลกระทบต่อสัตว์ประชากรความหนาแน่นและชนิดการกระจาย (เช่นเพียร์สันและโรเซนเบิร์ก 1978) แต่ยัง มีอิทธิพลต่อการทำงานโดยรวมของภาพมีชีวิต บทบาทของอินทรีย์เป็นสิ่งสำคัญอย่างยิ่งในตะกอนต้นฟาร์มปลาทะเลที่ตกแต่งอินทรีย์ผลกระตุ้นหน้าดินเผาผลาญและสร้างสารอาหาร (Hall et al. 1990 และ Holmer และ Kristensen, 1992) สะสมของเสียในฟาร์มปลาตะกอนอาจทำสำคัญในการเปลี่ยนแปลงในชีวธรณีเคมีของตะกอนเช่นรีดอกซ์ศักยภาพลดลง และเพิ่มความเข้มข้นของซัลไฟด์ (Holmer และ Kristensen, 1992 และขาด et al. 2004) สัตว์ในฟาร์มปลาตะกอนมักจะแสดงการเปลี่ยนไปทางสายพันธุ์ทนต่อมลพิษขนาดกลางและเล็ก (น้ำตาล et al. 1987, Johannesen et al. 1994, Karakassis et al. 1999 บรู๊คส์ et al. 2003 และแมคลอยด์ et al. 2004), ซึ่งมีตามรุ่นเชิงประจักษ์สืบของเพียร์สันและโรเซนเบิร์ก (1978) อธิบายการลดลงหมายถึง ขนาดของบุคคล สัตว์ในตะกอนตื้นกระจายและโครงสร้างการทำงานยากของชุมชนด้วยการเพิ่มโหลดอินทรีย์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สัตว์หน้าดินส่งผลกระทบต่อการกระจายในแนวตั้งของอินทรียวัตถุตะกอนจากกิจกรรม bioturbation ของพวกเขา (ถนนและบอยเยอร์,​​ 1982 Aller 1988 และคริสเต, 1988) เมื่อสารอินทรีย์ที่เป็นเงินฝากที่พื้นผิวตะกอนสัตว์หน้าดินนำไปสู่​​การโยกย้ายระหว่างโซนปฏิกิริยาโดยการให้อาหาร, การขุดและหลอดการก่อสร้างและการหมุนเวียนของสารอินทรีย์จากเศษซากอม (Cammen 1980 และแฮนเซนและแบล็กเบิ 1992) นอกจากนี้การล้างโพรง (Bio-ชลประทาน) ขจัดสารและสารลดลงจากน้ำรูขุมขนและแนะนำอนุมูลอิสระที่ส่งเสริมปฏิกิริยาใหม่ออกซิเดชันใกล้ผนังโพรง (Aller 1988 Kristensen 1988 Aller และ Aller 1998 Banta et al, ., 1999 และคริสเต, 2000) อัตรา Bio-ชลประทานขึ้นอยู่กับจำนวนของสายพันธุ์ของสัตว์แต่ละปัจจุบันและโดยเฉพาะในโหมดการให้อาหารของพวกเขานิสัยชีวิตและความคล่องตัวและขนาด (คริสเต, 2000 และเวลส์, 2003) ความพร้อมใช้งานของสารอินทรีย์ปฏิกิริยาเป็นอีกหนึ่งปัจจัยสำคัญในการควบคุมอัตราการชลประทาน บรรทุกสารอินทรีย์ผลกระทบไม่เพียง แต่มีความหนาแน่นของประชากรสัตว์และการแจกแจงชนิด (เช่นเพียร์สันและโรเซนเบิร์ก, 1978) แต่ยังมีผลต่อกิจกรรมโดยรวมของน้ำมีชีวิต บทบาทของสารอินทรีย์เป็นสิ่งสำคัญโดยเฉพาะอย่างยิ่งในตะกอนดินต้นแบบฟาร์มเลี้ยงปลาทะเลที่ผลการเพิ่มปริมาณสารอินทรีย์ในการกระตุ้นการเผาผลาญของหน้าดินและสารอาหารฟื้นฟู (ฮอลล์ et al., 1990 และ Holmer และ Kristensen, 1992) การสะสมของเสียในฟาร์มปลาตะกอนอาจส่งผลให้เกิดการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญในดินตะกอน biogeochemistry เช่นการลดลงของศักยภาพและความเข้มข้นอกซ์ซัลไฟด์ที่เพิ่มขึ้น (Holmer และ Kristensen, ปี 1992 และ Pereira et al., 2004) สัตว์ในปลาตะกอนฟาร์มมักจะแสดงการเปลี่ยนแปลงต่อสายพันธุ์ใจกว้างขนาดเล็กและสารมลพิษ (สีน้ำตาล et al., 1987 โยฮันเน et al., 1994 Karakassis et al., 1999 บรูคส์ et al., 2003 และ Macleod et al., 2004) ซึ่งเป็นไปตามรูปแบบการสืบทอดเชิงประจักษ์ของเพียร์สันและโรเซนเบิร์ก (1978) อธิบายลดขนาดเฉลี่ยของบุคคลกระจายตื้นของสัตว์ในตะกอนดินและโครงสร้างการทำงานที่ยากจนของชุมชนที่มีการเพิ่มภาระบรรทุกสารอินทรีย์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สัตว์หน้าดินต่อแนวตั้งกระจายเป็นตะกอนอินทรียวัตถุ โดยกิจกรรม bioturbation ( ถนนและ Boyer , 2525 , ทั้งหมด , 2531 และถือว่า , 1988 ) เมื่ออินทรีย์เป็นเงินฝากที่ผิวตะกอนดิน สัตว์หน้าดิน สนับสนุนการเคลื่อนย้ายระหว่างโซนปฏิกิริยา โดยให้อาหาร burrowing และก่อสร้างท่อและการหมุนเวียนสารอินทรีย์โดย ingesting detritus ( cammen 1980 และ แบล็คเบิร์น และ แฮนเซน , 1992 ) นอกจากนี้ ด้วยเบอร์โรวส์ ( ไบโอ ชลประทาน ) ขจัดสารลดน้ำและสารจากรูขุมขน และสารตัวที่ส่งเสริมเป็นปฏิกิริยาออกซิเดชันใกล้ผนัง เบอร์โรวส์ ( ทั้งหมด , 1988 , ถือว่า , 1988 , ทั้งหมด และ ทั้งหมด , 1998 , 1999 และแบนต้า et al . , ถือว่า , 2000 ) ไบโอ ชลประทาน ราคาขึ้นอยู่กับจำนวนของสัตว์แต่ละชนิด ในปัจจุบัน และโดยเฉพาะอย่างยิ่งของพวกเขาให้อาหารโหมดชีวิตนิสัย ) และขนาด ( และถือว่าเวลส์ 2000 , 2003 ) การมีปฏิกิริยาอินทรีย์ เป็นอีกหนึ่งปัจจัยสําคัญในการควบคุมอัตราการชลประทาน สารอินทรีย์ไม่เพียง แต่ผลกระทบพืชประชากรหนาแน่น และชนิดของการกระจาย ( เช่น เพียร์สัน และ โรเซนเบิร์ก , 1978 ) แต่ยังมีอิทธิพลต่อกิจกรรมโดยรวมของ irrigating สิ่งมีชีวิต บทบาทของอินทรีย์เป็นสิ่งสำคัญโดยเฉพาะอย่างยิ่งในตะกอนทะเล ( ปลาฟาร์มที่อินทรีย์เสริมผลในการเผาผลาญสารอาหารกระตุ้นและฟื้นฟูดิน ( Hall et al . , 1990 และโฮลเมอร์ และถือว่า , 1992 ) การสะสมของของเสียในฟาร์มปลาตะกอนที่อาจส่งผลในการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญในตะกอนชีวธรณีเคมีเช่นลดลงรีดอกซ์ศักยภาพและเพิ่มความเข้มข้นซัลไฟด์ ( โฮลเมอร์ และถือว่า 2535 Pereira et al . , 2004 ) สัตว์ในฟาร์มปลาตะกอนมักจะแสดงการเปลี่ยนแปลงต่อขนาดเล็กและสารมลพิษใจกว้างชนิดสีน้ำตาล et al . , 1987 , โจ นเนเซน et al . , 1994 , karakassis et al . , 1999 , Brooks et al . , 2003 และ Macleod et al . , 2004 ) ซึ่งสอดคล้องกับรูปแบบของการประจักษ์ที่เพียร์สัน และ โรเซนเบิร์ก ( 1978 ) อธิบายลดลงหมายถึงขนาดของแต่ละบุคคล ตื้นขึ้นการกระจายของสัตว์ในดินตะกอน และโครงสร้างการทำงานที่ยากจนของชุมชนด้วยการเพิ่มภาระบรรทุกสารอินทรีย์ .