The Lottery--Shirley Jackson"The Lo

The Lottery--Shirley Jackson
"The Lottery" (1948)
by Shirley Jackson
The morning of June 27th was clear and sunny, with the fresh warmth of a full-summer day; the flowers
were blossoming profusely and the grass was richly green. The people of the village began to gather in
the square, between the post office and the bank, around ten o'clock; in some towns there were so many
people that the lottery took two days and had to be started on June 2th. but in this village, where there
were only about three hundred people, the whole lottery took less than two hours, so it could begin at ten
o'clock in the morning and still be through in time to allow the villagers to get home for noon dinner.
The children assembled first, of course. School was recently over for the summer, and the feeling of
liberty sat uneasily on most of them; they tended to gather together quietly for a while before they broke
into boisterous play. and their talk was still of the classroom and the teacher, of books and reprimands.
Bobby Martin had already stuffed his pockets full of stones, and the other boys soon followed his
example, selecting the smoothest and roundest stones; Bobby and Harry Jones and Dickie Delacroix-- the
villagers pronounced this name "Dellacroy"--eventually made a great pile of stones in one corner of the
square and guarded it against the raids of the other boys. The girls stood aside, talking among themselves,
looking over their shoulders at rolled in the dust or clung to the hands of their older brothers or sisters.
Soon the men began to gather. surveying their own children, speaking of planting and rain, tractors and
taxes. They stood together, away from the pile of stones in the corner, and their jokes were quiet and they
smiled rather than laughed. The women, wearing faded house dresses and sweaters, came shortly after
their menfolk. They greeted one another and exchanged bits of gossip as they went to join their husbands.
Soon the women, standing by their husbands, began to call to their children, and the children came
reluctantly, having to be called four or five times. Bobby Martin ducked under his mother's grasping hand
and ran, laughing, back to the pile of stones. His father spoke up sharply, and Bobby came quickly and
took his place between his father and his oldest brother.
The lottery was conducted--as were the square dances, the teen club, the Halloween program--by Mr.
Summers. who had time and energy to devote to civic activities. He was a round-faced, jovial man and he
ran the coal business, and people were sorry for him. because he had no children and his wife was a
scold. When he arrived in the square, carrying the black wooden box, there was a murmur of
conversation among the villagers, and he waved and called. "Little late today, folks." The postmaster, Mr.
Graves, followed him, carrying a three- legged stool, and the stool was put in the center of the square and
Mr. Summers set the black box down on it. The villagers kept their distance, leaving a space between
themselves and the stool. and when Mr. Summers said, "Some of you fellows want to give me a hand?"
there was a hesitation before two men. Mr. Martin and his oldest son, Baxter. came forward to hold the
box steady on the stool while Mr. Summers stirred up the papers inside it.
The original paraphernalia for the lottery had been lost long ago, and the black box now resting on the
stool had been put into use even before Old Man Warner, the oldest man in town, was born. Mr.
Summers spoke frequently to the villagers about making a new box, but no one liked to upset even as
much tradition as was represented by the black box. There was a story that the present box had been
made with some pieces of the box that had preceded it, the one that had been constructed when the first
people settled down to make a village here. Every year, after the lottery, Mr. Summers began talking
again about a new box, but every year the subject was allowed to fade off without anything's being done.
file:///Users/carolynsigler/Desktop/lotry.html (1 of 8)1/23/2005 7:58:04 AMThe Lottery--Shirley Jackson
The black box grew shabbier each year: by now it was no longer completely black but splintered badly
along one side to show the original wood color, and in some places faded or stained.
Mr. Martin and his oldest son, Baxter, held the black box securely on the stool until Mr. Summers had
stirred the papers thoroughly with his hand. Because so much of the ritual had been forgotten or
discarded, Mr. Summers had been successful in having slips of paper substituted for the chips of wood
that had been used for generations. Chips of wood, Mr. Summers had argued. had been all very well
when the village was tiny, but now that the population was more than three hundred and likely to keep on
growing, it was necessary to use something that would fit more easily into he black box. The night before
the lottery, Mr. Summers and Mr. Graves made up the slips of paper and put them in the box, and it was
then taken to the safe of Mr. Summers' coal company and locked up until Mr. Summers was ready to take
it to the square next morning. The rest of the year, the box was put way, sometimes one place, sometimes
another; it had spent one year in Mr. Graves's barn and another year underfoot in the post office. and
sometimes it was set on a shelf in the Martin grocery and left there.
There was a great deal of fussing to be done before Mr. Summers declared the lottery open. There were
the lists to make up--of heads of families. heads of households in each family. members of each
household in each family. There was the proper swearing-in of Mr. Summers by the postmaster, as the
official of the lottery; at one time, some people remembered, there had been a recital of some sort,
performed by the official of the lottery, a perfunctory. tuneless chant that had been rattled off duly each
year; some people believed that the official of the lottery used to stand just so when he said or sang it,
others believed that he was supposed to walk among the people, but years and years ago this p3rt of the
ritual had been allowed to lapse. There had been, also, a ritual salute, which the official of the lottery had
had to use in addressing each person who came up to draw from the box, but this also had changed with
time, until now it was felt necessary only for the official to speak to each person approaching. Mr.
Summers was very good at all this; in his clean white shirt and blue jeans. with one hand resting
carelessly on the black box. he seemed very proper and important as he talked interminably to Mr. Graves
and the Martins.
Just as Mr. Summers finally left off talking and turned to the assembled villagers, Mrs. Hutchinson came
hurriedly along the path to the square, her sweater thrown over her shoulders, and slid into place in the
back of the crowd. "Clean forgot what day it was," she said to Mrs. Delacroix, who stood next to her, and
they both laughed softly. "Thought my old man was out back stacking wood," Mrs. Hutchinson went on.
"and then I looked out the window and the kids was gone, and then I remembered it was the twentyseventh
and came a-running." She dried her hands on her apron, and Mrs. Delacroix said, "You're in time,
though. They're still talking away up there."
Mrs. Hutchinson craned her neck to see through the crowd and found her husband and children standing
near the front. She tapped Mrs. Delacroix on the arm as a farewell and began to make her way through
the crowd. The people separated good-humoredly to let her through: two or three people said. in voices
just loud enough to be heard across the crowd, "Here comes your, Missus, Hutchinson," and "Bill, she
made it after all." Mrs. Hutchinson reached her husband, and Mr. Summers, who had been waiting, said
cheerfully. "Thought we were going to have to get on without you, Tessie." Mrs. Hutchinson said.
grinning, "Wouldn't have me leave m'dishes in the sink, now, would you. Joe?," and soft laughter ran
through the crowd as the people stirred back into position after Mrs. Hutchinson's arrival.
"Well, now." Mr. Summers said soberly, "guess we better get started, get this over with, so's we can go
back to work. Anybody ain't here?"
file:///Users/carolynsigler/Desktop/lotry.html (2 of 8)1/23/2005 7:58:04 AMThe Lottery--Shirley Jackson
"Dunbar." several people said. "Dunbar. Dunbar."
Mr. Summers consulted his list. "Clyde Dunbar." he said. "That's right. He's broke his leg, hasn't he?
Who's drawing for him?"
"Me. I guess," a woman said. and Mr. Summers turned to look at her. "Wife draws for her husband." Mr.
Summers said. "Don't you have a grown boy to do it for you, Janey?" Although Mr. Summers and
everyone else in the village knew the answer perfectly well, it was the business of the official of the
lottery to ask such questions formally. Mr. Summers waited with an expression of polite interest while
Mrs. Dunbar answered.
"Horace's not but sixteen vet." Mrs. Dunbar said regretfully. "Guess I gotta fill in for the old man this
year."
"Right." Sr. Summers said. He made a note on the list he was holding. Then he asked, "Watson boy
drawing this year?"
A tall boy in the crowd raised his hand. "Here," he said. "I'm drawing for my mother and me." He blinked
his eyes nervously and ducked his head as several voices in the crowd said thin#s like "Good fellow,
lack." and "Glad to see your mother's got a man to do it."
"Well," Mr. Summers said, "guess that's everyone. Old Man Warner make it?"
"Here," a voice said. and Mr. Summers nodded.
A sudden hush fell on the crowd as Mr. Summers cleared his throat and looked at the list. "All ready?" he
called. "Now, I'll read the names--heads of families first--and the men come up and take a paper out of
the box. Keep the paper folded in your hand without looking at it until everyone has had a turn.
Everything clear?"
The people had done it so many times that they only half listened to the directions: most of them were
quiet.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ลอตเตอรี่ - อังกฤษ Jackson"ลอตเตอรี่" (ค.ศ. 1948)โดย Jackson อังกฤษเช้าของวันที่ 27 มิถุนายนชัดเจน และซัน นี่ กับความอบอุ่นสดวันร้อนเต็ม ดอกไม้เติมกาฬไหล และให้หญ้าเป็นสีเขียวมั่งคั่ง คนของหมู่บ้านเริ่มที่จะรวบรวมในสแควร์ ระหว่างทำการไปรษณีย์และธนาคาร ประมาณสิบโมง ในบางเมือง มีมากคนว่า ลอตเตอรี่เอาสองวัน และได้เริ่มขึ้นในเดือน 2th มิถุนายน แต่ ในหมู่ บ้านนี้ ที่มีเพียงประมาณสามร้อยคน สลากกินแบ่งทั้งหมดเอาน้อยกว่าสองชั่วโมง ดังนั้นมันอาจเริ่มที่สิบโมงในตอนเช้า และยัง จะผ่านเวลาให้ชาวบ้านได้บ้านสำหรับอาหารเที่ยงเด็ก ๆ ประกอบแรก แน่นอน โรงเรียนเพิ่งผ่านฤดูร้อน และความรู้สึกของลิเบอร์ตี้นั่ง uneasily บนส่วนใหญ่ของพวกเขา พวกเขามีแนวโน้มที่จะรวบรวมเข้าด้วยกันอย่างเงียบ ๆ ในขณะก่อนที่พวกเขายากจนเป็นการเล่นที่อึกทึก และการพูดคุยยังของห้องเรียนและครู หนังสือ และ reprimandsมาร์ตินบ๊อบบี้ได้แล้วยัดกระเป๋าของเขาเต็มไปด้วยก้อนหิน และชายอื่นเร็ว ๆ นี้ตามเขาตัวอย่าง การเลือกหิน smoothest และ roundest บ๊อบบี้ และแฮร์รี่โจนส์ และ ไมเคิล Dickie -ชาวบ้านออกเสียงชื่อ "Dellacroy" — ในที่สุดทำหินกองดีในมุมหนึ่งของการตร. และเตรียมพร้อมกับการมาของชายอื่น หญิงยืนเฉย พูดคุยระหว่างกันเองมองผ่านไหล่ของพวกเขาที่สะสมในฝุ่น หรือพืชกับมือของพี่ชายหรือน้องสาวของพวกเขารุ่นเก่าเร็ว ๆ นี้ คนเริ่มที่จะรวบรวม สำรวจเด็กของตัวเอง พูดปลูก และฝน รถแทรกเตอร์ และภาษี พวกเขายืนกัน จากกองหินในมุม และเรื่องตลกของพวกเขาเงียบสงบและพวกเขายิ้ม แทนที่หัวเราะ ผู้หญิง ใส่ชุดบ้านซีดและเสื้อกันหนาว มาในไม่ช้าหลังจากกลุ่มของพวกเขา พวกเขารับการต้อนรับกัน และแลกเปลี่ยนบิตของบาร์เซโลนาจะไปร่วมสามีเริ่มเร็ว ๆ นี้ ผู้หญิง ยืน โดยสามี เรียกให้ลูก และเด็ก ๆ มาเต็มใจ ไม่ต้องเรียกสี่ หรือห้าครั้ง มาร์ตินบ๊อบบี้หัวเราะต่อภายใต้มือ grasping แม่ของเขาและวิ่ง หัวเราะ กองหินไป พ่อพูดขึ้นอย่างรวดเร็ว และบ๊อบบี้มาอย่างรวดเร็ว และเอาสถานที่ของเขาระหว่างบิดาและพี่ชายของเขาเก่าแก่ที่สุดลอตเตอรี่ถูกดำเนินการเป็นได้เต้นสแควร์ คลับวัยรุ่น โปรแกรมฮาโลวีน - โดยนายฤดูร้อน ที่มีเวลาและพลังงานจะอุทิศเพื่อกิจกรรมพลเมือง เป็นคน หน้ากลม ไปอย่างครึกครื้นตลอดและเขาธุรกิจถ่านหินวิ่ง และคนมีเขา เพราะเขาไม่มีภรรยาเป็นประชุมเพลิง เมื่อเขามาในสี่เหลี่ยม กล่องไม้สีดำ การถือครองมีเสียงฟู่ของของบทสนทนาระหว่างชาวบ้าน และเขา waved และเรียก "น้อยวันนี้ล่าสุด คน" การโพสมาสเตอร์ Mrหลุมฝังศพ ตาม แบกสาม - เก้าอี้ขาเปลือย และอุจจาระถูกใส่ในช่องสี่เหลี่ยม และนายฤดูตั้งกล่องดำลงบน ชาวบ้านเก็บระยะทางของพวกเขา ออกจากช่องว่างระหว่างตนเองและในอุจจาระ และเมื่อฤดูร้อนนายกล่าวว่า "คุณเฟลโล่ส์บางต้องการ ให้ฉันมือ"มีลังเลก่อนสองคน นายมาร์ตินและลูกชายของเขา Baxter มาข้างหน้าค้างไว้มั่นคงบนเก้าอี้ในขณะที่ฤดูร้อนนายสะเทือนเอกสารไว้ภายในกล่องมึนเดิมสำหรับสลากที่เคยหายไปนาน และกล่องสีดำตอนนี้วางบนมีการวางเก้าอี้เข้าใช้ก่อนเกิดเฒ่าวอร์เนอร์ คนเก่าแก่ที่สุดในเมือง นายอภิรักษ์โกษะโยธินฤดูร้อนพูดกับชาวบ้านเกี่ยวกับการทำกล่องใหม่บ่อย แต่ไม่มีใครชอบให้อารมณ์เสียเป็นประเพณีมากถูกแสดง ด้วยกล่องสีดำ มีเรื่องราวที่กล่องปัจจุบันได้มีบางชิ้นส่วนของกล่องที่มีหน้ามัน ที่ได้ สร้างขึ้นเมื่อครั้งแรกคนปักเพื่อให้หมู่บ้านที่นี่ ทุกปี หลังจากสลากกินแบ่ง นายฤดูเริ่มพูดอีกครั้ง เกี่ยวกับกล่องใหม่ แต่ทุกปี เรื่องถูกได้จางออก โดยไม่มีของอะไรจะทำfile:///Users/carolynsigler/Desktop/lotry.html (1 8) 1/23/2005 7:58:04 AMThe ลอตเตอรี่ - อังกฤษ Jacksonกล่องดำโต shabbier แต่ละปี: ป่านนี้ ก็ไม่ดำทั้งหมด แต่ splintered ไม่ดีด้านข้างหนึ่งในการแสดงสีไม้เดิม และ ในบางสถานสีจางลง หรือสีนายมาร์ตินและลูกชายของเขา Baxter จัดกล่องดำปลอดภัยบนเก้าอี้จนกระทั่งมีนายช่วงฤดูร้อนกวนกระดาษทำ ด้วยมือของเขา เพราะมากของพิธีกรรมที่ถูกลืม หรือละทิ้ง นายฤดูได้ประสบความสำเร็จมีกระดาษเศษไม้นำมาใช้แทนการจัดส่งที่มีการใช้สำหรับทอด เศษไม้ นายฤดูได้โต้เถียง ได้รับทั้งหมดเป็นอย่างดีเมื่อหมู่บ้านเล็ก ๆ แต่ ที่ประชากรได้มากขึ้น กว่าสามร้อย และมักจะเก็บบนเติบโต ไม่จำเป็นต้องใช้สิ่งที่จะพอดีกับกล่องดำเขาได้ง่ายขึ้น คืนก่อนสลากกินแบ่ง นายฤดูและหลุมฝังศพนายขึ้นจัดส่งกระดาษ และใส่ไว้ในกล่อง และก็แล้ว นำไปเซฟของนายช่วงฤดูร้อนของบริษัทถ่านหิน และล็อคจนกว่าฤดูร้อนคุณไม่พร้อมที่จะมันเหลี่ยมค่ะ ส่วนเหลือของปี กล่องย้ายวิธี บางครั้งเดียว บางครั้งอีก มันได้ใช้เวลาหนึ่งปีในยุ้งข้าวของนายสุสานและปีอื่นในทำการไปรษณีย์ underfoot และบางครั้งมันถูกตั้งบนชั้นในร้านขายของชำมาร์ติน และออกจากที่นั่นFussing ให้เสร็จก่อนฤดูนายประกาศสลากเปิดมากขึ้น มีรายการทำขึ้น - ประมุขของตระกูล หัวของครัวเรือนในแต่ละครอบครัว สมาชิกของแต่ละครัวเรือนในแต่ละครอบครัว มี swearing-in เหมาะสมของช่วงฤดูร้อนนายโดยโพสมาสเตอร์ เป็นการอย่างเป็นทางการของลอตเตอรี่ ครั้งเดียว บางคนจำ มีได้ปฐมทัศน์บางอย่างดำเนินการ โดยเจ้าหน้าที่ของลอตเตอรี่ แบบขอไปที chant tuneless ที่ได้รับ rattled ปิดดูแลแต่ละปี บางคนเชื่อว่า เป็นของลอตเตอรี่ที่ใช้ยืนเพียงดังนั้นเมื่อเขากล่าวว่า หรือสังผู้อื่นเชื่อว่า เขาควรจะเดินไปในหมู่ คน แต่ปี และปีนี้ p3rt ของการพิธีกรรมมีการอนุญาตให้ล่วงเลย มีได้ ยัง เป็นพิธีทำความเคารพ ซึ่งเป็นของจับฉลากได้มีการใช้ในการแก้ปัญหาแต่ละคนมาวาดจากกล่อง แต่นี้ยังมีการเปลี่ยนแปลงโดยเวลา จนตอนนี้มันรู้สึกจำเป็นสำหรับเจ้าหน้าที่แต่ละคนที่กำลังพูด นายอภิรักษ์โกษะโยธินฤดูดีที่ทั้งหมดนี้ เขาเสื้อสีขาวและกางเกงยีนส์สีน้ำเงิน ด้วยมือข้างหนึ่งที่เหลือลวก ๆ ในกล่องดำ ดูเหมาะสม และสิ่งสำคัญ interminably เขาพูดถึงหลุมฝังศพของนายและ Martinsเหมือนนายฤดูสุดท้ายออกพูดคุย และเปิดให้ชาวบ้านประกอบ นาง Hutchinson มารีบไปตามเส้นทางไปเดอะสแควร์ เสื้อของเธอขึ้นเหนือไหล่ของเธอ และฝ่อไปในหลังฝูงชน "สะอาดลืมวันใดที่มันเป็น เธอกล่าวว่า นางไมเคิล ที่ยืนข้างเธอ และพวกเขาทั้งสองหัวเราะเบา ๆ "คิดว่าคนเก่าของฉันก็ออกมาหลังซ้อนไม้ นาง Hutchinson ไปบน"แล้ว ผมมองออกหน้าต่าง และเด็กหายไป แล้ว ฉันจำเป็น twentyseventhและมาที่ทำงาน" เธอแห้งมือของเธอบนเรือของเธอ และนางไมเคิลกล่าว ว่า "คุณในเวลาแม้ว่าการ พวกเขากำลังยังคงพูดจากค่ามี"Hutchinson นาง craned คอของเธอผ่านฝูงชน และพบเด็กที่ยืนอยู่และสามีของเธอใกล้กับด้านหน้า เธอเคาะไมเคิลนางบนแขนเป็นการอำลา และเริ่มที่จะทำให้ทางของเธอผ่านฝูงชน คนคั่น good-humoredly ให้เธอผ่าน: สอง หรือสามคนกล่าว ในเสียงเพียงดังพอให้ได้ยินผ่านฝูงชน, "มาที่นี่คุณ Missus, Hutchinson, " และ "ตั๋ว เธอทำให้หลังจาก" นาง Hutchinson ถึงสามีของเธอ และนายฤดู ที่ได้รับการรอ กล่าวว่าcheerfully "คิดว่า เราจะต้องได้รับ โดยไม่มีคุณ Tessie" นาง Hutchinson กล่าวgrinning, "ไม่มีฉันปล่อย m'dishes ในอ่าง ตอนนี้ จะคุณ โจ?, " และหัวเราะเบาวิ่งผ่านฝูงชนเป็นคนที่กวนไว้ตำแหน่งหลังจากมาถึงนาง Hutchinson"ดี ขณะนี้" กล่าวว่า ฤดูร้อนนาย soberly, "เดาเราดีกว่าเริ่มต้น ได้รับนี้ไป ด้วย เป็นดังนั้นเราสามารถไปกลับไปทำงาน ใคร ain 't นี่"file:///Users/carolynsigler/Desktop/lotry.html (2 8) 1/23/2005 7:58:04 AMThe ลอตเตอรี่ - อังกฤษ Jackson"ดันบาร์" หลายคนกล่าวว่า "ดันบาร์ ดันบาร์ขึ้น"นายฤดูร้อนขอคำปรึกษารายการ "ไคลด์ดันบาร์ขึ้น" เขากล่าวว่า "ถูกต้อง เขามียากจนขาของเขา ไม่เขาหรือไม่ที่จะวาดให้เขา""Me. ผมคิดว่า หญิงกล่าว และนายฤดูร้อนหันไปมองเธอ "ภรรยาดึงสามี" นายอภิรักษ์โกษะโยธินฤดูร้อนกล่าว "ไม่มีเด็กที่เติบโตจะทำให้คุณ Janey ไหม" แม้ว่านายช่วงฤดูร้อน และทุกคนในหมู่บ้านรู้คำตอบอย่างดี มันเป็นธุรกิจอย่างเป็นทางการของการสลากกินแบ่งเพื่อถามคำถามดังกล่าวอย่างเป็นกิจจะลักษณะ นายฤดูรอ ด้วยค่าน่าสนใจสุภาพขณะตอบนางดันบาร์"ฮอเรซของไม่แต่เรื่องน่ารู้ที่สิบหก" ดันบาร์นาง regretfully กล่าว "ฉันต้องกรอกสำหรับเก่าคนนี้เดาปี""ขวา" ฤดูร้อน Sr. กล่าว เขาทำหมายเหตุในรายการเขาได้จับ แล้ว เขาถาม "บอย Watsonวาดในปีนี้"เด็กสูงในฝูงชนยกมือของเขา "นี่ เขากล่าวว่า "ผมกำลังวาดภาพแม่ของฉันและฉัน" เขาคันนั้นกะพริบเขาดวงตาคน และหัวเราะต่อหัวเป็นหลายเสียงในฝูงชนกล่าวว่า บาง #s เช่น "คนดีขาด "และ"ยินดีดูแม่ก็คนจะทำ""ดี ฤดูร้อนนายกล่าวว่า "เดานั่นคือทุกคน วอร์เนอร์คนเก่าทำให้""นี่ กล่าวว่า เสียง และฤดูร้อนนายพยักหน้าฉับพลันปิดลดลงในฝูงชนนายฤดูล้างคอของเขา และดูรายการ "ทั้งหมดพร้อมหรือยัง" เขาเรียกว่าการ "ตอนนี้ ฉันจะอ่านชื่อ - หัวของครอบครัวครั้งแรก - และคนมาขึ้น และใช้กระดาษของกล่อง กระดาษพับในมือของคุณโดยไม่ต้องมองหาที่จนทุกคนได้มีการเปิดไว้ทุกอย่างชัดเจนหรือไม่"คนทำมันให้หลายครั้งที่พวกเขานอนฟังคำแนะนำ: ส่วนใหญ่จะมีเงียบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หวย - เชอร์ลี่ย์แจ็คสัน
"หวย" (1948)
โดยเชอร์ลี่ย์แจ็คสัน
เช้าของวันที่ 27 มิถุนายนเป็นที่ชัดเจนและมีแดดด้วยความอบอุ่นสดเต็มวันฤดูร้อน; ดอกไม้
บานไสวถูกและหญ้าสีเขียวมั่งคั่ง คนในหมู่บ้านเริ่มที่จะรวบรวมใน
ตารางระหว่างที่ทำการไปรษณีย์และธนาคารประมาณ 10:00; ในบางเมืองมีจำนวนมากดังนั้น
คนที่จับสลากเอาสองวันและจะต้องเริ่มต้นใน 2 มิถุนายน แต่ในหมู่บ้านนี้ที่มี
เพียงประมาณสามร้อยคนจับสลากทั้งหมดใช้เวลาน้อยกว่าสองชั่วโมงจึงสามารถเริ่มต้นที่สิบ
โมงเช้าและยังคงผ่านในเวลาที่จะช่วยให้ชาวบ้านที่จะได้รับบ้านเที่ยง อาหารค่ำ.
เด็กแรกที่ประกอบของหลักสูตร โรงเรียนได้เมื่อเร็ว ๆ นี้ในช่วงฤดูร้อนและความรู้สึกของ
เสรีภาพนั่งอย่างไม่สบายใจในส่วนของพวกเขา; พวกเขามีแนวโน้มที่จะรวมตัวกันอย่างเงียบ ๆ ในขณะที่ก่อนที่พวกเขายากจน
ลงเล่นอึกทึก และการพูดคุยของพวกเขายังคงเป็นของห้องเรียนและครูของหนังสือและตำหนิ.
บ๊อบบี้มาร์ตินได้แล้วยัดกระเป๋าของเขาเต็มไปด้วยก้อนหินและเด็กคนอื่น ๆ ตามมาเร็ว ๆ นี้ของเขา
ตัวอย่างเช่นการเลือกนุ่มนวลและหิน roundest; บ๊อบบี้และแฮร์รี่โจนส์และริชาร์ด Delacroix--
ชาวบ้านออกเสียงชื่อนี้ "Dellacroy" - ในที่สุดก็ทำให้กองที่ดีของหินในมุมหนึ่งของ
ตารางและรักษามันกับการบุกของเด็กคนอื่น ๆ สาวยืนกันพูดคุยในหมู่ตัวเอง
มองผ่านไหล่ของพวกเขาที่รีดในฝุ่นหรือยึดติดกับมือของพี่ชายหรือน้องสาว.
เร็ว ๆ นี้คนเริ่มที่จะรวบรวม สำรวจลูกของตัวเองพูดของการปลูกและฝนตกรถและ
ภาษี พวกเขายืนอยู่ด้วยกันออกไปจากกองหินในมุมและเรื่องตลกของพวกเขาที่เงียบสงบและพวกเขา
ยิ้มมากกว่าหัวเราะ ผู้หญิงสวมชุดจางบ้านและเสื้อกันหนาวมานานหลังจากที่
พวกผู้ชายของพวกเขา พวกเขาได้รับการต้อนรับอีกคนหนึ่งและแลกเปลี่ยนบิตของการนินทาที่พวกเขาไปร่วมสามีของตน.
ไม่นานผู้หญิงยืนอยู่โดยสามีของพวกเขาเริ่มที่จะเรียกร้องให้เด็กของพวกเขาและเด็กมา
อย่างไม่เต็มใจที่ได้จะเรียกว่าสี่หรือห้าครั้ง บ๊อบบี้มาร์ตินหลบอยู่ใต้มือโลภของแม่ของเขา
และวิ่งหัวเราะกลับไปยังกองหิน พ่อของเขาพูดขึ้นอย่างรวดเร็วและบ๊อบบี้มาอย่างรวดเร็วและ
เกิดขึ้นระหว่างพ่อและพี่ชายที่เก่าแก่ที่สุดของเขา.
จับสลากได้ดำเนินการ - เช่นเดียวกับการเต้นรำตารางสโมสรวัยรุ่นโปรแกรมฮาโลวีน - โดยนาย
ซัมเมอร์ ที่มีเวลาและพลังงานจะอุทิศให้กับกิจกรรมของเทศบาล เขาเป็นรอบที่ต้องเผชิญกับคนร่าเริงและเขา
วิ่งธุรกิจถ่านหินและคนเสียใจสำหรับเขา เพราะเขาไม่มีลูกและภรรยาของเขาก็
ด่าว่า เมื่อเขามาถึงในตารางถือกล่องไม้สีดำมีบ่นของ
การสนทนาในหมู่ชาวบ้านและเขาโบกมือและเรียก "ลิตเติ้ลปลายวันนี้คน." postmaster นาย
เกรฟส์ตามเขาถืออุจจาระขาสามและอุจจาระถูกขังอยู่ในใจกลางของจัตุรัสและ
นาย ในช่วงฤดูร้อนตั้งกล่องดำลงบนมัน ชาวบ้านรักษาระยะห่างของพวกเขาออกจากช่องว่างระหว่าง
ตัวเองและอุจจาระ และเมื่อนายซัมเมอร์สกล่าวว่า "บางส่วนของพวกคุณต้องการที่จะให้ฉันมือ?"
มีความลังเลก่อนที่ทั้งสองคน นายมาร์ตินและบุตรชายคนโตของเขาแบ็กซ์เตอร์ ออกมาข้างหน้าจะถือ
กล่องมั่นคงบนม้านั่งในขณะที่นายซัมเมอร์สขยับขึ้นเอกสารที่อยู่ในนั้น.
กระจุกกระจิกต้นฉบับสำหรับการจับสลากที่ได้รับหายไปนานที่ผ่านมาและตอนนี้กล่องสีดำที่วางอยู่บน
เก้าอี้ที่ได้รับนำไปใช้ก่อนเก่า แมนวอร์เนอร์คนที่เก่าแก่ที่สุดในเมืองเกิด นาย
พูดบ่อยในช่วงฤดูร้อนให้กับชาวบ้านเกี่ยวกับการทำกล่องใหม่ แต่ก็ไม่มีใครชอบที่จะไม่พอใจแม้จะเป็น
ประเพณีมากที่สุดเท่าที่เป็นตัวแทนจากกล่องดำ มีเรื่องเล่าว่ากล่องในปัจจุบันได้รับการเป็น
ทำกับบางชิ้นส่วนของกล่องที่มีอยู่ก่อนหน้านี้อย่างใดอย่างหนึ่งที่ได้รับการสร้างขึ้นเมื่อครั้งแรกที่
คนนั่งลงเพื่อให้หมู่บ้านที่นี่ ทุกปีหลังจากการจับสลากนายฤดูร้อนเริ่มพูดคุย
อีกครั้งเกี่ยวกับกล่องใหม่ แต่ทุกปีเรื่องที่ได้รับอนุญาตให้จางหายไปโดยไม่เป็นอะไรทำ.
ไฟล์: ///Users/carolynsigler/Desktop/lotry.html (1 of 8) 2005/01/23 07:58:04 AMthe หวย - เชอร์ลี่ย์แจ็คสัน
กล่องดำ shabbier เติบโตในแต่ละปีโดยตอนนี้มันก็ไม่ได้เป็นสีดำสนิท แต่แตกไม่ดี
พร้อมด้านใดด้านหนึ่งในการแสดงสีไม้เดิมและในบาง สถานที่จางหายไปหรือย้อมสี.
นาย มาร์ตินและบุตรชายคนโตของเขาแบ็กซ์เตอร์ถือกล่องสีดำอย่างปลอดภัยบนม้านั่งจนกว่านายซัมเมอร์ได้
ขยับเอกสารให้สะอาดด้วยมือของเขา เพราะมากของพิธีกรรมที่ได้รับการลืมหรือ
ทิ้งนายซัมเมอร์สประสบความสำเร็จในการมีใบกระดาษแทนสำหรับชิปจากไม้
ที่ได้ถูกนำมาใช้สำหรับคนรุ่น ชิปไม้นายในช่วงฤดูร้อนที่ถกเถียงกันอยู่ได้ ได้รับทุกอย่างดี
เมื่อหมู่บ้านเล็ก ๆ แต่ตอนนี้ที่มีประชากรที่มากกว่าสามร้อยและมีแนวโน้มที่จะเก็บไว้บน
ที่เพิ่มขึ้นมันเป็นสิ่งจำเป็นที่จะใช้สิ่งที่จะพอดีมากขึ้นได้อย่างง่ายดายในเขากล่องดำ คืนก่อนที่จะ
จับสลากนายซัมเมอร์สและนายเกรฟส์สร้างขึ้นบิลของกระดาษและใส่ไว้ในกล่องและมันก็ถูก
นำตัวไปยังที่ปลอดภัยของนายฤดูร้อน 'บริษัท ถ่านหินและล็อคขึ้นจนนายซัมเมอร์สก็พร้อมที่ ที่จะใช้
มันไปที่ตารางเช้าวันถัดไป ส่วนที่เหลือของปีกล่องถูกนำวิธีที่บางครั้งสถานที่แห่งหนึ่งบางครั้ง
อื่น มันต้องใช้เวลาหนึ่งปีในยุ้งฉางนายเกรฟส์และอีกหนึ่งปีบนพื้นในสำนักงานการโพสต์ และ
บางครั้งมันก็ตั้งอยู่บนชั้นวางของในร้านขายของชำมาร์ตินและทิ้งไว้ที่นั่น.
มีการจัดการที่ดีของอาการงอแงที่จะต้องทำคือก่อนที่นายซัมเมอร์สประกาศเปิดการจับสลาก มี
รายชื่อที่จะทำขึ้น - หัวของครอบครัว หัวของครัวเรือนในแต่ละครอบครัว สมาชิกของแต่ละ
ครัวเรือนในแต่ละครอบครัว มีการสาบานในที่เหมาะสมของนายฤดูร้อนโดย postmaster เป็น
อย่างเป็นทางการของการจับสลาก; ที่ครั้งหนึ่งบางคนจำได้ว่ามีการได้รับการบรรยายของการจัดเรียงบางอย่าง
ที่ดำเนินการโดยอย่างเป็นทางการของการจับสลาก, พอเป็นพิธี สวดมนต์ tuneless ที่ได้รับ rattled ออกรับรองสำเนาถูกต้องในแต่ละ
ปี บางคนเชื่อว่าอย่างเป็นทางการของการจับสลากที่ใช้ในการยืนเพียงดังนั้นเมื่อเขาพูดหรือร้องเพลงมัน
อื่น ๆ เชื่อว่าเขาควรจะเดินไปในหมู่คน แต่ปีและปีที่ผ่านมาของ p3rt นี้
พิธีกรรมได้รับอนุญาตให้หมดอายุ ได้มีการยังแสดงความยินดีพิธีกรรมซึ่งอย่างเป็นทางการของการจับสลากได้
มีการใช้ในการแก้ไขแต่ละคนที่มาวาดจากกล่อง แต่นี้ยังมีการเปลี่ยนแปลงกับ
เวลาจนตอนนี้มันเป็นความรู้สึกที่จำเป็นเท่านั้นสำหรับ อย่างเป็นทางการเพื่อพูดคุยกับแต่ละคนที่เข้าใกล้ นาย
ฤดูร้อนเป็นสิ่งที่ดีมากที่ทั้งหมดนี้ ในเสื้อเชิ้ตสีขาวของเขาที่สะอาดและกางเกงยีนส์สีน้ำเงิน ด้วยมือข้างหนึ่งวางอยู่
ลวกในกล่องสีดำ ดูเหมือนว่าเขาเหมาะสมมากและมีความสำคัญในขณะที่เขาพูดคุยกันจบนายเกรฟส์
และมาร์ติน.
เช่นเดียวกับนายฤดูร้อนในที่สุดก็ออกมาพูดและหันไปชาวบ้านประกอบนางฮัทชินสันมา
รีบไปตามเส้นทางไปยังตารางกว่าเสื้อยืดของเธอโยน ไหล่ของเธอและเลื่อนตัวลงไปในสถานที่
ด้านหลังของฝูงชน "Clean ลืมว่าวันที่มันเป็น" เธอกล่าวกับนาง Delacroix ที่ยืนอยู่ข้าง ๆ เธอและ
พวกเขาทั้งสองหัวเราะเบา ๆ "คิดว่าคนเก่าของผมก็คือการกลับไม้ซ้อน" นางฮัทชินสันไปใน.
"และจากนั้นผมมองออกไปนอกหน้าต่างและเด็กก็หายไปและจากนั้นผมจำได้ว่ามันเป็น twentyseventh
และมาวิ่ง. " เธอแห้งมือของเธอบนผ้ากันเปื้อนของเธอและนาง Delacroix กล่าวว่า "คุณอยู่ในเวลา
แม้ว่า. พวกเขายังคงพูดออกไปขึ้นที่นั่น. "
นาง ฮัทชินสัน craned คอของเธอที่จะมองผ่านฝูงชนและพบว่าสามีและลูก ๆ ของเธอที่ยืนอยู่
ใกล้กับด้านหน้า เธอเคาะนาง Delacroix บนแขนเป็นอำลาและเริ่มที่จะทำให้ทางของเธอผ่าน
ฝูงชน คนแยกดี humoredly จะปล่อยให้เธอผ่าน: สองหรือสามคนกล่าวว่า ในเสียง
เพียงดังพอที่จะได้ยินทั่วฝูงชน "มาที่นี่คุณ Missus ฮัทชินสัน" และ "บิลเธอ
ทำให้มันหลังจากทั้งหมด. " นางฮัทชินสันถึงสามีของเธอและนายซัมเมอร์สที่ได้รับการรอกล่าวว่า
มีความสุข "คิดว่าเรากำลังไปได้ที่จะได้รับเมื่อไม่มีเธอ Tessie." นางฮัทชินสันกล่าว.
ยิ้ม "จะไม่ได้ฉันออก m'dishes ในอ่างตอนนี้คุณจะ. โจ ?," และเสียงหัวเราะนุ่มวิ่ง
ฝ่าฝูงชนเป็นคนขยับกลับเข้ามาในตำแหน่งหลังจากการมาถึงนางฮัทชินสัน
"ดีตอนนี้." นายกล่าวว่าในช่วงฤดูร้อนอย่างมีสติสัมปชัญญะอย่าง "คิดว่าเราดีกว่าเริ่มต้นได้รับนี้ไปด้วยเพื่อที่เราสามารถไป
กลับไปทำงานใครไม่ได้ที่นี่.? "
ไฟล์: ///Users/carolynsigler/Desktop/lotry.html (ที่ 2 จาก 8) 2005/01/23 07:58:04 AMthe หวย - เชอร์ลี่ย์แจ็คสัน
"ดันบาร์." หลายคนกล่าวว่า "ดันบาร์. ดันบาร์."
นาย ในช่วงฤดูร้อนปรึกษารายการของเขา "ไคลด์ดันบาร์." เขากล่าวว่า "นั่นคือสิ่งที่ถูกต้อง. เขาขาหักของเขายังไม่ได้เขา?
ใครวาดภาพสำหรับเขา? "
"ฉัน. ผมคิดว่า" ผู้หญิงคนหนึ่งกล่าวว่า และนายซัมเมอร์สหันไปมองเธอ "ภรรยาเสมอสำหรับสามีของเธอ." นาย
กล่าวว่าในช่วงฤดูร้อน "อย่าคุณมีเด็กโตที่จะทำเพื่อคุณ, จานีย์?" แม้ว่านายซัมเมอร์สและ
คนอื่น ๆ ในหมู่บ้านรู้คำตอบสมบูรณ์ดีมันเป็นธุรกิจของอย่างเป็นทางการของ
การจับสลากที่จะถามคำถามดังกล่าวอย่างเป็นทางการ นายซัมเมอร์รอคอยกับการแสดงออกของดอกเบี้ยที่สุภาพในขณะที่
นาง ดันบาร์ตอบ.
"ฮอเรซไม่ได้ แต่สิบหกสัตวแพทย์." นางดันบาร์กล่าวว่าเศร้า "คิดว่าฉันต้องกรอกข้อมูลในสำหรับคนเก่านี้
ปี. "
"ตอน". ซีเนียร์กล่าวว่าในช่วงฤดูร้อน เขาทำบันทึกในรายการเขาถือครอง จากนั้นเขาก็ถามว่า "วัตสันเด็ก
วาดภาพในปีนี้? "
เด็กสูงในฝูงชนยกมือขึ้น "ที่นี่" เขากล่าว "ผมวาดรูปแม่ของฉันและฉัน." เขากระพริบตา
ตาของเขาประหม่าและหลบหัวของเขาเป็นเสียงหลายในฝูงชนกล่าวว่าบาง # เหมือน "เพื่อนที่ดี
ขาด. " และ "ดีใจที่ได้พบแม่ของคุณมีคนที่จะทำมัน."
"ดี" นายซัมเมอร์สกล่าวว่า "เดาว่าทุกคน. ชายชราวอร์เนอร์ทำให้มันได้หรือไม่"
"ที่นี่" เสียงกล่าวว่า และนายซัมเมอร์สพยักหน้า.
เงียบฉับพลันลดลงในฝูงชนขณะที่นายซัมเมอร์ล้างลำคอของเขาและมองไปที่รายการ "ทุกคนพร้อมหรือยัง?" เขา
เรียกว่า "ตอนนี้ฉันจะอ่านชื่อ - หัวของครอบครัวแรก - และคนขึ้นมาและนำกระดาษออกมาจาก
กล่องเก็บกระดาษพับในมือของคุณโดยไม่ได้มองไปที่มันจนทุกคนได้มีการเปิด..
ทุกอย่าง ? ล้าง "
คนได้ทำมาหลายครั้งเพื่อให้พวกเขาเพียงครึ่งหนึ่งได้ฟังคำแนะนำ: ส่วนใหญ่ของพวกเขาเป็น
ที่เงียบสงบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สลากกินแบ่ง -- เชอร์ลีย์แจ็กสัน
" หวย " ( 2491 )

โดย Shirley Jackson เช้าวันที่ 27 มิถุนายนคือชัดเจน และแดด กับความอบอุ่นที่สดของวันในช่วงฤดูร้อน ดอกไม้เบ่งบานสลอน ;
) และหญ้าเป็นสีเขียว มั่งคั่ง ชาวบ้านเริ่มที่จะรวบรวมใน
ตารางระหว่างไปรษณีย์และธนาคาร ประมาณสิบโมง ในบางเมืองมีหลายที่
คนที่ หวยได้สองวัน และได้เริ่มในเดือนมิถุนายน 2 . แต่หมู่บ้านนี้ มีเพียงประมาณสามแสนคน
ถูกลอตเตอรี่ทั้งหมดใช้เวลาไม่ถึงสองชั่วโมง ดังนั้นมันอาจจะเริ่มต้นที่ 10
นาฬิกาในตอนเช้าและจะผ่านในเวลา เพื่อให้ชาวบ้านได้กลับบ้าน เที่ยง เย็น
เด็กประกอบแรก แน่นอน โรงเรียนเพิ่งผ่านช่วงซัมเมอร์และความรู้สึกของ
Liberty นั่งกระสับกระส่ายอยู่บนสุดของพวกเขา พวกเขามีแนวโน้มที่จะรวมตัวกันเงียบๆไปสักพักก่อนที่พวกเขาทำลาย
เข้าไปโวยวายเล่น และพูดคุยของพวกเขายังคงของห้องเรียน และครู หนังสือ และคำตำหนิ .
บ๊อบบี้ มาร์ตินก็ยัดกระเป๋าของเขาเต็มไปด้วยหินและเด็กคนอื่นๆตามแบบอย่างของพระองค์ และ roundest smoothest
เลือกหินบ๊อบบี้ และ แฮร์รี่ โจนส์ และ ดิกกี้ เดอลากรัว --
ชาวบ้านออกเสียงชื่อนี้ " dellacroy " ในที่สุดทำให้กองใหญ่ของหินในมุมหนึ่งของจัตุรัส และชั่งใจ
กับการจู่โจมของเด็กคนอื่น ผู้หญิงที่ยืนอยู่ข้างๆ พูดกับตัวเอง มองผ่านไหล่ของพวกเขาที่
รีดในฝุ่นหรือยึดติดกับมือของพี่ชายหรือน้องสาว
เมื่อผู้ชายเริ่มที่จะรวบรวม สำรวจเด็กของตัวเอง การพูดของการปลูก และ ฝน รถแทรกเตอร์และ
ภาษี พวกเขายืนอยู่ด้วยกัน ห่างจากกองหินในมุมและมุขของพวกเขาเงียบและพวกเขา
ยิ้มมากกว่าหัวเราะ ผู้หญิงสวมชุดและเสื้อสีจางบ้านมาหลังจาก
โรงนาของพวกเขาพวกเขาทักทายซึ่งกันและกัน และแลกเปลี่ยนบิตนินทาพวกเขาไปร่วมกับสามี
ในไม่ช้าผู้หญิงยืนอยู่ โดยสามีของตนเริ่มเรียกให้เด็ก และเด็กมา
อย่างไม่เต็มใจ ต้องเรียกสี่หรือห้าครั้ง บ๊อบบี้ มาร์ติน ducked ภายใต้แม่ของเขาคว้ามือ
และวิ่ง , หัวเราะ , กลับไปที่กองหิน พ่อของเขาพูดขึ้นอย่างรวดเร็ว ,และบ๊อบบี้มาอย่างรวดเร็วและ
เอาสถานที่ของเขาระหว่างพ่อและพี่ชายคนโตของเขา .
หวยดำเนินการ -- เป็นเต้นรำสแควร์ , คลับวัยรุ่น ฮาโลวีน โปรแกรม - โดยคุณ
ฤดู ใครมีเวลาและพลังงานที่จะอุทิศเพื่อกิจกรรมของพลเมือง เขาเป็นรอบ เผชิญ ร่าเริงและเขา
รันธุรกิจถ่านหิน และคนถูกขอโทษเขา เพราะเขาไม่มีบุตร และภรรยาของเขาเป็น
ด่าว่าเมื่อเค้ามาถึงจัตุรัส แบกกล่องไม้สีดำ มีบ่นของ
สนทนากับชาวบ้าน เขาโบกมือเรียก " . เล็ก ๆน้อย ๆวันนี้มาสายครับ " ครับ คุณ
หลุมฝังศพ ตามเขา แบกสาม - แป้นขา และอุจจาระที่ถูกวางในศูนย์ของตารางและ
คุณซัมเมอร์ชุดกล่องสีดำลงบนมัน ชาวบ้านเก็บระยะทางของพวกเขาออกจากช่องว่างระหว่าง
ตัวเองและแป้น และเมื่อนายซัมเมอร์สกล่าวว่า " บางส่วนของพวกนายต้องการให้ฉันหน่อยได้มั้ย ? "
มีลังเลก่อน 2 คน คุณมาร์ติน และลูกชายคนโตของเขา , แบ็กซ์เตอร์ มาถือ
กล่องมั่นคงบนแป้นในขณะที่คุณซัมเมอร์ยุยงเอกสารข้างใน
เครื่องเคราเดิมหวยได้หายไปนานและกล่องดำตอนนี้ที่พักบน
สตูลได้รับการใส่ลงไปในการใช้แม้ก่อนที่ชายชราวอร์เนอร์ มนุษย์ที่เก่าแก่ที่สุดในเมืองเกิด คุณ
ซัมเมอร์พูดบ่อยกับชาวบ้านเรื่องการทำกล่องใหม่ แต่ไม่มีใครชอบเลย ยังเป็นประเพณีที่แสดงโดย
มากเป็นกล่องสีดำ มีเรื่องเล่าว่า กล่องของขวัญถูก
กับบางชิ้นของกล่องที่นำหน้ามันหนึ่งที่ถูกสร้างขึ้นเมื่อคนแรก
นั่งลงเพื่อให้หมู่บ้านที่นี่ ทุกๆ ปี หลังการจับสลาก , คุณซัมเมอร์เริ่มพูด
อีกครั้งเกี่ยวกับกล่องใหม่ แต่ทุกๆ ปี มีเนื้อหาอนุญาตให้จางหายไป โดยไม่ได้อะไรกําลังทํา .
file : / / / ผู้ใช้ / carolynsigler / Desktop / lotry.html ( 1 8 ) 1 / 23 / 2548 7:58:04 amthe หวย -- เชอร์ลีย์แจ็กสัน
กล่องสีดำที่เติบโตในแต่ละปี : เก่าๆตอนนี้มันไม่มืดไปหมดแต่เดาะมากๆ
ตามข้างหนึ่งเพื่อแสดงสีไม้เดิม และในบางสถานที่หรือเปื้อนสีจาง .
นาย Martin และลูกชายคนโตของเขา , แบ็กซ์เตอร์ ถือกล่องสีดำอย่างปลอดภัยบนแป้นจนกว่าคุณซัมเมอร์ได้
กวนเอกสารอย่างละเอียดกับมือของเขา เพราะมากของพิธีกรรมได้รับการลืมหรือ
ทิ้งคุณฤดูร้อนที่เคยประสบความสำเร็จในการมีกระดาษแทนที่ชิปไม้
เคยใช้รุ่น เศษไม้ คุณซัมเมอร์ ได้ถกเถียงกัน มีทั้งหมดดี
เมื่อหมู่บ้านเล็ก ๆ แต่ตอนนี้จำนวนกว่าสามแสน และมีแนวโน้มที่จะเก็บ
เติบโต มันต้องใช้สิ่งที่จะพอดีกับได้อย่างง่ายดาย เป็นเขา กล่องสีดำ เมื่อคืนก่อน
สลากกินแบ่ง คุณซัมเมอร์ และนายสุสานสร้างขึ้นกระดาษ และใส่ในกล่อง มัน
แล้วถ่ายไปยังที่ปลอดภัยของบริษัทถ่านหินคุณซัมเมอร์ ' และล็อคจนกว่าคุณซัมเมอร์คือพร้อมที่จะใช้
มันในเช้าวันถัดไป สแควร์ ส่วนที่เหลือของปี กล่องใส่ทาง บางครั้งสถานที่หนึ่ง บางครั้ง
อีก มันใช้เวลาหนึ่งปีในคุณ