Alkali treatment and α-amylase degr

Alkali treatment and α-amylase degradation are different processes for rice protein (RP) isolation. The major aim of this study was to determine the influence of two different extraction methods on the antioxidant capacities of RPA, extracted by alkaline (0.2% NaOH), and RPE, extracted by α-amylase, during in vitro digestion for 2 h with pepsin and for 3 h with pancreatin. Upon pepsin-pancreatin digestion, the protein hydrolysates (RPA-S, RPE-S), which were the supernatants in the absence of undigested residue, and the whole protein digests (RPA, RPE), in which undigested residue remained, were measured. RPE exhibited the stronger antioxidant responses to free radical scavenging activity, metal chelating activity, and reducing power, whereas the weakest antioxidant capacities were produced by RPE-S. In contrast, no significant differences in antioxidant activity were observed between RPA and RPA-S. The present study demonstrated that the in vitro antioxidant responses induced by the hydrolysates and the protein digests of RPs could be affected differently by alkali treatment and α-amylase degradation, suggesting that the extraction is a vital processing step to modify the antioxidant capacities of RPs. The results of the current study indicated that the protein digests, in which undigested residues remained, could exhibit more efficacious antioxidant activity compared to the hydrolysates.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กระบวนการต่าง ๆ สำหรับการแยกโปรตีน (RP) ข้าวรักษาด่างและα-amylase ย่อยสลายได้ จุดมุ่งหมายสำคัญของการศึกษานี้เป็นการ ตรวจสอบอิทธิพลของวิธีการสกัดที่แตกต่างกันสองความสามารถต้านอนุมูลอิสระของ RPA สกัด ด้วยอัลคาไลน์ (0.2% NaOH), และคลินิก หลาย สกัด โดยα-amylase ในระหว่างการย่อยในหลอดทดลอง 2 ชม.กับน้ำย่อย และ 3 ชั่วโมงกับ pancreatin เมื่อ pancreatin น้ำย่อยย่อยอาหาร โปรตีน hydrolysates (RPA-S คลินิกหลาย S), ซึ่งถูก supernatants ในกรณีที่ไม่มีสารตกค้างไม่ได้แยกแยะ และถูกย่อยด้วยโปรตีนทั้งหมด (RPA คลินิกหลาย), สารตกค้างที่ไม่ได้แยกแยะยังคง มีวัด คลินิกหลายแสดงตอบรับสารต้านอนุมูลอิสระแรงกว่ากิจกรรม scavenging อนุมูลอิสระ เหล็กคีเลตกิจกรรม และลดพลังงาน ในขณะที่กำลังการผลิตสารต้านอนุมูลอิสระอ่อนผลิต โดยเอสคลินิกหลาย เปรียบ ข้อสังเกตไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในอนุมูล RPA ระหว่าง RPA S. ศึกษาแสดงให้เห็นว่า การตอบสนองของสารต้านอนุมูลอิสระในหลอดทดลองที่เหนี่ยวนำ โดยการ hydrolysates และผลกระทบโปรตีนที่ถูกย่อยด้วย RPs แตกต่างกัน โดยรักษาด่างและย่อยสลายα-amylase แนะนำแยกขั้นตอนการประมวลผลที่สำคัญการปรับเปลี่ยนความสามารถต้านอนุมูลอิสระของ RPs ผลของการศึกษาปัจจุบันระบุว่า ที่โปรตีนถูกย่อยด้วย ที่ยังคงตกค้างไม่ได้แยกแยะ อาจมีอนุมูลเมื่อเทียบกับ hydrolysates ครบวงจรมากขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การรักษาอัลคาไลและการย่อยสลายαอะไมเลสเป็นกระบวนการที่แตกต่างกันสำหรับข้าวโปรตีน (RP) แยก จุดมุ่งหมายสำคัญของการศึกษาครั้งนี้คือเพื่อตรวจสอบอิทธิพลของสองวิธีการสกัดที่แตกต่างกันเกี่ยวกับขีดความสามารถในการต้านอนุมูลอิสระของ RPA สกัดโดยอัลคาไลน์ (0.2% NaOH) และ RPE สกัดโดยαอะไมเลส, ในช่วงในหลอดทดลองการย่อยอาหารเป็นเวลา 2 ชั่วโมงกับน้ำย่อย และเป็นเวลา 3 ชั่วโมงกับ Pancreatin เมื่อการย่อยอาหารน้ำย่อย-Pancreatin การไฮโดรไลเซโปรตีน (RPA-S RPE-S) ซึ่งเป็น supernatants ในกรณีที่ไม่มีสารตกค้างที่ไม่สามารถย่อยและน้ำย่อยโปรตีนทั้งหมด (RPA, RPE) ซึ่งสารตกค้างที่ไม่สามารถย่อยยังคงถูกวัด RPE แสดงการตอบสนองของสารต้านอนุมูลอิสระที่แข็งแกร่งเพื่อกิจกรรมอนุมูลอิสระต้านกิจกรรมคีเลตโลหะและพลังงานลดขณะที่อ่อนแอที่สุดความจุสารต้านอนุมูลอิสระที่ผลิตโดย RPE-S ในทางตรงกันข้ามไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในการต้านอนุมูลอิสระถูกตั้งข้อสังเกตระหว่าง RPA และ RPA-S การศึกษาครั้งนี้แสดงให้เห็นว่าในหลอดทดลองการตอบสนองของสารต้านอนุมูลอิสระโดยการชักนำให้เกิดไฮโดรไลเซและน้ำย่อยโปรตีนของโทรสารอาจได้รับผลกระทบที่แตกต่างจากการรักษาด่างและการย่อยสลายαอะไมเลสบอกว่าการสกัดเป็นขั้นตอนการประมวลผลที่สำคัญในการปรับเปลี่ยนความสามารถของสารต้านอนุมูลอิสระโทรสาร ผลที่ได้จากการศึกษาในปัจจุบันพบว่าน้ำย่อยโปรตีนซึ่งตกค้างที่ไม่สามารถย่อยยังคงสามารถแสดงฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระที่มีประสิทธิภาพมากขึ้นเมื่อเทียบกับไฮโดรไลเซ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แอลฟาอะไมเลสลายด่าง การรักษา และมีกระบวนการที่แตกต่างกันสำหรับโปรตีนข้าว ( RP ) แยก วัตถุประสงค์หลักของการศึกษานี้ เพื่อศึกษาอิทธิพลของวิธีการสกัดที่แตกต่างกันสองในความจุของสารต้านอนุมูลอิสระ RPA สกัดด้วยด่าง ( NaOH , RPE 0.2% ) และสกัดด้วยแอลฟาอะไมเลสในหลอดทดลองในการย่อย 2 ชั่วโมงด้วยเปปซินและ 3 H กับ Pancreatin . เมื่อเอนไซม์เปปซิน Pancreatin การย่อยโปรตีนของ ( rpa-s rpe-s , ) ซึ่งเป็น supernatants ในกรณีที่ไม่มี undigested กาก และย่อยสลายโปรตีนทั้งหมด ( RPA ความรู้สึกต่อขนาดของงาน ) ที่ undigested กากเหลือเป็นวัด มีสารต้านอนุมูลอิสระที่แข็งแกร่งบ่งชี้การกำจัดอนุมูลอิสระ โลหะ และ กิจกรรม และการลดใช้พลังงาน ในขณะที่ความจุสารต้านอนุมูลอิสระที่อ่อนแอถูกผลิตโดย rpe-s. แตกต่างกัน ไม่มีความแตกต่างกันทางสถิติ พบว่ามีฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระ และ rpa-s. RPA ระหว่างการศึกษาในหลอดทดลองพบว่าสารที่เกิดจากการตอบสนองของโปรตีนที่ย่อยสลายของโดยและ อาจจะได้รับผลกระทบที่แตกต่างกัน โดยการรักษาด่างและแอลฟาอะไมเลส การย่อยสลาย แนะนำว่า การแยกเป็นขั้นตอนการประมวลผลที่สำคัญเพื่อปรับเปลี่ยนขนาดความจุของสารต้านอนุมูลอิสระโดย . ผลการศึกษาในปัจจุบันพบว่า โปรตีนจะถูกย่อยในที่ตกค้าง undigested ยังคงสามารถแสดงฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระได้มากขึ้นเมื่อเทียบกับของ .