OFR and the FRG were once a single

OFR and the FRG were once a single old-growth
forest. However, large parts of the forest were clear-cut
from the 1960s to the 1980s and converted into evergreen
conifer plantations, secondary forests, golf courses,
and agricultural lands (pastures and vegetable or
paddy fields), which now surround the two forests
(Fig. 1). OFR was preserved as an old-growth temperate
broad-leaved forest (Miyamoto and Sano 2008),
whereas the FRG remains as strips of forest ranging
from 5 to 200 m in width and 500 to 1500 m in length,
primarily along the river and ridges. Such deforestations,
followed by the establishment of evergreen conifer
plantations, have been a very common human activity
throughout Japan since the 1970s (Suzuki 2002). The
FRG is connected to the main forest by a small connecting
corridor, but since this corridor is very narrow
(a minimum of 2 m), it is unlikely that this corridor has
a substantial function in relation to bird dispersal.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สเตย์และ FRG เคยเป็นเดียวเก่าเจริญเติบ โตป่า อย่างไรก็ตาม ส่วนใหญ่ของป่าได้แน่ชัดจากปีทศวรรษ 1980 และแปลงเป็นเอเวอร์กรีนสวนสน ป่ารอง กอล์ฟและเกษตรกรรม (ทุ่งหญ้าและผัก หรือทุ่งนา), ป่าสองรอบซึ่งขณะนี้(1 รูป) สเตย์ถูกเก็บรักษาไว้เป็นการเจริญเติบโตเก่าพอสมควรbroad-leaved ป่า (มิยาโมโตะและซาโนะ 2008),ในขณะที่ FRG ยังคงเป็นแถบของป่าจาก 5 กว้าง 200 เมตรและ 500-1500 เมตรในความยาวริมแม่น้ำและสันเขาเป็นหลัก เช่น deforestationsตาม ด้วยการจัดตั้งสนป่าดิบไร่ มีกิจกรรมที่มนุษย์ทั่วไปมากทั่วประเทศญี่ปุ่นตั้งแต่ปี 1970 (2002 ซูซูกิ) การFRG เชื่อมต่อกับป่าหลัก โดยการเชื่อมต่อขนาดเล็กกำแพง แต่ตั้งแต่นี้จะแคบมาก(อย่างน้อย 2 เมตร), ไม่น่าว่า นี้มีฟังก์ชั่นที่พบสัมพันธ์กับการแพร่กระจายของนก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

OFR และ FRG เป็นครั้งเก่าที่มีการเติบโตเพียงครั้งเดียว
ป่า แต่ส่วนใหญ่ของป่าเป็นที่ชัดเจน
จากปี 1960 ถึง 1980 และเปลี่ยนเป็นป่าดิบ
ต้นสนสวนป่าไม้รอง, สนามกอล์ฟ,
และที่ดินการเกษตร (ทุ่งหญ้าและพืชหรือ
นาข้าว) ซึ่งตอนนี้ล้อมรอบสองป่า
(รูปที่ 1). OFR ได้รับการเก็บรักษาไว้เป็นเก่าเจริญเติบโตพอสมควร
ป่ากว้างใบ (โมะและ Sano 2008)
ในขณะที่ FRG ยังคงเป็นแถบของป่าตั้งแต่
5-200 เมตรกว้างและ 500-1,500 เมตรในระยะเวลา
ส่วนใหญ่ไปตามแม่น้ำและแนว . deforestations ดังกล่าว
ตามมาด้วยการจัดตั้งต้นสนป่าดิบ
สวนได้รับการกิจกรรมของมนุษย์ที่พบบ่อยมาก
ทั่วประเทศญี่ปุ่นตั้งแต่ปี 1970 (Suzuki 2002)
FRG เชื่อมต่อกับป่าหลักโดยการเชื่อมต่อขนาดเล็ก
เดิน แต่เนื่องจากทางเดินนี้เป็นที่แคบมาก
(อย่างน้อย 2 เมตร) ก็ไม่น่าที่ทางเดินนี้มี
ฟังก์ชั่นที่สำคัญในความสัมพันธ์กับการแพร่กระจายของนก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ofr และเยอรมันนีเคยเติบโตเก่าเดียวป่า อย่างไรก็ตาม ส่วนใหญ่ของป่าได้ชัดเจนจากปี 1960 ถึง 1980 และแปลงลงในเอเวอร์กรีนต้นไม้จำพวกสนป่าทุติยภูมิ , สนามกอล์ฟ ,ที่ดินและการเกษตร ( หญ้าและผักหรือนาข้าว ) ซึ่งตอนนี้รอบสองป่า( รูปที่ 1 ) ofr ถูกเก็บรักษาไว้อย่างเก่า การเติบโตเย็นbroad-leaved ป่า ( มิยาโมโต้และซาโนะ 2008 )ส่วนเยอรมนียังคงเป็นแถบของป่าตั้งแต่จาก 5 ถึง 200 เมตรกว้างและ 500 ถึง 1500 เมตรในความยาวเป็นหลัก ตามแม่น้ำและสันเขา deforestations ดังกล่าว ,ตามด้วยการจัดตั้งเอเวอร์กรีน คอนนิเฟอร์ต้นไม้ เป็นปกติของมนุษย์กิจกรรมทั่วญี่ปุ่น ตั้งแต่ปี 1970 ( Suzuki 2002 ) ที่สหพันธ์สาธารณรัฐเยอรมนีเชื่อมต่อกับป่าหลัก โดยขนาดเล็กเชื่อมต่อทางเดิน แต่ทางเดินแคบมาก( อย่างน้อย 2 เมตร ) , มันไม่น่าที่เดินนี้ฟังก์ชั่นมากมายในความสัมพันธ์กับการแพร่กระจายของนก .