• Starting to notice any similariti

• Starting to notice any similarities? These guys are all laborers. They're all at work. Even more specifically, they are manual laborers, who work with their hands.
• Not everyone can sing at work after all. If you are a lawyer making your case in court, you can't exactly burst out into a rousing chorus of "America the Beautiful," can you? We think not.
• The singing workers are all dudes who do tough manual labor—the carpenter making his measurements, the deck-hand ready to work on the steamboat deck. This is unglamorous work for sure, but through their singing, these laborers take joy in what they do. Note the sense of ownership in the poem; the mason is "singing his" song, while the boatman is "singing what belongs to him in his boat."
• These guys are proud of what they do. And the speaker is proud to acknowledge their work (and their awesome singing voices) in this poem. He's shedding some light on people who don't often make appearances in poetry (especially in nineteenth-century America).
• But we've got to ask a question: is the speaker painting a too-rosy picture of these workers? These can be dangerous jobs, after all. What is he leaving out of this picture? Let's read on to see…

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

•เริ่มสังเกตเห็นความคล้ายคลึงใด ๆ คนเหล่านี้มีทั้งหมดแรงของการบุกเบิก พวกเขากำลังทั้งหมดที่ทำงาน แม้อื่น ๆ โดยเฉพาะ จะด้วยตนเองแรงของการบุกเบิก ที่ทำงาน ด้วยมือของพวกเขา •ทุกคนไม่สามารถร้องเพลงที่ทำงานหลังจากทั้งหมด ถ้าคุณเป็นทนายความทำคดีของศาล คุณไม่สามารถตรงปะทุเป็นการประสานเสียงที่เร้าใจของ "อเมริกาสวยงาม คุณสามารถ เราคิดว่า ไม่ •การร้องจะ dudes ทั้งหมดที่ทำยากแรง – ช่างไม้ที่ทำให้เขาประเมิน ดาดฟ้าคงพร้อมที่จะทำงานบนดาดฟ้าเรือไอน้ำ นี่คืองาน unglamorous แน่นอน แต่ผ่านการร้องเพลง แรงของการบุกเบิกเหล่านี้มีความสุขในการทำ สังเกตความรู้สึกของความเป็นเจ้าของในกลอน mason มีเพลง "ร้องเพลงของเขา" boatman จะ "ร้องเพลงอะไรเป็นของเขาในเรือของเขา"• Guys เหล่านี้มีความภาคภูมิใจของพวกเขาทำอะไร และลำโพงที่มีความภูมิใจที่จะยอมรับงานของพวกเขา (และเสียงร้องที่น่ากลัวของพวกเขา) ในกลอนนี้ เขาจะส่องแสงบางอย่างกับคนที่ไม่มักจะทำการนัดในบทกวี (โดยเฉพาะอย่างยิ่งในอเมริกาปั้นจั่นศตวรรษ)• แต่เราก็อยากจะถามคำถาม: เป็นผู้วาดภาพเกินไปโรซี่ของแรงงานเหล่านี้หรือไม่ หลังจากทั้งหมดเหล่านี้สามารถเป็นงานอันตราย เขาจะปล่อยอะไรออกจากรูปภาพนี้ ลองอ่านเพื่อดู...

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

•เริ่มสังเกตเห็นความคล้ายคลึงกันหรือไม่? พวกเหล่านี้เป็นแรงงานทั้งหมด พวกเขากำลังทั้งหมดในที่ทำงาน มากยิ่งขึ้นโดยเฉพาะอย่างยิ่งพวกเขาจะใช้แรงงานที่ทำงานร่วมกับมือของพวกเขา.
•ทุกคนไม่สามารถร้องเพลงที่ทำงานหลังจากทั้งหมด ถ้าคุณเป็นทนายความที่ทำคดีในศาลของคุณคุณไม่สามารถออกมาว่าออกมาเป็นนักร้องเร้าใจของ "อเมริกาสวย" คุณสามารถ? เราคิดว่าไม่.
•คนงานร้องเพลงเป็นเป็ดทุกคนที่ทำคู่มือยากแรงงานช่างไม้การวัดของเขาดาดฟ้ามือพร้อมที่จะทำงานบนดาดฟ้าเรือกลไฟ นี่คือการทำงาน unglamorous แน่นอน แต่ผ่านการร้องเพลงของพวกเขาคนงานเหล่านี้จะนำความสุขในสิ่งที่พวกเขาทำ หมายเหตุความรู้สึกเป็นเจ้าของในบทกวีนั้น เมสันคือ "การร้องเพลงของเขา" เพลงในขณะที่เรือคือ "การร้องเพลงสิ่งที่เป็นของเขาอยู่ในเรือของเขา."
•พวกเหล่านี้มีความภาคภูมิใจในสิ่งที่พวกเขาทำ และลำโพงมีความภูมิใจที่จะรับทราบการทำงานของพวกเขา (และเสียงร้องเพลงที่น่ากลัวของพวกเขา) ในบทกวีนี้ เขาส่องแสงในบางคนที่ไม่ได้มักจะทำให้สิ่งที่ปรากฏในบทกวี (โดยเฉพาะในศตวรรษที่สิบเก้าอเมริกา).
• แต่เราได้มีการถามคำถาม: เป็นลำโพงภาพวาดภาพมากเกินไปดอกกุหลาบของคนงานเหล่านี้หรือไม่ เหล่านี้สามารถเป็นงานที่อันตรายหลังจากทั้งหมด เขาจะออกจากสิ่งที่ออกจากภาพนี้หรือไม่? ลองมาอ่านเพื่อเห็น ...

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

- เริ่มจะสังเกตเห็นความคล้ายคลึงกัน ? คนพวกนี้รับจ้าง พวกเขากำลังทำงาน ยิ่งโดยเฉพาะ พวกเขาเป็นแรงงานด้วยตนเอง ที่งานด้วยมือของตนเอง
- ไม่ทุกคนสามารถร้องเพลงในงานทั้งหมด ถ้าคุณเป็นทนายที่ทำคดีในศาลของคุณ คุณจะไม่ได้ออกมาเป็นคอรัสเร้าใจของอเมริกาที่สวยงาม , " คุณสามารถ ? เราคิดว่าไม่
- ร้องเพลง มีคนงานทั้งหมด dudes ที่ทำยากลำบากแรงงานคู่มือช่างไม้การตรวจวัดของเขาดาดฟ้ามือพร้อมที่จะทำงานบนเรือกลไฟดาดฟ้า นี่คืองาน unglamorous แน่นอน แต่ร้องเพลงของพวกเขา แรงงานเหล่านี้ได้นำความสุขในสิ่งที่พวกเขาทำ สังเกตความรู้สึกของความเป็นเจ้าของในบทกวี ; เมสัน " ร้องเพลงของเขา ขณะที่คนเรือ " ร้องเพลงที่เป็นของเขาในเรือของเขา . "
- พวกเหล่านี้มีความภาคภูมิใจในสิ่งที่พวกเขาทำ และลำโพงมีความภูมิใจที่จะยอมรับในงานของตน ( และน่ากลัว ร้องเพลงเสียง ) ในบทกวีนี้ เขากำลังส่องแสงบางอย่างเกี่ยวกับผู้ที่ไม่ได้มักจะให้ปรากฏในบทกวี ( โดยเฉพาะอย่างยิ่งในศตวรรษที่อเมริกา )
- แต่เราต้องถาม : เป็นลำโพงวาดรูปด้วยสีกุหลาบของคนเหล่านี้ เหล่านี้สามารถงานที่อันตราย หลังจากทั้งหมดเขาออกจากรูปนี้ ? ลองอ่านดู . . . . . . .