Of 37 patients with culture-confirm

Of 37 patients with culture-confirmed shigellosis who
were enrolled between 1 May 2002 and 1 May 2003, 27 (73%)
were followed up until day 90 (Fig. 1). Patients with S. flexneri
infections had diarrhoea for a longer period (median duration =
3 days; 95% CI = 2–6 days) than those with S. sonnei infection
(median = 2 days; 95% CI = 2–6 days), but this difference
was not statistically significant (P = 0.149) (data not shown).
Two of 146 shigellosis patients (aged 25 years and 4 years)
were hospitalized but had uneventful recoveries. Two patients
died: a 33-year-old patient who had been treated for AIDS and
persistent diarrhoea and a 72-year-old patient who died 2 days
after being admitted with dysentery.

Of the 146 Shigella strains isolated during the surveillance
period, 22 (15%) were S. flexneri and the others were S.
sonnei. No S. dysenteriae or S. boydii strains were detected. Of
the 22 S. flexneri isolates, the three most frequently encountered
serotypes were 2a (36%), 1b (23%) and 3b (28%). Of 124 S.
sonnei isolates tested, 111 (90%) were resistant to tetracycline,
94% to co-trimoxazole (trimethoprim–sulfamethoxazole), 6%
to ampicillin, and 2% to chloramphenicol. Of the S. flexneri isolates tested, 21 of 22 (96%) were resistant to tetracycline, and
18 of 20 (90%) were resistant to co-trimoxazole. Altogether,
18 of 20 (90%) S. flexneri isolates were also resistant to ampicillin
in contrast to only 7 of 117 (6%) S. sonnei isolates (P <
0.0001). Similarly 14 of 14 S. flexneri isolates were resistant
to chloramphenicol but only 2 of 95 S. sonnei isolates were
resistant (Table 1).

There was a seasonal pattern of dysentery and episodes
of infection with S. sonnei and S. flexneri (Fig. 4). The yearly
peak of dysentery and S. sonnei incidence followed the hottest
months of the year, April–May, and coincided with the onset
of the rainy season. During the summer months of 2001,
higher numbers of cases of dysentery and S. sonnei were detected
compared with the preceding and following years. The
lowest shigellosis rates were observed during the cooler winter
months, November–March.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ของผู้ป่วย 37 shigellosis วัฒนธรรมยืนยันที่ได้ลงทะเบียนระหว่างวันที่ 1 2002 พฤษภาคมและ 1 2003 พฤษภาคม 27 (73%)ก็ตามจนถึงวันที่ 90 (1 รูป) ผู้ป่วยที่ มี S. flexneriติดเชื้อมีโรคท้องร่วงเป็นระยะเวลานาน (ระยะเวลามัธยฐาน =3 วัน 95% CI = 2 – 6 วัน) มากกว่าผู้ที่ติดเชื้อ S. sonnei(มัธยฐาน = 2 วัน 95% CI = 2 – 6 วัน), แต่ความแตกต่างนี้ไม่มีนัยสำคัญทางสถิติ (P = 0.149) (ไม่ได้แสดงข้อมูล)สองผู้ป่วย shigellosis 146 (อายุ 25 ปีและ 4 ปี)มารักษาในโรงพยาบาล แต่ก็ฟื้นตัวกลับคืน ป่วยเสียชีวิต: ผู้ป่วยอายุ 33 ปีที่ได้รับการรักษาสำหรับโรคเอดส์ และท้องเสียแบบถาวรและผู้ป่วยอายุ 72 ปีที่เสียชีวิตใน 2 วันหลังจากที่เข้ากับโรคบิดสายพันธุ์ Shigella 146 แยกระหว่างการเฝ้าระวังระยะเวลา 22 (15%) S. flexneri และอื่น ๆ มีรักsonnei ไม่ S. dysenteriae หรือสายพันธุ์ S. boydii ถูกตรวจพบ ของ22 S. flexneri แยก สามที่พบบ่อยที่สุดserotypes ได้ 2a (36%), 1b (23%) และ 3b (28%) ของ 124 S.sonnei แยกทดสอบ 111 (90%) ถูกทนต่อเตตราไซคลีน94% co-trimoxazole (ไตรเมโทพริมซัลฟาเมโทซาโซล), 6%โกคอ และ 2% เพื่อคคัส ถูกทนเตตราไซคลีน ของ S. flexneri แยกทดสอบ 21 22 (96%) และ18 20 (90%) มีความทนทานต่อ co trimoxazole ทั้งหมด18 20 (90%) S. flexneri แยกก็ทนต่อโกคอตรงข้ามกับ 7 เท่าของ 117 (6%) แยก S. sonnei (P <0.0001) ในทำนองเดียวกัน 14 ของ 14 S. flexneri แยกถูกทนการคคัสแต่เพียง 2 95 S. sonnei แยกได้ทน (ตารางที่ 1)มีรูปแบบตามฤดูกาลของโรคบิดและตอนการติดเชื้อ S. sonnei และ S. flexneri (4 รูป) ประจำปีการสูงสุดของโรคบิดและ S. sonnei อุบัติการณ์ตามสุดร้อนเดือนของปี เมษายน – พฤษภาคม และสอดคล้องกับการโจมตีของฤดูฝน ในช่วงฤดูร้อนปี 2001พบตัวเลขสูงของกรณีโรคบิดและ S. sonneiเมื่อเทียบกับปีก่อนหน้านี้ และต่อไปนี้ การราคา shigellosis ถูกตั้งข้อสังเกตในช่วงฤดูหนาวเย็นเดือน พฤศจิกายน – มีนาคม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

37 ของผู้ป่วยที่มี shigellosis วัฒนธรรมได้รับการยืนยันที่
ได้รับการคัดเลือกระหว่าง 1 พฤษภาคม 2002 และวันที่ 1 พฤษภาคม 2003 27 (73%)
ตามมาจนถึงวันที่ 90 (รูปที่ 1). ผู้ป่วยที่มีเอส flexneri
การติดเชื้อที่มีอาการท้องเสียเป็นระยะเวลานาน (ระยะเวลาเฉลี่ย =
3 วัน; 95% CI = 2-6 วัน) มากกว่าผู้ที่มีการติดเชื้อเอส sonnei
(เฉลี่ย = 2 วัน; 95% CI = 2-6 วัน) แต่ความแตกต่างนี้
ไม่มีนัยสำคัญทางสถิติ (p = 0.149) (ไม่ได้แสดงข้อมูล).
สองของผู้ป่วย shigellosis 146 (อายุ 25 ปีและ 4 ปี)
ได้รับการรักษาในโรงพยาบาล แต่ต้องกลับคืนเรื่อย ๆ สองผู้ป่วย
เสียชีวิต: ผู้ป่วย 33 ปีที่ได้รับการรักษาโรคเอดส์และ
โรคอุจจาระร่วงถาวรและผู้ป่วย 72 ปีที่เสียชีวิต 2 วัน
หลังจากได้รับการเข้ารับการรักษาด้วยโรคบิด.

146 สายพันธุ์ Shigella แยกระหว่างการเฝ้าระวัง
ระยะเวลา 22 (15%) เป็นเอส flexneri และคนอื่น ๆ เอส
sonnei ไม่มี S. dysenteriae หรือเอส boydii สายพันธุ์ที่ได้รับการตรวจพบ ของ
22 เอสไอโซเลท flexneri สามที่พบบ่อยมากที่สุด
สายพันธุ์เป็น 2A (36%), 1b (23%) และ 3b (28%) 124 เอส
sonnei แยกการทดสอบ 111 (90%) มีความทนทานต่อการ tetracycline,
94% เป็น co-trimoxazole (trimethoprim-sulfamethoxazole), 6%
เพื่อ ampicillin และ 2% chloramphenicol ของเอส flexneri แยกการทดสอบ 21 ของ 22 (96%) มีความทนทานต่อการ tetracycline และ
18 จาก 20 (90%) มีความทนทานต่อการ co-trimoxazole พรึบ
18 20 (90%) เอสไอโซเลท flexneri ก็มีความทนต่อ ampicillin
ในทางตรงกันข้ามกับเพียง 7 117 (6%) เอส sonnei ไอโซเลท (P <
0.0001) ในทำนองเดียวกัน 14 14 เอสไอโซเลท flexneri ทน
เพื่อ chloramphenicol แต่เพียง 2 จาก 95 เอส sonnei พบแบคทีเรียที่
ทน (ตารางที่ 1).

มีรูปแบบตามฤดูกาลของโรคบิดและตอนเป็น
ของการติดเชื้อเอส sonnei และ S. flexneri (รูปที่ 4) เป็นประจำทุกปี
สูงสุดของโรคบิดและ S. sonnei อุบัติการณ์ตามที่ร้อนแรงที่สุด
เดือนของปี, เดือนเมษายนพฤษภาคมและใกล้เคียงกับการโจมตี
ของฤดูฝน ในช่วงฤดูร้อนของปี 2001
ตัวเลขที่สูงของกรณีของโรคบิดและ S. sonnei ตรวจพบ
เมื่อเทียบกับปีก่อนหน้านี้และต่อไปนี้
ต่ำสุด shigellosis ถูกตั้งข้อสังเกตในช่วงฤดูหนาวเย็น
เดือนพฤศจิกายนถึงเดือนมีนาคม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

37 ผู้ป่วยยืนยันที่วัฒนธรรมชิเกลโลซิสลงทะเบียนเรียนระหว่าง 1 พฤษภาคม 2545 และ 1 พฤษภาคม 2546 , 27 ( 73% )ตามมาจนถึง 90 วัน ( รูปที่ 1 ) ผู้ป่วย flexneri Sเชื้อท้องเสียเป็นเวลานาน ( ระยะเวลา =3 วัน ; 95% CI = 2 – 6 วัน ) มากกว่าผู้ที่มี sonnei การติดเชื้อ S .( median = 2 วัน ; 95% CI = 2 – 6 วัน ) แต่ความแตกต่างนี้อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( p = 0.149 ) ( ข้อมูลไม่แสดง )สองของชิเกลโลซิส ( 146 ) อายุ 25 ปี และ 4 ปีเข้าโรงพยาบาลเลย แต่ได้กลับคืน . คนไข้ 2 คนตาย : 33 ปี ผู้ป่วยที่ได้รับการรักษา โรคเอดส์ และท้องเสียแบบถาวร และ 72 ปี ผู้ป่วยที่เสียชีวิต 2 วันหลังจากเข้ารับการรักษาด้วยโรคท้องร่วงของสายพันธุ์ที่แยกระหว่างเฝ้าระวัง 146 ชิเกลลาระยะเวลา 22 ( 15% ) . flexneri และคนอื่นๆ .sonnei . ไม่มี s หรือ s dysenteriae เลือดสายพันธุ์ที่ตรวจพบ ของ22 . flexneri 3 ไอโซเลท ที่พบบ่อย ,( เป็น 2A ( 36% ) 1B ( 23% ) และ 3B ( 28% ) 124 .sonnei สายพันธุ์ทดสอบ , 111 ( 90% ) เป็นทนต่อการเตตราไซคลีน94 co trimoxazole ( ไตรเมโธพริมซัลฟาเมโทซาโซล ( 6 % )ให้ยาแอมพิซิลินและ 2% เพื่อการส่งออก . ของสหรัฐอเมริกา flexneri สายพันธุ์ทดสอบ 21 22 ( 96% ) ทนต่อ tetracycline , และ18 20 ( 90% ) ป้องกัน Co trimoxazole . ทั้งหมด18 20 ( 90% ) flexneri ไอโซเลทยังทนต่อ ampicillinในทางตรงกันข้ามกับเพียง 7 117 ( 6% ) s ( P < sonnei ไอโซเลท2 ) ในทำนองเดียวกัน 14 14 . flexneri สายพันธุ์เป็นป้องกันที่จะออกจากแต่เพียง 2 95 . sonnei ไอโซเลทป้องกัน ( ตารางที่ 1 )มีรูปแบบของฤดูกาลเอพและโรคบิดของเชื้อ S . sonnei และ S . flexneri ( รูปที่ 4 ) รายปีจุดสูงสุดของโรคบิดและ S . sonnei อุบัติการณ์ตามสุด ๆเดือน เมษายน - พฤษภาคม และประจวบเหมาะกับการโจมตีของฤดูฝน ในช่วงฤดูร้อนของปี 2001ตัวเลขที่สูงขึ้นของกรณีของโรคบิดและ S . sonnei พบเมื่อเทียบกับก่อนหน้านี้และต่อไปนี้ปี ที่อัตราต่ำสุดชิเกลโลซิสพบในระหว่างฤดูหนาวเย็นเดือน พฤศจิกายน - มีนาคม