Kim JinGyung was confused. However,

Kim JinGyung was confused. However, she couldn’t say anything as KangYoon loaded the equipment and sat on the front seat without saying anything. Looking at such a figure, she couldn’t say anything and got on the vehicle. As it was full of equipment and the seats were uncomfortable, she wondered what happened in just one day.
At that moment, KangYoon spoke.

“The audience will look at everything that we do. Not only the songs, the process of setting the stage, movement, and actions. It will be bad for our image if we go around in vans when we’re doing street performances, right? Think that you’re cosplaying realistically and please endure.”
“Oh… Yes.”

Finally, Kim JinGyung seemed to have understood as she exclaimed. Although she was very picky with vehicles, if this was the reason, then she had no choice but to accept.

“We’ll suffer altogether. Let’s do our best. If you adapt well like HyeRin, then you will be able to endure.”

On the place KangYoon pointed towards, Yoon HyeRin had fallen asleep with a travel pillow. Kim JinGyung laughed awkwardly and opened the window. She started putting in effort to adapt to the smell which was coming off the car.

.
.
.

The first place KangYoon and company arrived at was D university in Seongbuk district. KangYoon and company who parked the car inside the university with an expensive fee, got off the car while carrying all the equipments. Moving around a little, there was the spot that Kangyoon and HeeYoon had found together.

“Are we performing there?”

Yoon HyeRin pointed towards a plaza where a garden was formed with big trees. KangYoon nodded his head.

“Yes. Let’s start setting.”

With KangYoon’s orders, the girls started setting the equipment. The djembe and synthesizer session who had followed them, also got into position with their instruments.

“Wow, is there a performance today?”
“Who are they?”
“I dunno, but they are pretty.”

The people seem to take interest in the plaza performance which they hadn’t seen before, and said a line each. The students who were resting not far away also seemed to be curious seeing the setting, as they didn’t go away.

“Wow, people are looking at us!” (T/N: Duhh.)

While handing the microphone wire to KangYoon, she turned her head towards the people. She was curious of the people looking at her. Nobody recognized her even when she went around the streets after releasing her 2nd album. However, as people’s gazes were gathering on them unexpectedly, she found it new.

KangYoon didn’t make the volume too large. Since even though it was the festival period, there were plenty of people who were in lectures. He set the volume of the recording, and after he set the microphone on the djembe, he set the synthesizer sounds. Quite a lot of time had passed when the entire sounds were set.

“Huh? Is that a performance?”

When the recording, the djembe, and the synthesizer jammed in accompaniment, people started gathering to watch. Especially, people’s gazes were gathered a lot on the djembe which made a refreshing resounding sounds. Following that, when a clear sound came out of the synthesizer, more people gathered. The university was noisy due to it being festival period, but the live music sounds seemed to be attractive.

‘The djembe sounds are a little bit rough.’

Including the black musical note from the djembe, and the pink musical notes of the synthesizer, a different colored note was being made when the sounds were changed. This sound was making white light after being combined with the recording. KangYoon controlled the mixer. He increased the low pitch sounds on the microphone installed on the djembe and he decreased the mid-pitches of the synthesizer to make useless noises disappear. Then, he increased the overall volume to produce a plentiful sound. Then…

‘This will do.’

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คิม JinGyung สับสน แต่เธอไม่สามารถพูดอะไรเป็น KangYoon โหลดอุปกรณ์และนั่งอยู่บนที่นั่งด้านหน้าโดยไม่พูดอะไร มองไปที่ตัวเลขดังกล่าวเธอไม่สามารถพูดอะไรและได้บนยานพาหนะ ขณะที่มันกำลังเต็มรูปแบบของอุปกรณ์และที่นั่งไม่สบายเธอสงสัยว่าสิ่งที่เกิดขึ้นในเวลาเพียงหนึ่งวัน
ในขณะที่พูด KangYoon

"ผู้ชมจะมองทุกอย่างที่เราทำ ไม่เพียง แต่เพลงกระบวนการของการตั้งเวทีการเคลื่อนไหวและการกระทำที่ มันจะไม่ดีสำหรับภาพของเราถ้าเราไปรอบ ๆ ในรถตู้เมื่อเรากำลังทำถนนการแสดงใช่มั้ย? คิดว่าคุณกำลัง cosplaying แนบเนียนและโปรดทน. "
" โอ้ ... ใช่. "

ในที่สุดคิม JinGyung ดูเหมือนจะมีความเข้าใจที่เธออุทาน แม้ว่าเธอจะเป็นจู้จี้จุกจิกมากกับยานพาหนะถ้านี้เป็นเหตุผลที่แล้วเธอก็ไม่มีทางเลือกที่จะยอมรับ

"เราจะต้องทนทุกข์ทรมานโดยสิ้นเชิง ขอทำดีที่สุดของเรา หากคุณปรับตัวได้ดีเช่น HyeRin แล้วคุณจะสามารถที่จะทน. "

ในสถานที่ KangYoon ชี้ไปที่ยุน HyeRin ก็ผล็อยหลับไปกับหมอนเดินทาง คิม JinGyung หัวเราะอย่างเชื่องช้าและเปิดหน้าต่าง เธอเริ่มวางในความพยายามที่จะปรับตัวเข้ากับกลิ่นซึ่งออกมาจากรถ

.
.
.

สถานที่แรกที่ KangYoon และ บริษัท ที่มาถึงที่เป็น D มหาวิทยาลัยในย่าน Seongbuk KangYoon และ บริษัท ที่จอดรถภายในมหาวิทยาลัยที่มีค่าใช้จ่ายราคาแพงได้ออกรถในขณะที่แบกอุปกรณ์ทั้งหมด ย้ายไปรอบ ๆ เล็ก ๆ น้อย ๆ มีจุดที่ Kangyoon และ HeeYoon ได้พบร่วมกัน

"เรากำลังดำเนินการอยู่ที่นั่น?"

ยุน HyeRin พลาซ่าชี้ไปที่สวนที่ถูกสร้างขึ้นด้วยต้นไม้ใหญ่ KangYoon พยักหน้า

"ใช่. ขอเริ่มต้นการตั้งค่า. "

กับคำสั่งซื้อ KangYoon ของสาว ๆ เริ่มต้นการตั้งค่าอุปกรณ์ Djembe และสังเคราะห์เซสชั่นที่ได้ติดตามพวกเขายังมีเข้ามาในตำแหน่งด้วยเครื่องมือของพวกเขา

"ว้าวจะมีผลการดำเนินงานในวันนี้?"
"เขาเป็นใคร?"
"ผมไม่รู้ แต่พวกเขาจะสวย."

คนที่ดูเหมือนจะให้ความสนใจในการทำงานพลาซ่าซึ่งเขาไม่เคยเห็นมาก่อนและกล่าวว่าสายแต่ละ นักเรียนที่ได้รับการพักผ่อนไม่ไกลออกไปก็ดูเหมือนจะอยากรู้อยากเห็นเห็นการตั้งค่าในขณะที่พวกเขาไม่ได้หายไป

"ว้าวคนกำลังมองหาที่เรา!" (T / N:. duhh)

ในขณะที่ยื่นลวดไมโครโฟนเพื่อ KangYoon เธอหันหัวของเธอที่มีต่อประชาชน เธอเป็นคนที่อยากรู้อยากเห็นของคนที่มองเธอ ไม่มีใครได้รับการยอมรับของเธอแม้ในขณะที่เธอเดินไปรอบ ๆ ถนนหลังจากปล่อยอัลบั้มที่ 2 ของเธอ อย่างไรก็ตามในขณะที่อาศัยการมองตาของผู้คนมารวมกันที่พวกเขาไม่คาดคิดเธอพบว่ามันใหม่

KangYoon ไม่ได้ทำให้ปริมาณการซื้อขายมีขนาดใหญ่เกินไป ตั้งแต่แม้ว่ามันจะเป็นช่วงเวลาเทศกาลที่มีมากมายของผู้คนที่อยู่ในการบรรยาย เขาตั้งระดับเสียงของการบันทึกและหลังจากที่เขาตั้งไมโครโฟนบน Djembe เขาตั้งเสียงสังเคราะห์ ค่อนข้างมากของเวลาที่ผ่านมาเมื่อเสียงทั้งหมดที่ตั้ง

"ฮะ? คือการที่ผลการดำเนินงานหรือไม่? "

เมื่อบันทึก Djembe และสังเคราะห์ติดอยู่ในคลอคนเริ่มที่จะดูการรวบรวม โดยเฉพาะอย่างยิ่งอาศัยการมองตาของผู้คนมารวมตัวกันมากใน Djembe ที่ทำเสียงดังก้องสดชื่น ต่อไปว่าเมื่อเสียงที่ชัดเจนออกมาจากซินมาผู้คนจำนวนมากมารวมตัวกัน มหาวิทยาลัยก็มีเสียงดังเพราะมันเป็นช่วงเวลาเทศกาล แต่เสียงดนตรีสดดูเหมือนจะเป็นที่น่าสนใจ

'เสียง Djembe มีนิด ๆ หน่อย ๆ หยาบ.

รวมทั้งโน้ตดนตรีสีดำจาก Djembe และการบันทึกเสียงดนตรีสังเคราะห์สีชมพูพิมพ์บันทึกสีที่แตกต่างกันได้รับการทำเสียงเมื่อมีการเปลี่ยนแปลง เสียงนี้ถูกทำให้แสงสีขาวหลังจากที่ถูกรวมกับการบันทึก KangYoon ควบคุมเครื่องผสม เขาเพิ่มขึ้นสนามต่ำเสียงไมโครโฟนที่ติดตั้งบน Djembe และเขาลดลงกลางสนามของซินที่จะทำให้เสียงหายไปไร้ประโยชน์ จากนั้นเขาเพิ่มขึ้นโดยรวมปริมาณการผลิตเสียงที่อุดมสมบูรณ์ แล้ว ...

'นี้จะทำ.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คิม jingyung สับสน แต่เธอไม่สามารถพูดอะไรอย่าง kangyoon โหลดอุปกรณ์และนั่งบนที่นั่งด้านหน้า โดยไม่พูดอะไรเลย ดูรูปดังกล่าว เธอไม่สามารถพูดอะไรได้ในรถ มันเป็นเต็มรูปแบบของอุปกรณ์และที่นั่งอึดอัด เธอสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้นในเพียงหนึ่งวันในตอนนั้น kangyoon พูด" ผู้ชมจะมองทุกอย่างที่เราทำ ไม่เพียง แต่เพลง กระบวนการของการจัดเวที ท่าทางการเคลื่อนไหวและ มันจะไม่ดีต่อภาพลักษณ์ของเรา ถ้าเราไปอยู่ในรถตู้ เมื่อพวกเรามาแสดง , ถนนใช่มั้ย ? คิดว่าคุณ cosplay แนบเนียนและโปรดอดทน "" โอ้ . . . . . . . ครับในที่สุดคิม jingyung ดูจะเข้าใจเธออุทาน แม้ว่าเธอจะเข้มงวดมากกับรถ ถ้านั่นคือเหตุผลที่ทำให้ เธอไม่มีทางเลือก แต่ที่จะยอมรับ" พวกเราจะประสบทั้งหมด มาทำให้ดีที่สุดกันเถอะ ถ้าคุณปรับตัวได้ดีชอบฮเยริน แล้วคุณจะทนได้ "ในสถานที่ kangyoon ชี้ไปที่ยุนฮเยรินก็หลับกับหมอนเดินทาง . คิม jingyung หัวเราะเก้ๆ กังๆ และเปิดหน้าต่าง เธอเริ่มใส่ในความพยายามที่จะปรับให้เข้ากับกลิ่นที่ออกมาจากรถ...บริษัทแรกที่ kangyoon และมาถึงที่มหาวิทยาลัย seongbuk D ในเขต kangyoon และ บริษัท ที่จอดรถภายในมหาวิทยาลัยที่มีค่าราคาแพง แล้วลงจากรถพร้อมอุปกรณ์ทั้งหมด ย้ายไปรอบ ๆนิดหน่อย มีจุดที่ kangyoon และ heeyoon พบด้วยกัน" พวกเราจะแสดงที่นี่ "ยุนฮเยรินชี้ไปทางห้างที่สวนก่อตั้งขึ้นด้วยต้นไม้ใหญ่ kangyoon พยักหน้า ." ครับ เริ่มการตั้งค่า”ด้วยคำสั่ง kangyoon สาวๆเริ่มการตั้งค่าอุปกรณ์ กลองยาวอัฟริกันซินเซสชันที่ตามพวกเขาและยังได้เข้าประจำที่เครื่องดนตรีของพวกเขา" ว้าว วันนี้ประสิทธิภาพ ? "" พวกมันเป็นใคร ? "" ไม่รู้สิ แต่พวกเขาจะสวย " .ผู้คนดูเหมือนจะสนใจในพลาซ่าประสิทธิภาพที่พวกเขาไม่เคยเห็นมาก่อน และบอกว่าสายแต่ละ นักเรียนที่ถูกพักไม่ไกลยังดูเหมือนจะสงสัยเห็นการตั้งค่า พวกเขาไม่ได้ไป" ว้าว มีคนมองเรา " ( T / N : duhh )ในขณะที่ยื่นไมโครโฟนลวด kangyoon เธอหันหัวของเธอที่มีต่อประชาชน เธออยากรู้อยากเห็นของคนที่มองเธอ ไม่มีใครจำเธอได้ แม้เมื่อเธอเดินรอบถนนหลังจากออกอัลบั้มที่ 2 ของเธอ อย่างไรก็ตาม สายการบิน คนกำลังประชุมกับพวกเขาโดยไม่คาดคิด เธอพบว่ามันใหม่kangyoon ไม่ได้ทำให้ปริมาณที่มากเกินไป เพราะแม้ว่าจะเป็นช่วงเทศกาล มีมากมายของผู้คนที่อยู่ในการบรรยาย เขาตั้งค่าระดับเสียงของการบันทึก และหลังจากที่เขาตั้งไมโครโฟนในดีเจมเบ้ เขาตั้งค่าสังเคราะห์เสียง ค่อนข้างมากของเวลาที่ผ่านมา เมื่อเสียงทั้งหมดถูกตั้ง" หือ ? นั่นคือการแสดง "เมื่อบันทึก , กลองยาวอัฟริกัน และซินมันติดในคลอ ผู้คนเริ่มรวมตัวกันเพื่อดู โดยเฉพาะสายการบิน ประชาชนมาชุมนุมมากกลองยาวอัฟริกันซึ่งทำให้สดชื่นก้องเสียง หลังจากนั้น เมื่อเสียงที่ชัดเจนออกมาจากซิน , คนมารวมตัวกัน มหาวิทยาลัยคือเสียงดัง เนื่องจากเป็นช่วงเทศกาล แต่ดนตรีสดเสียงดูเหมือนจะน่าสนใจ' ดีเจมเบ้ เสียงจะหยาบนิดหน่อย "รวมทั้งสีดำดนตรีหมายเหตุจากดีเจมเบ้ และโน้ตสีชมพูของซิน , หมายเหตุสีที่แตกต่างกันทำให้เมื่อเสียงที่เปลี่ยนแปลงไป เสียงนี้ทำให้แสงสีขาวหลังจากการรวมกับการบันทึก kangyoon ควบคุมมิกเซอร์ เขาเพิ่มระดับเสียงต่ำเสียงไมโครโฟนที่ติดตั้งบนกลองยาวอัฟริกันและเขาลดลงสนามกลางของซินทำให้ไร้ประโยชน์ เสียงหายไป เขาเพิ่มระดับเสียงโดยรวมผลิตเสียงมากมาย แล้ว . . . . . . .' ' นี้จะทำ