It would be unfair to liken Nicole

It would be unfair to liken Nicole Krauss's second novel, "The History of Love," to "Extremely Loud and Incredibly Close," the recently published second novel by her better-known husband, Jonathan Safran Foer, except for two things. The first is the deliberate and liberal sprinkling of correspondences between the two books, a system of coy marital cross-referencing that amounts to an engraved invitation to compare and contrast. The second, and more significant, is that Krauss is one of fiction's dutiful daughters. She has written almost entirely under the influence of powerful literary fathers, an assemblage of canonical figures including (to list only those explicitly cited in "The History of Love"), Isaac Babel, Franz Kafka and Bruno Schulz. That the relatively young and untried Foer has joined them in her pantheon represents only a slight deviation from form.

Krauss's first novel, "Man Walks Into a Room" (2002), carefully followed the recipe for making a postmodern novel of ideas after the fashion of Don DeLillo. It's the story of a man with an improbable case of amnesia who visits a neurology clinic specializing in transplanting memories from one brain to another. The clinic is out in the Mojave Desert, and nuclear testing inevitably comes into the proceedings as the characters drift around in a state of cathode-ray-tinted detachment, meditating on the metaphysical implications of space travel and People magazine. It's an intelligent book but, for all its self-conscious hypermodernity, very cautious and therefore unexciting.

"The History of Love" has more vigor, partly because this time the mode, à la Foer, is sentimental Jewish magic realism. The novel is about three people. The first, Leo Gursky, is an aged Manhattan locksmith who, during his youth in Poland, wrote a novel, "The History of Love," inspired by his love for a girl from his village; he lost both the girl and the manuscript. The second, Alma Singer, is a 14-year-old Brooklynite named after every female character in that novel. The third, Zvi Litvinoff, connects them. Unbeknownst to Leo, Litvinoff published "The History of Love," translated from its original Yiddish into Spanish, under his own name in Chile during the 1950's or early 1960's. Sometime later, traveling through South America, Alma's father discovered and fell in love with the book.

As is so often the case, what we are shown of the book-within-a-book in "The History of Love" is underwhelming. (If the book-within-a-book were really so terrific, the author would have written that book instead.) The glimpses offered consist of chapters describing an imaginary and overly adorable chronicle of human affection, beginning with "The Age of Silence," during which people communicated only by gesture, and continuing through "The Age of Glass," when "everyone believed some part of him or her to be extremely fragile," and "The Age of String," when "it wasn't uncommon to use a piece of string to guide words that otherwise might falter on the way to their destinations." When a beloved woman appears in these vignettes, she is always named Alma, after the girl Leo loved. The formula, in short, is equal parts Italo Calvino and corn syrup.

Advertisement

Continue reading the main story

Advertisement

Continue reading the main story

There is, however, another book-within-a-book that turns up in "The History of Love," one so incongruous and so abruptly abandoned you can't help but notice it. At one point, the lonely, kvetching Leo -- a sort of denatured Philip Roth character, who complains about his bowels and makes minor scenes in shoe stores to ensure he won't "die on a day when I went unseen" -- receives by mysterious provenance a printout of an English translation of "The History of Love." He is thunderstruck by a possibility: "COULD I BE FAMOUS WITHOUT KNOWING IT?"

This question prompts a visit to the library, where Leo asks the librarian to search the catalog for every book by Leopold Gursky. She comes up with a single title, a children's book called "The Incredible, Fantastic Adventures of Frankie, Toothless Girl Wonder." Disconsolate, Leo tells us, "I couldn't do anything to turn the nothing the librarian had found into something." He sits hunched over the book, then leaves without opening it. And that's the end of that.

Let's set aside the question of how anyone with an unusual name could resist flipping through a book written by someone with the same name, if only to check out the author bio. For, even stranger to tell, this summary abandonment of the toothless girl wonder is among the few losses in "The History of Love" that provokes a genuine pang; her appearance is so unexpected in a novel where the unexpected is hard to come by. Why should Frankie's incredible, fantastic adventures be dismissed out of hand as a "nothing"? For all we know, they could be a lot more interesting than the Age of String.

If Frankie has an avatar in "The History of Love" (Krauss's novel, not Leo's) it's Alma, an anxious, skeptical teenager who, despite being loaded down with a few too many Salingeresque quirks, has vitality. She worries what will happen to her dreamy, widowed mother "when I grow up and go away to start the rest of my life" and about Bird, her little brother, whose only friend is the elderly janitor at his Hebrew school and who believes he's a lamed vovnick, one of the 36 righteous souls born into every generation. (Bird's biggest problem, actually, is that he's preposterous.) She tries to fix her mother up -- "The doctor's name was Henry Lavender, which I thought boded well (Alma Lavender!)" -- and she instructs her brother to "at least try to be normal."

Granted, these aren't startlingly original touches, but, like Alma's first, excruciatingly awkward experiments with kissing, they feel more lived in than read about. In these moments, there's less of the earnest A-student striving that often mars Krauss's efforts to live up to her idols, especially when she's trying to be funny. (I. B. Singer and Borges had their playful side, but imitating it doesn't work; studied playfulness is no playfulness at all.)

It's true that if Krauss is a writer whose gift lies closer to Carson McCullers's or Harper Lee's than to Singer's she will probably never get her fair share of glory. You don't win the Nobel Prize for writing about the inner lives of 14-year-old girls. On the other hand, the solemn pursuit of Greatness has strangled many a wonderful novel in its cradle, and real art requires a certain willfulness. A book that's all your own instead of a homage to someone else -- well, as even Leo might say, if he actually thought about it, that ain't nothing. Whether Krauss will ever figure this out, only Frankie the Toothless Girl Wonder can say.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มันจะเป็นธรรม liken นิโคล Krauss สองนวนิยาย "ประวัติของความรัก เพื่อ"มากเสียงและอย่างไม่น่าเชื่อปิด นวนิยายสองเมื่อเร็ว ๆ นี้เผยแพร่ โดย better-known สามี Jonathan Safran Foer ยกเว้นสองสิ่ง ครั้งแรกเป็นเมื่อการโต้ตอบระหว่างสองเล่ม ระบบ coy สมรสการอ้างอิงไขว้ที่ยอดเงินเชิญแกะสลักเพื่อเปรียบเทียบ และเปรียบต่างเจตนา และเสรี สอง และ ยิ่ง เป็นที่ Krauss เป็นหนึ่งธิดา dutiful ของนิยาย เธอได้เขียนเกือบทั้งหมดภายใต้อิทธิพลของวรรณคดีมีประสิทธิภาพบิดา การผสมผสานของตัวเลขที่เป็นที่ยอมรับรวม (เพื่อแสดงรายการเฉพาะผู้ที่อ้างถึงอย่างชัดเจนใน "ประวัติรัก"), ไอแซคบาเบล Franz Kafka และ Bruno Schulz ว่า Foer ค่อนข้างหนุ่ม และ untried เข้าร่วมพวกเขาในองเธอแสดงเฉพาะค่าเบี่ยงเบนเล็กน้อยจากแบบฟอร์มKrauss เป็นนวนิยายเล่มแรก "คนเดินไปห้อง" (2002), อย่างรอบคอบตามสูตรสำหรับทำให้นวนิยายของแนวคิดหลังสมัยใหม่หลังจากแฟชั่นของดอน DeLillo เป็นเรื่องราวของคนกับกรณีการ improbable amnesia ที่เยี่ยมชมคลินิกประสาทวิทยานริศ transplanting ความทรงจำจากสมองหนึ่งไปยังอีก เป็นคลินิกในทะเลทรายโมฮาวี และนิวเคลียร์มาย่อมเป็นกระบวนการพิจารณาเป็นดริฟท์อักขระรอบของแคโทดเรย์ระบายสีปลด ใคร่ครวญในนัยขัดแย้งพื้นที่ถ้อยเดินทาง และคนที่นิตยสาร มันเป็นหนังสืออัจฉริยะ แต่ ทุกความประหม่า hypermodernity ระมัดระวังให้มาก และดังนั้นไม่น่าตื่นเต้น"ประวัติความรัก" มีมากแข็ง บางส่วนเนื่องจากเวลานี้โหมด à la Foer สัจนิยมมหัศจรรย์ชาวยิวอันอ่อนหวาน นวนิยายเป็นประมาณสามคน ครั้งแรก เล Gursky เป็นช่างกุญแจแมนฮัตตันที่อายุที่ ระหว่างหนุ่มโปแลนด์ เขียนนวนิยาย "ประวัติของรัก แรงบันดาลใจจากหมู่บ้าน ความรักของพระองค์ เขาหายไปทั้งสาวและต้นฉบับ ที่สอง อัลม่าร้อง Brooklynite อายุ 14 ปีที่ตั้งชื่อตามอักขระทุกเพศหญิงในนวนิยายที่ได้ ที่สาม Zvi Litvinoff เชื่อมต่อพวกเขา Unbeknownst ให้ลีโอ Litvinoff เผยแพร่ "ประวัติของความรัก แปลจากยิวดั้งเดิมของสเปน ภายใต้ชื่อของเขาเองในชิลีในช่วงของปี 1950 หรือ 1960 ก่อนการ บางครั้งในภายหลัง เดินทางอเมริกาใต้ พ่อของอัลม่าพบ และรักกับหนังสือเป็นบ่อยกรณี สิ่งที่เราแสดงสมุดภายในการหนังสือ "ประวัติที่รัก" เป็น underwhelming (ถ้าจองภายในการหนังสือได้จริง ๆ ดังนั้นยอดเยี่ยม ผู้เขียนจะได้เขียนหนังสือที่แทน) ซึ่งการนำเสนอประกอบด้วยบทอธิบายพงศาวดารการจินตภาพ และน่ารักมากเกินไปของจิตมนุษย์ เริ่มต้น ด้วย "ที่อายุของความเงียบ ซึ่งคนที่สื่อสาร โดยเฉพาะรูปแบบลายเส้น และต่อผ่าน"อายุของแก้ว เมื่อ "ทุกคนเชื่อว่าบางส่วนของเขาหรือเธอจะเปราะบางมาก และ"เดอะอายุของสาย เมื่อ "มันไม่ใช่การใช้ชิ้นส่วนของสตริงการคำแนะนำที่อื่น อาจโลกใหม่ทางไปยังจุดหมายปลายทางของพวกเขา" เมื่อผู้หญิงรักปรากฏใน vignettes เหล่านี้ เธอมักจะตั้งชื่ออัลม่า สาวลีโอรัก สูตร เป็นสิบบิสซิเนียครั้ง Calvino และน้ำเชื่อมข้าวโพดในระยะสั้นโฆษณาเรื่องหลักการอ่านต่อโฆษณาเรื่องหลักการอ่านต่อมีอยู่ แต่ อีกหนังสือภายในการหนังสือที่เปิดขึ้นใน "ประวัติของคู่รัก ดังนั้น incongruous และละทิ้งทันทีดังนั้นคุณไม่สามารถช่วย แต่สังเกตเห็นได้ จุดหนึ่ง ลีโอโดดเดี่ยว kvetching -การจัดเรียงของ denatured รอดฟิลิปอักขระ ที่บ่นเกี่ยวกับส่วนของเขา และทำให้ฉากรองในร้านรองเท้าให้เขาจะไม่ "ตายในวันเมื่อฉันไป unseen" - รับ โดย provenance ลึกลับพิมพ์แปลเป็นภาษาอังกฤษ "ประวัติศาสตร์ความรัก" เขาเป็น thunderstruck โดยไปได้: "ไม่สามารถฉันจะเฟมมัสไม่ทราบได้"คำถามนี้พร้อมท์ให้เยี่ยมชมห้องสมุด ที่ลีโอถามบรรณารักษ์ค้นหาแค็ตตาล็อกสำหรับหนังสือทุกเล่มโดยลีโอพอล์ด Gursky เธอมากับชื่อเดียว หนังสือเด็กที่เรียกว่า "การเครดิเบิ้ล ผจญภัยยอดเยี่ยมของ Frankie, Toothless สาวพบกัน" ใจ ลีโอบอก "ฉันไม่สามารถทำอะไรพลิกบรรณารักษ์ที่ได้พบเป็นสิ่งว่างเปล่า" Hunched อยู่บนหนังสือ แล้วเขาทิ้งโดยไม่ต้องเปิดก็ และเป็นที่สิ้นสุดดองมาคำถามที่ว่าใคร มีชื่อผิดปกติสามารถต้านพลิกผ่านหนังสือที่เขียน โดยผู้ที่มีชื่อเดียวกัน ถ้าเพียงการเช็คประวัติผู้เขียน สำหรับ คนแปลกหน้าแม้จะบอก abandonment นี้สรุปของพบสาว toothless เป็นหนึ่งในความสูญเสียน้อย "ประวัติที่รัก" ที่เรียกปางแท้ ลักษณะของเธอที่ไม่คาดคิดดังนั้นในนวนิยายไม่คาดคิดหนักมา ทำไมควรผจญภัยน่าทึ่ง ยอดเยี่ยมของ Frankie ถูกไล่ออกของมือเป็น "มีอะไร" ทั้งหมดเรารู้ พวกเขาจะน่าสนใจมากขึ้นกว่ายุคสตริงถ้า Frankie มีการอวตาร "ประวัติของความรัก" (Krauss ของนวนิยาย ลีโอไม่เป็น) ของอัลม่า เป็นกังวล แคลงใจเด็กวัยรุ่นที่ แม้จะถูกโหลดลงกับกี่มากเกินไป Salingeresque quirks มีพลัง เธอกังวลอะไรจะเกิดขึ้นกับเธอฝัน บรรทัดย่า "เมื่อผมโต ขึ้น และไปเริ่มต้นส่วนเหลือของชีวิตของฉัน" และเกี่ยวกับนก พี่ชายของเธอน้อย เพื่อนเท่านั้นเป็น janitor ผู้สูงอายุที่โรงเรียนของเขาฮิบรูและที่เชื่อว่า เป็นการ vovnick lamed วิญญาณความชอบธรรม 36 ลงทุกรุ่นอย่างใดอย่างหนึ่ง (ปัญหาใหญ่ที่สุดของนก จริง คือ ว่า เป็น preposterous) เธอพยายามแก้ไขแม่ของเธอขึ้น - "ชื่อของหมอเฮนรีลาเวนเดอร์ ซึ่งฉันคิดว่า boded ดี (อัลม่าลาเวนเดอร์) " - และเธอแนะนำให้พี่ชายของเธอพยายาม "น้อยเป็นปกติ"ให้ เหล่านี้ไม่ได้สัมผัสผลเดิม แต่ เช่นของอัลม่า ก่อน ทดลอง excruciatingly ตกใจกับจูบ พวกเขารู้สึกมากอาศัยอยู่ในกว่าอ่านเกี่ยวกับ ในช่วงเวลานี้ มีอยู่น้อยคนได้ความ A นักเรียนมุ่งมั่นที่จะดาวอังคารของ Krauss พยายามอยู่เธอกราบไหว้รูปเคารพ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเธอพยายามจะตลก (นักร้อง I. B. และ Borges ได้ด้านขี้เล่นของพวกเขา แต่เลียนแบบมันไม่ทำงาน ศึกษา playfulness เป็น playfulness ไม่มีเลย)มันเป็นความจริงว่า ถ้า Krauss นักเขียนของขวัญซึ่งอยู่ใกล้กับคาร์สัน McCullers หรือฮาร์เปอร์ลีกว่าเป็นนักร้อง เธอจะไม่ได้รับส่วนแบ่งยุติธรรมเธอเกียรติ คุณไม่ชนะรางวัลโนเบลสำหรับเขียนเกี่ยวกับชีวิตภายในของผู้หญิงอายุ 14 ปี บนมืออื่น ๆ แสวงหาบุดของความยิ่งใหญ่ได้เชือดคอนวนิยายยอดเยี่ยมมากในแหล่งกำเนิดของมัน และศิลปะที่แท้จริงต้องการบางอย่างก็ ทั้งหมดของคุณเองแทนที่จะดีกับใคร - ดี เป็นลีโอแม้อาจพูดว่า ถ้าเขาจะคิดเกี่ยวกับมัน ที่ ain't ไม่ ว่า Krauss เคยจะเข้าใจนี้ออก Frankie เท่าพบสาว Toothless สามารถพูด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันจะไม่ยุติธรรมที่จะเปรียบเสมือนนวนิยายเรื่องที่สองของนิโคลอูส "ประวัติความเป็นมาของความรัก" กับ "ดังมากและปิดอย่างไม่น่าเชื่อ" เมื่อเร็ว ๆ นี้ที่ตีพิมพ์นวนิยายเรื่องที่สองโดยสามีของเธอที่รู้จักกันดี, โจนาธาน Safran Foer ยกเว้นสองสิ่ง ที่แรกก็คือเจตนาและโรยเสรีนิยม correspondences ระหว่างสองหนังสือระบบอายสมรสอ้างอิงข้ามที่มีจำนวนเชิญสลักเพื่อเปรียบเทียบและความคมชัด ที่สองและสำคัญมากขึ้นคือการที่อูสเป็นหนึ่งในลูกสาวกตัญญูนิยายของ เธอได้เขียนเกือบทั้งหมดอยู่ภายใต้อิทธิพลของบรรพบุรุษของวรรณกรรมที่มีประสิทธิภาพการชุมนุมของตัวเลขรวมทั้งเป็นที่ยอมรับ (ในรายการเฉพาะผู้ที่อ้างถึงอย่างชัดเจนใน "ประวัติความเป็นมาของความรัก") ไอแซคบาเบล Franz Kafka ชูลซ์บรูโน่ ที่ค่อนข้างเล็กและไม่ได้พิจารณา Foer ได้เข้าร่วมกับพวกเขาในแพนธีออนของเธอเป็นเพียงค่าเบี่ยงเบนเล็กน้อยจากรูปแบบ. นวนิยายอูสครั้งแรกของ "คนเดินเข้ามาในห้อง" (2002) อย่างระมัดระวังตามสูตรการทำนวนิยายหลังสมัยใหม่ของความคิดหลังจากที่แฟชั่น ดอน DeLillo มันเป็นเรื่องของคนที่มีกรณีที่ไม่น่าจะเป็นความทรงจำของคนที่เข้าชมวิทยาคลินิกที่เชี่ยวชาญในความทรงจำที่ปลูกจากสมองหนึ่งไปยังอีก คลินิกจะออกในทะเลทรายโมฮาวีและการทดสอบนิวเคลียร์อย่างหลีกเลี่ยงไม่เข้ามาในการดำเนินการเป็นตัวอักษรลอยไปรอบ ๆ ในรัฐแคโทดเรย์ย้อมสีกองนั่งสมาธิในความหมายของการเดินทางเลื่อนลอยพื้นที่และนิตยสารพีเพิล มันเป็นหนังสือที่ชาญฉลาด แต่สำหรับทุก hypermodernity ประหม่าที่ระมัดระวังมากและไม่น่าตื่นเต้นดังนั้น. "ประวัติความเป็นมาของความรัก" มีความแข็งแรงมากขึ้นส่วนหนึ่งเป็นเพราะเวลานี้โหมดà la Foer เป็นซาบซึ้งวิเศษของชาวยิว นวนิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องเกี่ยวกับคนสามคน ครั้งแรก, ราศีสิงห์ Gursky เป็นช่างทำกุญแจอายุที่แมนฮัตตันในช่วงวัยหนุ่มของเขาในโปแลนด์เขียนนวนิยาย "ประวัติความเป็นมาของความรัก" แรงบันดาลใจจากความรักของหญิงสาวจากหมู่บ้านของเขา; เขาสูญเสียทั้งสาวและเขียนด้วยลายมือ ที่สองแอลซิงเกอร์เป็น Brooklynite 14 ปีชื่อหลังจากที่ทุกตัวละครหญิงในนิยายที่ ที่สามซวี่ Litvinoff เชื่อมต่อพวกเขา ถิ่นที่สิงห์ Litvinoff ตีพิมพ์ "ประวัติความเป็นมาของความรัก" แปลจากเดิมยิดดิชเป็นภาษาสเปนภายใต้ชื่อของเขาเองในประเทศชิลีในช่วงปี 1950 หรือต้นปี 1960 หลังเดินทางผ่านอเมริกาใต้พ่อของแอลค้นพบและตกหลุมรักกับหนังสือเล่มนี้. ตามที่เป็นอยู่จึงมักจะเป็นกรณีที่สิ่งที่เรากำลังแสดงให้เห็นหนังสือภายใน-a-ในหนังสือ "ประวัติความเป็นมาของความรัก" เป็น underwhelming (หากหนังสือภายใน-a-หนังสือจริงๆที่ยอดเยี่ยมเพื่อให้ผู้เขียนจะได้เขียนหนังสือเล่มหนึ่งที่แทน.) เปลวเทียนที่นำเสนอประกอบด้วยบทอธิบายประวัติศาสตร์จินตนาการและน่ารักมากเกินไปของความรักของมนุษย์เริ่มต้นด้วย "ยุคแห่งความเงียบ "ในช่วงที่ผู้คนสื่อสารโดยเฉพาะท่าทางและต่อเนื่องผ่าน" อายุแก้ว "เมื่อ" ทุกคนเชื่อว่าเป็นส่วนหนึ่งของเขาหรือเธอจะเป็นบางส่วนเปราะบางมาก "และ" อายุของสตริง "เมื่อ" มันก็ไม่ใช่เรื่องแปลก ที่จะใช้ชิ้นส่วนของสตริงเพื่อให้คำแนะนำคำที่อาจอ้ำ ๆ อึ้ง ๆ เกี่ยวกับวิธีการไปยังจุดหมายปลายทางของพวกเขา. " เมื่อผู้หญิงที่รักปรากฏในสะเปะสะปะเหล่านี้เป็นชื่อเธอเสมออัลมาหลังจากที่สาวราศีสิงห์รัก สูตรในระยะสั้นเป็นส่วนเท่า ๆ กันอิตาโลคาลและน้ำเชื่อมข้าวโพด. โฆษณาอ่านต่อเรื่องหลักโฆษณาอ่านต่อเรื่องหลักมีแต่อีกหนังสือภายใน-a-book ที่จะเปิดขึ้นใน "ประวัติความเป็นมาของความรัก "หนึ่งในไม่ลงรอยกันมากและถูกทิ้งร้างดังนั้นทันทีที่คุณไม่สามารถช่วย แต่แจ้งให้ทราบว่า เมื่อถึงจุดหนึ่งที่เหงา kvetching สิงห์ - การเรียงลำดับของตัวละครฟิลิปโรทเอทิลแอลกอฮอล์ใครบ่นเกี่ยวกับท้องของเขาและทำให้ฉากเล็กน้อยในร้านรองเท้าเพื่อให้แน่ใจว่าเขาจะไม่ "ตายในวันที่เมื่อผมไปที่มองไม่เห็น" - ได้รับ โดยรากลึกลับพิมพ์ภาษาอังกฤษของ "ประวัติความเป็นมาของความรัก." เขาเป็น Thunderstruck โดยความเป็นไปได้ว่า "ผมอาจจะเป็นที่มีชื่อเสียงโดยไม่รู้ตัว?" คำถามนี้จะแจ้งให้ไปเยี่ยมชมห้องสมุดที่ราศีสิงห์ถามบรรณารักษ์ในการค้นหาสำหรับแคตตาล็อกหนังสือโดย Leopold Gursky ทุก เธอมากับชื่อเดียวหนังสือเด็กเรียกว่า "เหลือเชื่อมหัศจรรย์ผจญภัยของแฟรงกี้ฟันสาวน้อยมหัศจรรย์." กลัดกลุ้ม, ราศีสิงห์บอกเราว่า "ผมไม่สามารถทำอะไรที่จะทำให้อะไรบรรณารักษ์ได้พบเป็นสิ่งที่." เขานั่งทำให้โค้งมากกว่าหนังสือเล่มนี้แล้วใบโดยไม่ต้องเปิด และนั่นคือจุดสิ้นสุดของที่. the ลองตั้งสำรองคำถามของวิธีการทุกคนที่มีชื่อแปลกสามารถต้านทานพลิกผ่านหนังสือที่เขียนโดยคนที่มีชื่อเดียวกันถ้าเพียง แต่จะตรวจสอบประวัติผู้เขียน เพราะแม้แต่คนแปลกหน้าจะบอกละทิ้งสรุปน่าแปลกใจที่สาวฟันนี้เป็นหนึ่งในความสูญเสียไม่กี่แห่งใน "ประวัติความเป็นมาของความรัก" ที่กระตุ้นให้เกิดปางแท้; รูปร่างหน้าตาของเธอเพื่อให้เป็นที่ไม่คาดคิดในนิยายที่ไม่คาดคิดเป็นเรื่องยากที่จะมาด้วย ทำไมแฟรงกี้อย่างไม่น่าเชื่อการผจญภัยที่ยอดเยี่ยมจะถูกไล่ออกจากมือเป็น "ไม่มีอะไร"? สำหรับทุกสิ่งที่เรารู้ว่าพวกเขาอาจจะเป็นจำนวนมากน่าสนใจมากขึ้นกว่ายุคของสตริง. ถ้าแฟรงกี้มีประจำใน "ประวัติความเป็นมาของความรัก" (นวนิยายอูไม่ใช่ลีโอ) ก็ Alma เป็นกังวลวัยรุ่นสงสัยที่แม้จะถูกโหลด ลงมีไม่กี่นิสัยใจคอ Salingeresque มากเกินไปมีพลัง เธอกังวลสิ่งที่จะเกิดขึ้นกับฝันของเธอเป็นม่ายแม่ "เมื่อผมเติบโตขึ้นและหายไปในการเริ่มต้นส่วนที่เหลือของชีวิตของฉัน" และเกี่ยวกับนกน้องชายคนเล็กของเธอมีเพื่อนเพียงคนเดียวเป็นภารโรงผู้สูงอายุที่โรงเรียนของเขาภาษาฮิบรูและผู้ที่เชื่อว่าเขาเป็น vovnick Lamed ซึ่งเป็นหนึ่งใน 36 วิญญาณชอบธรรมเกิดมาในทุกรุ่น (ปัญหาที่ใหญ่ที่สุดของนกจริงคือเขาผิดปกติ.) เธอพยายามที่จะแก้ไขแม่ของเธอขึ้น - "ชื่อของแพทย์เป็นเฮนรี่ลาเวนเดอร์ซึ่งผมคิดว่าลางดี (แอลลาเวนเดอร์!)" - และเธอสั่งให้พี่ชายของเธอไป " อย่างน้อยพยายามที่จะเป็นปกติ. "ที่ได้รับเหล่านี้ไม่ได้สัมผัสเดิมม้าแต่เช่นเดียวกับแอลแรกของเลือดตาแทบกระเด็นการทดลองที่น่าอึดอัดใจกับการจูบพวกเขารู้สึกว่ามีชีวิตอยู่มากขึ้นในกว่าอ่านเกี่ยวกับ ในช่วงเวลาเหล่านี้มีน้อยอย่างจริงจัง A-นักเรียนมุ่งมั่นที่มักจะมีความพยายามอูดาวอังคารจะอยู่ถึงไอดอลของเธอโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเธอพยายามที่จะเป็นตลก (IB นักร้องและ Borges มีด้านที่ขี้เล่นของพวกเขา แต่เลียนแบบมันไม่ทำงาน. ศึกษาความสนุกสนานเป็นความสนุกสนานที่ทุกคน) มันเป็นความจริงว่าถ้าอูเป็นนักเขียนที่มีของขวัญอยู่ใกล้ชิดกับคาร์สัน McCullers หรือฮาร์เปอร์ลีกว่านักร้องเธอจะ อาจจะไม่เคยได้รับส่วนแบ่งที่เป็นธรรมแห่งความรุ่งโรจน์ของเธอ คุณไม่ชนะรางวัลโนเบลสำหรับการเขียนเกี่ยวกับชีวิตภายในของสาว 14 ปี บนมืออื่น ๆ ที่ติดตามเคร่งขรึมของความยิ่งใหญ่ได้หลายรัดคอนวนิยายยอดเยี่ยมในเปลของตนและศิลปะที่แท้จริงต้องมีบางอย่างจงใจ หนังสือที่ทุกอย่างของคุณเองแทนการที่จะแสดงความเคารพคนอื่น - ดีสิงห์เป็นแม้อาจจะบอกว่าถ้าเขาคิดว่าจริงเกี่ยวกับเรื่องนี้ที่ไม่ได้เป็นอะไร ไม่ว่าจะเป็นอูเคยจะคิดออกเพียงแฟรงกี้สาวฟันเดอร์สามารถพูดได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันก็ไม่ยุติธรรมกับ เปรียบเสมือนนวนิยายที่สองของนิโคล เคราส์ " ประวัติความเป็นมาของความรัก " กับ " เสียงดังมาก และชิ้นปิด " เพิ่งตีพิมพ์นวนิยายที่สองสามีรู้จักดีของเธอ โจนาธาน ซาฟราน ยกเว้นสองเรื่อง แรกคือ สุขุม และโรยเสรีนิยมของจดหมายระหว่างสองหนังสือระบบของคู่สมรสข้ามอ้างอิงยอดเงินที่ตราตรึงเชิญเพื่อเปรียบเทียบและความคมชัด สอง และที่สำคัญ ก็คือ เคราส์ เป็นหนึ่งในนิยายก็ทำหน้าที่ลูกสาว เธอได้เขียนเกือบทั้งหมดอยู่ภายใต้อิทธิพลของบิดาวรรณกรรมที่มีประสิทธิภาพ , การรวมกลุ่มของตัวเลขแบบรวม ( รายการเฉพาะผู้นี้อ้างใน " ประวัติศาสตร์แห่งความรัก " ) , ไอแซ็ค บาเบล ,ฟรานซ์ คาฟก้า และ บรูโน ชูลซ์ . ที่ค่อนข้างเล็กและไม่ได้พิจารณา ฟอร์ ได้เข้าร่วมพวกเขาในตึกแพนธีออนของเธอเป็นเพียงเล็กน้อยส่วนเบี่ยงเบนจากรูปแบบ

เคราส์แรกนวนิยาย " ชายเดินเข้ามาในห้อง " ( 2545 ) , อย่างรอบคอบตามสูตรสำหรับการโพสต์โมเดิร์นนวนิยายของความคิดหลังจากแฟชั่นของ DeLilloมันเป็นเรื่องของผู้ชายกับกรณีที่น่าของความจำเสื่อมผู้เข้าชมประสาทวิทยาคลินิกที่เชี่ยวชาญในการปลูกความทรงจำจากสมองไปอีก คลินิกอยู่ในทะเลทรายโมฮา และการทดสอบนิวเคลียร์ย่อมเข้ามาตอนตัวละครล่องลอยอยู่ในสถานะของหลอดรังสีแคโทด กองอ่อน ,เมื่อพูดถึงผลกระทบทางอภิปรัชญาของการท่องเที่ยวอวกาศและคนนิตยสาร เป็นหนังสือที่ฉลาดแต่สำหรับทั้งหมดของ hypermodernity ระแวดระวังตัวมากระมัดระวังและดังนั้นจึงไม่น่าตื่นเต้น

" ประวัติของความรัก " มีความแข็งแรงมากขึ้น ส่วนหนึ่งเป็นเพราะเวลานี้โหมด ล่าสุด ลา ฟอร์ จะเห็นอกเห็นใจชาวยิวมายากลสัจนิยม นิยายมีประมาณสามคน แรก gursky , สิงห์ ,เป็นช่างกุญแจแมนฮัตตันที่อายุในช่วงวัยรุ่นของเขาในโปแลนด์ , เขียนนิยาย , " ประวัติศาสตร์แห่งความรัก " ที่ได้รับแรงบันดาลใจจากความรักของเขากับหญิงสาวจากหมู่บ้านของเขา เขาสูญเสียทั้งสาวและต้นฉบับ ที่สอง Alma นักร้อง อายุ 14 ปีบรู๊คลินไนท์ชื่อหลังจากทุกตัวละครหญิงในนวนิยาย ที่สาม , zvi litvinoff , เชื่อมต่อกับพวกเขา Unbeknownst กับลีโอlitvinoff ตีพิมพ์ประวัติของความรัก " แปลจากต้นฉบับภาษาสันสกฤต เป็น ภาษาสเปน ภายใต้ชื่อของเขาเองในชิลี ในช่วงทศวรรษ 1950 หรือ 1960 ' s ก่อน หลังจากนั้น เดินทางผ่านอเมริกาใต้ พ่อแอลมาค้นพบและหลงรักหนังสือ

เป็นดังนั้นบ่อยครั้งที่เราแสดง ของ book-within-a-book ใน " ประวัติศาสตร์แห่งความรัก " underwhelming .( ถ้า book-within-a-book จริงๆ มากมาย ผู้เขียนจะได้เขียนหนังสือแทน ) ถูกเสนอบทบรรยายประกอบจินตภาพและสุดเหวี่ยงน่ารักตำนานแห่งความรักของมนุษย์ที่เริ่มต้นด้วย " ยุคแห่งความเงียบ " ในระหว่างที่คนสื่อสารด้วยท่าทาง และต่อเนื่องไปถึง " อายุของแก้ว" เมื่อ " ทุกคนเชื่อบางส่วนของเขาหรือเธอจะยิ่งเปราะบาง " และ " อายุของสตริง " เมื่อ " มันไม่แปลกที่จะใช้ชิ้นส่วนของสตริงคู่มือคำที่มิฉะนั้นอาจสะดุดระหว่างทางไปยังจุดหมายปลายทางของพวกเขา . " เมื่อผู้หญิงรักปรากฏใน vignettes เหล่านี้ เธออยู่เสมอ ชื่อ อัลม่า หลังจาก สาวสิงห์ชอบ สูตร ในสั้น จะเท่ากับส่วนที่ทาโล่ Calvino และน้ำเชื่อมข้าวโพด

โฆษณา

อ่านเนื้อเรื่องหลัก

โฆษณา

อ่านเนื้อเรื่องหลัก

อย่างไรก็ตามยังมีอีก book-within-a-book ที่ปรากฎขึ้นใน " ประวัติศาสตร์แห่งรัก " เพื่อความไม่สอดคล้องกันและเพื่อให้เขาทิ้งคุณไม่สามารถช่วย แต่สังเกตเห็นมัน ที่จุดหนึ่ง , เหงา , kvetching ลีโอ -- จัดเรียงของฟิลิป รอธเกิดตัวละครที่บ่นเกี่ยวกับลำไส้ของเขาและทำให้ฉากเล็กน้อยในร้านรองเท้าเพื่อให้แน่ใจว่าเขาจะไม่ " ตายในวันเมื่อฉันไปที่ " -- ได้รับโดยลึกลับที่มาพิมพ์เป็นภาษาอังกฤษแปลจาก " ประวัติของความรัก " เขางงงวยโดยความเป็นไปได้ : “ฉันดังโดยไม่รู้ตัว ?

คำถามนี้จะแจ้งให้เยี่ยมชมห้องสมุดที่ลีโอถามบรรณารักษ์เพื่อค้นหารายการหนังสือทุกเล่มโดยลีโอ gursky . เธอมากับชื่อเรื่องเดียว , หนังสือเด็กที่เรียกว่า " เหลือเชื่อ มหัศจรรย์ การผจญภัยของแฟรงกี้ ฟันสาวสงสัยว่า " เศร้าใจ ลีโอบอกเรา " ฉันไม่สามารถทำอะไรเพื่อเปิดไม่มีบรรณารักษ์ ได้พบในสิ่งที่ " เขานั่งโค้งกว่าหนังสือ แล้วใบโดยไม่ต้องเปิดมันและนั่นคือจุดจบ

ขอตั้งคำถามว่าใครที่มีชื่อเป็นปกติไม่สามารถต้านทานพลิกผ่านหนังสือที่เขียนโดยคนที่ชื่อเดียวกัน ถ้าจะเช็คผู้แต่งไบโอ สำหรับ แม้กระทั่งคนแปลกหน้าบอก นี่สรุปการละทิ้งของวันเดอร์เกิร์ล ฟันหลออยู่ท่ามกลางความสูญเสียบางอย่างใน " ประวัติศาสตร์แห่งความรัก " ที่ provokes ปางแท้ ;ลักษณะที่ปรากฏของเธอจึงไม่คาดคิดในนวนิยายที่ไม่คาดคิดเป็นเรื่องยากที่จะมาด้วย ทำไมแฟรงกี้อย่างไม่น่าเชื่อ , การผจญภัยที่ยอดเยี่ยมถูกไล่ออกจากมือเป็น " อะไร " ? สำหรับทั้งหมดที่เรารู้ว่าพวกเขาอาจจะน่าสนใจมากขึ้นกว่ายุคของสตริง

ถ้าแฟรงกี้มีอวตารใน " ประวัติศาสตร์แห่งความรัก " ( เคลาส์เป็นนวนิยาย ไม่ใช่ลีโอ ) ของอัลม่า เป็นกังวล สงสัยวัยรุ่นที่แม้จะถูกโหลดลงด้วยไม่กี่มากเกินไป salingeresque มาตรฐาน มีพลัง เธอกังวลจะเกิดอะไรขึ้นกับเธอฝัน เป็นหม้าย แม่ " เมื่อฉันโตขึ้น และไปเริ่มต้นส่วนที่เหลือของชีวิตของฉัน " และ เกี่ยวกับนก น้องชายของเธอ ซึ่งเพื่อนเป็นภารโรงที่โรงเรียนฮิบรูผู้สูงอายุและผู้ที่เชื่อว่าเขาเป็นลา vovnick , หนึ่งใน 36 ชอบธรรมวิญญาณเกิดเป็นทุก รุ่น( ปัญหาที่ใหญ่ที่สุดของนกจริงๆ แล้วคือว่าเขาผิดปกติ เธอพยายามที่จะแก้ไข แม่ของเธอ . . . " ชื่อของหมอคือ เฮนรี ลาเวนเดอร์ ซึ่งฉันคิดว่า boded ดี ( อัลม่าลาเวนเดอร์ ! ) . . . เธอสั่งให้พี่ชายเธอ " อย่างน้อยพยายามที่จะเป็นปกติค่ะ

ได้รับ สิ่งเหล่านี้ไม่ได้สัมผัสเดิม startlingly แต่ชอบอัลม่าครั้งแรก การทดลอง excruciatingly อึดอัดกับจูบพวกเขารู้สึกอยู่มากกว่าอ่านเกี่ยวกับ ในช่วงเวลาเหล่านี้ มันน้อยลง a-student เอาจริงเอาจังมุ่งมั่นที่มักเป็นดาวอังคาร เคราส์ความพยายามที่จะอยู่ถึงไอดอลของเธอ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเธอพยายามที่จะเป็นตลก ( I . B . นักร้อง และ บอร์เจส จะมีด้านที่ขี้เล่นของพวกเขา แต่เหมือนมันไม่ทำงาน ; ศึกษาความสนุกสนาน ไม่ขี้เล่นเลย

)มันเป็นเรื่องจริงที่ถ้าเคลาส์เป็นนักเขียนที่มีพรสวรรค์อยู่ใกล้คาร์สัน แม็คคูเวอร์ และ ฮาร์เปอร์ ลี มากกว่านักร้อง เธอจะไม่มีทางได้เธอหุ้นยุติธรรมของความรุ่งโรจน์ คุณไม่ชนะรางวัลโนเบลสำหรับการเขียนเกี่ยวกับชีวิตภายในของอายุ 14 ปีหญิง บนมืออื่น ๆ , การแสวงหาของความยิ่งใหญ่ได้บีบคอเคร่งขรึมมากเป็นวิเศษนวนิยายของอู่ศิลปะที่แท้จริง ต้องใช้ความตั้งใจและมั่นใจ หนังสือที่คุณเองทั้งหมด แทนที่จะแสดงความเคารพต่อใครบางคนอย่างที่แม้แต่ลีโออาจจะบอกว่า ถ้าเขาคิดเกี่ยวกับมัน ไม่ได้อะไรเลย ว่าเคราส์จะเคยคิดเรื่องนี้ แต่แฟรงกี้ สงสัยสาวฟันสามารถพูด