Pei Jin waited outside the Chi Ruan

Pei Jin waited outside the Chi Ruan chamber.

Pei Jin could smell the strong herbal scent of the incense sticks while waiting outside.

A while later the crown prince opened the door. The crown prince looked like he was suppressing his frustrations and a little sadness.

‘Ninth brother,’ Pei Lam said.

‘Tenth brother, you’re here too,’ Pei Jin said.

Wang Fu Mu walked to the door before Pei Lam could answer.

‘Ninth prince, come inside,’ Wang Fu Mu said.

Pei Jin looked at the crown prince, nodded his head and entered the Chi Ruan chamber. He immediately saw shattered stone pieces on the floor and his heart became weary.

The emperor tossed a report at Pei Jin.

‘Do you have something to say?’ the emperor asked.

Pei Jin picked up the report from the floor. He feigned shock and knelt on the shattered stone pieces. ‘Imperial father, I was framed.’

‘Two of the assassins were from Southern Jiang!’ the emperor said coldly. ‘You were in Southern Jiang for two years. Indeed you gathered good people!’

Pei Jin’s face whitened. ‘I was framed.’

‘I’m only giving you one chance to explain,’ the emperor said.

Pei Jin knelt on the cold shattered stone pieces long enough for its coldness to flow to his heart. ‘I have no interest in the emperor’s position.’

The emperor understood the unspoken meaning behind Pei Jin’s words, ‘I don’t want the throne. I’ve given up military power and wasted my earnings. I wish to be a carefree prince. Why would I need to kill my father and brothers?’

The emperor saw Pei Jin’s straight back while Pei Jin knelt and noticed Pei Jin was no longer shocked and fearful like earlier. The emperor slitted his eyes at the eyesore in front of him, he realised he had never been able to see through Pei Jin.

The emperor’s heart knew clearly which two princes were battling for the throne. But those two princes had strengths that satisfied his expectations and weaknesses that he couldn’t tolerate. It was hard for him to choose between the two without seeing their true hearts.

So the emperor ordered Wang Fu Mu to sacrifice some assassins at the harvest festival banquet and chose the seating arrangements for the three princes. He truly wanted to know when he was in danger, who would save him. But two assassins from Southern Jiang turned his plan into chaos. Although seventh prince saved him, it wasn’t the result he wanted.

The emperor wanted to know who dared to send those two assassins into the palace! The imperial guards investigated the two assassins’ backgrounds, but nothing certain was discovered.

The emperor knew the assassins attacking him, the crown prince and ninth prince would make seventh prince the first suspect. But he knew seventh prince wouldn’t use such an obvious tactic. Besides, seventh prince wouldn’t risk dying to save him if seventh prince sent those assassins.

The emperor thought about the crown prince being attacked to frame ninth prince. Especially the crown prince’s mother, the empress saw ninth prince as her biggest eyesore and could have sent the assassins to the palace. So he summoned the crown prince to interrogate the crown prince. But he didn’t expect the crown prince knelt and dared to say, ‘Imperial father if you suspect me then take away my crown prince status.’

The emperor broke his favorite ink stone the moment he heard the crown prince easily threatened to forfeit a privilege position and he felt like the blood in his body flowed backward. In that moment he could have used a sword to stab the crown prince to death! He felt like he wasted many years to train the crown prince.

Of course the third suspect was ninth prince. The emperor received a report from the imperial guards’ investigation, ‘the assassins are soldiers from Southern Jiang and are acquainted with ninth prince.’

A long time past but Pei Jin remained kneeling with his back straight while the emperor’s dagger eyes watched Pei Jin closely.

‘You can stand!’ the emperor said.

Pei Jin bowed his head and stood unsteadily. Wang Fu Mu rushed to him and helped him stand.

‘Thank you official Wang,’ Pei Jin said.

The emperor’s heart was moved when he saw the blood stains on Pei Jin’s knees and on the shattered stone pieces on the floor.

‘At that time, your first reaction was to protect your wife,’ the emperor said in a gentler tone.

Pei Jin’s father’s sudden words startled Pei Jin but he nodded his head and he saw his father’s eyes became clouded.

‘At that time, beside you was the crown prince and your thirteenth brother,’ the emperor said.

‘Everything happened suddenly,’ Pei Jin said. ‘I didn’t have time to think. I hope imperial father can forgive me.’

The emperor understood Pei Jin’s unspoken explanation, ‘I followed my instincts and protected what was most important in my heart.’

‘You can go home,’ the emperor said. ‘You’re a newly wedded man, be happy with your wife.’ He paused for a while. ‘The little girl Shi Ning isn’t bad. In a life and death situation she still wanted to protect Xiao Khan.’

Last night while the emperor was attacked, he carefully assessed the princes’ reactions first. Afterward he noticed Shi Ning hugged Pei Khan tightly then Pei Jin stood in front of them and protected them.

After Pei Jin left the Chi Ruan chamber the emperor sighed and looked at Wang Fu Mu. ‘Find something valuable to send to ninth prince’s manor.’

‘Yes your majesty,’ Wang Fu Mu said. ‘Your majesty never suspected ninth prince then why did you interrogated him in that way?’

Wang Fu Mu saw the emperor only smiled after the emperor read the imperial guards’ report. He knew Pei Jin wouldn’t leave such an obvious trail. Besides, Pei Jin wouldn’t benefit anything from the assassination attempt. He was certain someone purposely wanted to frame Pei Jin. But he didn’t expect the emperor to interrogate Pei Jin in such a ruthless manner.

The emperor stared at the door in deep thought. ‘Out of my sons, he is the hardest one to see through. I wanted to know what ninth prince is thinking inside his heart.’

Wan Fu Mu understood the emperor’s heart had never been at ease toward ninth prince.

‘Perhaps ninth prince’s heart never had that desire,’ Wang Fu Mu said cautiously.

The emperor’s eyes darkened and Wang Fu Mu’s body shook. ‘Your majesty, forgive me for saying too much.’

Outside the palace gates Pei Jin smiled coldly and limped slightly into the horse carriage.

***

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พีอีไอจิรออยู่นอกห้องเรือนชีพีอีไอจิได้กลิ่นกลิ่นสมุนไพรของธูปขณะรออยู่A ในขณะที่ในภายหลังเจ้าชายเปิดประตู เจ้าชายที่ดูเหมือนเขาได้เมื่อเขาหลงและความโศกเศร้าเล็กน้อย'พี่เก้า ลำพีอีไอกล่าวพีอีไอจินกล่าวว่า 'พี่ชายสิบ คุณนี่เกินไปมูฟูวังเดินไปประตูก่อนที่พีอีไอลำสามารถตอบ'เจ้าชายเก้า มาภายใน มูฟูวังกล่าวว่าพีอีไอจิมองยุพราช nodded ศีรษะ และป้อนหอเรือนชี เขาเห็นชิ้นหินมลายชั้นทันที และหัวใจอ่อนเพลียจักรพรรดิเพราะรายงานที่พีอีไอจิ"มีบางสิ่งบางอย่างว่าไหม' จักรพรรดิถามรับรายงานจากชั้นจิ้นพีอีไอ เขากระแทก feigned และ knelt บนชิ้นหินมลาย ' พ่ออิมพีเรียล ฉันมีกรอบ.''สองพระกาฬได้จากใต้เจียง ' จักรพรรดิกล่าว coldly ' คุณอยู่ใต้เจียงปีสอง แน่นอนคุณรวบรวมคนดี!'หน้าพีอีไอจิ whitened 'ฉันไม่กรอบ''ฉันเป็นเพียงให้โอกาสหนึ่งอธิบาย จักรพรรดิกล่าวพีอีไอจิ knelt บนชิ้นหินเย็นมลายนานพอที่จะเป็นทั้งหัวใจของเขาไหลไป 'แล้วไม่สนใจในตำแหน่งจักรพรรดิ'จักรพรรดิที่เข้าใจความหมาย unspoken หลังคำพีอีไอจิ, ' ต้องขึ้นครองบัลลังก์ ฉันได้รับอำนาจทางทหาร และการสูญเสียรายได้ของฉัน ฉันต้องการจะใช้เจ้า ทำไมฉันต้องฆ่าพ่อและพี่ชายของฉัน? "จักรพรรดิเห็นพีอีไอจิหลังตรงในขณะที่พีอีไอจิ knelt และพบพีอีไอจิได้ไม่ตกใจ และน่ากลัวเช่นก่อนหน้านี้ จักรพรรดิ slitted ตาที่บาดหน้าเขา เขาเองก็ยังคิดไม่ได้ต้องดูผ่านพีอีไอจิหัวใจของจักรพรรดิรู้อย่างที่สองที่ปริ๊นซ์ได้ต่อสู้มัว แต่ปริ๊นซ์ที่สองมีจุดแข็งที่พอใจของเขาคาดหวังและจุดอ่อนที่เขาไม่สามารถทน มันยากสำหรับเขาที่จะเลือกระหว่างสองไม่เห็นหัวใจของพวกเขาอย่างแท้จริงดังนั้นจักรพรรดิสั่งมูฟูวังสละกาฬบางอย่างในงานเลี้ยงเทศกาลเก็บเกี่ยว และเลือกจัดที่นั่งสำหรับปริ๊นซ์ 3 เขาอย่างแท้จริงต้องการรู้เมื่อเขาอยู่ในอันตราย ซึ่งจะบันทึกเขา แต่กาฬสองจากใต้เจียงเปิดแผนในความวุ่นวาย แม้ว่าเจ้าชายเจ็ดบันทึกเขา มันไม่ได้ผลที่เขาต้องการจักรพรรดิที่ต้องการทราบที่กล้าส่งกาฬที่สองเข้าวัง พื้นหลังของกาฬสองตรวจสอบยามอิมพีเรียล แต่อะไรบางอย่างที่พบจักรพรรดิรู้กาฬโจมตีเขา เจ้าชายและเจ้าชายเก้าจะทำให้เจ้าชายเจ็ดสงสัยแรก แต่เขารู้ว่า เจ้าเจ็ดจะไม่ใช้เช่นแทชัดเจน เจ้าเจ็ดนอก ไม่เสี่ยงตายจะถ้าเจ้าเจ็ดส่งกาฬเหล่านั้นจักรพรรดิที่คิดเกี่ยวกับมกุฎถูกโจมตีเพื่อเจ้าเก้าเฟรม โดยเฉพาะอย่างยิ่งเจ้าชายของแม่ จักรพรรดินีเห็นเจ้าเก้าเป็นบาดที่ใหญ่ที่สุดของเธอ และอาจมีส่งกาฬไปในวัง ดังนั้น เขาเฝ้าถามยุพราชยุพราช แต่เขาไม่ได้คาดหวังเจ้าชาย knelt และกล้าพูด 'อิมพีเรียลพ่อถ้าคุณสงสัยฉันแล้ว พาไปสถานะเจ้าชายของฉัน'จักรพรรดิยากจนหินหมึกโปรดของเขาขณะที่เขาได้ยินยุพราชได้ถูกลูกจ้างตำแหน่งสิทธิ์ และเขารู้สึกเหมือนเลือดในร่างกายของเขาเกิดขึ้นย้อนหลัง ในขณะที่ เขาสามารถใช้ดาบแทงยุพราชตาย เขารู้สึกเหมือนเขาเสียหลายปีหัดยุพราชแน่นอนสงสัยสามถูกเจ้าชายเก้า จักรพรรดิได้รับรายงานจากการตรวจสอบของเจ้าหน้าที่ที่อิมพีเรียล 'กาฬมีทหารจากเจียงทางภาคใต้ และมีความคุ้นเคยกับเจ้าเก้า'เวลาผ่านมานานแต่พีอีไอจินยังคง kneeling เขากลับตรงในขณะที่จักรพรรดิกริชตาดูจิพีอีไออย่างใกล้ชิด'คุณสามารถยืน ' กล่าวว่า จักรพรรดิพีอีไอจิลงศีรษะของเขา และยืน unsteadily มูฟูวังวิ่งเขา และช่วยเขายืน'ขอบคุณทางวัง จิ้นพีอีไอกล่าวหัวใจจักรพรรดิถูกย้ายเมื่อเห็นคราบเลือด บนเข่าพีอีไอจิ และชิ้นส่วนหินมลายบนชั้น'ปาง ปฏิกิริยาแรกของคุณถูกปกป้องภรรยาของ จักรพรรดิว่า เสียงเบาพีอีไอจินพ่อทันทีคำ startled พีอีไอจิน แต่เขา nodded ศีรษะของเขา และเขาเห็นพ่อตากลายเป็นเสือลายเมฆ'ปาง ข้างคุณเป็นมกุฏราชกุมารและน้องสิบสาม กล่าวว่า จักรพรรดิพีอีไอจินกล่าวว่า 'ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นอย่างฉับพลัน ' ไม่มีเวลาที่จะคิด หวังพ่ออิมพีเรียลสามารถยกโทษให้ฉันด้วย "พีอีไอจิน unspoken อธิบายเข้าใจจักรพรรดิ 'ฉันตามสัญชาตญาณของฉัน และป้องกันสิ่งสำคัญที่สุดในหัวใจของฉัน''คุณสามารถกลับบ้าน จักรพรรดิกล่าว 'คุณเป็นคนที่แต่งงานใหม่ มีความสุขกับภรรยาของคุณ' เขาหยุดชั่วขณะ ' สาวหนิงชิไม่ดี ในสถานการณ์ชีวิตและความตาย เธอยังคงต้องการปกป้องขันเสี่ยว 'คืนสุดท้ายในขณะที่จักรพรรดิถูกโจมตี เขาอย่างรอบคอบประเมินปฏิกิริยาของปริ๊นซ์ก่อน หลังจากนั้นเขาสังเกตเห็นหนิงชิ hugged พีอีไอขันแน่น แล้วพีอีไอจิยืนหน้าพวกเขา และป้องกันได้หลังจากที่พีอีไอจินซ้ายหอเรือนจิ จักรพรรดิถอนหายใจ และมองวังฟู่หมู่ 'ค้นหาสิ่งที่มีคุณค่าเพื่อส่งไปยังเมเนอร์ 9 ของเจ้าชาย''ใช่มหาบพิตร มูฟูวังกล่าวว่า 'มหาบพิตรไม่เคยสงสัยว่าเจ้าเก้า แล้วทำไมไม่ได้คุณซักฟอกเขากระนั้น'มูฟูวังเห็นจักรพรรดิเพียง ยิ้มหลังจากจักรพรรดิอ่านรายงานของเจ้าหน้าที่ที่อิมพีเรียล เขารู้ว่า จิ้นพีอีไอจะไม่ทิ้งดังกล่าวมีแนวทางชัดเจน จอง จิพีอีไอจะไม่ได้ประโยชน์อะไรจากความพยายามลอบสังหาร เขาได้บางคนจงใจต้องการเฟรมพีอีไอจิ แต่เขาไม่ได้คาดหวังจักรพรรดิถามจิพีอีไอในลักษณะหินจักรพรรดิจ้องไปที่ประตูในคิดลึก ' จากลูกชายของฉัน เขาเป็นที่ยากที่สุดถึง อยากจะทราบว่าเจ้าเก้าจะคิดภายในใจของเขา.'มูฟูวานเข้าใจไม่เคยได้หัวใจของจักรพรรดิถนัดไปทางเจ้าชายเก้า'บางทีเก้าเจ้าของหัวใจไม่เคยมีความปรารถนาที่ วังฟู่หมู่กล่าวเดินเอ็มเพอเรอร์ตามืดมัวไป และจับร่างกายวังฟู่หมู่ "มหาบพิตร ยกโทษให้ฉันสำหรับพูดมากเกินไป 'นอกวัง ประตูพีอีไอจินยิ้ม coldly และ limped เล็กน้อยเข้าไปในรถม้า***

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เป่ยจินรออยู่ด้านนอกห้องจิเรือน. เป่ยจินได้กลิ่นกลิ่นสมุนไพรที่แข็งแกร่งของธูปในขณะที่รออยู่ข้างนอก. ในขณะที่ต่อมามกุฎราชกุมารเปิดประตู สยามมกุฎราชกุมารดูเหมือนว่าเขาได้รับการระงับความผิดหวังและความโศกเศร้าเล็ก ๆ น้อย ๆ ของเขา. 'พี่ชายของเก้า' เป่ยลำกล่าว. 'พี่ชายสิบคุณอยู่ที่นี่ด้วย' เป่ยจินกล่าวว่า. Wang Fu หมู่เดินไปที่ประตูก่อนที่จะเป่ยลำที่จะทำได้ คำตอบ. 'เจ้าชายเก้ามาภายใน' Wang Fu หมู่กล่าว. เป่ยจินมองที่มกุฎราชกุมารหัวของเขาพยักหน้าและเข้าจิเรือนห้อง ทันทีที่เขาเห็นแตกชิ้นหินบนพื้นและหัวใจของเขากลายเป็นเบื่อ. จักรพรรดิโยนรายงานที่เป่ยจิน. 'คุณมีสิ่งที่จะพูด? จักรพรรดิถาม. เป่ยจินหยิบขึ้นมารายงานจากพื้น เขาแกล้งตกใจและคุกเข่าบนชิ้นหินแตกเป็นเสี่ยง ๆ พ่ออิมพีเรียลผมถูกล้อมกรอบ. ' 'สองมือสังหารมาจากภาคใต้เจียง! จักรพรรดิกล่าวอย่างเย็นชา 'คุณอยู่ในภาคใต้ของเจียงเป็นเวลาสองปี อันที่จริงคุณรวบรวมคนดี! ' ใบหน้าเป่ยจินขาว "ผมถูกล้อมกรอบ. ' 'ฉันก็แค่ให้คุณหนึ่งโอกาสที่จะอธิบาย' จักรพรรดิกล่าว. เป่ยจินคุกเข่าบนแตกเย็นชิ้นหินนานพอสำหรับความเย็นที่จะไหลไปยังหัวใจของเขา "ผมมีความสนใจในตำแหน่งของจักรพรรดิไม่มี. จักรพรรดิเข้าใจความหมายที่อยู่เบื้องหลังไม่ได้พูดคำเป่ยจิน 'ฉันไม่ต้องการบัลลังก์ ฉันได้รับอำนาจทางทหารและการสูญเสียรายได้ของฉัน ฉันต้องการที่จะเป็นเจ้าชายไม่ห่วง ทำไมฉันจะต้องฆ่าพ่อและพี่ชายของฉันได้อย่างไร ' จักรพรรดิเห็นเป่ยจินตรงกลับในขณะที่เป่ยจินคุกเข่าและพบเป่ยจินก็ไม่ได้ตกใจและหวาดกลัวอีกต่อไปเช่นเดียวกับก่อนหน้านี้ จักรพรรดิ slitted ดวงตาของเขาที่สวยงามในด้านหน้าของเขาเขาก็ตระหนักว่าเขาไม่เคยได้รับสามารถที่จะดูผ่านเป่ยจิน. หัวใจของจักรพรรดิรู้อย่างชัดเจนซึ่งเจ้าชายทั้งสองได้รับการต่อสู้เพื่อราชบัลลังก์ แต่บรรดาเจ้าชายทั้งสองมีจุดแข็งที่มีความพึงพอใจความคาดหวังและจุดอ่อนของเขาว่าเขาไม่สามารถทนต่อ มันเป็นเรื่องยากสำหรับเขาที่จะเลือกระหว่างสองไม่เห็นหัวใจที่แท้จริงของพวกเขา. ดังนั้นจักรพรรดิสั่ง Wang Fu หมู่ที่จะเสียสละบางสังหารในงานเลี้ยงเทศกาลเก็บเกี่ยวและเลือกการจัดที่นั่งสำหรับสามเจ้าชาย เขาต้องการอย่างแท้จริงที่จะรู้ว่าเมื่อเขาตกอยู่ในอันตรายที่จะช่วยเขา แต่สองมือสังหารจากภาคใต้ของเจียงหันแผนของเขาในความสับสนวุ่นวาย แม้ว่าเจ้าชายเจ็ดช่วยเขาก็ไม่ได้ผลเขาต้องการ. จักรพรรดิอยากจะรู้ว่าใครกล้าที่จะส่งทั้งสองมือสังหารเข้าไปในพระราชวัง! จักรวรรดิอังกฤษตรวจสอบภูมิหลังที่สองมือสังหาร 'แต่ไม่มีอะไรบางอย่างที่ถูกค้นพบ. จักรพรรดิรู้ว่ามือสังหารโจมตีเขามกุฎราชกุมารและเจ้าชายที่เก้าจะทำให้เจ้าชายเจ็ดผู้ต้องสงสัยคนแรก แต่เขารู้ว่าเจ้าชายที่เจ็ดจะไม่ใช้กลยุทธ์ดังกล่าวเห็นได้ชัด นอกจากนี้เจ้าชายที่เจ็ดจะไม่เสี่ยงตายไปช่วยเขาถ้าเจ้าชายเจ็ดส่งมือสังหารเหล่านั้น. จักรพรรดิคิดเกี่ยวกับมกุฎราชกุมารถูกโจมตีกรอบเจ้าชายเก้า โดยเฉพาะอย่างยิ่งแม่มกุฎราชกุมารของคุณหญิงเห็นเจ้าชายเก้ารกหูรกตาเป็นที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเธอและจะได้ส่งมือสังหารไปยังพระราชวัง ดังนั้นเขาจึงเรียกมกุฎราชกุมารสอบถามมกุฎราชกุมาร แต่เขาไม่ได้คาดหวังว่าเจ้าชายคุกเข่ามงกุฎและกล้าที่จะพูดว่า 'พ่ออิมพีเรียลหากคุณสงสัยว่าฉันแล้วนำมาใช้สถานะมกุฎราชกุมารฉัน.' จักรพรรดิยากจนหินหมึกที่เขาชื่นชอบช่วงเวลาที่เขาได้ยินมกุฎราชกุมารได้อย่างง่ายดายขู่ว่าจะสูญเสีย ตำแหน่งสิทธิ์และเขารู้สึกเหมือนเลือดในร่างกายของเขาไหลย้อนกลับ ในช่วงเวลาที่เขาจะได้ใช้ดาบแทงมกุฎราชกุมารไปสู่ความตาย! เขารู้สึกเหมือนเขาสูญเสียเวลาหลายปีในการฝึกอบรมมกุฎราชกุมาร. แน่นอนผู้ต้องสงสัยที่สามคือเจ้าชายที่เก้า จักรพรรดิได้รับรายงานจากจักรวรรดิอังกฤษ 'ตรวจสอบ' มือสังหารที่มีทหารจากภาคใต้ของเจียงและกำลังทำความคุ้นเคยกับเจ้าชายที่เก้า. ที่ผ่านมาเวลานาน แต่เป่ยจินยังคงคุกเข่ากับด้านหลังของเขาตรงในขณะที่จักรพรรดิตากริชดูเป่ยจินอย่างใกล้ชิด . 'คุณสามารถยืน! จักรพรรดิกล่าว. เป่ยจินก็ก้มศีรษะลงและยืนโทงเทง Wang Fu หมู่รีบวิ่งไปที่เขาและช่วยให้เขายืน. 'ขอบคุณอย่างเป็นทางการวัง' เป่ยจินกล่าวว่า. หัวใจของจักรพรรดิก็ถูกย้ายเมื่อเขาเห็นคราบเลือดบนหัวเข่าของเป่ยจินและชิ้นหินแตกอยู่บนพื้น. 'ที่ว่า เวลาปฏิกิริยาแรกของคุณคือการปกป้องภรรยาของคุณ 'จักรพรรดิกล่าวด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน. พ่อเป่ยจินคำพูดฉับพลันตกใจเป่ยจิน แต่เขาพยักหน้าของเขาและเขาเห็นสายตาของพ่อของเขากลายเป็นเมฆ. 'ในขณะที่เคียงข้างคุณเป็น สยามมกุฎราชกุมารและพี่ชายที่สิบสามของคุณ 'จักรพรรดิกล่าว. 'ทุกอย่างที่เกิดขึ้นอย่างกระทันหัน "เป่ยจินกล่าวว่า 'ฉันไม่ได้มีเวลาที่จะคิด ฉันหวังว่าพ่อของจักรพรรดิสามารถยกโทษให้ฉัน. จักรพรรดิเข้าใจคำอธิบายไม่ได้พูดเป่ยจิน 'ผมทำตามสัญชาตญาณของฉันและการป้องกันสิ่งที่สำคัญที่สุดในหัวใจของฉัน.' 'คุณสามารถไปที่บ้าน' จักรพรรดิกล่าวว่า 'คุณเป็นคนที่แต่งงานใหม่, มีความสุขกับภรรยาของคุณ. เขาหยุดในขณะที่ 'สาวน้อยชิหนิงไม่เลว ในชีวิตและสถานการณ์การตายของเธอยังคงต้องการที่จะปกป้องเสี่ยวข่าน. เมื่อคืนนี้ขณะที่จักรพรรดิถูกโจมตีเขาอย่างระมัดระวังประเมินเจ้าชาย 'ปฏิกิริยาแรก หลังจากนั้นเขาสังเกตเห็นชิหนิงกอดแน่นข่านเป่ยเป่ยจินแล้วยืนอยู่ในด้านหน้าของพวกเขาและปกป้องพวกเขา. หลังจากเป่ยจินออกจากห้องเรือนจิจักรพรรดิถอนหายใจและมองไปที่ Wang Fu หมู่ 'หาสิ่งที่มีคุณค่าที่จะส่งไปคฤหาสน์เจ้าชายเก้า.' 'ใช่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวของคุณ' Wang Fu หมู่กล่าวว่า 'พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวของคุณไม่เคยสงสัยว่าเจ้าชายที่เก้าแล้วทำไมคุณไม่สอบปากคำเขาในทางที่?' Wang Fu หมู่เห็นจักรพรรดิเพียงยิ้มหลังจากที่จักรพรรดิอ่านรายงานของจักรวรรดิอังกฤษ ' เขารู้ว่าเป่ยจินจะไม่ปล่อยเช่นเส้นทางที่เห็นได้ชัด นอกจากเป่ยจินจะไม่ได้รับประโยชน์อะไรจากความพยายามลอบสังหาร เขาเป็นคนที่ใครบางคนจงใจอยากจะเป่ยจินกรอบ แต่เขาไม่ได้คาดหวังจักรพรรดิสอบถามเป่ยจินในลักษณะหิน. จักรพรรดิจ้องมองมาที่ประตูในความคิดลึก 'จากลูกหลานของเราเขาเป็นหนึ่งยากที่จะมองผ่าน ผมอยากจะรู้ว่าสิ่งที่เก้าเจ้าชายจะคิดในใจของเขา. Wan Fu หมู่เข้าใจหัวใจของพระมหากษัตริย์ไม่เคยสบายใจที่มีต่อเจ้าชายเก้า. 'บางทีเก้าหัวใจเจ้าชายไม่เคยมีความปรารถนาที่' Wang Fu หมู่กล่าวระมัดระวัง. สายตาของจักรพรรดิ มืดและร่างกาย Wang Fu หมู่ของส่าย 'พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวของคุณยกโทษให้ฉันพูดมากเกินไป. นอกประตูพระราชวังเป่ยจินยิ้มอย่างเย็นชาและเดินขากะเผลกเล็กน้อยเข้าไปในรถม้า. ***

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เพ่ยจินรอข้างนอกห้อง ชิ น

เพ่ยจินได้กลิ่นหอมของธูปสมุนไพรที่แข็งแกร่งในขณะที่รอข้างนอก

ซักพักต่อมาองค์รัชทายาท เปิดประตู องค์รัชทายาทดูเหมือนจะสะกดของเขาผิดหวังและความเศร้าเล็กน้อย น้องชาย

'ninth ' เป้ย แลม กล่าว 'tenth

น้องคุณมาที่นี่ด้วย เพ่ยจิน

' กล่าวว่าหวังฟู่หมู่ เดินไปที่ประตู ก่อนที่ เพ่ยลำอาจตอบ

'ninth เจ้าชายเข้ามา ' หวังฝูมู่บอกว่า

เพ่ยจินมององค์รัชทายาท พยักหน้า เข้าเรือนหอ ) . ทันทีที่เขาเห็นหินแตก ชิ้นบนพื้นและหัวใจของเขาเริ่มเบื่อ

จักรพรรดิโยนรายงานที่เพ่ยจิน

' เธอมีอะไรจะพูดเหรอ ? " พระราชาถาม

เพ่ยจินหยิบรายงานจากพื้น เขาแสร้งตกใจและคุกเข่าบนหินแตกเป็นชิ้น ' หลวงพ่อผมถูกใส่ร้าย . . .

'two ของนักฆ่าจากภาคใต้ เจียง ! " พระราชาพูดอย่างเย็นชา ' คุณเป็นในภาคใต้ของเจียง เป็นเวลาสองปี แน่นอนคุณรวบรวมคนดี ! '

เพ่ยจินหน้าอุโมงค์ . ' ผมถูกใส่ร้าย "

ฉันให้คุณมีโอกาสที่จะอธิบาย' จักรพรรดิบอกว่า

เพ่ยจินคุกเข่าบนหินเย็นแตกชิ้นยาวพอสำหรับความเย็นไหลหัวใจ . ผมไม่มีความสนใจในตำแหน่งของจักรพรรดิ จักรพรรดิ '

เข้าใจความหมายเพ่ยจินไม่ได้ว่า ' ฉันไม่ต้องการบัลลังก์ ฉันได้รับอำนาจทางทหาร และเสียรายได้ของฉัน ฉันต้องการที่จะเป็นเจ้าชายไร้กังวลทำไมฉันต้องไปฆ่าพ่อ และน้องชาย '

ฮ่องเต้เห็นเพ่ยจินกลับในขณะที่เพ่ยจินคุกเข่าและสังเกตเห็นเพ่ยจินก็ไม่ตกใจและหวาดกลัวเหมือนก่อนหน้านี้ จักรพรรดิ slitted ตาของเขาที่ลูกตาต่อหน้าเขา เขาก็รู้ตัวว่าเขาไม่เคยได้เห็นผ่านเพ่ยจิน

หัวใจจักรพรรดิรู้อย่างชัดเจน ซึ่งเจ้าชายทั้งสองได้ต่อสู้เพื่อราชบัลลังก์แต่บรรดาเจ้าชายทั้งสองมีจุดแข็งและจุดอ่อนที่พอใจความคาดหวังของเขาว่า เขาไม่สามารถทนได้ มันยากสำหรับเขาที่จะเลือกระหว่างสองโดยไม่เห็นจิตใจที่แท้จริงของพวกเขา .

ดังนั้นจักรพรรดิสั่งหวังฟู่หมู่ ที่จะเสียสละบางนักฆ่าในเทศกาลเก็บเกี่ยว ห้องจัดเลี้ยง และเลือกที่นั่งให้องค์ชายทั้งสาม . เขาอย่างแท้จริง ต้องการรู้เมื่อเขาอยู่ในอันตรายใครจะช่วยเขาได้ แต่สองนักฆ่าจากภาคใต้ เจียง เปิดแผนของเขาลงในความสับสนวุ่นวาย แม้ว่าองค์ชายเจ็ด ช่วยเขา ไม่ใช่ผลที่เขาต้องการ

จักรพรรดิต้องการรู้ว่าใครกล้าส่งคนร้ายสองคนนั่นเข้าไปในวัง ราชองครักษ์สอบสวนคนร้าย ' พื้นหลัง แต่ไม่มีอะไรแน่นอน การค้นพบ

จักรพรรดิรู้ว่าคนร้ายโจมตีเขาองค์รัชทายาทและองค์ชายเก้าทำให้ที่เจ็ดเจ้าชายผู้ต้องสงสัยคนแรก แต่เขารู้ว่าองค์ชายเจ็ดไม่ใช้เข้าใจง่ายแบบนั้น นอกจากนี้ องค์ชายเจ็ดไม่เสี่ยงตายเพื่อช่วยเขา ถ้าองค์ชายเจ็ดส่งนักฆ่าพวกนั้น

ฮ่องเต้คิดเรื่ององค์รัชทายาทถูกโจมตีใส่ร้ายองค์ 9 โดยเฉพาะพระมารดาขององค์รัชทายาทคุณหญิงเห็นองค์ชายเก้าเป็นลูกตาที่ใหญ่ที่สุดของเธอ และก็ส่งนักฆ่าไปที่พระราชวัง เขาเรียกรัชทายาทสอบปากคำองค์รัชทายาท แต่เขาไม่คิดว่า เจ้าชายคุกเข่า และกล้าที่จะบอก " หลวงพ่อ ถ้าคุณสงสัยฉันแล้วเอาสถานะรัชทายาทของฉัน . '

จักรพรรดิทำลายหินหมึกโปรดของเขาทันทีที่เขาได้ยินว่าองค์รัชทายาทได้ขู่จะริบสิทธิ์ ตำแหน่ง และเขารู้สึกเหมือนเลือดในร่างกายไหลย้อนกลับ ในช่วงเวลานั้นเขาจะใช้ดาบแทงรัชทายาทตาย เขารู้สึกเหมือนเขาสูญเสียหลายปีเพื่อฝึกเจ้าชาย

แน่นอน ผู้ต้องสงสัยรายที่สาม คือ องค์ชายเก้า .จักรพรรดิได้รับรายงานจากการสืบสวนของทหารหลวง ' นักฆ่า ทหารจากภาคใต้เจียงและคุ้นเคยกับองค์ชายเก้า '

เป็นเวลานานที่ผ่านมา แต่เพ่ยจินที่ยังคงนั่งคุกเข่าหันหลังตรงในขณะที่จักรพรรดิกริชตาดูเพ่ยจินอย่างใกล้ชิด

คุณสามารถยืน ' จักรพรรดิกล่าวว่า เพ่ยจินซบ

หัวและยืนเก้ๆกังๆ .หวังฝูมู่วิ่งกับเขาและช่วยให้เขายืน

ขอบคุณอย่างเป็นทางการหวัง ' เพ่ยจินบอกว่า

หัวใจจักรพรรดิถูกย้ายเมื่อเขาเห็นรอยเลือดบนเข่าของเพ่ยจิน และเศษหินชิ้นบนพื้น

'at เวลา ปฏิกิริยาแรกของคุณคือปกป้อง ภรรยาของคุณ ' จักรพรรดิกล่าวด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน

ของเพ่ยจิน พ่อของเพ่ยจินตกใจทันทีคำแต่เขาพยักหน้า และเขาเห็นสายตาของพ่อกลายเป็นเมฆ

'at ตอนนั้น นอกจากคุณเป็นรัชทายาท และพี่ชายที่สิบสามของคุณ ' จักรพรรดิกล่าวว่า ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมาก

' เพ่ยจินกล่าว " ผมไม่ได้มีเวลาที่จะคิด ฉันหวังว่า หลวงพ่อจะยกโทษให้ฉัน . '

จักรพรรดิเข้าใจเพ่ยจินไม่ได้พูดอธิบาย' ผมตามสัญชาตญาณของฉันและปกป้องสิ่งที่สำคัญที่สุดในหัวใจ '

" กลับบ้าน " ฮ่องเต้กล่าว คุณเพิ่งแต่งงานเพื่อน มีความสุขกับภรรยาของคุณ . " เขาหยุดไปสักพัก ' สาวน้อยฉือหนิงไม่ได้เลวร้าย ในชีวิตและสถานการณ์การตายของเธอก็ยังต้องการจะปกป้องเสี่ยวข่าน '

เมื่อคืนในขณะที่จักรพรรดิถูกทำร้ายเขาอย่างระมัดระวังประเมินปฏิกิริยาของเจ้าชายก่อน หลังจากนั้นเขาก็สังเกตเห็นฉือหนิงกอดเพ่ยเพ่ยจินขันให้แน่น แล้วยืนอยู่ในด้านหน้าของพวกเขา และปกป้องพวกเขา

หลังจากเพ่ยจินออกจากห้องชิเรื จักรพรรดิถอนหายใจและมองหวังฟู่หมู่ ' พบบางสิ่งที่มีคุณค่าเพื่อส่งไปยังคฤหาสน์ที่เก้า ของเจ้าชาย

" ' ฝ่าบาท ' หวังฝูมู่กล่าว' ฝ่าบาทไม่เคยสงสัย องค์ชายเก้า แล้วทำไมคุณสอบสวนเขาแบบนั้น ? '

หวังฝูมู่เห็นจักรพรรดิเพียงยิ้มหลังจากจักรพรรดิอ่านอิมพีเรียล ทหารรายงาน เขารู้ว่าเพ่ยจินคงไม่ทิ้งชัดๆ เส้นทาง นอกจากนี้ เพ่ยจินคงไม่ได้ประโยชน์อะไรจากการพยายามลอบสังหาร เขาถูกใครบางคนจงใจอยากกรอบเพ่ยจินแต่เขาไม่คิดว่า พระราชาซักถามเพ่ยจินแบบนี้แหละ

จักรพรรดิจ้องมองประตูในความคิดลึก ' จากลูกหลานของฉัน เขาก็ยากที่จะมองผ่าน ฉันต้องการที่จะรู้ว่าสิ่งที่องค์ชายเก้า คือ คิด ในใจของเขา . '

วานฟู มู เข้าใจหัวใจของจักรพรรดิไม่เคยที่ง่ายต่อ 9
9
'perhaps หัวใจเจ้าชาย เจ้าชายไม่เคยมีความปรารถนาที่' หวังฝูมู่บอกว่าระวัง

ตาจักรพรรดิ์มืด และร่างของหวังฝูมู่สั่นสะเทือน ' ฝ่าบาท โปรดอภัยให้ข้าด้วยที่ต้องพูดเยอะ '

นอกประตูวัง เพ่ยจินยิ้มอย่างเย็นชาและ limped เล็กน้อยเข้าไปในรถม้า

* * *