The bittersweet feeling of loss wil

The bittersweet feeling of loss will forever be a burden on someone, someone like Sara Teasdale. In her poem Buried Love, Teasdale talks of a lover that is no longer hers, a lover that will never return.


Walking alone, through a cold and dark forest is the sorrowful beginning of Sara Teasdale's Buried Love. Teasdale's poem tells of a story where one loses their lover and goes to their lonely grave to finally detach from them once and for all. She will seem strong within the day for others to assume that she is no longer in love, but she will "weep at night / When none will know." proving that she in fact is still in love with the lost lover regardless of their absence. The strength that she had in the poem to hold her tears in front of other is merely a façade of the loneliness and sorrow that she has been experiencing all by herself. The lonely, eerie, and saddening tone gracefully portrays Teasdale's grief.


Flowers to portray a love that has been lost, cold and lonely woods to portray the cold and lonely sadness that she is experiencing, and her empty hands which need to "gather as much of joy" portrays her empty heart, with nobody to fill it with their love are all symbols that Teasdale uses to strengthen her words in the short poem. This gives the poem more depth than what would naturally meet the eye and this would also push the reader to understanding the poem outside of what is only written.


Buried Love gives grief, sorrow, and strength a different meaning. As short as the poem may be or as subtle as the words may seem, the poem is meaningful and powerful and gives the reader only a small understanding of what pain is like when loss is apparent.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความรู้สึกหวานอมขมกลืนของการสูญเสียตลอดไปจะเป็นภาระให้กับใครสักคนคนที่ชอบซาร่า Teasdale ในบทกวีของเธอถูกฝังความรักพูด Teasdale ของคนรักที่ไม่มีเธอเป็นคนรักที่จะไม่กลับมาเป็น.


เดินคนเดียวผ่านป่าที่หนาวเย็นและมืดเป็นจุดเริ่มต้นโศกเศร้าของซาร่า Teasdale ฝังความรัก บทกวี Teasdale บอกเรื่องที่หนึ่งที่สูญเสียคนรักของพวกเขาและไปที่หลุมฝังศพของพวกเขาเหงาไปจนแยกออกจากพวกเขาและทุกครั้ง เธอจะดูเหมือนแข็งแกร่งภายในวันสำหรับคนอื่น ๆ จะคิดว่าเธอไม่ได้อยู่ในความรัก แต่เธอจะ "ร้องไห้ในเวลากลางคืน / เมื่อไม่มีใครจะรู้ว่า." พิสูจน์ให้เห็นว่าในความเป็นจริงที่เธอยังคงอยู่ในความรักกับคนรักที่หายไปโดยไม่คำนึงถึงกรณีที่ไม่มีของพวกเขา ความแข็งแรงที่เธอมีอยู่ในบทกวีที่จะถือน้ำตาของเธอในด้านหน้าของอื่น ๆ เป็นเพียงซุ้มของความเหงาและความเศร้าโศกว่าเธอได้รับการประสบด้วยตัวเองทั้งหมด เหงา, น่าขนลุกและ saddening เสียงได้อย่างสง่างาม portrays ความเศร้าโศก Teasdale ของ.


ดอกไม้เพื่อให้เห็นภาพความรักที่ได้รับการสูญเสียป่าเย็นและโดดเดี่ยวเพื่อให้เห็นภาพความโศกเศร้าเหงาและหนาวเหน็บว่าเธอกำลังประสบและมือที่ว่างเปล่าของเธอซึ่งจะต้องมี "รวบรวมเท่า ของความสุข "รับบทเป็นหัวใจที่ว่างเปล่าของเธอมีใครที่จะเติมเต็มด้วยความรักของพวกเขาเป็นสัญลักษณ์ทั้งหมดที่ Teasdale ใช้เพื่อเสริมสร้างคำพูดของเธอในบทกวีสั้น นี้จะช่วยให้บทกวีความลึกมากขึ้นกว่าสิ่งที่ธรรมชาติจะได้พบกับตาและนอกจากนี้ยังจะผลักดันให้ผู้อ่านทำความเข้าใจบทกวีด้านนอกของสิ่งที่เขียนเท่านั้น.


ฝังความรักให้ความเศร้าโศกความเศร้าโศกและความแข็งแรงมีความหมายที่แตกต่างกัน สั้นที่สุดเท่าที่บทกวีอาจจะเป็นหรือเป็นที่ลึกซึ้งเป็นคำที่อาจจะดูเหมือนเป็นบทกวีที่มีความหมายและมีประสิทธิภาพและช่วยให้ผู้อ่านเพียงความเข้าใจเล็ก ๆ ของสิ่งเจ็บปวดเป็นเหมือนเมื่อสูญเสียที่เห็นได้ชัดคือ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หวานอมขมความรู้สึกของการสูญเสียตลอดไปจะเป็นภาระใคร คนอย่างซาร่าทีสเดล . ในบทกวีของเธอฝังรัก ทีสเดลพูดถึงคนรักที่ไม่มีเธอ คนรักที่ไม่มีวันกลับเดินคนเดียวในป่าหนาวและมืด คือ ต้นโศกของซาร่าทีสเดลฝังรัก บทกวีทีสเดลก็เป็นเรื่องเล่าที่สูญเสียคนรักของเขาไปที่หลุมฝังศพของพวกเขาก็แยกออกจากเหงาพวกเขาทันทีและสำหรับทั้งหมด เธอจะดูเข้มแข็งภายในวันเพื่อให้ผู้อื่นสันนิษฐานว่าเธอไม่รัก แต่เธอจะร้องไห้ตอนกลางคืน / เมื่อผู้ใดจะรู้ " พิสูจน์ว่าเธอในความเป็นจริงยังคงอยู่ในความรักกับการสูญเสียคนรัก ไม่ว่าการขาดงาน ความเข้มแข็งที่เธอได้ในบทกวีเพื่อเก็บน้ำตาของเธอในด้านหน้าของอื่น ๆเป็นเพียงฟ้า 5 ADE ของความเหงาและเศร้าที่เธอได้ประสบด้วยตัวเธอเอง โดดเดี่ยว , ขนลุก , เศร้าและโทนอย่างสวยงาม รับบททีสเดลของความเศร้าโศกดอกไม้เพื่อแสดงความรักที่ได้สูญหายไป หนาว เหงา หรือเศร้าป่าหนาวเหน็บ และเงียบเหงา ที่เธอประสบ และมือเปล่าของเธอซึ่งต้องรวบรวมให้มากของความสุข " ถึงหัวใจที่ว่างเปล่าของเธอ โดยไม่มีใครที่จะเติมเต็มความรักของพวกเขาเป็นสัญลักษณ์ที่ใช้เพื่อเสริมคำพูดของเธอในทีสเดลบทกวีสั้นๆ กลอนนี้ให้ความลึกมากกว่าอะไร ก็คงเจอตา และนี่ยังจะผลักดันผู้อ่านเข้าใจกลอนด้านนอกของสิ่งที่เขียนไว้เท่านั้นรักฝังให้ความเศร้าโศก , โศกเศร้า , และความแข็งแรงที่ต่างความหมาย สั้นกลอนอาจจะ หรือ เป็นสีสัน เป็นคำที่อาจดูเหมือน กลอนมีความหมายและมีประสิทธิภาพและช่วยให้ผู้อ่านมีความเข้าใจน้อยของสิ่งที่เจ็บปวดเมื่อสูญเสียความ