early related to income, is an example of a mathematical model of the rela-
tionship between consumption and income that is called the
consumption
function
in economics. A model is simply a set of mathematical equations.
If the model has only one equation, as in the preceding example, it is called
a
single-equation model,
whereas if it has more than one equation, it is
known as a
multiple-equation model
(the latter will be considered later in
the book).
In Eq. (I.3.1) the variable appearing on the left side of the equality sign
is called the
dependent variable
and the variable(s) on the right side are
called the
independent,
or
explanatory,
variable(s). Thus, in the Keynesian
consumption function, Eq. (I.3.1), consumption (expenditure) is the depen-
dent variable and income is the explanatory variable.
3. Specification of the Econometric Model of Consumption
The purely mathematical model of the consumption function given in
Eq. (I.3.1) is of limited interest to the econometrician, for it assumes that
there is an
exact
or
deterministic
relationship between consumption and
income. But relationships between economic variables are generally inexact.
Thus, if we were to obtain data on consumption expenditure and disposable
(i.e., aftertax) income of a sample of, say, 500 American families and plot
these data on a graph paper with consumption expenditure on the vertical
axis and disposable income on the horizontal axis, we would not expect all
500 observations to lie exactly on the straight line of Eq. (I.3.1) because, in
addition to income, other variables affect consumption expenditure. For ex-
ample, size of family, ages of the members in the family, family religion, etc.,
are likely to exert some influence on consumption.
To allow for the inexact relationships between economic variables, the
econometrician would modify the deterministic consumption function
(I.3.1) as follows:
Y
=
β
1
+
β
2
X
+
u
(I.3.2)
where
u
, known as the
disturbance,
or
error, term,
is a
random (stochas-
tic) variable
that has well-defined probabilistic properties. The disturbance
term
u
may well represent all those factors that affect consumption but are
not taken into account explicitly.
Equation (I.3.2) is an example of an
econometric model.
More techni-
cally, it is an example of a
linear regression model,
which is the major
concern of this book. The econometric consumption function hypothesizes
that the dependent variable
Y
(consumption) is linearly related to the ex-
planatory variable
X
(income) but that the relationship between the two is
not exact; it is subject to individual variation.
The econometric model of the consumption function can be depicted as
shown in Figure I.2.
แรกที่เกี่ยวข้องกับรายได้ คือ ตัวอย่างของแบบจำลองทางคณิตศาสตร์ของมาร์ติน
ความสัมพันธ์ระหว่างการบริโภคและรายได้ที่เรียกใช้ฟังก์ชัน
ในเศรษฐศาสตร์ รูปแบบเป็นเพียงชุดของสมการทางคณิตศาสตร์ .
ถ้าแบบจำลองสมการ 1 สมการ เช่นในตัวอย่างข้างต้น เรียกว่า
เป็นสมการเดียว ในขณะที่ถ้ามันมีมากกว่าหนึ่งสมการ มัน
ที่รู้จักกันเป็นหลายสมการแบบจำลอง
( หลังจะพิจารณานะครับ
ในหนังสือ อีคิว ( i.3.1 ) ตัวแปรที่ปรากฏบนด้านซ้ายของสัญลักษณ์ความเสมอภาค
เรียกว่า ตัวแปรตาม และตัวแปร ( s ) บนด้านขวาจะเรียก
หรือทั้งอิสระ
ตัวแปร ( s ) ดังนั้น ในฟังก์ชันการบริโภคของ
, อีคิว ( i.3.1 ) การบริโภค ( รายจ่าย ) เป็น depen -
ตัวแปร เดนท์ และรายได้ คือตัวแปรอธิบาย .
3 รายละเอียดของแบบจำลองทางเศรษฐมิติของการบริโภค
หมดจด แบบจำลองทางคณิตศาสตร์ของฟังก์ชันการบริโภคให้
อีคิว ( i.3.1 ) ที่เป็นประโยชน์ต่อ econometrician จำกัด เพราะถือว่ามีแน่นอน
หรือความสัมพันธ์ระหว่างการบริโภคและ deterministic
รายได้แต่ความสัมพันธ์ระหว่างตัวแปรทางเศรษฐกิจโดยทั่วไปจะไม่ละเอียด .
ดังนั้นหากเราได้รับข้อมูลการใช้จ่ายของผู้บริโภค และผ้าอ้อม
( เช่น aftertax ) รายได้ของตัวอย่างของการพูด , 500 ครอบครัวชาวอเมริกันและพล็อต
ข้อมูลเหล่านี้บนกระดาษกราฟที่มีการบริโภคในแนวตั้ง
แกนและรายได้ทิ้งบนแกนแนวนอน เราก็จะไม่คาดหวัง
500 สังเกตโกหกว่าอยู่ในแนวเส้นตรงของอีคิว ( i.3.1 ) เพราะใน
นอกจากรายได้ ตัวแปรอื่น ๆส่งผลกระทบต่อค่าใช้จ่ายในการบริโภค . สำหรับ EX -
เหลือเฟือ ขนาดของครอบครัว อายุ ของสมาชิกในครอบครัว ศาสนา ครอบครัว ฯลฯ
มีแนวโน้มที่จะออกแรงอิทธิพลต่อการบริโภค
เพื่อให้ความสัมพันธ์ระหว่างตัวแปรทางเศรษฐกิจ
ไม่ละเอียด ,econometrician จะปรับเปลี่ยนฟังก์ชันการบริโภค deterministic
( i.3.1 ) ดังนี้ Y =
1 บีตาบีตา 2
x
u
(
u
i.3.2 ) ที่รู้จักกันเป็น
หรือรบกวน , ข้อผิดพลาด , ระยะเวลา ,
เป็น
-
( stochas สุ่ม TIC ) ตัวแปรที่มีการกำหนดคุณสมบัติ
.
u
รบกวนในระยะที่อาจเป็นตัวแทนของปัจจัยเหล่านั้นทั้งหมดที่มีผลกระทบต่อการบริโภค แต่จะไม่พิจารณาอย่างชัดเจน
.
สมการ ( i.3 .2 ) เป็นตัวอย่างของแบบจำลองเศรษฐมิติ
.
ช่างเทคนิค -
คอลลี่ นี่คือตัวอย่างของแบบจำลองการถดถอยเชิงเส้นพหุคูณ
,
ซึ่งเป็นปัญหาหลักของหนังสือเล่มนี้ ฟังก์ชันการใช้แบบจำลองทางเศรษฐมิติ hypothesizes
ว่าตัวแปรตาม y
( ใช้ ) คือ เส้นตรงที่เกี่ยวข้องกับ EX -
planatory ตัวแปร x
( รายได้ ) แต่ความสัมพันธ์ระหว่างสอง
ไม่ได้แน่นอน มันเป็นเรื่องของแต่ละบุคคล
แบบจำลองทางเศรษฐมิติของฟังก์ชันการบริโภคสามารถอธิบายเป็น
แสดงในรูปที่ i.2 .
การแปล กรุณารอสักครู่..