CBT has been shown to be effective

CBT has been shown to be effective in the treatment of adult anxiety disorders.[51] It has also been found in a University of Bath study that teaching CBT in schools is effective in reducing anxiety in children.[52]

A basic concept in some CBT treatments used in anxiety disorders is in vivo exposure. The term refers to the direct confrontation of feared objects, activities, or situations by a patient. For example, a woman with PTSD who fears the location where she was assaulted may be assisted by her therapist in going to that location and directly confronting those fears. Likewise, a person with social anxiety disorder who fears public speaking may be instructed to directly confront those fears by giving a speech.[53] This "two-factor" model is often credited to O. Hobart Mowrer.[54] Through exposure to the stimulus, this harmful conditioning can be "unlearned" (referred to as extinction and habituation). Studies have provided evidence that when examining animals and humans that glucocorticoids may possibly lead to a more successful extinction learning during exposure therapy. For instance, glucocorticoids can prevent aversive learning episodes from being retrieved and heighten reinforcement of memory traces creating a non-fearful reaction in feared situations. A combination of glucocorticoids and exposure therapy may be a better improved treatment for treating patients with anxiety disorders

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ชุมชนได้รับการแสดงจะมีประสิทธิภาพในการรักษาโรควิตกกังวลในผู้ใหญ่[51] ยังถูกพบในการศึกษามหาวิทยาลัยของน้ำว่า สอนชุมชนในโรงเรียนมีประสิทธิภาพในการลดความวิตกกังวลในเด็ก[52]แนวคิดพื้นฐานในการรักษาชุมชนบางใช้ในโรควิตกกังวลเป็นความเสี่ยงในสัตว์ทดลอง คำหมายถึงการเผชิญหน้าโดยตรงของวัตถุกลัว กิจกรรม หรือสถานการณ์ โดยผู้ป่วย ตัวอย่าง อาจช่วย โดยการบำบัดโรคของเธอผู้หญิงกับ PTSD ที่กลัวสถานที่ที่เธอถูกทำร้ายไปยังตำแหน่งที่ตั้ง และการเผชิญความกลัวเหล่านั้นโดยตรง ในทำนองเดียวกัน บุคคลที่ มีโรควิตกกังวลสังคมที่กลัวการพูดในที่สาธารณะอาจสั่งให้เผชิญความกลัวเหล่านั้นโดยตรง โดยให้การพูด[53] รุ่น "คูณสอง" นี้มักเครดิตโอโฮบาร์ท Mowrer[54] ผ่านสัมผัสกระตุ้น นี่เป็นอันตรายนี้ได้ "unlearned" (เรียกว่า habituation และสูญพันธุ์) การศึกษาได้ให้หลักฐานที่เมื่อตรวจสอบสัตว์และมนุษย์ที่ glucocorticoids อาจอาจทำให้สูญพันธุ์ประสบความสำเร็จการเรียนในระหว่างการรักษาด้วยแสง ตัวอย่าง glucocorticoids สามารถป้องกันตอนเรียน aversive ดึง และเพื่อเน้นเสริมสร้างปฏิกิริยาไม่กลัวกลัวสถานการณ์การร่องรอยหน่วยความจำ Glucocorticoids และสัมผัสบำบัดอาจรักษาการปรับปรุงสำหรับการรักษาผู้ป่วยที่ มีโรควิตกกังวล

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

CBT ได้รับการแสดงที่จะมีประสิทธิภาพในการรักษาความผิดปกติของความวิตกกังวลของผู้ใหญ่. [51] มันยังได้ถูกพบในมหาวิทยาลัยของการศึกษาบาทที่การเรียนการสอนในโรงเรียน CBT มีประสิทธิภาพในการลดความวิตกกังวลในเด็ก. [52] แนวคิดพื้นฐานในบาง การรักษา CBT ใช้ในความผิดปกติของความวิตกกังวลอยู่ในการสัมผัสร่างกาย หมายถึงการเผชิญหน้าโดยตรงของวัตถุกลัวกิจกรรมหรือสถานการณ์โดยผู้ป่วย ตัวอย่างเช่นผู้หญิงที่มีพล็อตที่กลัวสถานที่ที่เธอถูกทำร้ายอาจจะช่วยโดยนักบำบัดของเธอในการที่จะไปยังสถานที่และเผชิญหน้ากับความกลัวเหล่านั้นโดยตรง ในทำนองเดียวกันคนที่มีความผิดปกติของความวิตกกังวลทางสังคมที่กลัวพูดในที่สาธารณะอาจจะได้รับคำสั่งโดยตรงเผชิญหน้ากับความกลัวเหล่านั้นโดยการให้คำพูด. [53] นี้ "สองปัจจัย" รูปแบบมักจะให้เครดิตที่โอโฮบาร์ต Mowrer. [54] ผ่านการสัมผัสกับ กระตุ้นนี้เครื่องที่เป็นอันตรายสามารถ "เขลา" (หมายถึงการสูญเสียและทำให้เกิดความเคยชิน) การศึกษาได้จัดให้มีหลักฐานที่แสดงว่าเมื่อตรวจสอบสัตว์และมนุษย์ที่ glucocorticoids อาจนำไปสู่การสูญเสียการเรียนรู้ที่ประสบความสำเร็จมากขึ้นในช่วงการรักษาด้วยการสัมผัส ยกตัวอย่างเช่น glucocorticoids สามารถป้องกันไม่ให้เกิดการเรียนรู้ aversive จากการถูกเรียกและการเสริมแรงความสูงของหน่วยความจำร่องรอยการสร้างปฏิกิริยาที่ไม่น่ากลัวในสถานการณ์ที่กลัว การรวมกันของ glucocorticoids และการรักษาด้วยการสัมผัสอาจจะมีการรักษาที่ดีขึ้นดีกว่าสำหรับการรักษาผู้ป่วยที่มีความผิดปกติของความวิตกกังวล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

CBT ได้รับการแสดงที่จะมีประสิทธิภาพในการรักษาความผิดปกติของความวิตกกังวลผู้ใหญ่ [ 51 ] และยังพบในมหาวิทยาลัยบาธการศึกษาที่สอนในโรงเรียน มีประสิทธิภาพในการลดความวิตกกังวลในเด็ก [ 52 ]

แนวคิดพื้นฐานในการรักษาความผิดปกติของความวิตกกังวลบางอย่างใช้ในการร่างกาย อ้างอิงกับการเผชิญหน้าโดยตรงของกลัววัตถุ , กิจกรรมหรือสถานการณ์ โดยผู้ป่วย ตัวอย่างเช่น ผู้หญิงที่มี PTSD ที่กลัวสถานที่ที่เธอถูกทำร้ายอาจจะช่วยโดยนักบำบัดของเธอไปที่ตำแหน่งโดยตรง และเผชิญหน้ากับความกลัวนั้น อนึ่ง คนที่มีความผิดปกติของความวิตกกังวลทางสังคมที่ความกลัวการพูดในที่สาธารณะ อาจจะสั่งให้ตรงเผชิญหน้ากับความกลัวเหล่านั้น โดยให้พูด[ 53 ] " ปัจจัย " สองแบบเป็นเครดิตมักจะให้โอ โฮบาร์ท โมว์เรอร์ [ 54 ] ผ่านการกระตุ้น ปรับอากาศที่เป็นอันตรายนี้สามารถ " ลืม " ( เรียกว่าการสูญพันธุ์ และติดเป็นนิสัย ) การศึกษาได้ให้หลักฐานว่า เมื่อตรวจสอบสัตว์และมนุษย์ที่ทำลายที่อาจนำไปสู่ความสําเร็จการการเรียนรู้ระหว่างการรักษา สำหรับอินสแตนซ์ตอนเรียนปริญญาตรีสามารถป้องกัน aversive จากการดึงข้อมูล และเพิ่มการสร้างของหน่วยความจำร่องรอยไม่กลัวกลัวปฏิกิริยาในสถานการณ์ การรวมกันของ glucocorticoids และการสัมผัส การรักษาอาจจะดีขึ้น ดีขึ้น การรักษาสำหรับการรักษาผู้ป่วยที่มีความผิดปกติของความวิตกกังวล