The second day of hunting in the un

The second day of hunting in the underground prison!

In the wee hours of the day, when others had gone to sleep, Weed woke up early and was logged in. As he moved deeper into the dungeon and logged off, the spectators weren’t able to follow him any longer. Weed was practicing the handling of a light sculpture using the time away from the people. Da’in had also logged in early, so it was just the two of them.

Weed was silently engrossed in the light sculpture. There was a heavy mood between the two of them.

‘This is a chance to talk with him.’

Da’in started speaking first, with difficulty. “Excuse me.”

“Yes?”

Weed’s response was blunt and rather guarded. He had been the same way when she had met him for the first time in Lavias. He was suspicious from the start, as if wondering if she was going to steal his japtem even though they had simply met by chance in the dungeon.

“What sculpture are you making now?”

Colorful lights matched every movement of Weed’s hand. He wasn’t using just one light, but diverse colors intertwined and mixed as they brought about countless changes. They grew when he flicked his arm, and the lights scattered brilliantly when he bent his wrist.

“It is nothing, just for practice.”

The sculpture Weed was making was gradually taking the form of a person, like a mannequin. Da’in sat still next to him and only spectated the use of light sculpting. Since Weed was trying to make a shape by utilizing strands of light, it was no easy matter. There were countless colors, so it was also try to make them suit each other.

Da’in couldn’t handle the heavy silence that followed the halt in the conversation and spoke up again.

“Is there a girl that you like?”

After asking that, she worried inwardly. She had asked something that she’d always been curious about after seeing that he had made the Goddess Freya Statue in Morata based on Hwaryeong’s face. Da’in hoped that he would say that he still liked her.

Weed shook his head. “There isn’t.”

Stifling her disappointment with effort, Da’in replied, “Ah, is that so. Please excuse me for asking something unnecessary.”

“No, it’s fine.”

Weed absorbed himself in the sculpture again. Though his concentration was strong and he made a sculpture even in his break time, his attitude was strangely different from usual. When there was another person with him, he had never ignored someone who tried to have a conversation. However, distressed by the words Weed had spoken, Da’in didn’t realize that.

‘We’ve already said goodbye once, so it’s fine if he doesn’t like me.’

Da’in contained her pounding heart and spoke up again. “Then… is there a girl you liked in the past?”

Though she sometimes acted unexpectedly and had many strange sides to her to the extent of healing monsters like Ghouls, she mustered an immense amount of courage to ask that question.

Weed’s fingers stopped for a moment, trembling a little and tense. However, he soon suppressed it and replied.

“There’s no girl that I used to like.”

“Goodness!” Da’in smiled with an effort. “Then you’ve never told anyone that you liked them, not even once?”

“Yes, because there was no one I liked.”

Da’in bit her lip. To think there was a guy who would discourage a lass so coldheartedly.

“I see. There’s something I have to do for a bit, so I’ll be leaving now.”

Weed didn’t even look at her when replying. “Please do so.”

“Then…”

Da’in logged out.

“Phew.”

Weed collected the light sculpting. The lights that had dazzled his eyes disappeared, and the dungeon became dark. There was only the crackling of the bonfire he had lit to boil water and prepare the food as it burned.

“Yellowy.”

Mooooooo!

Sitting on the bare ground, Yellow raised his head and replied.

“Do you know who the girl was just now?”

Moooo!

Yellowy slapped his short tail on the ground as he tilted his ears. He might get a ton of nagging if he pretended to ignore Weed.

Weed spoke calmly. “My first love.”

The first love that a man could never forget. He couldn’t forget the memories made with his first love even with the passage of time.

“Her name is Da’in… her profession is Shaman. I first met her in Lavias.”

He hadn’t been able to recognize her at first sight, as her appearance had changed greatly due to the curse. However, she was the one who listened to the other person well and had been so enjoyable to talk to that he had spoken to her about everything. He got the feeling of her from just her greeting and the few words she spoke. As a Shaman, the skill proficiency that could be called unequaled and the order by which she used various support magics were the same. She had simply cast her support magic in the order that was comfortable for her, like a habit. But from the perspective of Weed on the receiving end, he was able to distinctly realize who she was in the instant that she used the support magic.

“Da’in. It was her. How could I have forgotten someone so important?”

Those were Weed’s inner feelings, which he hadn’t betrayed when the girls had been present.

“I was glad to see her since it’s been a while. Just that she is alive is… but does she want to forget the past since she finished the surgery and is living a new life? I don’t know why she pretended to not know me, but there must be some situation or reason.”

Yellowy stared at Weed with clear, large eyes. Reflected in his innocent eyes was the sight of one man being sad with his shoulders slumped.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วันที่สองของการล่าสัตว์ในคุกใต้ดินในชั่วโมงวีของวัน เมื่อผู้อื่นได้ไปนอน วัชพืชตื่นเช้า และถูกบันทึกใน เขาย้ายลึกเข้าไปในดันเจี้ยน และระบบ ผู้ชมที่ไม่ต้องทำตามเขาอีกต่อไป วัชพืชถูกฝึกการจัดการของประติมากรรมแสงที่ใช้เวลาจากคน Da'in ได้ยังกันในช่วงต้น ดังนั้นมันเป็นเพียงสองของพวกเขาวัชพืชถูกอย่าใจจดใจจ่อในประติมากรรมแสง มีอารมณ์หนักระหว่างเขาทั้งสอง'นี่คือโอกาสที่จะพูดคุยกับเขา'Da'in เริ่มต้นพูดก่อน ด้วยความยากลำบาก "ขอโทษ""ใช่หรือไม่"การตอบสนองของวัชพืชมีทื่อค่อนข้างมั่น ใจ เขาได้แบบเดียวกับเมื่อเธอได้พบเขาเป็นครั้งแรกใน Lavias เขาถูกสงสัยจากเริ่มต้น ถ้าสงสัยว่า ถ้า เธอไปขโมย japtem ของเขาแม้ว่าพวกเขามีเพียงแค่ได้พบโดยบังเอิญในดันเจี้ยน"ประติมากรรมสิ่งคุณทำตอนนี้"แสงไฟสีสันตรงกับทุกความเคลื่อนไหวของมือของวัชพืช เขาไม่ได้ใช้เพียงหนึ่งสีอ่อน แต่หลากหลายเจอ และผสมเป็นผู้นำเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงมากมาย พวกเขาเติบโตเมื่อเขา flicked แขนของเขา และไฟกระจายเก่งเมื่อเขางอข้อมือของเขา"มันคืออะไร การฝึกหัด"ประติมากรรมที่ถูกทำให้วัชพืชถูกค่อย ๆ สละแบบของคน เช่นเป็นแมนนีควิน Da'in นั่งยังติดเขา และ spectated ใช้แกะสลักอ่อนเท่านั้น เนื่องจากวัชพืชพยายามทำให้รูปร่าง โดยใช้ strands ของแสง มันเป็นเรื่องไม่ง่าย มีสีมากมาย ดังนั้นก็ยัง พยายามให้เหมาะกับแต่ละอื่น ๆDa'in ไม่สามารถจัดการเงียบหนักที่ตามมาหยุดในการสนทนา และได้พูดขึ้นอีกครั้ง"คือมีสาวที่คุณชอบหลังจากถาม ที่เธอกังวลสองอย่างภายใน เธอได้ถามสิ่งที่เธอได้เสมออยากรู้อยากเห็นเกี่ยวกับหลังจากที่เห็นว่าเขาได้ทำรูปปั้นอย่างไร Freya เทพธิดาใน Morata ตามหน้าของ Hwaryeong Da'in หวังว่า เขาจะพูดว่า เขายังชอบเธอวัชพืชจับศีรษะของเขา "ไม่"ยับยั้งความผิดหวังของเธอ ด้วยความพยายาม Da'in ตอบ, " Ah เป็นที่ให้ นะเพื่อสอบถามสิ่งที่ไม่จำเป็น""ไม่มี ได้ดี"วัชพืชดูดเองในประติมากรรมอีกด้วย แม้ว่าความเข้มข้นของเขาแข็งแกร่ง และเขาทำเป็นประติมากรรมในเวลาหยุดพักของเขา ทัศนคติของเขาถูกแพงกว่าแตกต่างจากปกติ เมื่อมีบุคคลอื่นกับเขา เขาก็ไม่เคยละเว้นคนที่พยายามพูดคุย อย่างไรก็ตาม เป็นทุกข์ โดยคำตรัส Weed, Da'in ไม่ทราบที่'เราได้ได้กล่าวลาครั้ง มีดีถ้าไม่ชอบฉัน'Da'in ประกอบด้วยหัวใจและเธอพูด pounding ขึ้นอีก " แล้ว...มีสาวที่คุณชอบในอดีตหรือไม่? "แม้ว่าเธอบางครั้งได้ปฏิบัติโดยไม่คาดคิด และมีด้านในแปลกเธอระดับของมอนสเตอร์เช่น Ghouls รักษา นาง mustered จำนวนเงินอันยิ่งใหญ่ของความกล้าที่จะถามคำถามนิ้วมือของวัชพืชหยุดเวลา ตะลึงงันเล็กน้อยและตึงเครียด อย่างไรก็ตาม เขาเร็ว ๆ นี้ระงับได้ และตอบกลับ"มีเป็นสาวไม่เคยชอบ""ความดี" Da'in ยิ้มกับความพยายาม "แล้วคุณเคยไม่เคยบอกใครว่า คุณชอบพวกเขา ไม่แม้แต่ครั้งเดียว""ใช่ เนื่องจากมีคนเสียดาย"Da'in บิต lip ของเธอ คิดมีคนที่จะกีดกัน lass coldheartedly เพื่อให้"อืมม มีสิ่งที่ต้องทำสำหรับบิต ดังนั้นฉันจะออกจากตอนนี้"วัชพืชไม่แม้แต่จะมองที่เธอตอบ "กรุณาทำการ""แล้ว..."Da'in หมดกัน"ทัศนียภาพ"วัชพืชเก็บไฟแกะสลัก ไฟที่มี dazzled ตาของเขาหายไป และดันเจี้ยนเป็นเข้ม มีเสียงแตก ๆ ของรู้สึกเขาได้สว่างเพื่อต้มน้ำ และเตรียมอาหารเป็นเรื่องเขียน"Yellowy"Moooooooนั่งบนพื้นดินเปลือย เหลืองขึ้นเขาใหญ่ และตอบกลับ"คุณรู้ที่หญิงสาวถูกเมื่อกี้นี้"MooooYellowy slapped เขาหางสั้นบนพื้นดินเขายืดหูของเขา เขาอาจได้รับตันของจู้จี้ถ้าเขา pretended เฉยวัชพืชWeed พูดเบา ๆ "แรกรัก"รักแรกที่ไม่สามารถลืมคน เขาไม่สามารถลืมความทรงจำกับรักแรกของเขากับกาลเวลา"ชื่อของเธอคือ Da'in...อาชีพของเธอเป็นหมอ ฉันแรกพบเธอใน Lavias "เขาไม่ได้รับสามารถที่จะจดจำเธอในตา เป็นลักษณะของเธอได้เปลี่ยนแปลงมากเนื่องจากมีแช่ง อย่างไรก็ตาม เธอผู้ฟังคนอื่น ๆ ด้วย และได้สนุกสนานจึงพูดไปว่า เขาได้พูดกับเธอเกี่ยวกับทุกสิ่งทุกอย่าง เขามีความรู้สึกของเธอเพียงเธออวยพรและสองสามคำที่เธอพูด หมอ ความชำนาญในทักษะที่สามารถถูกเรียก unequaled และลำดับที่ซึ่งเธอใช้สนับสนุนต่างๆ magics ได้เหมือนกัน เธอก็มีโยนเวทมนตร์สนับสนุนเธอในใบสั่งที่สะอาด เธอเช่นนิสัย แต่จากมุมมองของวัชพืชในรับ เขารู้ที่เธอได้ในทันทีว่า เธอใช้เวทมนตร์สนับสนุน อย่างเห็นได้ชัด"Da'in มันเป็นของเธอ วิธีสามารถฉันได้ลืมคนจึงสำคัญ"นั้นเป็นของวัชพืชภายในความรู้สึก ซึ่งเขาไม่ได้ทรยศต่อเมื่อผู้หญิงได้อยู่"ผมยินดีที่ได้เห็นเธอตั้งแต่ได้รับในขณะนั้น เพียงแค่ที่เธอจะมีชีวิตอยู่หมู่เกาะ.. แต่เธอไม่ต้องการลืมอดีต เพราะเธอเสร็จสิ้นการผ่าตัด และเป็นการใช้ชีวิตชีวิตใหม่ ฉันไม่รู้ว่าทำไมเธอ pretended ไม่รู้จักฉัน แต่ต้องมีเหตุผลหรือสถานการณ์บางอย่าง "Yellowy จ้องไปที่วัชพืช ด้วยตาใส ขนาดใหญ่ สะท้อนในตาผู้บริสุทธิ์ ถูกสายตาของชายคนหนึ่งที่กำลังเศร้ากับไหล่ของเขา slumped

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วันที่สองของการล่าสัตว์ในคุกใต้ดิน! ในกระจ้อยร่อยชั่วโมงของวันที่เมื่อคนอื่น ๆ ได้ไปนอนวัชพืชตื่นขึ้นมาในช่วงต้นและได้รับการบันทึกไว้ใน. ขณะที่เขาย้ายไปอยู่ลึกเข้าไปในดันเจี้ยนและออกจากระบบ, ผู้ชมไม่ได้ สามารถที่จะตามเขาได้อีกต่อไป วัชพืชได้รับการฝึกการจัดการของประติมากรรมแสงใช้เวลาห่างจากผู้คน Da'in ยังได้บันทึกไว้ในช่วงต้นปีดังนั้นจึงเป็นเพียงสองของพวกเขา. วัชพืชถูกรุกเงียบ ๆ ในประติมากรรมแสง มีอารมณ์หนักระหว่างทั้งสองของพวกเขาคือ. 'นี่เป็นโอกาสที่จะพูดคุยกับเขา.' Da'in เริ่มพูดเป็นครั้งแรกด้วยความยากลำบาก "ขอโทษนะ." "ใช่?" การตอบสนองของวัชพืชเป็นทื่อและค่อนข้างรักษา เขาได้รับวิธีเดียวกันนี้เมื่อเธอได้พบเขาเป็นครั้งแรกใน Lavias เขาเป็นคนที่น่าสงสัยจากจุดเริ่มต้นเช่นถ้าสงสัยว่าเธอกำลังจะขโมย japtem ของเขาถึงแม้ว่าพวกเขาได้พบเพียงโดยบังเอิญในดันเจี้ยน. "สิ่งที่ประติมากรรมที่คุณทำตอนนี้หรือไม่" ไฟที่มีสีสันตรงกับการเคลื่อนไหวของมือวัชพืชทุกคน เขาเป็นคนที่ไม่ได้ใช้เพียงหนึ่งแสง แต่สีที่หลากหลายพันและผสมที่พวกเขานำมาเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงที่นับไม่ถ้วน พวกเขาเติบโตเมื่อเขาสะบัดแขนของเขาและไฟกระจายเก่งเมื่อเขาก้มข้อมือของเขา. "มันเป็นอะไรเพียงแค่สำหรับการปฏิบัติ." วัชพืชประติมากรรมกำลังค่อย ๆ จะอยู่ในรูปของบุคคลเช่นเดียวกับนางแบบ Da'in ยังคงนั่งอยู่ข้าง ๆ เขาและมีเพียง spectated ใช้แกะสลักแสง ตั้งแต่วัชพืชได้รับการพยายามที่จะทำให้รูปร่างโดยใช้เส้นของแสงมันก็ไม่ง่าย มีสีที่นับไม่ถ้วนดังนั้นมันก็ยังพยายามที่จะทำให้พวกเขาเหมาะกับแต่ละอื่น ๆ . Da'in ไม่สามารถจัดการความเงียบหนักที่ตามมาหยุดชะงักในการสนทนาและพูดขึ้นมาอีกครั้ง. "มีสาวที่คุณชอบ?" หลังจากที่ ถามว่าเธอกังวลใจ เธอได้ถามอะไรบางอย่างที่เธอต้องการได้เสมออยากรู้เกี่ยวกับหลังจากที่ได้เห็นว่าเขาทำรูปปั้นเทพธิดาเฟรยาใน Morata ขึ้นอยู่กับใบหน้าของ Hwaryeong Da'in หวังว่าเขาจะบอกว่าเขายังคงชอบเธอ. วัชพืชส่ายหัว "มีไม่ได้." ยับยั้งความผิดหวังของเธอกับความพยายาม Da'in ตอบว่า "โอ้เป็นเช่นนั้น กรุณาขอโทษสำหรับบางสิ่งบางอย่างที่ไม่จำเป็นขอให้. " "ไม่มีก็ปรับ." วัชพืชดูดซึมตัวเองในรูปปั้นอีกครั้ง แม้ว่าความเข้มข้นของเขาเป็นที่แข็งแกร่งและเขาทำประติมากรรมแม้ในเวลาพักของเขาทัศนคติของเขาก็แปลกแตกต่างจากปกติ เมื่อมีบุคคลอื่นกับเขาเขาไม่เคยละเลยคนที่พยายามที่จะมีการสนทนา แต่ความสุขด้วยคำพูดวัชพืชได้พูด, Da'in ไม่ทราบว่า. "เราได้กล่าวแล้วลาครั้งเดียวดังนั้นจึงเป็นเรื่องที่ดีถ้าเขาไม่ชอบฉัน. ' Da'in มีหัวใจเต้นของเธอและพูดขึ้น อีกครั้ง "ถ้าอย่างนั้น ... จะมีหญิงสาวคนหนึ่งที่คุณชอบในอดีต?" แม้ว่าบางครั้งเธอก็ทำหน้าที่อย่างไม่คาดคิดและมีด้านที่แปลกประหลาดจำนวนมากเพื่อเธอที่มีขอบเขตของการรักษามอนสเตอร์เช่น Ghouls เธอรวบรวมจำนวนมหาศาลของความกล้าหาญที่จะถามคำถามที่. นิ้วมือของวัชพืชหยุด สำหรับช่วงเวลาที่สั่นน้อยและเครียด แต่ไม่ช้าเขาก็เก็บกดมันและตอบ. "มีสาวใดที่ฉันเคยชอบเป็น." "ความดี" Da'in ยิ้มด้วยความพยายาม "แล้วคุณไม่เคยบอกใครว่าคุณชอบพวกเขาไม่ได้แม้แต่ครั้งเดียว?" "ใช่เพราะไม่มีใครฉันชอบ." Da'in กัดริมฝีปากของเธอ ที่จะคิดว่าจะมีผู้ชายคนหนึ่งที่จะกีดกันสาวเพื่อ coldheartedly. "ผมเห็น มีบางอย่างที่ฉันต้องทำสำหรับบิตได้ดังนั้นฉันจะออกตอนนี้. " วัชพืชไม่แม้แต่จะมองมาที่เธอเมื่อตอบกลับ "โปรดทำเช่นนั้น." "แล้ว ... " Da'in ออกจากระบบ. "ว้า." วัชพืชที่เก็บรวบรวมปั้นแสง ไฟที่ได้ตื่นตาตาของเขาหายไปและกลายเป็นดันเจี้ยนที่มืด มีเพียงกองไฟประทุของเขาได้จุดไฟต้มน้ำและเตรียมอาหารที่มันเผา. "yellowy." Mooooooo! นั่งอยู่บนพื้นดินเปลือยเหลืองยกศีรษะของเขาและตอบ. "คุณรู้ว่าใครเป็นหญิงสาวที่เป็นเพียง ตอนนี้หรือไม่ " Moooo! yellowy ตบหางสั้นของเขาอยู่บนพื้นดินในขณะที่เขาเอียงหูของเขา เขาอาจได้รับตันของจู้จี้ถ้าเขาแกล้งทำเป็นไม่สนใจวัชพืช. วัชพืชพูดอย่างใจเย็น "รักครั้งแรกของฉัน." รักครั้งแรกที่คนไม่เคยลืม เขาไม่สามารถลืมความทรงจำที่ทำด้วยความรักครั้งแรกของเขาแม้จะมีเนื้อเรื่องของเวลา. "ชื่อของเธอคือ Da'in ... อาชีพของเธอเป็นหมอผี ครั้งแรกที่ผมได้พบกับเธอใน Lavias. " เขาไม่สามารถที่จะรู้จักเธอตั้งแต่แรกเห็นเป็นรูปร่างหน้าตาของเธอมีการเปลี่ยนแปลงอย่างมากเนื่องจากการสาปแช่ง แต่เธอเป็นคนเดียวที่ได้ฟังทั้งคนอื่น ๆ และได้รับความสนุกสนานเพื่อที่จะพูดคุยกับว่าเขาได้พูดคุยกับเธอเกี่ยวกับทุกอย่าง เขามีความรู้สึกของเธอจากเพียงแค่คำทักทายของเธอและคำไม่กี่คำที่เธอพูด เป็นผิวสี, ความสามารถทักษะที่เรียกได้ว่าไม่มีที่เปรียบและสั่งซื้อโดยที่เธอใช้เวทมนตร์สนับสนุนต่างๆได้เหมือนกัน เธอได้โยนเพียงมายากลสนับสนุนเธอในการสั่งซื้อสินค้าที่เป็นความสะดวกสบายสำหรับเธอเหมือนนิสัย แต่จากมุมมองของวัชพืชในปลายได้รับเขาก็สามารถที่จะตระหนักถึงความชัดเจนว่าเธอเป็นใครในทันทีที่เธอใช้เวทมนตร์สนับสนุน. "Da'in มันเป็นของเธอ ฉันจะลืมใครสักคนที่สำคัญเพื่อ? " สิ่งเหล่านี้เป็นความรู้สึกภายในของวัชพืชซึ่งเขาไม่เคยทรยศเมื่อสาวที่ได้รับในปัจจุบัน. "ผมรู้สึกดีใจที่ได้เห็นเธอตั้งแต่มันถูกในขณะที่ เพียงแค่ว่าเธอยังมีชีวิตอยู่คือ ... แต่เธอไม่ต้องการที่จะลืมอดีตที่ผ่านมาตั้งแต่เธอเสร็จสิ้นการผ่าตัดและการใช้ชีวิตใหม่ได้หรือไม่ ผมไม่ทราบว่าทำไมเธอแกล้งทำเป็นไม่รู้จักผม แต่ต้องมีบางสถานการณ์หรือเหตุผล. " yellowy จ้องที่วัชพืชที่มีความชัดเจนดวงตากลมโต สะท้อนให้เห็นในดวงตาของเขาเป็นผู้บริสุทธิ์สายตาของชายคนหนึ่งที่กำลังเศร้ากับไหล่ของเขาลดลง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วันที่สองของการล่าสัตว์ในคุกใต้ดิน !

ในกระจ้อยร่อยชั่วโมงของวัน เมื่อคนอื่นได้นอนหลับไป วัชพืช ตื่นแต่เช้า และถูกบันทึกใน เป็นเขาย้ายลึกเข้าไปในคุกใต้ดินและเข้าสู่ระบบปิด ผู้ชมไม่สามารถตามเขาได้อีกต่อไป วัชพืชคือการฝึกการจัดการไฟประติมากรรมโดยใช้เวลาห่างจากผู้คน da'in ยังล็อกอินก่อนดังนั้นมันเป็นเพียงสองของพวกเขา .

วัชพืชอย่างเงียบๆอยู่ในประติมากรรมแสง มีอารมณ์หนักระหว่างพวกเขาสองคน

นี่เป็นโอกาสที่จะพูดคุยกับเขา . . .

da'in เริ่มพูดก่อน กับความยากลําบาก " ขอโทษนะครับ "

" ครับ " การตอบสนอง

วัชพืชเป็นทื่อและคุ้มกันมากกว่า เขาได้รับเหมือนกัน เมื่อเธอได้พบกับเขาเป็นครั้งแรกใน lavias .เขาสงสัยตั้งแต่เริ่มต้น เช่น ถ้าสงสัยว่าถ้าเธอจะ ขโมย japtem ของเขาถึงแม้ว่าพวกเขามีเพียงแค่เจอกันโดยบังเอิญในดันเจี้ยน

" ประติมากรรมนี้คุณกำลังทำอะไรอยู่ตอนนี้ ? "

ไฟที่มีสีสันเข้ากับทุกการเคลื่อนไหวของมือวัชพืช . เขาไม่ได้ใช้แค่ดวงเดียว แต่สีหลากหลายพันผสมเช่นที่พวกเขานำเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงที่นับไม่ถ้วน พวกเขาเติบโตขึ้นเมื่อเขาสะบัดแขนของเขาแล้วแสงกระจายเก่งเมื่อเขางอข้อมือของเขา . . . . . .

" มันไม่มีอะไร แค่ฝึก "

ประติมากรรมที่วัชพืชกำลังค่อยเอารูปแบบของคน เหมือนหุ่น da'in นั่งอยู่ข้างๆเขา และเพียง spectated ใช้แสงแกะสลัก . เนื่องจากวัชพืช พยายามทำให้รูปร่าง โดยการใช้เส้นของแสง มันไม่ง่ายหรอก มีสีที่นับไม่ถ้วนมันก็ยังพยายามเพื่อให้เหมาะกับแต่ละอื่น ๆ .

da'in ไม่สามารถรับมือกับความเงียบที่หนักตามหยุดการสนทนาและพูดขึ้นอีกครั้ง

" มีผู้หญิงที่คุณชอบ ? "

หลังจากถามว่า เธอกังวลอยู่ในใจ เธอได้ถามสิ่งที่เธอสงสัยมาตลอดเกี่ยวกับ หลังจากที่เห็น ว่าเขามีเทพีเฟรย่า รูปปั้นใน morata ตามหน้า hwaryeong .da'in หวังว่า เขาจะบอกว่าเขาชอบเธอ

วัชพืชส่ายหน้า " ไม่มี "

ยับยั้งเธอผิดหวังกับความพยายาม da'in ตอบว่า " อ๋อ งั้นเหรอ ขอโทษครับที่ถามอะไรไร้สาระ "

" ไม่เป็นไรค่ะ "

กัญชาดูดตัวเองในรูปอีกครั้ง แม้ว่าสมาธิของเขาแข็งแรง เขาทำรูปปั้น แม้ในเวลาพักของเขาท่าทางของเขาก็แปลกแตกต่างไปจากปกติ เมื่อมีบุคคลอื่นกับเขา เขาไม่เคยละเว้นใครที่พยายามที่จะมีการสนทนา แต่ถูกคำวัชพืชได้พูด , da'in ไม่รู้

เราได้บอกลาครั้งเดียว ไม่เป็นไรหรอก ถ้าเค้าไม่ชอบฉัน . '

da'in ใส่เต้นหัวใจและพูดขึ้นอีกครั้ง" แล้ว . . . . . . . มีผู้หญิงที่คุณชอบในอดีต "

ทั้งๆที่บางครั้งทำโดยไม่คาดคิด และมีหลายๆด้านไปขอบเขตของการรักษามอนสเตอร์เหมือนผี เธอรวบรวมจำนวนมหาศาลของความกล้าที่จะถาม

วัชพืชของนิ้วมือไปชั่วขณะ สั่นเล็กน้อย และเครียด อย่างไรก็ตาม ทันทีที่เขาหยุด และตอบ

" มีผู้หญิงที่ผมเคยชอบ

"