“I just accidently hit you because

“I just accidently hit you because you were showing a face so unlike you”

“Why can't you be more gentle? Geez!”

“If I'm gentle now, you'd cry, right”

However, Yurika didn't complain for long. Koutarou's words had drained the strength from her and she looked away, embarrassed.

“Tha.... That... might be true, but...”

“Don't get so eager just because this is related to magic. You're not fighting on your own anymore. we're all with you”

“Satomi-san...”

Yurika took a deep breath and loosened up her expression.

“I feel a little better. Thank you, Satomi-san”

“I only hit you”

“... I'll leave it at that”

With some tension leaving her body, Yurika flashed a smile. But at the same time, she wiped away some tears that were forming in her eyes. In the end, she cried a little.

“Satomi-kun really gets Yurika-chan”

Shizuka laughed as she looked at Koutarou and Yurika. Koutarou responded by smiling wryly.

“For better or for worse, she is a handful. If you spend more than a year together, you'll understand, like it or not”

Koutarou dropped his shoulders as he said that. Both Koutarou himself and the girls around knew that he was just hiding his embarrassment.

“Geez~ Satomi-san, if you love me then you should just say so. You're so shy”

Another dull thud rang out.

“... S-Sorry. I got too full of myself...”

“By the way, Satomi-kun, don't you have any of that consideration for me?”

“You mean you want me to hit you?”

Koutarou waved his fist around and turned to Shizuka.

“No. Don't you have any words of encouragement or good luck charms for this unfortunate landlord dragged into this fight? There're so many things you could do, like taking me to a movie”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"ฉันแค่ตีคุณเนื่องจากคุณได้แสดงใบหน้านั้นแตกต่างจากคุณ""ทำไมคุณไม่อ่อนโยนมากขึ้น แหม""ถ้าผมเบา ๆ ตอนนี้ คุณจะร้องไห้ ขวา"อย่างไรก็ตาม Yurika ไม่บ่นนาน คำของ Koutarou มีการระบายน้ำความแรงจากเธอ และเธอดู อาย"ท่า... ว่าอาจจะจริง แต่... ""ไม่ได้จึงอยากเพียง เพราะนี้เกี่ยวข้องกับเวทมนตร์ คุณไม่ได้ต่อสู้บนของคุณอีกต่อไป เราทั้งหมด""ซะโตะมิซัง..."Yurika เอาหายใจลึก ๆ และหลวมขึ้นแสดง"ฉันรู้สึกดีขึ้น ขอบคุณ ซะโตะมิซัง"ฉันเพียงตีคุณ"“... ผมจะแค่นั้น"มีตึงเครียดออกจากร่างกายของเธอ Yurika ประกายรอยยิ้ม แต่ในเวลาเดียวกัน เธอเช็ดเก็บน้ำตาบางที่ถูกขึ้นรูปในดวงตาของเธอ ในสุด เธอร้องไห้เล็กน้อย"อะยะนะทะ-kun จริง ๆ ได้รับ Yurika จัง"ชิซูกะหัวเราะขณะที่เธอมองไปที่ Koutarou และ Yurika Koutarou ตอบสนอง ด้วยการยิ้ม wryly"สำหรับดีขึ้น หรือแย่ ลง เธอเป็นกำมือ ถ้าคุณใช้เวลากว่าปีร่วมกัน คุณจะเข้าใจ ชอบมัน หรือไม่"Koutarou หลุดไหล่ของเขา ตามที่เขาบอกว่า Koutarou ตัวเองและสาว ๆ รอบรู้ว่า เขาเพียงซ่อนความลำบากใจของเขา"แหม ~ ซะโตะมิซัง ถ้าคุณรักฉัน แล้วคุณควรว่า นั้น คุณขี้อายมาก"อีกน่าเบื่อ thud รังออก“... S-ขออภัย ผมเต็มไปด้วยตัวเอง...""อ้อ อะยะนะทะ-kun ไม่คุณมีการพิจารณาสำหรับฉัน""คุณหมายถึง ให้ตีคุณ"Koutarou โบกกำปั้นรอบ และเปิดให้ชิซูกะหมายเลข" คุณไม่มีคำให้กำลังใจหรือเสน่ห์โชคดีสำหรับเจ้าของบ้านนี้โชคร้ายลากเข้าสู่การต่อสู้ครั้งนี้ มีอยู่หลายสิ่งหลายอย่างที่คุณสามารถทำ เช่นพาฉันไปยัง"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"ฉันก็แค่บังเอิญตีคุณเพราะคุณได้แสดงให้เห็นใบหน้าจึงไม่เหมือนคุณ" "ทำไมคุณไม่สามารถจะอ่อนโยนมากขึ้น? โธ่! " " ถ้าฉันอ่อนโยนตอนนี้คุณจะร้องไห้สิทธิ " แต่ Yurika ไม่บ่นนาน คำ Koutarou ได้ระบายความแข็งแรงจากเธอและเธอมองออกไปอาย. "ท่า .... นั่น ... อาจจะเป็นจริง แต่ ... " "ไม่ได้รับจึงกระตือรือร้นที่เพียงเพราะนี้จะเกี่ยวข้องกับเวทมนตร์ คุณไม่ได้ต่อสู้ด้วยตัวคุณเองอีกต่อไป พวกเราทุกคนอยู่กับคุณ " " ซาโตมิซัง ... " Yurika เอาลมหายใจลึกและคลายขึ้นการแสดงออกของเธอ. " ฉันรู้สึกดีขึ้นเล็กน้อย ขอขอบคุณคุณซาโตมิซัง " " ฉันตีคุณ " " ... ฉันจะปล่อยให้มันเป็นแบบนั้น " ด้วยความตึงเครียดบางส่วนออกจากร่างกายของเธอ Yurika ประกายรอยยิ้ม แต่ในเวลาเดียวกันเธอเช็ดน้ำตาบางอย่างที่ก่อตัวขึ้นในดวงตาของเธอ ในท้ายที่สุดเธอร้องไห้เล็ก ๆ น้อย ๆ . "ซาโตมิคุงจริงๆได้รับ Yurika จัง" ชิซูกะหัวเราะขณะที่เธอมองที่ Koutarou และ Yurika Koutarou ตอบสนองด้วยการยิ้มถึงคราว. "สำหรับดีหรือแย่ลงเธอเป็นกำมือ หากคุณใช้จ่ายมากขึ้นกว่าปีที่อยู่ด้วยกันคุณจะเข้าใจเช่นนั้นหรือไม่ " Koutarou ลดลงไหล่ของเขาในขณะที่เขากล่าวว่า ทั้งสอง Koutarou ตัวเองและสาว ๆ ที่อยู่รอบตัวเขารู้ว่าเขาเป็นเพียงการหลบซ่อนตัวอยู่ลำบากใจของเขา. "โธ่ ~ Satomi ซังถ้าคุณรักฉันแล้วคุณก็ควรจะพูดอย่างนั้น คุณขี้อายว่า " อีก thud หมองคล้ำดังออกมา. " ... S-ขออภัย ผมได้รับมากเกินไปของตัวเอง ... " " โดยวิธีการที่ซาโตมิคุง, คุณไม่ได้มีการพิจารณาว่าสำหรับฉัน " " คุณหมายความว่าคุณต้องการให้ฉันตีคุณ? " Koutarou โบกมือกำปั้นของเขาไปรอบ ๆ และหัน ไปชิซูกะ. "เลขที่ คุณไม่มีคำของการให้กำลังใจหรือเสน่ห์โชคดีใด ๆ สำหรับเจ้าของบ้านนี้จะมีโชคลากเข้าไปในการต่อสู้ครั้งนี้? มีหลายสิ่งที่คุณสามารถทำเช่นพาผมกับภาพยนตร์กำลัง "