Pressures of Time and Money America

Pressures of Time and Money
Americans certainly feel busier now than a generation ago: the proportion of us who report feeling "always rushed" jumped by half between the mid-1960s and the mid-1990s (Robinson and Godbey 1995). Probably the most obvious suspect behind our tendency to drop out of community affairs is pervasive busyness. And lurking nearby in the shadows are those endemic economic pressures so much discussed nowadays-job insecurity and declining real wages, especially among the lower two thirds of the income distribution.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความดันของการเงินและเวลา คนอเมริกันแน่นอนรู้สึกซักตอนนี้กว่ารุ่นที่ผ่านมา: สัดส่วนของเราที่รู้สึก "เสมอวิ่ง" รายงานไป ด้วยครึ่งระหว่างกลาง 1960 และในกลางทศวรรษที่ 1990 (โรบินสันและ Godbey 1995) คงสงสัยชัดเจนสุดหลังแนวโน้มของเราออกจากกิจการชุมชนเป็น busyness ชุมชนที่แพร่หลาย และซุ่มซ่อนในบริเวณใกล้เคียงในเงามีเหล่ายุงเศรษฐกิจกดดันมากกล่าวถึงปัจจุบันงานความไม่มั่นคงและการคำนวณค่าจ้างที่แท้จริง โดยเฉพาะอย่างยิ่งระหว่างต่ำกว่าสองในสามของการกระจายรายได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความกดดันของเวลาและเงินชาวอเมริกันอย่างแน่นอนรู้สึกยุ่งตอนนี้กว่ารุ่นที่ผ่านมาสัดส่วนของเราที่รายงานความรู้สึก "รีบไปเสมอ" เพิ่มขึ้นโดยครึ่งหนึ่งระหว่างช่วงกลางทศวรรษที่ 1960 และกลางปี ​​1990 (โรบินสันและ Godbey 1995)
น่าจะเป็นผู้ต้องสงสัยที่ชัดเจนที่สุดที่อยู่เบื้องหลังของเรามีแนวโน้มที่จะลดลงจากกิจการชุมชน busyness แพร่หลาย และที่ซุ่มซ่อนอยู่ในเงาเป็นผู้ที่แรงกดดันทางเศรษฐกิจถิ่นมากกล่าวถึงความไม่มั่นคงในปัจจุบันงานที่ลดลงและค่าจ้างที่แท้จริงโดยเฉพาะอย่างยิ่งในหมู่ที่ต่ำกว่าสองในสามของการกระจายรายได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความกดดันของเวลาและเงิน
อเมริกันแน่นอนรู้สึก busier กว่ารุ่นที่ผ่านมา : สัดส่วนของพวกเราที่รายงานความรู้สึก " วิ่ง " เพิ่มขึ้นโดยครึ่งระหว่างช่วงกลางทศวรรษที่ 1960 และลั ( โรบินสัน และ godbey 1995 ) อาจจะเห็นได้ชัดที่สุด สงสัยหลังแนวโน้มของเราออกจากชุมชนแพร่หลาย busyness .ซุ่มอยู่ในเงามืดและใกล้เคียงเป็นผู้ถิ่นเศรษฐกิจ แรงกดดันมากกล่าวถึงปัจจุบันความงานและค่าจ้างที่แท้จริงลดลง โดยเฉพาะอย่างยิ่งในกว่าสองในสามของการกระจายรายได้ .