Background Elevated negative affect

Background Elevated negative affect is a highly salient risk factor for later
internalizing disorders. Very little is known about the early neurobiological
correlates of negative affect and whether they associate with developmental
changes in negative emotion. Such information may prove critical for identifying
children deviating from normative developmental trajectories of negative affect and
at increased risk for later internalizing disorders. The current study examined the
relationship between amygdala activity and negative affect measured concurrently
and approximately 12-months later in preschool-age children.
Method Amygdala activity was assessed using functional magnetic resonance imaging in
31 medication-naive preschool age children. Negative affect was measured using parent
report both at the time of scan and 12-months later.
Results Negative affect at baseline was positively correlated with right amygdala
activity to sad faces, right amygdala activity to happy faces, and left amygdala
activity to happy faces. Right amygdala activity to sad faces also positively predicted
parent-reported negative affect 12-months later even when negative affect reported
at baseline was controlled.
Conclusions The current findings provide preliminary evidence for amygdala
activity as a potential biomarker of persistent negative affect during early childhood
and suggest future work examining the origins and long-term implications of this
relationship is necessary.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พื้นหลังของผลลบที่สูงเป็นปัจจัยเสี่ยงสูงเด่นในภายหลังinternalizing โรค น้อยมากเป็นที่รู้จักกันเกี่ยวกับช่วง neurobiologicalคู่ของผลลบว่าพวกเขาเชื่อมโยงกับการพัฒนาการเปลี่ยนแปลงในอารมณ์ลบ ข้อมูลดังกล่าวอาจพิสูจน์สำคัญสำหรับการระบุเด็ก deviating จาก trajectories normative พัฒนาของผลลบ และที่มีความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นสำหรับ internalizing โรคในภายหลัง การศึกษาปัจจุบันที่ตรวจสอบการความสัมพันธ์ระหว่าง amygdala กิจกรรมและผลลบที่วัดพร้อมและประมาณ 12-เดือนในเด็กก่อนวัยเรียนเด็กอายุกิจกรรม Amygdala วิธีถูกประเมินโดยใช้ภาพการสั่นพ้องแม่เหล็กทำงานในหอศิลป์ยาขำน่า 31 อายุเด็ก มีผลต่อค่าลบถูกวัดโดยใช้หลักรายงานทั้งสองในขณะการสแกนและ 12 เดือนในภายหลังผลลบผลลัพธ์ที่พื้นฐานคือบวก correlated กับ amygdala ขวากิจกรรมหน้าเศร้า กิจกรรมสุขใบหน้า และ amygdala ซ้ายขวาของ amygdalaกิจกรรมที่ใบหน้ามีความสุข กิจกรรม amygdala ขวาหน้าเศร้ายังบวกทำนายรายงานหลักผลลบ 12 เดือนแม้ภายหลังเมื่อเป็นลบรายงานผลที่ยังถูกควบคุมบทสรุปผลการวิจัยปัจจุบันมีหลักฐานเบื้องต้นสำหรับ amygdalaส่งผลกระทบต่อกิจกรรมเป็นไบโอมาร์คเกอร์มีศักยภาพของการลบแบบถาวรในช่วงปฐมวัยและแนะนำการตรวจสอบที่มาและผลกระทบระยะยาวของงานในอนาคตความสัมพันธ์เป็นสิ่งจำเป็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประวัติความเป็นมาในเชิงลบส่งผลกระทบต่อสูงเป็นปัจจัยเสี่ยงที่สำคัญอย่างมากสำหรับในภายหลังความผิดปกติ internalizing
น้อยมากที่รู้เกี่ยวกับ neurobiological ต้นความสัมพันธ์เชิงลบส่งผลกระทบและไม่ว่าจะเชื่อมโยงกับการพัฒนาเปลี่ยนแปลงในอารมณ์เชิงลบ ข้อมูลดังกล่าวอาจพิสูจน์ที่สำคัญสำหรับการระบุเด็กเบี่ยงเบนไปจากวิถีการพัฒนาเชิงบรรทัดฐานของเชิงลบและส่งผลกระทบต่อความเสี่ยงเพิ่มขึ้นสำหรับความผิดปกติinternalizing ภายหลัง การศึกษาในปัจจุบันการตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างกิจกรรมต่อมทอนซิลและลบส่งผลกระทบต่อวัดพร้อมกันประมาณ12 เดือนต่อมาในเด็กก่อนวัยเรียนอายุ. กิจกรรมวิธีต่อมทอนซิลได้รับการประเมินโดยใช้การถ่ายภาพด้วยคลื่นสนามแม่เหล็กทำงานในเด็กก่อนวัยเรียนอายุ 31 ยาที่ไร้เดียงสา ลบส่งผลกระทบต่อการวัดโดยใช้ผู้ปกครองรายงานทั้งสองในเวลาของการสแกนและ 12 เดือนต่อมา. ผลเชิงลบส่งผลกระทบต่อพื้นฐานที่มีความสัมพันธ์เชิงบวกกับต่อมทอนซิลที่เหมาะสมกิจกรรมใบหน้าเศร้ากิจกรรมต่อมทอนซิลที่เหมาะสมให้กับใบหน้ามีความสุขและต่อมทอนซิลซ้ายกิจกรรมใบหน้ามีความสุข กิจกรรมที่ต่อมทอนซิลขวาเพื่อใบหน้าเศร้ายังบวกที่คาดการณ์ผู้ปกครองรายงานเชิงลบส่งผลกระทบต่อ 12 เดือนต่อมาแม้ในขณะที่ในเชิงลบส่งผลกระทบต่อรายงานที่baseline ถูกควบคุม. สรุปผลการวิจัยในปัจจุบันให้มีหลักฐานเบื้องต้นสำหรับต่อมทอนซิลกิจกรรมเป็น biomarker ที่มีศักยภาพเชิงลบถาวรส่งผลกระทบในช่วงวัยเด็กและแนะนำการทำงานในอนาคตการตรวจสอบที่มาและผลกระทบในระยะยาวของนี้ความสัมพันธ์เป็นสิ่งที่จำเป็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พื้นยกระดับ ส่งผลกระทบเชิงลบเป็นปัจจัยเสี่ยงสูงเด่นในภายหลัง
เก็บกด disorders น้อยมากที่เป็นที่รู้จักกันเกี่ยวกับ
neurobiological แรกเกี่ยวข้องกับการส่งผลลบและไม่ว่าพวกเขาเกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนแปลงพัฒนาการ
ในอารมณ์เชิงลบ ข้อมูลดังกล่าวอาจพิสูจน์สำคัญสำหรับการระบุ
เด็กกะล่อนจากบรรทัดฐานตามวิถีของการส่งผลลบและ
ความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นสำหรับภายหลัง internalizing disorders การศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างกิจกรรมการตรวจสอบปัจจุบัน

ส่วน Amygdala และไม่กระทบวัดประมาณ 12 เดือนต่อมาในเด็กปฐมวัยอายุ .
วิธีการประเมินการทำงานกิจกรรม Amygdala โดยใช้แม่เหล็กการถ่ายภาพ
31 ยาไร้เดียงสาวัยเด็ก การวัดแม่
ส่งผลลบรายงานทั้งในเวลาของการสแกนและ 12 เดือนต่อมา ผลทางลบต่อที่ 0
มีความสัมพันธ์ทางบวก กับขวา Amygdala
กิจกรรมใบหน้าเศร้าใช่ Amygdala กิจกรรมใบหน้ามีความสุข และกิจกรรม Amygdala
ซ้ายใบหน้ามีความสุข ใช่ Amygdala กิจกรรมใบหน้าเศร้ายังบวกคาดการณ์
ผู้ปกครองรายงานลบส่งผลกระทบต่อ 12 เดือนต่อมาเมื่อลบส่งผลรายงาน
ที่ 0 ถูกควบคุม .
สรุปผลการวิจัยในปัจจุบันมีหลักฐานเบื้องต้นสำหรับกิจกรรม Amygdala
เป็นศักยภาพไบโอมาร์คเกอร์ของมีผลต่อถาวรลบปฐมวัย
และแนะนำการทำงานในอนาคตการตรวจสอบแหล่งกำเนิดและระยะยาวผลกระทบของความสัมพันธ์นี้
ที่จําเป็น