Letter to Henry L. Pierce and other

Letter to Henry L. Pierce and others

In this "all honor to Jefferson" letter, Abraham Lincoln declines an invitation to speak in Boston at a birthday celebration honoring Thomas Jefferson. His letter, however, may have been intended to be read at the event. The letter contains familiar arguments which Lincoln used in speeches during the late 1850s, including an allusion to Euclid. It is loaded with quotable remarks, such as "he would would be no slave, must consent to have no slave." In one of the most thought-provoking passages, Lincoln praises Jefferson's foresight and wisdom evident in his planting an abstract truth in the Declaration of Independence, "applicable to all men and all times."
Springfield, Ills, April 6, 1859

Messrs. Henry L. Pierce, & others.

Gentlemen

Your kind note inviting me to attend a Festival in Boston, on the 13th. Inst. in honor of the birth-day of Thomas Jefferson, was duly received. My engagements are such that I can not attend.

Bearing in mind that about seventy years ago, two great political parties were first formed in this country, that Thomas Jefferson was the head of one of them, and Boston the head-quarters of the other, it is both curious and interesting that those supposed to descend politically from the party opposed to Jefferson should now be celebrating his birthday in their own original seat of empire, while those claiming political descent from him have nearly ceased to breathe his name everywhere.

Remembering too, that the Jefferson party were formed upon its supposed superior devotion to the personal rights of men, holding the rights of property to be secondary only, and greatly inferior, and then assuming that the so-called democracy of to-day, are the Jefferson, and their opponents, the anti-Jefferson parties, it will be equally interesting to note how completely the two have changed hands as to the principle upon which they were originally supposed to be divided.

The democracy of to-day hold the liberty of one man to be absolutely nothing, when in conflict with another man's right of property. Republicans, on the contrary, are for both the man and the dollar; but in cases of conflict, the man before the dollar.

I remember once being much amused at seeing two partially intoxicated men engage in a fight with their great-coats on, which fight, after a long, and rather harmless contest, ended in each having fought himself out of his own coat, and into that of the other. If the two leading parties of this day are really identical with the two in the days of Jefferson and Adams, they have perfomed the same feat as the two drunken men.

But soberly, it is now no child's play to save the principles of Jefferson from total overthrow in this nation.

One would start with great confidence that he could convince any sane child that the simpler propositions of Euclid are true; but, nevertheless, he would fail, utterly, with one who should deny the definitions and axioms. The principles of Jefferson are the definitions and axioms of free society.

And yet they are denied and evaded, with no small show of success.

One dashingly calls them "glittering generalities"; another bluntly calls them "self evident lies"; and still others insidiously argue that they apply only to "superior races."

These expressions, differing in form, are identical in object and effect--the supplanting the principles of free government, and restoring those of classification, caste, and legitimacy. They would delight a convocation of crowned heads, plotting against the people. They are the van-guard--the miners, and sappers--of returning despotism.

We must repulse them, or they will subjugate us.

This is a world of compensations; and he who would be no slave, must consent to have no slave. Those who deny freedom to others, deserve it not for themselves; and, under a just God, can not long retain it.

All honor to Jefferson--to the man who, in the concrete pressure of a struggle for national independence by a single people, had the coolness, forecast, and capacity to introduce into a merely revolutionary document, an abstract truth, applicable to all men and all times, and so to embalm it there, that to-day, and in all coming days, it shall be a rebuke and a stumbling-block to the very harbingers of re-appearing tyranny and oppression.

Your obedient Servant
A. Lincoln--

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จดหมายถึง Henry L. เพียร์ซและอื่น ๆในจดหมายนี้ "ทั้งหมดเกียรติกับ Jefferson" อับราฮัมลินคอล์นปฏิเสธการเชิญไปพูดที่งานฉลองวันเกิด honoring Thomas Jefferson ในบอสตัน จดหมายของเขา อย่างไรก็ตาม อาจได้รับไว้ให้อ่านในเหตุการณ์นั้น ตัวอักษรประกอบด้วยอาร์กิวเมนต์ที่คุ้นเคยที่ลินคอล์นใช้ในการกล่าวสุนทรพจน์ระหว่าง 1850s ปลาย รวมทั้งพูดถึงยุคลิด มันมีโหลดกับหมายเหตุอ้าง เช่น "เขาจะต้องเป็นทาสไม่ ต้องยินยอมให้มีทาสไม่" ในทางเดินสุดปรปักษ์ ลินคอล์นสรรเสริญการมองอนาคตของ Jefferson และภูมิปัญญาของเขาปลูกจริงเป็นนามธรรมในการประกาศอิสรภาพ "สามารถใช้ได้กับทุกคนและทุกเวลา" เห็นได้ชัดสปริงฟิลด์ Ills, 6 เมษายน ปี 1859Messrs. Henry L. เพียร์ซ และอื่น ๆสุภาพบุรุษหมายเหตุชนิดของคุณเชิญชวนให้เข้าร่วมเทศกาลในบอสตัน บน 13 รับรองสำเนาถูกต้องรับ Inst. ในเกียรติของวันเกิดของ Thomas Jefferson ตารางของฉันมีที่ฉันไม่สามารถเข้าร่วมกรุณาระบุว่า ประมาณเซเว่นตี้ปี พรรคการเมืองใหญ่สองถูกครั้งแรกเกิดขึ้นในประเทศนี้ ว่า Thomas Jefferson เป็นหัวหน้าของพวกเขา และบอสตันรอบหัวของอื่น ๆ จึงอยากรู้อยากเห็น และน่าสนใจว่า ผู้ควรลงทางการเมืองจากฝ่ายตรงข้ามกับ Jefferson ควรตอนนี้จะฉลองวันเกิดของเขาในตนที่นั่งเดิมของจักรวรรดิ ในขณะที่ผู้อ้างเชื้อสายทางการเมืองจากเขาเกือบได้เพิ่มการหายใจของเขาชื่อทุกRemembering too, that the Jefferson party were formed upon its supposed superior devotion to the personal rights of men, holding the rights of property to be secondary only, and greatly inferior, and then assuming that the so-called democracy of to-day, are the Jefferson, and their opponents, the anti-Jefferson parties, it will be equally interesting to note how completely the two have changed hands as to the principle upon which they were originally supposed to be divided.The democracy of to-day hold the liberty of one man to be absolutely nothing, when in conflict with another man's right of property. Republicans, on the contrary, are for both the man and the dollar; but in cases of conflict, the man before the dollar.I remember once being much amused at seeing two partially intoxicated men engage in a fight with their great-coats on, which fight, after a long, and rather harmless contest, ended in each having fought himself out of his own coat, and into that of the other. If the two leading parties of this day are really identical with the two in the days of Jefferson and Adams, they have perfomed the same feat as the two drunken men.But soberly, it is now no child's play to save the principles of Jefferson from total overthrow in this nation.One would start with great confidence that he could convince any sane child that the simpler propositions of Euclid are true; but, nevertheless, he would fail, utterly, with one who should deny the definitions and axioms. The principles of Jefferson are the definitions and axioms of free society.And yet they are denied and evaded, with no small show of success.One dashingly calls them "glittering generalities"; another bluntly calls them "self evident lies"; and still others insidiously argue that they apply only to "superior races."These expressions, differing in form, are identical in object and effect--the supplanting the principles of free government, and restoring those of classification, caste, and legitimacy. They would delight a convocation of crowned heads, plotting against the people. They are the van-guard--the miners, and sappers--of returning despotism.We must repulse them, or they will subjugate us.This is a world of compensations; and he who would be no slave, must consent to have no slave. Those who deny freedom to others, deserve it not for themselves; and, under a just God, can not long retain it.All honor to Jefferson--to the man who, in the concrete pressure of a struggle for national independence by a single people, had the coolness, forecast, and capacity to introduce into a merely revolutionary document, an abstract truth, applicable to all men and all times, and so to embalm it there, that to-day, and in all coming days, it shall be a rebuke and a stumbling-block to the very harbingers of re-appearing tyranny and oppression.Your obedient ServantA. Lincoln--

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จดหมายถึงเฮนรีลิตรเพียร์ซและคนอื่น ๆในนี้ "เพื่อเป็นเกียรติแก่ทุกคนที่เจฟเฟอร์สัน" จดหมาย, อับราฮัมลินคอล์นปฏิเสธคำเชิญที่จะพูดในบอสตันในงานฉลองวันเกิดเคารพ Thomas Jefferson จดหมายของเขา แต่อาจได้รับการตั้งใจที่จะอ่านในเหตุการณ์ ตัวอักษรที่มีข้อโต้แย้งที่คุ้นเคยซึ่งลิงคอล์นที่ใช้ในการกล่าวสุนทรพจน์ในช่วงปลายยุค 1850 รวมทั้งพาดพิงถึง Euclid จะเต็มไปด้วยคำพูดอ้างอิงเช่น "เขาจะจะไม่มีทาสจะต้องยินยอมให้มีทาส no." หนึ่งในทางกระตุ้นความคิดส่วนใหญ่ลินคอล์นสรรเสริญสุขุมเจฟเฟอร์สันและภูมิปัญญาที่เห็นได้ชัดในการปลูกของเขาความจริงที่เป็นนามธรรมในการประกาศอิสรภาพ "ที่ใช้บังคับกับทุกคนและทุกครั้ง." สปริงฟิลด์ Ills, 6 เมษายน 1859 ลิขสิทธิ์ เฮนรีลิตรเพียร์ซและอื่น ๆ . สุภาพบุรุษทราบชนิดของคุณเชิญผมเข้าร่วมในเทศกาลบอสตันในวันที่ 13 สถาบัน ในเกียรติของวันเกิดของโทมัสเจฟเฟอร์สันได้รับรับรองสำเนาถูกต้อง ภารกิจของฉันเป็นเช่นที่ฉันไม่สามารถเข้าร่วม. แบริ่งในใจว่าประมาณเจ็ดสิบปีที่ผ่านมาทั้งสองฝ่ายทางการเมืองที่ดีได้เกิดขึ้นครั้งแรกในประเทศนี้ที่โทมัสเจฟเฟอร์สันเป็นหัวของหนึ่งของพวกเขาและบอสตันหัวในสี่ของคนอื่น ๆ ก็เป็นทั้งอยากรู้อยากเห็นและน่าสนใจว่าผู้ที่ควรจะลงมาทางการเมืองจากพรรคตรงข้ามกับเจฟเฟอร์สันควรจะฉลองวันเกิดของเขาในที่นั่งของตัวเองที่เป็นต้นฉบับของอาณาจักรในขณะที่ผู้ที่อ้างว่าสืบเชื้อสายทางการเมืองจากเขาได้หยุดเกือบจะหายใจชื่อของเขาทุกที่. จำ เช่นกันว่าบุคคลที่เจฟเฟอร์สันกำลังก่อตัวขึ้นอยู่กับความจงรักภักดีที่เหนือกว่าที่ควรกับสิทธิส่วนบุคคลของคนถือสิทธิของทรัพย์สินที่จะรองเท่านั้นและรองลงมามากแล้วสมมติว่าประชาธิปไตยที่เรียกว่าในวันนี้เป็น เจฟเฟอร์สันและฝ่ายตรงข้ามของพวกเขาฝ่ายต่อต้านเจฟเฟอร์สันมันจะน่าสนใจอย่างเท่าเทียมกันที่จะต้องทราบวิธีการที่สมบูรณ์ทั้งสองมีการเปลี่ยนแปลงมือเป็นหลักการตามที่พวกเขาควรเดิมที่จะแบ่ง. ประชาธิปไตยของไปวันถือเสรีภาพของ ชายคนหนึ่งจะเป็นอะไรอย่างที่เมื่ออยู่ในความขัดแย้งกับสิทธิของทรัพย์สินของคนอื่น รีพับลิกันในทางที่มีทั้งชายและดอลล่า; แต่ในกรณีของความขัดแย้งคนก่อนที่เงินดอลลาร์ที่. ผมจำได้ว่าครั้งหนึ่งเคยถูกขบขันมากที่เห็นชายสองคนขี้เหล้าเมายาบางส่วนมีส่วนร่วมในการต่อสู้กับเสื้อโค้ตที่ดีของพวกเขาบนซึ่งต่อสู้หลังจากที่ยาวและค่อนข้างประกวดอันตรายสิ้นสุดลงในแต่ละ มีการต่อสู้กับตัวเองออกจากเสื้อคลุมของเขาเองและในที่อื่น ๆ หากทั้งสองฝ่ายชั้นนำของวันนี้จริงๆเหมือนกันกับทั้งสองในวันที่เจฟเฟอร์สันและอดัมส์ที่พวกเขาได้ perfomed ความสำเร็จเช่นเดียวกับชายสองคนเมา. แต่เคร่งขรึมก็คือตอนนี้การเล่นของเด็กที่ไม่มีการบันทึกหลักการของเจฟเฟอร์สันจาก ล้มล้างรวมในประเทศนี้. หนึ่งจะเริ่มต้นด้วยความเชื่อมั่นที่ดีที่เขาสามารถโน้มน้าวให้เด็ก ๆ มีเหตุผลว่าข้อเสนอที่เรียบง่ายของ Euclid เป็นจริง; แต่ยังคงเขาจะล้มเหลวอย่างสิ้นเชิงกับคนที่ควรปฏิเสธคำจำกัดความและหลักการ หลักการของเจฟเฟอร์สันเป็นคำจำกัดความและหลักการของสังคมเสรี. และพวกเขาก็ยังถูกปฏิเสธและบ่ายเบี่ยงโดยไม่มีการแสดงเล็ก ๆ ของความสำเร็จ. หนึ่งคะนองเรียกพวกเขา "generalities อร่าม"; โผงผางอื่นเรียกพวกเขาว่า "เห็นได้ชัดในตัวเองอยู่"; และอื่น ๆ ยังคงร้ายกาจยืนยันว่าพวกเขาจะใช้เฉพาะกับ "การแข่งขันที่เหนือกว่า." การแสดงออกเหล่านี้แตกต่างกันในรูปแบบเหมือนกันในวัตถุและผลกระทบ - supplanting หลักการของรัฐบาลฟรีและฟื้นฟูผู้ที่จำแนกวรรณะและถูกต้องตามกฎหมาย พวกเขาจะมีความสุขที่ประชุมหัวครองตำแหน่งที่วางแผนกับผู้คน พวกเขาเป็นรถตู้ยาม - คนงานและวิศวกร - กลับกดขี่. เราต้องขับไล่พวกเขาหรือพวกเขาจะปราบปรามเรา. นี่คือโลกของเงินชดเชยนั้น และผู้ที่จะไม่มีทาสจะต้องยินยอมให้มีทาสไม่มี บรรดาผู้ที่ปฏิเสธเสรีภาพกับคนอื่น ๆ สมควรได้รับมันไม่ได้สำหรับตัวเอง และภายใต้เพียงพระเจ้าไม่สามารถรักษามันยาว. เกียรติที่เจฟเฟอร์สันทั้งหมด - เพื่อคนที่อยู่ในความกดดันที่เป็นรูปธรรมของการต่อสู้เพื่อเอกราชของชาติโดยคนเดียวมีความเย็น, การคาดการณ์และความสามารถที่จะแนะนำเข้ามา เอกสารการปฏิวัติเพียงความจริงนามธรรมที่ใช้บังคับกับทุกคนและทุกครั้งและเพื่อที่จะดองมันที่นั่นต่อวันและในทุกวันที่มาก็จะเป็นตำหนิและสะดุดกับ harbingers มาก อีกครั้งปรากฏการปกครองแบบเผด็จการและการกดขี่. ข้าราชการเชื่อฟังคุณเอ Lincoln--

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จดหมายถึงเฮนรี่ลิตร เพียซ และคนอื่น ๆในนี้

" ให้เกียรติกับจดหมายเจฟเฟอร์สัน " อับราฮัม ลิงคอล์นปฏิเสธคำเชิญที่จะพูดในบอสตันที่ฉลองวันเกิดให้เกียรติ โธมัส เจฟเฟอร์สัน จดหมายของเขา แต่อาจจะตั้งใจให้อ่านในงาน จดหมายมีอาร์กิวเมนต์ที่คุ้นเคยซึ่งลินคอล์นใช้ในการกล่าวสุนทรพจน์ในช่วง 1850s สาย รวมถึงการพาดพิง ยูคลิดมันเต็มไปด้วยการอ้างอิงได้ข้อสังเกต เช่น เขาอาจจะไม่มีทาส ต้องยินยอมไม่มีทาส " ในหนึ่งในที่สุดคิดหัวข้อ ลินคอล์น สรรเสริญของเจฟเฟอร์สันญาณและปัญญาที่ประจักษ์แจ้งในความจริงที่เขาปลูกเป็นนามธรรมในคำประกาศอิสรภาพ " ใช้ได้กับทุกคนและทุกครั้ง "
Springfield , ความเจ็บป่วย , เมษายน 6 , 1859

4 L . เฮนรี่ เพียซ &คนอื่น

สุภาพบุรุษ

ทราบชนิดของคุณเชิญผมให้เข้าร่วมเทศกาลในบอสตัน , บน 13 สถาบันในเกียรติของวันเกิดของ โธมัส เจฟเฟอร์สัน ได้รับ รับรองสําเนาถูกต้อง การนัดหมายของฉันเป็นเช่นที่ฉัน ไม่ สามารถ เข้า

แบกทราบว่าประมาณเจ็ดสิบปี สองพรรคการเมืองใหญ่ครั้งแรกเกิดขึ้นในประเทศนี้ ที่ โธมัส เจฟเฟอร์สัน คือหัวของหนึ่งของพวกเขาและบอสตันหัวไตรมาสอื่น ๆ มันเป็นทั้งแปลกและน่าสนใจที่ควรจะสืบทอดทางการเมืองจากพรรคต่อต้านเจฟเฟอร์สันควรจะฉลองวันเกิดของเขาในที่นั่งเดิมของตัวเองของจักรวรรดิ ในขณะที่ผู้ค้าการเมืองโคตรจากเขามีเกือบหยุดหายใจ ชื่อของเขาทุกที่

จำได้ด้วยว่าพรรคเจฟเฟอร์สันขึ้นเมื่อมันเหนือกว่าการสิทธิส่วนบุคคลของผู้ถือสิทธิของทรัพย์สินเพื่อจะรองเท่านั้น และยิ่งด้อยกว่า แล้วสมมติว่า ประชาธิปไตยที่ว่าของวันนี้ คือ เจฟเฟอร์สัน และฝ่ายตรงข้ามของพวกเขาต่อต้านเจฟเฟอร์สัน ฝ่ายมันจะน่าสนใจที่จะทราบวิธีการอย่างสมบูรณ์เท่าเทียมกันทั้งสองมีการเปลี่ยนแปลงมือเป็นหลักการที่พวกเขาครั้งแรกควรแบ่ง

ประชาธิปไตยของวันนี้ถือเสรีภาพของคนหนึ่งคน ต้องเกิดขึ้นแน่นอน เมื่อขัดแย้งกับสิทธิในทรัพย์สินของคนอื่น รีพับลิกันในทางที่เป็นทั้งเพื่อนและเงินดอลลาร์ แต่ในกรณีของความขัดแย้งผู้ชายก่อนที่ดอลลาร์

จำได้เมื่อถูกมากขำที่เห็นสองบางส่วนมอมเมาคนต่อสู้ในการต่อสู้กับตนมาก ตรา ซึ่งการต่อสู้หลังจากที่ยาวและค่อนข้างอันตรายการประกวดสิ้นสุดลงในแต่ละการต่อสู้ตัวเองออกจากเสื้อของเขาเอง และของอื่น ๆ ถ้าทั้งสองฝ่ายชั้นนําของวันนี้ก็เหมือนกันกับสองในวันของเจฟเฟอร์สัน และ อดัมส์พวกเขาได้บรรเลงฝีมือเดียวกับ 2 คนเมา

แต่ soberly , คือตอนนี้เล่นของเด็กเพื่อรักษาหลักการของเจฟเฟอร์สันจากโค่นทั้งหมดในประเทศนี้

จะเริ่มด้วยความมั่นใจมากว่าเขาสามารถโน้มน้าวให้มีเหตุผลใด ๆเด็กที่เรียบง่ายข้อเสนอของยูคลิดเป็นความจริง แต่อย่างไรก็ตาม เขาจะล้มเหลวอย่างสิ้นเชิง กับคนที่ควรปฏิเสธนิยามและสัจพจน์ .