Sinclair explainsTurning to the pri

Sinclair explains
Turning to the prisoner, Holmes said, 'You should have told your wife the truth,you know.'
'But I did not want my children to be ashamed of their father,' the man replied. 'What can I do?'
'You must now show the police that there was no crime.the matter will then go no further.'
'How can I thank you!' he cried, and then began his story. 'You are the first people to hear my story. When I was a young man, I worked for a newspaper. One day my cheif asked me to write about beggars in London. That was the beginning of my adventures. For it was only by being a beggar myself that I could get the necessary information. Since I had once been an actor, I knew how to disguise my appearance. I painted my face brown, wore orange hair, and poor clothes. I become a beggar in the busiest part of London. In a single day I could earn as much as the newspaper paid me for a week's work. So I decided to give up reporting and spend all my time as a beggar.'

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ซินแคลร์อธิบายเปิดเพื่อนักโทษ โฮล์มส์กล่าวว่า 'คุณควรมีบอกภรรยาของคุณความจริง คุณรู้ว่า' 'แต่ผมไม่ต้องการจะละอายใจของพ่อ คนตอบ 'ฉันทำอะไร' 'คุณต้องขณะแสดงตำรวจมีว่า ไม่ว่า crime.the จะไปเพิ่มการ' 'วิธีสามารถฉันขอบคุณ ' เขาร้องไห้ และจากนั้น เริ่มเขาเรื่องนี้ ' คุณเป็นคนแรกจะได้ยินเรื่องราวของฉัน เมื่อชายหนุ่มอย่างผม ผมทำงานในหนังสือพิมพ์ วันหนึ่งหัวหน้าของฉันถามฉันจะเขียนเกี่ยวกับขอทานในลอนดอน นั่นคือจุดเริ่มต้นของการผจญภัยของฉัน เขาได้ ขอทานตนเองว่า ฉันจะได้รับข้อมูลที่จำเป็น ตั้งแต่เมื่อฉันได้รับนักแสดง ผมรู้วิธีการปลอมแปลงลักษณะของฉัน ผมสีน้ำตาลหน้า สวมผมสีส้ม และเสื้อผ้าไม่ดี ฉันกลายเป็นขอทานในส่วนคึกคักที่สุดของลอนดอน ในวันเดียว ฉันจะได้รับมากที่สุดเท่าที่หนังสือพิมพ์จ่ายฉันสำหรับการทำงานของสัปดาห์ ดังนั้นฉันตัดสินใจที่ จะให้ขึ้นรายงานเวลาทั้งหมดเป็นขอทาน '

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ซินแคลอธิบาย
หันไปนักโทษโฮล์มส์กล่าวว่า 'คุณควรจะได้บอกภรรยาของคุณความจริงที่คุณรู้ว่า.'
' แต่ผมไม่ได้ต้องการให้ลูกของฉันจะละอายใจของพ่อของพวกเขา' คนตอบ 'ฉันจะทำอะไร?'
'ตอนนี้คุณต้องแสดงให้เห็นตำรวจว่าไม่มีเรื่อง crime.the แล้วจะไปต่อไปไม่ได้.'
'ฉันจะขอขอบคุณ!' เขาร้องและจากนั้นก็เริ่มเรื่องราวของเขา 'คุณเป็นคนแรกที่ได้ยินเรื่องราวของฉัน เมื่อฉันเป็นชายหนุ่มคนหนึ่งผมทำงานหนังสือพิมพ์ วันหนึ่งประธานของฉันถามฉันจะเขียนเกี่ยวกับขอทานในกรุงลอนดอน นั่นคือจุดเริ่มต้นของการผจญภัยของฉัน เพราะเป็นด้วยการเป็นขอทานตัวเองเพียงคนเดียวที่ฉันจะได้รับข้อมูลที่จำเป็น ตั้งแต่ผมเคยเป็นนักแสดงผมรู้วิธีที่จะปกปิดการปรากฏตัวของฉัน ผมวาดสีน้ำตาลใบหน้าของฉันสวมผมสีส้มและเสื้อผ้าที่ไม่ดี ฉันจะกลายเป็นขอทานในส่วนที่คึกคักที่สุดของกรุงลอนดอน ในวันเดียวที่ฉันจะได้มากเท่าที่หนังสือพิมพ์จ่ายเงินให้ฉันสำหรับการทำงานของสัปดาห์ ดังนั้นผมจึงตัดสินใจที่จะให้ขึ้นการรายงานและการใช้จ่ายตลอดเวลาของฉันเป็นขอทาน.