CaMidnight, not a sound from the pa

CaMidnight, not a sound from the pavement
Has the moon lost her memory?
She is smiling alone
In the lamplight
The withered leaves collect at my feet
And the wind begins to moan
Memory, all alone in the moonlight
I can smile at the old days
Life was beautiful then
I remember
The time I knew what happiness is
Let the memory live again
Every street lamp
Seems to beat
A fatalistic warning
Someone mutters
And a street lamp gutters
And soon it will be morning
Daylight, I must wait for the sunrise
I must think of a new life
And I mustn't give in
When the dawn comes
Tonight will be a memory too
And a new day will begin
Burnt out ends of smokey days
The stale cold smell of morning
The street lamp dies
Another night is over
Another day is dawning
Touch me, it's so easy to leave me
All alone with my memory
Of my days in the sun
If you touch me
You'll understand what happiness is
Look a new day has begun...

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

CaMidnight ไม่มีเสียงจากช่วงมีพระจันทร์สูญเสียหน่วยความจำของเธอเธอยิ้มคนเดียวในการ lamplightเก็บใบไม้เหี่ยวที่เท้าของฉันและลมเริ่มครางหน่วยความจำ อยู่คนเดียวในแสงจันทร์ฉันสามารถยิ้มได้ในวันเก่าชีวิตสวยงามแล้วฉันจำได้เวลาผมรู้ว่าความสุขเป็นให้หน่วยความจำอีกครั้งโคมไฟถนนทุกดูเหมือนว่าจะ ชนะคำเตือน fatalisticคน muttersและโคมไฟถนนรางและเร็ว ๆ นี้ จะมีตอนเช้าตามฤดูกาล ฉันต้องรอพระอาทิตย์ขึ้นต้องคิดว่า ชีวิตใหม่และเราจะมอบให้ในเมื่อเช้ามาคืนนี้จะมีหน่วยความจำมากเกินไปและจะเริ่มวันใหม่เผาออกสโมกกีวันที่สิ้นสุดเช้าเย็นกลิ่นเก่าตายโคมไฟถนนเป็นอีกคืนDawning วันอื่นสัมผัสฉัน มันเป็นเรื่องง่ายเพื่อให้อยู่คนเดียวกับความทรงจำวันของฉันในดวงอาทิตย์ถ้าคุณสัมผัสฉันคุณจะเข้าใจว่าความสุขดูวันใหม่ได้เริ่มขึ้น...

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

CaMidnight ไม่เสียงจากทางเท้า
มีดวงจันทร์หายไปหน่วยความจำของเธอ
เธอยิ้มอยู่คนเดียว
ในตะเกียง
ใบเหี่ยวเก็บที่เท้าของฉัน
และลมจะเริ่มคราง
หน่วยความจำทั้งหมดที่อยู่คนเดียวในแสงจันทร์
ฉันสามารถยิ้มให้วันเก่า
ชีวิต ก็สวยแล้ว
ผมจำได้ว่า
ทุกครั้งที่ผมรู้ว่าสิ่งที่เป็นความสุข
ให้หน่วยความจำมีชีวิตอีก
โคมไฟถนนทุกคน
ดูเหมือนจะชนะ
เตือนเอาชีวิต
พึมพำบางคน
และรางโคมไฟถนน
และเร็ว ๆ นี้ก็จะเป็นตอนเช้า
ตามฤดูกาลผมต้องรอให้พระอาทิตย์ขึ้น
ผมต้องคิดว่า ของชีวิตใหม่
และต้องไม่ให้ใน
เมื่อฟ้าสางมา
คืนนี้จะเป็นหน่วยความจำมากเกินไป
และวันใหม่จะเริ่ม
เผาออกปลายของวันสโมคกี้
กลิ่นเย็นเก่าของเช้า
โคมไฟถนนตาย
คืนก็คือในช่วง
วันอีกประการหนึ่งคือ การเริ่ม
สัมผัสฉันมันง่ายมากที่จะปล่อยให้ฉัน
คนเดียวทั้งหมดกับหน่วยความจำของฉัน
ของฉันในวันอาทิตย์
ถ้าคุณสัมผัสฉัน
คุณจะได้เข้าใจในสิ่งที่เป็นความสุข
ดูวันใหม่ได้เริ่มขึ้น ...

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

camidnight ไม่ใช่เสียงจากพื้นถนน
ดวงจันทร์ได้หายไปจากความทรงจำของเธอ เธอยิ้มอยู่คนเดียว


ใบเหี่ยวในตะเกียงเก็บที่
เท้าของฉันและลมเริ่มคราง
ความทรงจำคนเดียวท่ามกลางแสงจันทร์
ฉันยิ้มกับชีวิตวัน
เก่าสวยแล้ว

ผมจำเวลาฉันรู้ว่าอะไรคือความสุข

ทุกคนปล่อยให้ความทรงจำสดอีกครั้ง โคมไฟถนน
ดูเหมือนจะชนะ

เชื่อโชคชะตาเป็นเตือนมีคนบ่น

และโคมไฟถนน ราง และอีกไม่นานก็จะเช้าแล้ว
ตอนกลางวัน ฉันต้องรอให้พระอาทิตย์ขึ้น

ฉันต้องคิดถึงชีวิตใหม่ และห้ามให้

เมื่อรุ่งอรุณมาถึงคืนนี้จะเป็นเพียงความทรงจำ
และก็จะเริ่มต้นวันใหม่
เผาออกปลายสโมคกี้ วัน
กลิ่นความเย็นของอากาศตอนเช้า

โคมไฟถนนตายอีกคืนแล้วอีกวันก็ผ่านไป

ฉันสัมผัส , มันง่ายที่จะทิ้งฉัน
คนเดียวกับความจำ
วันของฉันในดวงอาทิตย์

ถ้าคุณสัมผัสฉัน คุณจะเข้าใจว่าอะไรคือความสุข
ดูวันใหม่ได้เริ่มขึ้นแล้ว . . . . . . .